 |
Amma da Aldanmışız.-Oyun |
 |
06-21-2012
|
#1 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Amma da Aldanmışız.-OyunAMMA DA ALDANMIÅžIZ! (Ä°ki Perdelik Oyun) -Komedi- Yazan: Cemal ERTEN T  C KÃœLTÃœR BAKANLIÄžI YAYINLARIANKARA-2002 KİŞİLER MUHTAR KÖY Ä°MAMI(Hoca) ALÄ° AÄžA(Bir köylü) DERVÄ°Åž AÄžA(DiÄŸer bir köylü) ÇIRAK KAHVECÄ° ONBAÅžI SIÄžIRTMAÇ YABANCI ANA ÇOCUK I ÇOCUK II MÃœFETTÄ°Åž (Olay, zamanımızda geçer )I PERDE(Perde açılmadan önce,eski bir gramafonda çalınan eski bir ÅŸarkı duyulur Bu ÅŸarkı,dedelerden kalma bir ÅŸarkıdırÅžarkı devam ederken perde açılırSahnede,bir köy kahvesinin önündeki yazlık bahçe görülmektedirKahve yapısı sola düşerKahveci veya çırağı kahveleri getirirlerSaÄŸda,hemen dipte köyün bahçeleri yer alırKahve bahçesinin çevresi çitle çevrilidirSahnede ön saÄŸda ve ön solda olmak üzere iki masa vardırSaÄŸdaki masada Hoca ve Muhtar oturup sohbet etmektedirlerSoldaki masada ise Ali AÄŸa,DerviÅŸ AÄŸa tavla oynamaktadırKahveci,bahçe çitinin önüne serili hasıra oturmuÅŸ,bütün piyes boyunca bitiremeyeceÄŸi bir ekmek kabuÄŸunu kemirmektedirÇırak girip çıkarHer iki masada oturanlar,baÅŸkalarıyla ilgilenmezler)MUHTAR — Ä°ÅŸte böyle,hoca efendi,akÅŸam bir sıtmadır tutturdu Bilâder,kaç yıldır çekerim bu haltıBu köyde doÄŸdum,büyüdüm,kendimi bildim bileli diÅŸlerim birbirine vurur vurur tambura gibiHOCA — Beni de yakalar,beni de,muhtar En korktuÄŸum ÅŸeydir mubarekYaz gelir,vallâhi,aÄŸzıma bir meyva koyamamE,sen söyle baklava hakkı için sen söyle,dünya taamını tadmaya mezun olan bizlere bu komaz mı?MUHTAR — Öyle,hoca efendi,öyle Hâlbukim ben ava gitmeye niyetlenirdimNerden gidersin?Sonra üzerinize afiyet,bizim köpek de pek hastalandıAÄŸzına bir ÅŸeyler koyabilirsen aÅŸk olsunÇok fena,çok fena canım sıkılıyor(KonuÅŸmaları sessizce devam ederken soldaki masadan) ALÄ° AÄžA — DervişçiÄŸim,efendime söyliyeyim,sen marsa doÄŸru gidiyorsun,efendime söyliyeyim,yani kahveler senden yani DERVÄ°Åž AÄžA — (“r” leri söyleyemez;kızgın) Zay zay deÄŸil ki,kemik payçası…Ataysın,biy tüylü denk getiyemezsin ALÄ° AÄžA — (Oynamaya devam eder ) Efendime söyliyeyim,yani ÅŸu birinci pul;ÅŸeÅŸ yek miydi?Efendime söyliyeyim,yani neydi?DüşeÅŸ mi?Demiryolu yavrumEfendime söyliyeyim,al bu da senin için(Onun tarafından atar) (Devam ederler)MUHTAR — Ä°ÅŸte böyle,hocaefendi Ne avdı o,ne av vik vik diye bizim köpek seÄŸirtiyorduHOCA — Of karnım,çok fena Geçen akÅŸam bizim kaşık düşmanı bir mugaddi taam yapmış(Esner) Çaldım kaşığı,çaldım kaşığı (Sessizce devam ederler)DERVÄ°Åž — Ah,AliciÄŸim zay zay deÄŸil ki Biliysin sen,fena oyuncu deÄŸilimKabahat hep zaydaBiliysin bu haltı iyi beceyiyim (Devam eder)HOCA — Ah,muhtar,şöyle bir sini pilâv olsa ÅŸimdi Çalsak kaşığıArkadan bir hoÅŸaf ya da ayran…AhhhhhALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bu oyun da böylece biter (Tavlayı kapar)DERVÄ°Åž AÄžA — Ah AliciÄŸim,vallahi biliysin,bu oyun benim için kolaydıy ama suç hep zayda Kaç el bekledim duydumMUHTAR — (Yan masaya dönüp) Ne oldu DerviÅŸ AÄŸa,yine oyunlar sende mi?Koç kaç oldu bu? ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,DerviÅŸcik yani,efendime söyliyeyim,dörde karşı sıfırdı,sonra efendime söyliyeyim yediye karşı yani bir oldu (Hoca ve Muhtar,sandalyelerini alıp bu tarafa yanaşırlar)HOCA — Desene kahveler yine DerviÅŸ AÄŸadan,ha? MUHTAR — (Kahveciye bağırır ) Hayri AÄŸa,hey Hayri AÄŸa…SaÄŸar adam ne olacak?Sana diyorumHayri AÄŸa…Ä°ÅŸitmezOÄŸlum,ustana söyle gelsinÅžu tavlayı da kaldırÇIRAK — (Yaklaşır ) Tavlayı mı? (Tavlayı alırken lokumu da almak ister)HOCA — (Atılır ) Bak kerataya!Bırak bakalım o cennet taamı lokumuBurada tavla gürültüsünü lokumun hatırı için dinleriz (Lokumu aÄŸzına atar) Of,içim bayılıyordu açlıktan (Sakalına dökülen lokum unlarını eliyle temizler)ÇIRAK — (Ustasının yanına gitmiÅŸtir EkmeÄŸi yemekte olan kahveciyi itekler) Haydi kalk,seni sesliyorlarKAHVECÄ° — Dün akÅŸam mı?Evet ne olacak üç tebeÅŸirli çizdim ÇIRAK — DeÄŸil usta,deÄŸil Muhtar emmi,seni çağırıyorKAHVECÄ° — Evet,hep tebeÅŸirli…Ne edeceÄŸiz ÅŸu adamlarla? ÇIRAK — (Kolundan tutarak) Gel usta,gel Muhtar seni, seslendi (Çekerek götürür)KAHVECÄ° — Ne çekersin beni manda güder gibi? MUHTAR — Gel saÄŸarım,gel İçtiÄŸimiz kahvelerin hepsi DerviÅŸ AÄŸadanAnladın mı?HepsiParti ona kaldıKAHVECÄ° — Bizim parti mi?Ona lâf yok MUHTAR — Hay Allah iyliÄŸini versin Ne partisi?Onu da nerden çıkardın?KAHVECÄ° — Yaa,ak koyun,kara koyun seçimlerde belli olacak Görürüz kim kazanacakMUHTAR — Canım usta,dinle İçtiÄŸimiz kahveler var ya?KAHVECÄ° — İçtiÄŸiniz,evet ALÄ° AÄžA — Bak dört tane KAHVECÄ° — Evet,beÅŸ tane;ne olacak? DERVÄ°Åž AÄžA — Dört,Hayri AÄŸa,dört KAHVECÄ° — Ä°ÅŸte kendi de diyorsun,beÅŸ… MUHTAR — Canın cehenneme,haydi git,(Bağırır) onlar DerviÅŸ AÄŸadan (Kahveci,”beÅŸ”, “beÅŸ”, “beÅŸ” diye sayıklayarak gider )HOCA — Vallâhi,bu sizin oyunuzdan bir ÅŸey anlamam,baklava hakkı için anlamam ALÄ° AÄžA — Yoo,efendime söyliyeyyim,yani,bunun lezzeti baÅŸka BaÅŸka,efendime söyliyeyimBaÅŸka lezzet…HOCA — (Keser) Sus,sus günaha girersin “Lezzet” kelimesinin böyle ÅŸeyler için aÄŸza almak günahtırCanım yemeklere,o tatlı ve mugatti taamlara karşı hakarettit bu (AÄŸzını ÅŸapırdatır) Lezzet,evet lezzet…Nasılı tatlı lâfız deÄŸil mi?Lezzet,mülezzim,izaz hep aynıMUHTAR — Yemek lafı açılmaya görsün,hemen baÅŸlarsın DERVÄ°Åž AÄžA — Ya,sahih,demiyvey,hemen baÅŸlay HOCA — Bırakın anlatayım Lâfı bile hoÅŸturYemek vesselâmDünyaya niçin geldin?Yemek içinDemin bir nebze muhtara da anlattım yaMUHTAR — Evet,yarıda kaldı HOCA — 8Arada sırada geÄŸirir,koca göbeÄŸini okÅŸar ) AkÅŸam yemeÄŸinde bizim köroÄŸlu,eriÅŸte yaptıHem de yoÄŸurtlu…YaÄŸ akıyor mübarektenOnu mideye indirdik,yanında hoÅŸaf,arkadan,Hamdi AÄŸanın ölümüne yaptıkları helvayı sofraya koydularO da indi mideyeÇal kaşığı,çal kaşığıEh,göbek burnuma vardıYatsı namazını kılarken…DERVÄ°Åž AÄžA — Hoca efendi,”yatsı” dedin de aklıma geldi Åžu yatsıyılayı niçin camide kılmayız cemaatle?HOCA — Dur Allah’ını seversen,dur Baklava hakkı için,durMuhabbetimiz tam revani gibi kıvamına gelmiÅŸtiNe kesersin?Böyle dersiniz de hiçbiriniz gelmiyverirsinizHa,dediÄŸim gibi…Hay aksi ÅŸeytan ÅŸaşırttırdın beni,DerviÅŸ AÄŸaEvet yatsı namazını zor kıldımALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,gözlerin yani,efendime söyliyeyim,ha kapandı,ha kapanacak HOCA — Dur be, adam Evet,gözler,ha kapandı,ha kapanacakEli kulağında,şöyle bir soyundumKaşık düşmanı yatağı serivermiÅŸtiYastığa koyduÄŸumu hatırlıyorum başımıİşte o kadarBaklava hakkı için doÄŸru söylüyorum,hemen sızıvermiÅŸimMUHTAR — (EÄŸlenerek) SarhoÅŸ gibi… HOCA — Neûzübillâh Baktım kapı çalınıyor”Güm,güm!” diye…UyandımMUHTAR — Ä°yi uyanabilmiÅŸsin Geçenlerde beni ava çağırırlarken kapıyı yarım saat dövmüşler de ben uyanmadımÄ°yi geçti av…Tilki,hani kuyruÄŸu alacalıydı ya,iÅŸte o…Önümde kıç kıç kaçı…DERVÄ°Åž AÄžA — Åžu tahsildaya veydiÄŸin tilki mi?Sen onu vuymamışsın ki…Senin yanaÅŸma vuymuÅŸ MUHTAR — YanaÅŸma mı?Hadi canım,silâh bile alamaz eline DERVÄ°Åž AÄžA — Öyle deme,muhtay,öyle deme…Ben biliyim onun avcılığını…Geçenleyde beyabey gitmiÅŸtik ya… MUHTAR — Sen mi? HOCA — Süphanâllah,on defa süphanâllah Canım,ÅŸimdi kim konuÅŸuyordu?MUHTAR ve DERVÄ°Åž AÄžA — Ben HOCA — Sizden evvel? MUHTAR ve DERVÄ°Åž AÄžA — Sen HOCA — Öyleyse bırakın konuÅŸayım;lâfı aÄŸzıma tıkıyorsunuz KAHVECÄ° — (Yerinden fırlayarak gelir ) Ne beni mi çağırdın,hoca efendi?HOCA — Al sana Bir de sen eksiktinKAHVECÄ° — Dört çay mı?Ha? HOCA — Ey ümmeti Muhammet’in sağırı,seni kim çağırdı?Vallâhi çıldıracağım Hey Allah’ım,git,efendim git,çay filân istemiyoruzKAHVECÄ° — Filcan mı?Filcanda çayı sen nerde gördün,hoca efendi?Ha?Çay mı?Ha? HOCA — Hay batasın yerin dibine Git Allah’ım git,baklava hakkı için gitKAHVECÄ°— Baklva gibi mi olsun?Ha?Yandan ÅŸekerli içerdin ya? ÇIRAK — (Atılır) Gel,gel,çay istemiyorlar KAHVECÄ° — Yo,bir ÅŸey dediÄŸim yok Çay isterler sonra cayarlar (Söylene söylene yerine oturur,gevelemeye devam eder)HOCA — Ne baÅŸ belâsı bu böyle Yere batasıcaAllah’ımMUHTAR — (Fırsattan istifade ederek) Ha,tilkiden bahsediyorduk,ÅŸu alaca,kuyruktan Ne kuyruktu sen gördün,AliciÄŸimALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim Görmeye gördüm amma,efendime söyliyeyim,yaniöyle alaca filân deÄŸildi,efendime söy… HOCA — Vallâhi çıldıracağım,bırakın anlatayım,canım Ne olacak hep aynı döl bunlar (Kızar ve sandalyede geriye döner) Sakallıymış,hocaymış,hürmet yok,efendinYok efendim,yokNe bilirlerLâf anlatıyoruz…ALÄ° AÄžA — Ha,”lâf” dedin de aklıma geldi Efendime söyliyeyim,yâni efendime söyliyeyim,ÅŸu Arslan AÄŸanın bana ettiÄŸi doÄŸru mu?Efendime söyliyeyeyim,tarlamı bilirsiniz,efendime söyliyeyim,taşı koyduk onun tarlayla benimki arasınaEfendime söyliyeyim,sürmüş ta içerden,bir ÅŸey dedim de beni mahkemeye vermiÅŸ,efendime söyliyeyim…HOCA — (Alayla) Efendime söyliyeyim,yâni,efendime söyliyeyim yâni Çıldıracağım yahuDurun anlatayımNe demiÅŸ Hazreti Muhammet?Ne demiÅŸ bilir misiniz?Nerden bileceksiniz? (Yerinden fırlar,vaaz verir gibi) Ey Ãœmmeti Muhammet,senden gayri kiÅŸi lâ ederken sen dinle lâf etme,ancak, “Ä°zâca… Neydi o?Ä°zâca…unutturdunuz,vallâhiMUHTAR — Hoca,bir ÅŸey deyiver,biz anlamayız HOCA — Her ne ise… ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,beni mahkemeye vermiÅŸ yani,efendime söyliyeyim MUHTAR — (Hemen katılır acı acı) Benim köpek de çok fena hasta olduÄ°ÅŸtahtan kesildiAÄŸzını bıçaklar açmıyorHOCA — Bir taraftan karnım aÄŸrıyor,bir taraftan sizin köpekleriniz,tarlalarınız Bırakın,lâfı aÄŸzıma tıkamayınKarnımAkÅŸamki hamur aşı yapıyor bu iÅŸiEpeyce de yedimHa anlatıyordumKapı “güm” “güm” diye vuruldu (Masaya vurur) Hemen kalktımKAHVECÄ° — (Yerinden fırlar) Ha?Çay mı?Yeni demledim ya,yeni HOCA — Hay Allah’ım Yine bu adam mı?Git,git,git haydiKAHVECÄ° — Ha? HOCA — “Git” diyorum (Bağırır) Git,gitKAHVECÄ° — Hoca olacak,hem çağırır,hem de “git” der Taze demledim(Geçer oturur)HOCA — (Nefes alır ) Nerde kaldık?Ey YârabbiEvet kapı “güm” “güm” diye vuruldu(Yine elini vuracak olur,muhtar tutar ve kahveciyi gösterir)Baktım üzerim giyinikHem de yenileri giymiÅŸim”Vay” dedim kendi kendime”Yenilerle yatmışım” Kapıda bir palabıyık…UÅŸak kılıklı adam…”Ne istersin?” dedim”Efendi sizi ziyafete çağırıyor” dediZiyafet mi?Hemen fırladımA,a,a yollar tertemizKoca koca saraylarMUHTAR — Sonra?Rüya,vallâhi,rüya HOCA — Bir konaÄŸa geldik Girdik içeriA,a,aBir sofra,amma alafranga…”Geç,baÅŸa otur”dediler,”Sen hocasın” Geçtik kurulduk”E,baÅŸlıyalım”dediler”Hemen”diye cevapverdim Beni oraya götüren uÅŸak kılıklı adam yanıma yaklaÅŸtı”Çorbadan mı?” dedi”Eee,tabii” dedim”Peki” dedi,”Hangi çorbadan istersiniz?” “Hangi çorbadan mı?”Dur muhtar,sen kaç çeÅŸit çorba bilirsin? MUHTAR — Ben mi,hiç,sanki iÅŸte…Çok bilirim Sayayım(Oradakilerin hepsi parmaklarıyla kendi kendilerine saymaya baÅŸlarlar) Bir pirinç çorbası,keklikle olur,tavÅŸanlısı daha iyidirSonra ÅŸehriye,tarhana…sonra?…Çok bilirim ÅŸimdi aklıma gelmiyor…HOCA — Var mı daha bilen ? ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,un çorbası yani DERVÄ°Åž AÄžA — Tayhana çoybası Ama muhtay söylediHOCA — Yo bilemezsiniz,bilemezsiniz Bakın,o uÅŸak kılıklı adam bana neler dedi (Hoca,bu ikili konuÅŸmlaraı sesini deÄŸiÅŸtirerek belirtir) “Hangi çorbadan istersiniz?” (Kaykılır) “Hangileri var?” “Efendim,pirinç çorbası,ÅŸehriye çorbası,ÅŸehriye çorbası çeÅŸit çeÅŸittit,tel,gül,sümbül ÅŸehriye,sonra iÅŸkembe,düğün çorbası,midye çorbası,balık çorbası,sebze çorbası,terbiyeli terbiyesiz tavuk çorbasıMUHTAR — Ne çokmuÅŸ be? DERVÄ°Åž AÄžA — Peki hoca,sen hangisini getiydin? HOCA — Ben mi?Aşçıbaşına haber saldım Büyükçe bir tabağın,kâsenin yâni,içine hepsinden biraz koydurdumSeçemedim de onun için,sizim anlıyacağınızYaÇorbayı içtik,şöyle sandaliyeye bir dayandımKâseyi ittimBizim uÅŸak hemen yanaÅŸtı”E hoca efendi,etlilerden?” “Etlilerden mi?Hangileri var?” “Vallâhi efendim,çeÅŸitimiz azca…Sayayım” BaÅŸladı saymaya”Tas kebabı,tencere kebabı,orman kebabı,yoÄŸurtlu kebap,çömlek kebabı,talâş kebabı,yufkalı kebap,döner kebabı,rende kebabı,ÅŸiÅŸ kebabı…”Baktım daha da sayacak, “Getir,dedim yoÄŸurtlu bir dönerŞöyle yaÄŸlı yaÄŸlı,bol biberli,üzerinde iki üç ÅŸiÅŸ” Hemen getirdilerÇaldım kaşığı,çok yaÄŸlıymış beHey saÄŸar,bir su al gelBu döner kebabı pek yaÄŸlıMUHTAR — Hakikaten yaÄŸlı DERVÄ°Åž AÄžA — Buynuma kokmaya baÅŸladı ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yalan da olsa dinliyoruz HOCA — Baklava hakkı için lâfımı hiç kesmeyin,dinleyin Sıra böreklere geldiBizim palabıyık yanaÅŸtı”Böreklerden hangisini istersiniz?” “Hangileri var?” “Efendim,su böreÄŸi,puf böreÄŸi,fincan,midye,nemse,el böreÄŸi” “Sigara böreÄŸinden getir?” “Peynirli,sade,kıymalı,hangisinden olsun?” “Hangisinden mi?Üçünden de biraz biraz olsun” “Yanına hoÅŸaf,komposto,bir ÅŸey istemez misiniz?” “Komposto mu?Hangileri var?” “Çilek,al…” “Peki,yeter…çok koyun da getirin…” Börek geldi…Komposto da geldiDERVÄ°Åž AÄžA — Hoca,mendilin vay mı? HOCA — Baklava hakkı için lâfımı yarılama Arkadan tatlılar, “Efendim hangisini istersiniz? “Hangileri var?” “Efendim çeÅŸidimiz azHanım göbeÄŸi,tulumba,vezir parmağı,has lokma,saray lokma,bal lokma,samsa tatlısı,bohça tatlısı,Giresun tatlısı,revani,tel,ekmek kadayıfı,sonra sütlüler,en sonra,baklava… Aman getirGetir baklavaBir dersin iki dersin lüp,üç dersin,ÅŸup,dört dersin,ÅŸup…Sizin anlıyacağınız…ham hup,ÅŸaralop…MUHTAR— Sonra? HOCA — Sonra,bana bir torba altın Duaya baÅŸladım…(Duayı sessiz mırıldanırSonra ellerini açıp yüksek sesle Allah ziyafet sahibinin kesesine bereket,bizim aÄŸzımıza da daimî lezzet lütfeyleye…HEPSÄ° — Amin,aminnnnn MUHTAR — “Amin” dedik ama bir ÅŸey yiyemedik biz ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yani,bizim hoca delirmiÅŸ…Nerde bu ziyafet hoca,nerde? DERVÄ°Åž AÄžA — Kim veymiÅŸ bu ziyafeti?Neyde?Ne zaman? HOCA — Bilmiyorum MUHTAR — Nasıl olur? HOCA — Baklava hakkı için bilmiyorum DERVÄ°Åž AÄžA —Peki sen neyeye gittin ziyafet diye? HOCA — Bilmem MUHTAR — ÅžaÅŸtım kaldım HOCA — Bir söz vardır bilir misiniz?Aç horoz kendini arpa ambarında sanırmış Ä°ÅŸte öyleMUHTAR — Yine anamadım DERVÄ°Åž AÄžA — Annadıysam,arap olayım HOCA — Canım,rüya görmüşüm Yuya,DeyviÅŸ AÄŸa,yuya göymüşümDERVÄ°Åž AÄžA — Niçin “yuya” diyoysun?”Yuya” de,”Yu…ya MUHTAR — Ruya mı?Ben de hakikat sanmıştım ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,fakat yani nasıl oluyor da hoca o kadar,efendime söyliyeyim,yemek adı biliyorsun,yani…Efendime… (Resmî giyimli jandarma onbaşısı girer TerlidirKasketi elindedirKasabadan geldiÄŸi bellidir)ONBAÅžI — Selâmualeyk… HEPSÄ° — Ve aleyküm selâm,hoÅŸ geldin onbaşı MUHTAR — HoÅŸ geldin onbaşı… ONBAÅžI — Cümleten,ne derler ona,hoÅŸ bulduk MUHTAR — Çok kaldın kasabada onbaşı? DREVÄ°Åž AÄžA — Sahih,onbaşı,neyede kaldın?Meyak… ONBAÅžI — Hiç,vallâhi,bizim ÅŸeye,kaymakama,sonra,ÅŸeye,ÅŸey maarif memuruna filân uÄŸradım da MUHTAR — (Kendi kendine) “Bizim kaymakam ” Boyun kopsunONBAÅžI — Sonra da mal müdürünü ziyaret ettim “Artık bizim,ÅŸeyleri anlayıverin,vergileri versinler” diyorTahsildarı dayıyacak kapıya…MUHTAR — Topluyoruz Daha ekin gelmediBankanot kesmiyoruz yaONBAÅžI — Size bir haberim de var HOCA — Hayrola,”Hayırlı olsun ” deyinONBAÅžI — Köye bir muallim veriyorlar,maarif memuru söyledi;şöyle bir çıtlatıverdi MUHTAR — Oh,ne iyi HOCA — (Keser ) Malimi nidecek,elli altmış haneli köyPara para;mektep yaptılarBizim hoca parasını zor veriyorlarPara veren yok yaAl sana bir batman buÄŸday,biraz da fasulye…”Peki para?” “Ha, o yok” Bir de malim besleyecekler “Malim,malim,öğle namazı kaç rekattır?”desem,apışıp kalırDERVÄ°Åž AÄžA — Duy,hoca,sahih,onbaşı ne zaman veyecekler? ONBAÅžI — Durun söyliyeceÄŸim,ÅŸu ÅŸey memuru,neydi o muhtar,dilimin ucunda,ha,evet,maarif memuru var ya,burnundan konuÅŸan adam,dedi kiLBurundan konuÅŸarak taklidini yaoar ) “Åžey sizin köye yeni bir öğretmen veriyoruz”KAHVECÄ° — (YanaÅŸarak) Onbaşı,çayı yeni demledim? HEPSÄ° — Aman… KAHVECÄ° — Ha?Yeni demledim,vallâhi ONBAÅžI — Dur konuÅŸuyoruz,ÅŸey görüyorsun KAHVECÄ° — Taze deÄŸil mi?Demin attım çayı Kan gibim,tavÅŸan kanı,muhtarTavÅŸan kanı(Gider)MUHTAR — Peki,peki…Getir bir çay…TavÅŸan gibim…Sen tavÅŸanı nerde gördün?Sanki ONBAÅžI — Evet,kaymakam dedi ki…ÅŸey,ben de ÅŸeyini ÅŸey yaptım…Mal müdürü…tüf…Ä°yice ÅŸey oldum MUHTAR — Evet,maarif memuru? ONBAÅžI — Hey babana rahmet Maarif ÅŸeyi…öğretmen,yani malim gelecek dediSizin ÅŸeye,köye…ALÄ° AÄžA — Anladık,efendime söyliyeyim GeçSonra?ONBAÅžI — Ä°ÅŸte,o ÅŸey,malim,ÅŸey,daha mektebinden yeni mezunmuÅŸ… HEPSÄ° — Yeni mi mezunmuÅŸ? ONBAÅžI — Åžey,maarif ÅŸeyi dedi ki “ÇekeceÄŸiniz var…o ÅŸeyden ”HOCA — Ä°ÅŸte buna “hoÅŸafın yağı kesilmek” denir ONBAÅžI — Hem bu köydenmiÅŸ… MUHTAR — Bu köyden mi?Yo,yo…öğretmen mektebine bizim uÅŸaklardan kimsecik gitmedi ONBAÅžI — Åžeyini,neydi o?Åžeyini muhtar,ismini söyledi maarif ÅŸeyi amma unuttum MUHTAR — Bizim köyden kimse gitmedi oraya ONBAÅžI — Adını dedi,unuttum DERVÄ°Åž AÄžA — Onbaşım Hatıylamaya çalış,onbaşımALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim bu yeni yetiÅŸme malimler de çok tuhaf,efendime söyliyeyimÇocuklara bir ÅŸey öğretmezlerONBAÅžI — (Kendini zorlamaktadır ) Adını hatırlayamadımÅžey,,,ÅŸeye,yere batsın ÅŸeyi…Muhtar,bana ÅŸeyli,mimli bir isim söyle…ÅŸeyli…ALÄ° AÄžA — Mimli isim mi?Efendime söyliyeyim O da ne demek?MUHTAR — Mehmet,Mahmut… HOCA — Muhammet MUHTAR — Macit,ÅŸu meÅŸhur bir avcı var ya… DERVÄ°Åž AÄžA — Bildim,biliyim ben onu HOCA — Mevlût… KAHVECÄ° — (Yerinden fırlar ) Suya gitti Ne edeceksiniz?HOCA — Kimi? KAHVECÄ° — Suya gitti Ne edeceksiniz?Mevlût suya gittiMUHTAR — Kim çağırdı,Hayri AÄŸa? KAHVECÄ° — Suya gitti Ne edeceksiniz?Mevlût suya gittiHOCA — Haydi git,otur,git Mevlût’ü filan çağıran yokKAHVECÄ° — Suya gitti (Diye söylenerek yerine oturur)ONBAÅžI — Åžey mimli isimleri sayardık… MUHTAR — Evet,Mehmet,Muhammet… HOCA — Mahmut,Mevlût KAHVECÄ° — (Yerinden,kızgın) Suya gitti… ONBAÅžI — DeÄŸil,ÅŸey,durun ÅŸeyinin,neydi muhtar,babasının ismini de deyiverdi Åžey Veli mi dedi,deli mi dedi…ÅžeymiÅŸ,çoban,ebet çobanmış ÅŸeydeMUHTAR — Kör Veli mi? DERVÄ°Åž AÄžA — Evet,onun biy oÄŸlu vaydı…Adı Muyat,evet MuyatMUHTAR — Tamam,ben de hatırladım,bir gün ava çıkarken torbayı unutmuÅŸtum da alıp getirmiÅŸti evden…Fakat o bacak kadar çocuktur be ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yani Kör Veli öldüğü zaman çocuk,efendim söyliyeyim,pek ufaktı,yani,onu bir tahsildar aldı gitti kasabaya MUHTAR — Evet,hatırladım Bir gün avda bizim köpek,vik vik tavÅŸanı kovalıyordu…TavÅŸan kulaklarını şöyle dikmiÅŸ…Tam önüme geldiÇifteyi omuzladımBir de ne göreyim?O dediÄŸiniz çocuk çiftenin ucunda görünüyorTavÅŸanı da kaçırdıkALÄ° AÄžA — Vay anasını,demek o çocuk gelecek O hırsızın biridirKala kala,efendime söyliyeyim,koca köy ona mı kaldı?ONBAÅžI — Ben kör ÅŸeyi,neydi o?Åžey… MUHTAR — Veli ONBAÅžI — Evet,ben kör Veli’yi filân bilmem Yalnız ÅŸunu bilirimÅžu çiçeÄŸi ÅŸeyinde,burnunda yeni öğretmenler nereye giderlerse ÅŸey yapıyorlarmış,ÅŸey kök söktürüyorlarmışYaALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,ben ÅŸimdi iyi hatırladım,efendime söyliyeyim,o çocuÄŸu… DERVÄ°Åž AÄžA — Tüh canına be Ben neden hatıylamıyumMUHTAR — DerviÅŸ AÄŸa,nasıl hatırlamazsın Hani çoban Kör Veli vardıBir gözü sakattıKöyün davarını güderdiALÄ° AÄžA — Şöyle böyle on beÅŸ yıl önce,efendime söyliyeyim DERVÄ°Åž AÄžA — (Kendini zorlar ) Köy Veli…Köy Veli…Hah!BildimKâzım AÄŸanın çobanı idi önceMUHTAR — Hah,ayağını bastın,kaldır DERVÄ°Åž AÄžA —ÇocuÄŸu da hatıyladım Amanın,bu hükûmet ne ettiÄŸini bilmiyoyYahu o çocuk öğretmen olayak buyaya göndeyiliy mi?Ali AÄžA — Efendime söyliyeyim,buraya gönderilmesini bırak Onu örtmen yapanlarda kabahatHOCA — AÄŸalar,deminden beri dinlerim Hele bana da çıtladın da ÅŸu malim denen adamın cemazülevvelini biz de öğrenelimDeÄŸil mi ya?Biraz sonra köye gelecek,caminin karşısındaki mektebinde bizim gibi kâmil bir hoca ile aşık atmaya kalkacakAtamaz ya,baklava hakkı için,atamaz ya,sözün geliÅŸiBiz nerde,malim nerde?MUHTAR — Çok güzel söyledin,hoca…Hele böylesine malim (Kızgın) Ne malimi canım,öğretmen…Evet,dediÄŸim gibiBunun ne anasında ne babasında hayır vardıBaba içkici,sarhoÅŸ,eli uzunun biri…Anayı hiç sormaKöyden atacaktık da araya ölüm girdi…Bizi bu rezillikten kurtardıAva giderken,kaç kez,kaldır çifteyi vur ÅŸu kadını,diye düşünmüşümdürHOCA — Vay vay,demek böyle? DERVÄ°Åž AÄžA — Böyle ya…ÇocuÄŸa ne deysin?Aymut dibime düşey…Atalay sözü bu ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,köyde biraz daha kalsaydı,efendime söyliyeyim,bütün çocukları da kendisi gibi yapacaktı Ä°mdada o ÅŸiÅŸman tahsildar yetiÅŸti,aldı götürdüEfendime söyliyeyim,çocuklarımız kurtulduDERVÄ°Åž AÄžA — Yanlış söyledin Kuytulmadıİşte ÅŸimdi kapana giydi çocuklayımızDÄ°ÄžER ÜÇÜ — Çok doÄŸru dedin HOCA — Vay,vay…Böyle bir adamı buraya malim veriyorlar Tüh,tühKıyamet aÄŸalar,kıyamet…Evvelki gece bizim kaşık düşmanı,tavuklu bir pilâv yapmıştıMevlût okumuÅŸtum ya…Sabrilerde…Bir tavuk göndermiÅŸler…Bakkala da yasin okuduk;bir yarım okka pirinç…Pilâv yerken…Budu şöyle yakaladımDerken “Kadın,kalk bir su ver” dedim…Sofraya otururken suyu almaz yanınaNe derse beyenirsiniz? “Görüyorsun yemek yiyeceÄŸim,sabreyle…Yemek yerken su içilmez” Dünya deÄŸiÅŸti…KıyametÅžuna bak,hırsız,uÄŸursuz bir ananın,hırsız uÄŸursuz oÄŸlunu böyle namuslu bir köye malim veriyorlarSonra da malim dikilir başınaNeBen öğretmenin…Öğretmen deÄŸil,oyuncu bunlarMasum sabü sübyana köçeklikten baÅŸka bir ÅŸey öğretmezlerMUHTAR — Ne oyunlar,hoca,görsen… HOCA — Allah göstermesin! MUHTAR — Zımbırtı etmekten baÅŸka bir ÅŸey bilmezler…Bilseler…Amenna,başımızın üstünde yerleri var…Ne gezer onlarda bilgi…Mektep dediÄŸin sessiz gerek…Bunlar da öyle ÅŸey arama,Bir gürültü bir patırdı Çalgılar,davullarBakın geçenlerde kaynatamın köyüne gittim ya…Beraber ava gidecektik olmadı…O köyde bir mektep var…Bir de kıranta bir malim…Malim deÄŸil tam malim beg…Mektepte tek gürültü yok…Çocuk tıs der,yapıştırırmış tokadı…Yana yattın tokat…Çamura battın tokat…Bizim kaynata dedi ki çocukları dövmek için öyle kabahatler yüklüyormuÅŸ ki…Kaynatam bile bulamazmış o kabahatleri…Bilirsiniz ne keskin avcı olduÄŸunu hâlbuki…E,köylü memnun…Çocuk dediÄŸin dayakla terbiye edilir…Bunlarda öyle mi ya?Talebesi çalar,malimi,müdürü oynarALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim Muhtar,yâni,efendime söyliyeyim,çok doÄŸru lâf ettinMektep dediÄŸin yerden çıt çıkmaz…HOCA — Öyle,baklava hakkı için söyle…Mektepte şöyle bir deÄŸnek bulunur…Babası çocuÄŸu elinden tutar,getirir hocanın önüne,çocuk zırıl zırıl titrer Babası: “Al,der,hoca efendi…Al,eti senin,kemiÄŸi benim” “Et” dedim de aklıma geldi…Ne iyi…ONBAÅžI — (Keser ) AÄŸalar,ne diyecektim,tam dilimin ucundaydıLâfa boÄŸulduk…Ne edelim de ÅŸu ÅŸey,malim bu köye gelmesin…Geldi mi,ÅŸey,ÅŸeyi gürültüyü sen seyret o zamanDERVÄ°Åž AÄžA — Öyle,öyle ya Yayın bizim oÄŸlan: “Baba” deyecek, “E?Bak ben çalıyoyumSen kalk da oyanayıvey…” Öyle malimin yetiÅŸtiymesi böyle oluy,istemeyizO malimi…MUHTAR — Ä°stemeyiz ya…Fakat ne edelim de ÅŸu adamı sokmayalım köye? ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,kaymakam,yani bir istida pulluyalım 16 kuruÅŸluk bir pul,efendime söyliyeyim…MUHTAR,ONBAÅžI — Kaymakama mı? MUHTAR — Yooo,olmaz Gelir buraya vermeyiz çocukları okulaDERVÄ°Åž AÄžA — Sen deme muhtay,böyle…Zoyla alıylay Hapse atıyoylay,sen biliysin…ONBAÅžI — Durun,ne diyecektim?Ha,Ali AÄŸanın dediÄŸi doÄŸru Benim ÅŸeyime,aklıma da hoÅŸ geliyorÅžeye bir istida verelim,kaymakamaMUHTAR — Ne yazacağız? HOCA — “Kötü bir adam olma ve aynı zamanda köy ehalisi tarafından böyle tanınma hasebiyle buraya tayin edilmemesi ” Filân yazarız…MUHTAR — Peki kim yazacak? HEPSÄ° — Kim mi yazacak?Ya… MUHTAR — Hiçbirimizin eli kalem tutmaz ALÄ° AÄžA — Çok kötü,efendime söyliyeyim Koskoca köyde yani,efendime söyliyeyim,bir eli kalem tutanımız yokMUHTAR — Kasabaya inince bu iÅŸi yapalım Orada bir arzuhalci var,topalHükûmet dairesinin yanındaOna götürürüz bir tavuk,biraz da yumurta;olur biter…ONBAÅžI — Åžey,ne diyecektim?Hepsini yazarız,vallâhi ”Åžey deriz,ÅŸeyli onu ÅŸey yapmıyor,istemiyor köylü”MUHTAR — Onları uydurmak kolay… ONBAÅžI — Bakın ben size ÅŸey yaptım söylemeyi unuttum Åžey,öğ… malim ne demiÅŸ maarif memuruna biliyor musunuz?MUHTAR — Ne demiÅŸ? ONBAÅžI — “Bilirim,ÅŸey o köyde bataklık vardır…Åžey sıtımadan,ehali kırılır Evleri berbattırÇocukları,ÅŸeydir,haydutturBen hepsini ÅŸey yaparım” demiÅŸ,islâh edecekmiÅŸ…HOCA — Åžu zıpçıktıların lâfına bak…EÄŸer gelirse,çocuklar,baklava hakkı için,camiyi taÅŸlarlar Namazda rükûya vardığımızda: “Bak,bak ÅŸu adamlar ne yapıyorlar?” deye arkamızdan alay ederler…MUHTAR — Öyle olur O öğretmenin yetiÅŸtireceÄŸi çocuk da kendi gibi olurDediÄŸimiz gibi,yapalımÄ°stemiyoruz,vesselâm…Ä°stemiyoruz Az derdimiz var,bir de onunla mı uÄŸraÅŸacağız?Sonra çocuklar okumuÅŸ okumamış ne olacak?DERVÄ°Åž AÄžA — DaÄŸda koÅŸulacak öküz,kıyda otlatılacak koyunlay olduktan sonya çocuklay bize gerek… (KoÅŸa koÅŸa sığırtmaç içeri girer Soluk soluÄŸadır)SIÄžIRTMAÇ — Aman muhtar emmi,koÅŸun koÅŸun… MUHTAR — Ne oldu? SIÄžIRTMAÇ — Oh,yoruldum,çok koÅŸtum… HOCA — Ne,de bakalım?Meraktayız? SIÄžIRTMAÇ — Benim kara koç var ya…Bilirsiniz delikanlı gibidir Onunla Şükrü’nünkünü dövüştürüyordukBenimki bir kalktı…Böyle bir gerindiMUHTAR — Amma da uzattın…Kısa kes… SIÄžIRTMAÇ — Anlatıyorum…Benim delikanlı…Şöyle bir gerindi…Geçen sene MemiÅŸ’inkini de böyle yere sermiÅŸti HOCA — Ey,senin koyunun da,sen de…Anlat,anlat…Sonra ne oldu? SIÄžIRTMAÇ — Anlatıyorum ya…Benimki gerindi…Delikanlıdır be…”Heyt arslanım!” dedim… HEPSÄ° — Anlat!… SIÄžIRTMAÇ — Deliçay taÅŸtı!…Nu tarafa doÄŸru geliyor! HEPSÄ° — Deliçay mı? SIÄžIRTMAÇ — Evet ya…O kazdığınız hendekleri,benim delikanlı gibi kolayca aşıverdi… MUHTAR — Bir bu eksikti… DERVÄ°Åž AÄžA — Geçen yıl ne kaday çok uÄŸyaÅŸmıştık ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,su gelmez deye köylü oraları hep ekti…Ne ziyan,ne zarar… MUHTAR — O hendekler için çok uÄŸraÅŸmıştık… ALÄ° AÄžA — Åžimdi ne yapacağız? HOCA — Ovayı su basacak…Evker yine göçecek,yazın da ısıtma,sazlık…Bak oÄŸlum,bizim yoÄŸurt ne oldu?Sizin köyde hep “GetireceÄŸiz ” derler de getirmezler mi?Böyle olmazMUHTAR — Haydi aÄŸalar,şöyle gidelim de bakalım,köye gelmesi yakın mıdır? HOCADAN GAYRÄ°SÄ° — Haydi… DERVÄ°Åž AÄžA — Bakayız tabii Ama bakmakla usta olunsaydı,köpekley hep kasap oluydu(Çıkarlar Hoca yalnız kalırBir iki kere gerinirÖğürür,esner)HOCA — Ä°htiyarlık Benim o yerlerde ne iÅŸim var?Of,mis gibi bir ÅŸey koktuNeymiÅŸ bu acaba?Of,ne koku,ne koku…OÄŸlum Mevlût,Mevlût oÄŸlum,Mevlût…ÇIRAK — Efemdim,hoca efendi? HOCA — OÄŸlum,bak bakalım bu koku nerden geliyor?Ne kokusu desem TereyaÄŸ deÄŸil…Sovan,hadi canım o da deÄŸil…Helvaya benziyor…Helva kavuruyorlar…Git,oÄŸlum,bak,kim kavuruyor?ÇIRAK — Hoca efendi,bir yerin mi… HOCA — Bak edepsize,git oÄŸlum,git dediÄŸimi yap…(Çırak çıkar )HOCA — Baklava hakkı için,bu koku pek hoÅŸ…Fakat bu karnım bir türlü aman derman vermiyor…Of,of burgu burgu dönüp duruyor Ö…Ö…Ö…Hey körr ÅŸeytan,nerden yersin o kadar…(Çırakla yabancı içeri girerler…Çırak yabancının elinden tutmaktadır )ÇIRAK — Hoca efendi,bak… HOCA — Ne oÄŸlum?Hemen gönderdiler mi?(Arkası dönük) Ö…Ö…Yaladın mı yolda?Ö…Ö Helva mı imiÅŸ?ÇIRAK — Hoca efendi,bak,bak… HOCA — Peki,anladık Ö…Ö…Ö…Aman zaman vermiyor ÅŸu öğürtü…Helva mı,oÄŸul?ÇIRAK — Hoca efendi,bak kim… HOCA — (Döner ) Vay,arslanım,buyrun…YABANCI — Rahatsız etmiyeyim? HOCA — EstaÄŸfurullah…Buyrun Sandalyeyi çek,Mevlût…ÇIRAK — Buradan geçiyordu,muhtar emmiyi sordu da getirdim…(Sandalyeyi çeker )YABANCI — (Elindeki bavulu yere,kenara bırakır,sandalyeye oturur ) SelâmualeykümHOCA — Vealeyküm selâm…Muhtarı mı aradın,oÄŸul?Onlar aÄŸalarla beraber,suya gittiler Sorma bu günlerde başımız dertteYABANCI — Hayrola? HOCA — Sorma,oÄŸul,sorma…Bizim bir Deliçayımız vardır Boyna taÅŸar…Baharın suya boÄŸar,yazın da sıtmaya…Bu dert yetmiyormuÅŸ gibi ikinci bir dert daha çıktı başımıza…YABANCI — Dertlerin devası da vardır HOCA — (Kendi kendine) Ne kokuydu?Nerden geldi bu da?(Açıktan) Tabiî oÄŸul…Senin anlıyacağın köye bir malim vermiÅŸler Sık boÄŸaz ettiler,bir mektep yaptırdılarCami yıkılacakmış kime ne?YABANCI — Derdinizin muallimle ne alâkası var? HOCA — Anlatacağım,sen ÅŸehirli bir kiÅŸiye benzersin YABANCI — Ya… HOCA — Åžimdi köylü kaymakama istida pulluyacak,”GönderdiÄŸiniz malimi istemeyiz ” deye…YABANCI — Ä°stida mı? HOCA — Öyle ya…Öyle kiÅŸilerin böyle namuslu köylerde iÅŸi ne? (Yabancı önüne bakar )YABANCI — Yazık… HOCA — Ne dedin,oÄŸul? YABANCI — Hiç, “Ä°yi karşılayacaksınız adamı ” diyorumHOCA — Lâyıktır,oÄŸul,onlar her ÅŸeye lâyıktır Sürülmeye de sövülmeye de(Sükût) Ha,oÄŸul,unuttumbakma kusura…Sen nerden geliyorsun?Hiç sormadan muhabbete daldık…YABANCI — Ben mi?Hiçbir garip kiÅŸi…Åžu civar köylerde…(Durur) HOCA — İşçi misin?Kıyafetin benzemiyor ya… YABANCI — İşçi mi? (Bu buluÅŸla sevinir ) Evet işçiydimÄ°ÅŸ kapandı, “Şöyle bir aranayım” dedim…HOCA — Bizim köye yolun düştü? YABANCI — (Açılır ) Ä°yi bildiniz…Sizin köyde iÅŸ bulabilir miyim acaba?HOCA — Vallâhi,bilmem,iÅŸine ve adamına bakar…Ne iÅŸ yaparsın…Ben iyi bilmem ama YABANCI — Ne mi yaparım? (Durur) Her iÅŸ yaparım… HOCA — Valî oÄŸul,bakma buralarda duruyorum Allah veya kader attı beni buralaraYedi seneden beri bu köyde hocalık yaparım,fakat hâlini beÄŸenmem bu köyün…Tembel hep bu köylü…Bk ÅŸu Deliçay,bunların deÄŸil dedelerinin bile baÅŸlarını yemiÅŸ…Bunlar kahvede pineklerler…Karıları da tarlalarda çalışır…Tavla,iskambil…Ben bunları hep görürüm ama söylemem…Ä°lk geldiÄŸimde Cuma hutbelerinde söyledim durdumGüldüler…Ben de bıraktım dananın kuyruÄŸunu,kimin elinde koparsa kopsun… (Sükût) Sana iÅŸ bulunur buradaAÄŸalar gelsin de,onlar daha iyi bilirlerYABANCI — Her iÅŸ yaparım…Az çok anlarım… HOCA — Bizim caminin duvarları çökecek…Cuma namazına bir iki ihtiyar gelir,onlara söyliye söyliye dilimde tüy bitti…Bu Allah evi,çökecek kim dinler YABANCI — Ben kalırsam,tamir ederim,hoca efendi… HOCA — Eder misin?Hay saÄŸolasın…Ö…Ö…Ö…(Öğürür ) Sonra oÄŸul,benim karnımda bir hâl var…Pek o kadar bir ÅŸey yemem amaÄ°ÅŸte böyle…Ö…Ö…Pek fena olurum…YABANCI — Çoktan beri mi efendim? HOCA — Kendimi bildim bileli Yapmadığım halt kalmadı…YABANCI — Ben size bir ilâç vereyim,birebir gelir HOCA — Sahih mi?Deme Allah aÅŸkına?Çok sevaba girersin,çok…Bu garibi sevindirirsin… YABANCI — EstaÄŸfurullah… (Bu sırada dışardan çocuk sesleri ve boÄŸuÅŸma gürültüleri iÅŸitilir AÄŸlamalar,yuhalarVurlar)HOCA — Bizim köyün çocukları böyledir…Hep kavga…Bir iÅŸleri yoktur…Anaları da baÅŸa çıkamaz onlarla… YABANCI — Ya öyle mi?Çok fena… (Çocuk sesleri,aÄŸlamalar devam ederken,gürültü sahneye yaklaşır )Ananın sesi — (İçerden) Vay,evlâdıma,vay HOCA — Ä°ÅŸte,yine bir ÅŸeyler oldu ÇOCUK — (İçerden) Ah bacağım,ah anam… YABANCI — Bir çocuk aÄŸlıyor Acaba ne oldu? (Ana kucağında çocukla içeri girerÇocuÄŸun bacağı sıyrık,kan akarEtraflarında kalabalık çocuk kütlesi)ANA — Aman,hoca efendi…ÇocuÄŸa bir hal oldu…Bacağı kırıldı galiba…Ah evlâdım…ah… ÇOCUK — Ah,bacağım,ah,bacağım HOCA — Ne oldu,ne oldu yine? ANA — Ne olacak,giiti çocuÄŸum…DerviÅŸ AÄŸanın koca oÄŸluyla atışmışlar…Koca çocuk,ne ister benim masumdan… “ÇeÅŸmeden yok sen,yok ben dolduracağım ”derken,itmiÅŸ bizim oÄŸlanı aÅŸağı…Ä°ÅŸte bacağı kırılmış…YABANCI — Kırılmış mı? ÇOCUK — Ah bacağım,dayanamıcam… ANA — Öyle ya…Bak çocuÄŸun hâline… HOCA — Sus bakayım,oÄŸlum,bak bu delikanlı doktor… YABANCI — Durun ben bakayım… ANA — Doktor mu?Allah gönderdi YABANCI — Açılın şöyle (Çantasını kaparÇocuÄŸu muayene eder…) Azıcık kırıklık var…Çantamda tendürdiyotla sargı bezi olacakBir de tahta olsa(Temizler,sarmaya baÅŸlarÇocuk aÄŸlamakta ve bağırmaktadırSonra zayıflar) Hani tahta verecektiniz…Yarın bunu alçılarızTaze kemik,hoca efendi,hemen kaynar birbirine (Kahvenin masalarından iki tahta sökerler) Yumurta da koymak lâzımDurun,şöyle sıkıca baÄŸlıyayım…Tam da ne güzel yerleÅŸti…Verin tahtaları…Kadınım,şöyle tut bakayımSık…Sık…Bak keratanın nasıl sesi kesildi?(Muhtar,aÄŸalar girerler,ÅŸaşırırlar )MUHTAR — Ne var,hoca,ne oldu? ONBAÅžI — Bir vukuat mı var? HOCA — AyÅŸe Kadının oÄŸlunun bacağı kırılmış da… MUHTAR — Bu yabancı da kim? ANA — Doktor,muhtar,doktor YABANCI — Tamam,oldu,iyileÅŸir gider HOCA — Bu delikanlı mı,iÅŸ arıyor Bir garipBuraya yolu düşmüş de…Çok iyi bir delikanlıONBAÅžI — Peki kimmiÅŸ? HOCA — Bir garip zahir… MUHTAR — Nasıl,delikanlı,iyileÅŸebilecek mi? YABANCI — Ä°yi oldu bile…Yirmi gün sonra,yürümeye baÅŸlar ALÄ° AÄžA — Yâni,efendime söyliyeyim,yâni bacak kırılmış mı? MUHTAR — Kırılmış da,delikanlı tedavi etmiÅŸ bile… YABANCI — Haydi,kadınım,sen git ÇocuÄŸu götür…Bacağını oynatmasın…Tam yerini buldum,çıkartırYarın ben gelir görürüm çocuÄŸuEvinizi hoca bilir deÄŸil mi?ANA — SaÄŸolasın doktor beg,saÄŸolasın…Bir tek evlâttır bu yumurcak…Hoca bilir evimi Herkes gösterir sanaAyÅŸe Kadın,dedikten gayri…E,oÄŸul kaç ölçek buÄŸday istersin el emeÄŸi…BaÅŸka bir ÅŸey mi istersin yoksa?Para isteme,yoktur paramızHoca olsaydı;üç tavuk,yumurta,bir okka yaÄŸ isterdi…Senin piyasan nasıldır,bilmemYABANCI — Bana mı diyorsun?Ãœzülme,benim piyasam çok düşük Yok canım,böyle iÅŸler için para almamParanın ne hükmü var?Sizin çocuÄŸunuz iyi oldu ya…Haydi kalın saÄŸlıcakla…HOCA — (Kendi kendine) Para istemiyor,bir ÅŸey de almadı,vay… ANA — SaÄŸolasın oÄŸul…Ellerin dert görmesin Ä°yi insanlar varmış daha dünyada (Çıkar,gider;kalabalık da çıkar)MUHTAR — E, delikanlı,şöyle buyurun oturalım YorulmuÅŸsundur(Otururlar)ALÄ° ve DERVÄ°Åž AÄžA — HoÅŸ geldiniz ONBAÅžI — Sefalar getirdin YABANCI — Hepinize hoÅŸ bulduk ONBAÅžI — Buradan geçen bir yolcusunuz galiba YABANCI — DeÄŸil…Şöyle iÅŸ arıyorum da Sizin köyü saÄŸlık verdilerHocaya anlattım ya…Etraf köyler beni buraya gönderdiMUHTAR — Becerikli adama iÅŸ çoktur Nasıl delikanlı okumuÅŸluÄŸun?YABANCI — Az buçuk vardır MUHTAR — Çok iyi Tuhaf canım,seni gözüm ısırıyor gibiYABANCI — Olabilir Derler ya insanlar çift yaratılırmış (Susar,sonra) Siz suya bakmaya gitmiÅŸsinizHoca efendi dedi…Ne oldu?MUHTAR — Su mu?O Ezrail çok fena…Åžimdilik bir ÅŸey yok amma…Yakında basacak ovayı… ALÄ° AÄžA — Hep tohum ekmiÅŸtik… DERVÄ°Åž AÄžA — Yazın da ısıtma bıyakmaz yakamızı biy tüylü YABANCI — Hendek filân kazmadınız mı? MUHTAR — Kazdık,kazdık amma…Gel sen onu bizim Deliçay’a hendek et,edebilirsen… YABANCI — Nerde açtınız hendekleri? MUHTAR — Nereye olacak,suyun ovaya erdiÄŸi yere… YABANCI — Ä°ÅŸte onun için Deliçay böyle basar durur ovanızı… MUHTAR — Ya nasıl etmeliydik?… YABANCI — Suyu başından çevirmek veya inzibat altına almak lâzımdı Türkçe’de bir söz vardır: “Balık baÅŸtan kokar…” Siz,ovada hendek kazıyorsunuz…Yukardan hızla gelen su hendek dinler mi?Hâlbuki yukardan,bir vadiye,meselâ Hasanköy vadisine yarısını çevirseydiniz,hem siz istifade ederdiniz,hem de onlar…Ayrıca,böyle baskınlar,sıtmalar olmazdı…MUHTAR — Sahih be…Vallâhi hiç aklımıza gelmedi Ben kendimi bildim bileli…O hendekler oradadır…Biz her yıl şöyle,içindeki milleri temizleriz,olur biter…ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,siz mahendis misiniz? DERVÄ°Åž AÄžA — Yok,fen memuyu gaiba YABANCI — Hayır,hiçbiri deÄŸilim ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,öyle bir okkalı,şöyle efendime söyliyeyim,kafalı konuÅŸuyorsunuz da…(Sükût) YABANCI — Yoldan gelirken gördüm,o köprünüz çok kötü… MUHTAR — Ha,körpü mü?Kullanmayız ki onu YABANCI — Ya nasıl oluyor? HOCA — Nasıl olacak?Yazın incelen dereden,köprü altından geçerler YABANCI — Yazın öyle,ya kışın? MUHTAR — Kışın da geçmiveriyoruz o tarafa veya at sırtında geçeriz Köprü tehlikeliYABANCI — Tamir ediverin… HEPSÄ° — Tamir mi? MUHTAR — Ben kendimi bildim bileli o köprü öyledir YABANCI — Onu da tamir etmek lâzım Sonra çocuklarınızın benizlerine baktım…Limon gibi…DERVÄ°Åž AÄžA — Isıtmadan… YABANCI — Kinin? MUHTAR — Kinin mi?Yo…Ben kendimi bildim bileli zangır zangır titreriz ısıtmadan (Sükût) MUHTAR — Bak delikanlı,benim bir köpeÄŸim var…Ä°ÅŸtahtan kesildi…Bir ÅŸey yemez Yarın bir bakıversen,derdi nedir?Olur mu?YABANCI — Köpek mi?Olur bakayım ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bizim evin merdivenleri çok kötü…Hep aşınmış…efendime söyliyeyim Sabahleyin düştüm,efendime söyliyeyim,ÅŸu dalım,çok aÄŸrır,çok…YABANCI — (Güler ) Peki sizin dalınızı da tedavi ederiz…Merdivenlerinizi de tamir…Bu köyde bize çok iÅŸ var galiba…MUHTAR — Bilgili,elinden iÅŸ gelir adam olduktan sonra tabiî… DERVÄ°Åž AÄžA — (Yabancıya yaklaşır ) Size biy ÅŸey diyeceÄŸim…Gizlice…YABANCI — Bana mı?Buyrun… DERVÄ°Åž AÄžA — (Gizlice) Bu köyde ipek kozası yetiÅŸtiysem,oluy mu acaba? YABANCI — Burada mı?Tabiî…Ä°klim müsait Dut da varDERVÄ°Åž AÄžA — Aman kimseye deyiveyme… ONBAÅžI — (Gizlice) Okuma yazman var deÄŸil mi? (Yabancı evetler )ONBAÅžI — Åžey askerdeyken,ÅŸey yapamadım…Yazıyı öğrenemedim…Tezkere ÅŸey edince burakınca,buraya verdiler beni…Jandarma komutanı,ÅŸeyi bilirim sanır,yazıyı…Åžeyleri,evrakları gönderir…Üç aylık evrak var…Åžey yapamadım,cevap veremedim Köyden biri geçer de cevapları,ÅŸey yapar,yazar…gönderirimÅžunları yazıverir misin?YABANCI — Tabiî yazarım…(Güler )MUHTAR — Bir derdimiz daha var Hoca deyivermiÅŸtir sana…Bir malim gelecek bizeALÄ° AÄžA — Ama ne malimi HOCA — Malimlerin ÅŸahı tersinden DERVÄ°Åž AÄžA — Cahilin,ahlâksızın biri ONBAÅžI — Her fenalık onda imiÅŸ MUHTAR — Ä°ÅŸte biz o malimi istemiyoruz…Bir istida pullayıp kaymakama vereceÄŸiz… HOCA — Ä°ÅŸte bu pulluyu yazacak adamları yok YABANCI — Peki niçin istemiyorsunuz o öğretmeni? MUHTAR — Niçin mi?BaÅŸtan beri saydık ya delikanlı…Adı Murat’mış Bizim Kör Veli’nin oÄŸluÇobanın oÄŸlu,bize malimlik mi yapacak?O kadar düşmedi köyümüzYABANCI — Bu Murat’ın hiçbir kötülüğünü kendiniz gördünüz mü? HEPSÄ° — (Tek tek,dağınık) Biz mi ÅŸey Yo…MUHTAR — Görmedik amma…Ä°ÅŸte bütün köylü öyle söylüyor Ä°nanmazsan daÄŸa taÅŸa sorBunca ehali yalan demez yaAdı çıkmış dokuz,inmez sekizeALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,böylesinin ne anası,ne babası,ne de kendi iyi idi ONBAÅžI — Åžey olmazsa koku çıkmaz ya… MUHTAR — Ha,ha,onbaşım kendini unuttun…Åžu “ÅŸey” lâfın kırk yılda bir kere iÅŸe yaradı (Sükût) YABANCI — Peki olsun yazarız… (Sükût) YABANCI — Demin hoca efendiye de sordum Sizin çocuklar hep böyle sokaklarda gezerlermiÅŸ…Ä°stidadan sonra size bu yıl öğretmen vermezlerÄ°sterseniz,onları haftanın bir iki günü okulda toplıyayım da okuma yazma öğrensinler hiç olmazsaBir daha dilekçe yazmak isterseniz onlar yazarlarKoca okul binanız da boÅŸ kalmazMUHTAR — Niçin olmasın?Tabii olur ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,çok iyi olur HOCA — Åžu delikanlıya bakınca,ÅŸaÅŸkına dönüyorum…Doktordur,yapı ustasıdır,mühendistir,iÅŸte malim de olmak istiyor MUHTAR — Hepsini yapabilecek Gözleri insana itimat veriyorZiraatten de anlıyorDERVÄ°Åž AÄžA — Lâfı bıyakalım Delikanlı bu akÅŸam bana misafiydiyMUHTAR — Yok bende ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bende Hem de iyi yemekler varHOCA — Ä°yi yemekler varsa beni çağır MUHTAR — Anlaşıldı,kavga edeceÄŸiz En iyisi delikanlı mektepte yatsınHepimiz yine yemekleri gönderirizNasıl olsa hep köyde kalacakHOCA — Biz onu hiç salar mıyız? MUHTAR — Öyle ya iÅŸte okulda yerleÅŸsin HOCA — Allah’ın iÅŸi Åžu gelecek malim hiçbir ÅŸey bilmez,o nimete lâyık;böyle pırlanta gibi delikanlı iÅŸsiz,gezerAllah’ın iÅŸi,kimine kürk giydirir,kimine kolsuz yelekYABANCI — Öyleyse gidelim…beyler Hava kararıyorBir an evvel yerleÅŸeyimYarın iÅŸe baÅŸlamak gerekMUHTAR — Evet,iÅŸte baÅŸlamak gerek DERVÄ°Åž AÄžA — O malim gelmesin Ä°ÅŸte bizim istediÄŸimiz malim buyadadıyHOCA — Evet burada Onu bize Allah gönderdi,tam istediÄŸimiz adamMUHTAR — DoÄŸru dedin,hoca efendi,Onu bize Allah gönderdi HEPSÄ° — Evet,Allah gönderdi Allah…(PERDE KAPANIR )II PERDE(I perdenin aynı dekoruYalnız ortalık düzeltilmiÅŸtirSandalye ve masalar düzgünKahve ve çitler badana edilmiÅŸSahnedekilerin giyimleri bile deÄŸiÅŸmiÅŸMeselâ Muhtar kravat takmıştırPerde açılmadan önce çocukların söylediÄŸi Onuncu Yıl Marşı duyulur Perde marÅŸ söylenirken yavaÅŸ yavaÅŸ açılırSahnede Hoca,Muhtar,DerviÅŸ ve Ali AÄŸalar vardır Kulisten gelen marÅŸ sesini oturdukları yerden dinlerlerYalnız,DerviÅŸ AÄŸa elini ve yağını marÅŸa uydurarak yürüme talimi yaparDiÄŸerleri,önlerindeki kitabı okumakta ve deftere bir ÅŸeyler yazmaktadırlar) (MarÅŸ bitinceDERVÄ°Åž AÄžA — (Elini çocuklara doÄŸru sallayarak) YaÅŸayın siz,çocuklay,çok yaÅŸayın emi Ne güzel söylüyoylayAh,ah,vallâhi bayıldım (Masaya oturur)HOCA — (Elindeki kalemi aÄŸzına batırarak yazmaya çalışır Kâğıdı ta burnuna yanaÅŸtırmıştır) Ä°ÅŸte bu benimkine “kırkından sonra saz çalmak” denirBaklava hakkı için öyle denirA…Ä°ÅŸte ortasında çizgisi…Ne çizgisi be…”Merdiven ayağı” de ÅŸuna…ALÄ° AÄžA — (Başını kaldırmadan) O senin dediÄŸin H harfidir,hoca,efendime söyliyeyimHOCA — Åžuna bak,dünkü yayalar bugün atlı kesildiler başıma…”H” ne oluyor?Onun adı “hh” dır “hh”DERVÄ°Åž AÄžA — Bıyak,hoca bıyak…Eski çamlay baydak oldu…Ona ÅŸimdi he diyoylay HOCA — Peki,peki anladık DeyviÅŸ AÄŸa DERVÄ°Åž AÄžA — A,bana DeyviÅŸ diyor MUHTAR — Yahu,kesin gürültüyü be…Ava gitmekten vazgeçtim,ÅŸu elifbeyi sökmek için Siz tutmuÅŸ gürültü yapıyorsunuzHâlbuki Söğütlü avcıları haber salmışlarMısırlara bir domuzlar geliyormuÅŸ…Deme gitsinHOCA — Neuzübillâh…Gitseydin ya! MUHTAR — Nerde gidersin?Evde çocukların tümü,bizim çifte köroÄŸlular hep okumayı söktürdüler de bir ben kaldım ALÄ° AÄžA — Ya…Efendime söyliyeyim,çok doÄŸru dersin,Bizim evde en küçük kız benimle alay ediyor MUHTAR — Bak hasbaya,bak… ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bizi beÄŸenmiyor…”Siz efendime söyliyeyim,okumasını bilmiyorsunuz ” dermiÅŸ anasına…HOCA — Bacak kadar çocuklar bizi beÄŸenmiyor… MUHTAR — Yo,hoca,gam yeme…Hakları var… DERVÄ°Åž AÄžA — Vay,vay ya… HOCA — Bizim delikanlı nerde kaldı? MUHTAR — Unuttum hoca,soracaktım da…Caminin dış sıvaları bitmiÅŸ…Çatıdan sonra içerisini mi yapacaklar? HOCA — Mihrap yıkılacaktı ya…Åžimdi onu yapıyorlar DERVÄ°Åž AÄžA — A…yanına Y geliyse…neydi? Ha, ay…Evet gökte ay…pay…paylay… HOCA — Åžu delikanlının karşısında parmağım aÄŸzımda kalıyor… ALÄ° AÄžA — Bizim tarla meselesini,efendime söyliyeyim,bir istida ile hallediverdi… MUHTAR — Ya bizim köpeÄŸe ne dersin?Geöenki avda bir görseydiniz haspamı…Keklikleri torbaya dolduracak vakit bulamıyordum…Ne yaptı,nasıl etti,köpek ayaklandı… HOCA — Karnım…(Karnını okÅŸar ) DeÄŸirmen gibi ÅŸimdi…MaÅŸallah…AkÅŸam hatun bir oturtma yapmış…Deme gitsin,vallâhiRüyada bizim palabıyık karşıma çıktı…”Hoca,kaç çeÅŸit patlıcan yemeÄŸi bilirsin?” dediŞöyle durakladım…Aklımı evirdim çevirdim”Tavası,yaÄŸlı yoÄŸurdu da dökersin üzerine,bol sarımsaklı…Sonra…karnıyarık…imambayıldı,müc ver…hün kârbeÄŸendi…silkme…patlıcan kebabı…patlıcanlı orman kebabı…sahan kebabı…ya salatası” Çöyle fırına verirsin patlıcanı…piÅŸer…Sonra…kabuÄŸunu çekersin…Mübarek…Kendi kendine kalkar…sirkedir,sarımsaktır,zeytinyağıdır…Du r ÅŸu mendilimi çıkarıyım…MUHTAR — Bırak hoca,bırak…Bunları anlattıkça ben de evdeki kötü yemekleri düşünüyorum…Åžu delikanlı evleri,sokakları temizlemeyi,yattığımız odadan,davarları ayırmayı öğretti…iyi…bir de kadınlarımıza yemek çeÅŸitleri öğretse… DERVÄ°Åž AÄžA — O zaman deme gitsin…Vallâhi bizimki öğlende biy yemeÄŸi önüme koyuyoy…akÅŸama yine…o…sabaha yine o…”Yaz vakti bu yemek kokmaz mı?” deyim de “Ben onu yeni piÅŸiydim” dey “Her zaman aynı yemek oluy mu ya?” deyim de “Ben anamdan böyle göydüm” deye kayşılık veyiy…ALÄ° AÄžA — Ya,efendime söyliyeyim neydi o sokakların hâli,leÅŸ…HaÅŸa sizden,haÅŸa hâkipayinden… (Bu sırada sıra hâlinde çocukların ayak sesleri ve söyledikleri bir okul marşı duyulur Ve sahnedekiler,kalkar ve gözleriyle takip eder)MUHTAR — Nasıl da kuruluyorlar HOCA — Köy deÄŸil arı kovanı,maÅŸallah… DERVÄ°Åž AÄžA — Bizimki evde ilk olayak çamaşıyı sabunla yıkadı…Külle anası aÄŸlaydı çamaşıylayın HOCA — Bir kiÅŸi,canım,bir kiÅŸi…Ne iÅŸler yaptı…BilmediÄŸimiz neler varmış… MUHTAR — Her ÅŸeyi bırakın ÅŸu su meselesi az deÄŸil Topladı köylüyü,üç günün içinde suyun yarısını çevirdi o tarafa…Bunca ehalinin ekini kurtuldu…Bir daha sel olmaz…(Onbaşı oflaya puflaya girer )ONBAÅžI — Selâmünaleyk… HEPSÄ° — Ve aleyküm selâm,onbaşım MUHTAR — Ä°yi,çabuk döndün ONBAÅžI — Åžey,kasabaya dün önleyin vardım…Åžey yaptım,gezdim Alacakları aldımÅžeyin sipariÅŸleri vardı,delikanlınınOnları ÅŸey yaptımDefter,kalem,kâğıt,bir de ÅŸey,silgi…Bir de ÅŸey,neydi o muhtar,çınarın yanında söylemiÅŸtinizMUHTAR — Önlüklük… ONBAÅžI — Hah,tamam…Of çok ÅŸey yaptım…yoruldum…Sağır,bir kahve al gel bakalım…Size,ÅŸeyim var;havadisim… MUHTAR — Ne havadisi yine…Gider gelir kara kara bir ÅŸeyler getirirsin… HOCA — Kaymakam mı deniÅŸmiÅŸ yine? MUHTAR — Kaymakam dedin de aklıma geldi…GönderdiÄŸim postu,tilki postunu almış mı? HOCA — Hey,babana rahmet…Sabret anlatsın bakalım neymiÅŸ havadisi… ONBAÅžI — Bize gelecek ÅŸu malim yok muydu?Åžu ÅŸey,ahlâksız malim…Ä°ÅŸte o yok olmuÅŸ be…Kasabadan Buraya gidiyorum ” deye çıkmış,burada da yok,orada da yok…MUHTAR — Buraya geleÄŸim deye,çıkmış mı? DERVÄ°Åž AÄžA — Peki,neyeye gitmiÅŸ? ONBAÅžI — Onu kim bilir? DERVÄ°Åž AÄžA — Yâni yey yayılmış,oyaya giymiÅŸ… ONBAÅžI — Tam öyle…Geçenlerde ÅŸeye indiÄŸim zaman kasabaya,iÅŸye o gün o ayrılmış…Maarif ÅŸeyine,memuruna söyledim de ÅŸaşırdı MUHTAR — Bizim istida iÅŸini deyiverdin mi? ONBAÅžI — Dedim ya…”Biz hırsız,hem uÄŸursuz o malimi istemeyiz,kaymakama pullu vereceÄŸiz ” dedimÅžey,dedi,iyi olurmuÅŸ…Ama adam olmadıktan kelliHa,imza basacağız dedim…MUHTAR — Ä°mza deyince ÅŸaÅŸtı mı? DERVÄ°Åž AÄžA — DoÄŸru söyle;ne dedi? ONBAÅžI — ÅžaÅŸtı…”Siz ÅŸey basarsınız dedi…parmak…imza felan bilmezsiniz…” ALÄ° AÄžA — Sen ne dedin o zaman? ONBAÅžI — Elifbeleri gösterdim ”Ä°ÅŸte,köye iletiyorum” deyince,ÅŸey yaptı,ÅŸaşırdı…DERVÄ°Åž AÄžA — YaÅŸa be,onbaşı;vay ol! ONBAÅžI — Bütün kasabada ÅŸu ÅŸeye,su iÅŸine ÅŸaşıyorlar ”Biz bildik bileli,deyorlar,sizin ÅŸeyde,köyde su baskını vardır” Zor inandırdımMUHTAR — ÅžaÅŸarlar,ÅŸaÅŸarlar… ONBAÅžI — Sonra ÅŸeye,uÄŸradım,ÅŸunun ismini deyiver,ÅŸeye canım,ha,sıtma mücadeleye uÄŸradım…Hemen ”Kinin verin!” deyince hekim ÅŸaşırdı…”Köyümüze” dedim; “Haydi,dedi,sizin köy kinin içmez” Ä°mzalı ÅŸeyi gösterince,kâğıdı…Yarım okka kinin verdi”Daha da gönderirim” dedi…HOCA — Bizim delikanlı için ne diyorlar oralarda? ONBAÅžI — Parmak ısırıyorlar…”Okutuyor ” deyorum;”Malimdir” deyorlar,”Yok” deyorum “Köprüyü onardı” derken;”Mühendistir” deyorlar”Yok” “Camiyi tamir etti” “Öyleyse yapıcıdır” “DeÄŸil” “Peki?” “Arabalara çember taktı” “Ha,anladık demircidir” “DeÄŸil” deyorum “Peki” “Isıtmanın köküne kiprit suyu” derken, “Åžey,diyorlar,doktor” “DeÄŸil” deye karşılıyorum…”Yeni yeni ÅŸeyler ektik,sebzeyi turfanda biz vereceÄŸi” “Ha,anladık,ziraat malimi” “DEĞİL” “e,PEKÄ°,NEDÄ°R?” diyorlar “Bilmiyorum…Ä°ÅŸ arayan garip bir kiÅŸi” diyorum…Güldüler…Ben de onlara ÅŸey,ÅŸeyli bir lâf ettim,okkalı…Dedim ki: “Biz istediÄŸimiz adamı bulduk,siz iki mum yakın da derdinize yanın”HEPSÄ° — Aferin,onbaşı ONBAÅžI — Jandarma komutanının yanına vardım “Åžuraya ÅŸey at” dedi…”Ä°mza”Hiç” Elim aÄŸrıyor,filan ” demedim,çakıştırdım ÅŸeyi,imzayı…MUHTAR — Sen elifbayı bitirdin mi? ONBAÅžI — Bitirdim ya…Durun lâfım bitmedi,neydi o diteceÄŸim?Tam dilimin ucunda Ha,ÅŸey gelecekmiÅŸ buraya,ÅŸey canım…Adını unuttum “GönderdiÄŸimiz malim gitmemiÅŸ git,rapor et” diye birine,ÅŸeye telefon ettilerMUHTAR — Kime? DERVÄ°Åž AÄžA — Valiye mi? ONBAÅžI — DeÄŸil…Hey canına,yolda ta ÅŸuraya gelinceye kadar hep tekrarladım MUHTAR — Ne dedin? ONBAÅžI — Ne mi dedim?Sayıklıyordum iÅŸte Hep “müfettiÅŸ,müfettiÅŸ” diyordum da,unutuverdim…Tam buraya gelince unuttumMUHTAR ve DÄ°ÄžERLERÄ° — (Gülerler )MUHTAR — Ä°lâhi onbaşı,tuhaf adamsın Allah cezanı vermesin,”müfettiÅŸ” diyorsun yaONBAÅžI — Hah,tam buldun muhtar Evet,müfettiÅŸ gelecek…HEPSÄ° — MüfettiÅŸ mi? ONBAÅžI — Evet,müfettiÅŸ gelecek ”GönderdiÄŸimiz öğretmen gelmedi mi?” deyecek”Hayır” O zaman bir rapor yazacak vilayete,altını imza ettirecek…MUHTAR — Peki,o malimi ne ederler bulunca? ONBAÅžI — Ne mi ederler,ÅŸey yaparlar be,asarlar (Sükût) ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,aklıma bir ÅŸey geldi…Åžu müfettiÅŸ geldiÄŸi zaman,”Biz o malimi istemiyoruz Burada bir delikanlımız var,onu malim yapalım” diyelimDERVÄ°Åž AÄžA — Diyelim,vallâhi yapaylay da MUHTAR — Yapmazlar… ONBAÅžI — Onun ÅŸeyi yok,neydi o? MUHTAR — Diploması yok… HOCA — Diploma da ne olacak?Bak bu kadar iÅŸi beceriyor bu adam ALÄ° AÄžA — Ä°ÅŸe bakmazlar,diploma gerek KAHVECÄ° — (Yanaşır ) Çay mı?Ha,ne dediniz?MUHTAR — Taze mi? KAHVECÄ° — Çay mı? HOCA — Süphanallah…Çay taze mi? KAHVECÄ° — Çay mı? HEPSÄ° — Çay… KAHVECÄ° — Yeni demledim MUHTAR — Git getir haydi KAHVECÄ° — Çay mı? ONBAÅžI — Haydi git Çay getir (Kahveci gider)MUHTAR — Köyde herkes düzeldi,bir ÅŸu kaldı DERVÄ°Åž AÄžA — Bizim delikanlı neyeleyde? ALÄ° AÄžA — Åžu köprüye bakmaya gitti Efendime söyliyeyim,üç yıldan beri kapalı olan köprüyü,efendime söyliyeyim,bir de gidin ÅŸimdi görünONBAÅžI — AÅŸağı yoldan geldim,on beÅŸ kadar,köy ÅŸeyi,geliyordu,delikanlısı,ellerinde kazmalar,kürekler MUHTAR — Ha,onlar mı?Onlar yukarki suya taÅŸtan set çekmeye gitmiÅŸlerdi Kanal açıldı ya,etrafına duvar yapıyorlarDolmasın toprakla deyeALÄ° AÄžA — Çok memnunum Efendime söyliyeyimNeydi o sıtmadan,selden hâlimizÅžimdi ÅŸu ovaya bakın,efendime söyliyeyim,nasıl yeÅŸermiÅŸDaha da yeÅŸerir…Nerde o sazlar?…HOCA — Bataklık,muhtara yarardı…Ä°yi ördek avlanırdı…Kümen yıkılmış muhtar…(Sükût) MUHTAR — Ben bir ÅŸeyden korkuyorum Bu delikanlıya iyi alıştık…Yarın çekecek gidecekHer iÅŸ yarım kalacakHOCA — Gitse yâni,saÄŸ kolumu kaybetmiÅŸ kadar acırım,vallâhi…Ä°ÅŸte karşıdan geçiyor…Åžu yiÄŸide bak,nasıl da salınıyor… MUHTAR — (Dışarıya) Delikanlım,delikanlım YABANCI — (Dışardan) Beni mi çağırdın,muhtar? MUHTAR — Gel bir acı kahvemi… YABANCI — (Dışardan) Ä°ÅŸim var ama,geleyim MUHTAR — Ä°ÅŸte geliyor,Hep güler HOCA — Ä°yi kuÅŸ amma,kafesten kaçırmasak DERVÄ°Åž AÄžA — Ya çok yazık oluy HOCA — Benim aklıma bir ÅŸey geliyor ALÄ° AÄžA — NeymiÅŸ? HOCA — Evermeli,beyim…Ondan âlâ demir kazık olur mu?Boynundan baÅŸlı dana gibi bir yere gidemez ONBAÅžI — Everelim mi?Vallâhi çok,ÅŸey olur Ä°yiDERVÄ°Åž AÄžA — Ä°yi ama ona lâyık biy kız bulmak zoy… ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,çoktan beri düşünürüm “yani” derim kendi kendime…Muhtar,kızma ama…efendime söy… MUHTAR — De bakalım neymiÅŸ ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,söyliyeceÄŸim ÅŸu…Kızma muhtar Senin Gülsüm ile ÅŸu yiÄŸidi şöyle baÅŸ göz ediversek…HEPSÄ° — Gülsüm’le mi? ALÄ° AÄžA — Niçin olmasın?Gülsüm iyi kız yani HOCA — Baklava hakkı için,çok iyi olur Fakat bakalım kız ne diyecek?Muhtar ne diyecek?Delikanlı ne diyecek?YABANCI — (Girerek) Selâmünaleyküm!Yine muhabbeti koyulaÅŸtırmışsınız HEPSÄ° — Ve aleykum selâm,buyrun… HOCA — Muhabbet,şöyle revani gibim koyulaÅŸtı…Ä°ÅŸin ucunda da zaten revani var ya MUHTAR — Otur bakalım,yine nerdeydin? YABANCI — Okulda çocuklara ders ve iÅŸ verdim de,”Şöyle köprüye bakayım ” dedimNe hâle gelmiÅŸ…Ä°ÅŸ epeyce ilerlemiÅŸOnbaşım,hoÅŸ geldinizONBAÅžI — HoÅŸ bulduk YABANCI — SipariÅŸler geldi,deÄŸil mi? ONBAÅžI — Ne demek,sen emredersin de biz ÅŸey yapmaz mıyız? DERVÄ°Åž AÄžA — Ben bizim ipek böcekleyini yine dutladım…MeÅŸeye de hazıylanacağım… YABANCI — Yo,daha vakit var Bilirsin kırk beÅŸ gündürHOCA — Aferin,DerviÅŸ AÄŸa,gözü açık çıktın MUHTAR — Kimse düşünmedi DERVÄ°Åž AÄžA — Bana kalsaydı kıyk sene cesayet edemezdim;delikanlı yaptı MUHTAR — Ha bilir misin?Sana unuttuk söylemeyi Bize gelecek malim ortadan kaybolmuÅŸ…DERVÄ°Åž AÄžA — Sıy oluveymiÅŸ… ONBAÅžI — On beÅŸ gün evvel ÅŸeyden çıkmış,kasabadan…GidiÅŸ,o gidiÅŸ Kasabada bir tiyatrocu ÅŸeyle,kızla kaçtığını söylüyorlar…ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,onların öylesinden bu beklenir Çobanın oÄŸlu deÄŸil mi?Anasına bak,kızını al…ONBAÅžI — Åžimdi köye,ÅŸey neydi o,ÅŸey gelecek ALÄ° AÄžA — MüfettiÅŸ YABANCI — MüfettiÅŸ mi? HOCA — Malimiz gelip gelmediÄŸine bakacakmış (Sükût) MUHTAR — (Yabancıya) Niçin sustun?Bir ÅŸey söylemedin?Bilirsin,sen bizim akıl hocamızsın Geçen gün ava giderken,çulluk mu,keklik mi vurayım deye sana akıl danıştımO istidayı pullamakta geçe mi kaldık,ne dersin?YABANCI — (Düşünceli) Yo,olmaz bir ÅŸey Demek müfettiÅŸ gelecekmiÅŸ öyle mi?KimmiÅŸ bu müfettiÅŸ?ONBAÅžI — Åžu müfettiÅŸ…Hani var ya…Bu bölgeye bakarmış…Hani konuÅŸurken hep eliyle iÅŸaret eder Boyna ellerini oynatırGeçenlerde,nerdeydi o,ha,kasabada belediye kahvesinde…bir köylüye bir ÅŸeyler anlatırdı…”Kalem” dedi,böyle yaptı…”Kitap” dedi,böyle yaptı…Hiç konuÅŸmasa,neydi o,insan ne demek istediÄŸini anlar…YABANCI — Halit Bey bu MUHTAR — Halit Bey mi?Evet,evet Halit Bey…(Sükût) (Yabancı yavaÅŸ yavaÅŸ düşüncelerini atar )HOCA —Ne oldu,delikanlı,memnun olmadın?Korkma,biz seni köyden salıvermeyiz Memur filân gelince olur ya çekinirsin…MUHTAR — Yok canım,niçin çekinsin?Köyün taşına sorsan,ondan memnundur…Benim köpek… ALÄ° AÄžA — Çobanlar bile,efendime söyliyeyim, “Bizim delikanlı” diyor da baÅŸka demiyor DERVÄ°Åž AÄžA — Herkes sevey onu ONBAÅžI — (Gizlice hocaya) Açalım mı? HOCA — (Gizli) Erken deÄŸil mi? ONBAÅžI — Åžey,yo… HOCA — OÄŸul,bak biz ne düşündük “Seni baÅŸ göz ediversek” diyoruzMektep köşelerinde tek başına oturmak iyi deÄŸildirEr kiÅŸiye bir hatun gerekYABANCI — Beni mi evlendireceksiniz? ONBAÅžI — Seni ya…Hem de biliyor musun kiminle?Åžeyle,neydi onun adı?Söyle…Muhtar neydi o? MUHTAR — (Başını önüne eÄŸer )DERVÄ°Åž AÄžA — Muhtayın kızı Gülsüm’le… YABANCI — Gülsüm’le mi?(Başını eÄŸer )HOCA — Her ikisi de başını eÄŸdi Ä°yi,çok iyi…Eh,muhtar,uzun etme gayri…Ziyafet sana düşer…Çil çil altınları çıkar gömüden…Şöyle okkalı bir düğün…Dernekli filân…Yemeklerini de iyi yapÇoktan beri etlisiyle,tuzlusuyla,tatlısıyla yemek yiyemedimMUHTAR — Vallâhi,delikanlıyı beÄŸenirim…fakat… HOCA — Fakatı ne? DERVÄ°Åž AÄžA — Bıyakın biyaz nazlansın MUHTAR — Demem o deme deÄŸil Bizimkinin,yani hanımın,aklını kurcalarmış bu meseleKıza açmış bir günAÄŸzını yoklamışKız “Olmaz…” filân demiÅŸ,nihayet baklayı aÄŸzından çıkarmış”Öğretmen olsaydı varırdım” DemiÅŸ,dayatmış…Kabahat bende deÄŸil…HOCA — Malim mi istiyormuÅŸ?…Zamane kızı… MUHTAR — Ben bilmem,bir ÅŸeycik de demem,anası öyle diyor DERVÄ°Åž AÄžA — Ah,ÅŸu kadın milleti HOCA — Demek bu iÅŸ olmayacak Kız malim istiyormuÅŸ,nerden buluruz malimi…Bizim ziyafet suya düştü desenize…DERVÄ°Åž AÄžA — Bu olmadı iÅŸte ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,kızın lâfına bakmamalı Onları bırakırsan ya davulcuya,ya zurnacıya kaçar…YABANCI — AÄŸalar,sizi kırmamak için bu iÅŸi kabul edebilirdim,fakat kız istemedikten sonra,bu iÅŸi bırakalım Olmayacak duaya amin denmez(AÄŸlayarak Çocuk II girer )ÇOCUK II — Kalem benimdi YABANCI — Ne oldu,Ali? ÇOCUK II — Ver kalemimi,kalem benim MUHTAR — Ne oldu buna? YABANCI — Kim bilir?Yine dövüşmüşlerdir Söyle,AliÇOCUK II — Ahmet kalemimi aldı,istedim vermedi YABANCI — Hangi Ahmet? ÇOCUK II — Koca Ahmet…Sonra bana vurdu Ver kalemimi,kalem benimYABANCI — (ÇocuÄŸun omzunu tutup) Haydi gidip bakalım ÇOCUK II — Muhtar emmi, “J” nin üzerine nokta konur mu? MUHTAR — Nokta mı?Åžey,vallâhi… ÇOCUK II — AkÅŸam yolda sordun ya,öğrendin mi? MUHTAR — (Kendi kendine) Bak yumurcuÄŸa (Açık) Ha,Ali,öğrenmedimYABANCI — Haydi Ali gidelim AÄŸalar,ben biraz sonra gelirimSiz buradasınız deÄŸil mi?Åžunlara bakayımBir vazife veriyorsun,ÅŸaşırıyorum,hemen bitiriyorlarSonra gelsin yaramazlık…(Çocuk II ile çıkarlar )HOCA — E,muhtar,demek yollarda çocuklara soruyorsun artık? MUHTAR — Yok,şöyle imtihan için sordum ONBAÅžI — Fakat sen ÅŸey veremedin,cevap…Nasıl imtihan? MUHTAR — Aman siz de… MÃœFETTÄ°Åž — (Dışardan) OÄŸlum atı gezdir de öyle baÄŸla… MUHTAR — Bu kim? ONBAÅžI — MüfettiÅŸ geldi galiba? MÃœFETTÄ°Åž — (Dışardan) Yem mi?Heybede var ya…Haydi oÄŸlum… DERVÄ°Åž AÄžA — Dananın kuyyuÄŸu kopacak MÃœFETTÄ°Åž — (Girerek) AÄŸalar,selâmaleyküm HEPSÄ° — (Kalkarak) Ve aleyküm selâm BuyrunMÃœFETTÄ°Åž — Ha şöyle oturayım Çok yoruldumBittim vallâhiMUHTAR — Öyledir at üstünde yorulur insan ALÄ° AÄžA — E,efendime söyliyeyim,hoÅŸ geldiniz MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk,efendim ONBAÅžI — Ne diyecektim?Ha,hoÅŸ geldin beyefendi MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk,hoÅŸ bulduk MUHTAR — HoÅŸ geldin,müfettiÅŸ bey MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk,hoÅŸ bulduk,muhtar HOCA — E,müfettiÅŸ bey,baklava hakkı için hoÅŸ geldin MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk,hoca efendi DERVÄ°Åž AÄžA — HoÅŸ geldiniz,sefalay getiydiniz MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk…(Terini siler ) Of,of…KAHVECÄ° — (Yanaşır ) Efendi,hoÅŸ geldin,çaydan,kahveden?MÃœFETTÄ°Åž — HoÅŸ bulduk KAHVECÄ° — (AÄŸzından kapar ) HoÅŸ geldin,hoÅŸ geldin…MÃœFETTÄ°Åž — (Sinirli) HoÅŸ bulduk!HoÅŸ KAHVECÄ° — HoÅŸ geldin,çay mı,kahve mi? MÃœFETTÄ°Åž — Haydi,kahve olsun KAHVECÄ° — (Sorar ) Çay?Åžekeri yanda mı,içinde mi?MÃœFETTÄ°Åž — Hey,Yarabbim,çay deÄŸil,kahve,kahve…(Kahveci “peki peki” diyerek gider )ÇIRAK — MüfettiÅŸ emmi,hoÅŸ geldin Bunu da delikanlı öğretti banaMÃœFETTÄ°Åž — Hey,Yarabbim,hoÅŸ bulduk,baÅŸka yok mu?Ãœstüm böyle vıcık vıcık oldu At nallarını yere vurup durdu (Her söylediÄŸini ÅŸeyin hareketini elleriyle yapacaktır) Baktım,yavaÅŸladı,vurdum kırbacı…Åžak,ÅŸak…BaÅŸladı o zaman koÅŸmayaTakır takır…takır(Kahvedekiler etrafa bakınırlar,baÅŸka kimse kalmadığına karar kılınca )MUHTAR — Merhaba,müfettiÅŸ bey… MÃœFETTÄ°Åž — (Sözüne devam etmektedir ) Tekrar çaldım kır…Ha,merhaba,ÅŸak ÅŸak…HOCA — (Keser ) Merhaba,beyefendiMÃœFETTÄ°Åž — (Sinirli) Merhaba…ÅŸak ÅŸak kırbacı… ONBAÅžI — (Keser ) E,ÅŸey merhaba,merhabaMÃœFETTÄ°Åž — (Sinirli) Merhaba…Suya geldik şırıl şırıl,kıvrım kıvrım ak… DERVÄ°Åž AÄžA — (Keser ) Meyaba,müfettiÅŸ beyMÃœFETTÄ°Åž — Böyle böyle akıyordu Ha,merhaba,aÄŸa,merhaba…ALÄ° AÄžA — (Keser ) Efendime söyliyeyim,merhaba…MÃœFETTÄ°Åž — Köye yaklaÅŸtık,at baÅŸladı uflayıp puflamaya…Merhaba,merhaba…Şöyle şöyle okÅŸadım… ÇIRAK — Merhaba,müfettiÅŸ bey MÃœFETTÄ°Åž — (Kızar ) MerhabaBey birader,hâlâ bitmedi mi?Derken,efendim,at şöyle düşer gibi olur,çekerim dizginleri(Tarif ederken,oturduÄŸu sandalyede düşer gibi olurTutarlar) Hop,tutun!Oh…ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yani efendim,merhaba MÃœFETTÄ°Åž — Merhaba,merhaba KAHVECÄ° — (YanaÅŸmıştır,çay getirir ) Buyrun beyefendi,E,merhaba…MÃœFETTÄ°Åž — Yine sen mi?Merhaba KAHVECÄ° — Bir ÅŸey demedim,”merhaba” dedim de MÃœFETTÄ°Åž — Peki…(Kahveci gider )DERVÄ°Åž AÄžA — Nasıl oldu da gitti hemen ÇIRAK — Merhaba,bayım Bizim delikanlı öğretti de…MÃœFETTÄ°Åž — Mer…ha…ba…Çıldırmamak imkânsız…Efendim,at,şöyle vıcık vıcık terlemiÅŸ… (Kahvedekiler, “merhaba” diyecek baÅŸka adam kaldı mı,kalmadı mı diye bakarlar sonra )MUHTAR — Nasılsın müfettiÅŸ bey,çoluk çocuk? MÃœFETTÄ°Åž — Ha,hamdolsun,ellerinizden öperler DERVÄ°Åž AÄžA — Ä°yisiniz inÅŸallah? MÃœFETTÄ°Åž — Ben mi?Çok iyiyim DEVÄ°Åž AÄžA — Çoluk çocuk? MÃœFETTÄ°Åž — Onlar da iyi Suyunuz ne soÄŸuk,içtim de diÅŸlerim zangır zangır…HOCA — E,müfettiÅŸ bey,hatırı âlinizi sual eylemek bize de nasip ola MÃœFETTÄ°Åž — Bendenizin mi?Çok iyiyim Yoksa acayip hâlim mi var?HOCA — Allah,afiyet versin… MÃœFETTÄ°Åž — Ya sudan bahsediyorum Efendim,insanın diÅŸleri zangır zan…ALÄ° AÄžA — (Hemen keser ) Efendime söyliyeyimÄ°yisiniz inÅŸallah…MÃœFETTÄ°Åž — Hey Allah’ım,çok şükür Süphanallah…ne diyecektim?…ONBAÅžI — MüfettiÅŸ bey,afiyetesiniz,ÅŸey,inÅŸallah? MÃœFETTÄ°Åž — Afiyetim mi?Yerinde canım,yerinde…Üçten dokuza ÅŸart olsun,bırakın yakamı artık… MUHTAR — Yo müfettiÅŸ bey,âdettir bizde bu Bir cigara içmez misin?MÃœFETTÄ°Åž — Haydi içeyim,pek kullanmam da…Nefes darlığı yapar,efendim,bende…YokuÅŸ filân çıkarken baÅŸlar bir tıkanıklık…(Nefes darlığı taklidi )DERVÄ°Åž AÄžA — MüfettiÅŸ beg,biy cigaya mı? MÃœFETTÄ°Åž — SaÄŸol,mersi,aldım DERVÄ°Åž AÄžA — Dayılıyım MÃœFETTÄ°Åž — Haydi,hatırın için (Alır) Åžuraya takalım (Bir kulağına takar) Ya,dediÄŸim gibi tıkar giderONBAÅžI — (Kalkar ) Yak bir sigaramıMÃœFETTÄ°Åž — (Az alıngan) Yaktık ya TeÅŸekkürONBAÅžI — Åžey ÅŸey ederim,darılırım MÃœFETTÄ°Åž — Haydi bakalım,senin de hatırın kalmasın… (Alır ) Åžunu da ÅŸuraya (Öteki kulağına takar) Nefes darlığı çok kötüALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bir cigara içer misiniz?Buyrun yani MÃœFETTÄ°Åž — (Çileden çıkmış) Vallâhi…Hey yarabbi,âdet,âdet…bu da âdet ha…(Alır ateÅŸ için ceplerini ararken,hepsi kibritleri yakıp uzatırlar )HEPSÄ° — Yak,müfettiÅŸ bey MUHTAR — Buyrun DERVÄ°Åž AÄžA — Buyadan ALÄ° AÄžA — Yakar mısın? MÃœFETTÄ°Åž — Tuhaf…Vallâhi tuhaf…Sizin bu köy âdetleriniz… KAHVECÄ° — (Elinde maÅŸa ve ucunda ateÅŸle gözükür ) Yakacak mısın?MÃœFETTÄ°Åž — Yaktım,saÄŸol… KAHVECÄ° — Ha,sonra mı?Yakacak mısın? MÃœFETTÄ°Åž — Yanıyor KAHVECÄ° — AteÅŸ mi?Ä°ÅŸte MÃœFETTÄ°Åž — (Yerinden fırlar ve kahvecinin yüzüne üfürür Bak…ya…nı…yorKAHVECÄ° — Peki yakma Ne bağırıyorsun?Karşında sağır mı var?MÃœFETTÄ°Åž — (Oturur ) Ne misafirperverlik(Sükût) Niçin geldiÄŸimi biliyorsunuz”Malim gelmemiÅŸ de onu rapor et” diye telefon ettiler banaÖteki köydeydim,karakoldan istedilerSonra,bir de bir istida mı,ne pullamışsınız(Pul yapıştırma taklidi) Ä°mza da ettiniz mi? (Ä°mza taklidi)MUHTAR — Demek bunun için geldiniz? MÃœFETTÄ°Åž — Öyle ya…Gelmeme sebep hem raporu yazmak,hem de sizin dilekçeyi soruÅŸturmak Köy bu düşüncede mi?MUHTAR — Vallâhi müfettiÅŸ beg,biz istemiyoruz bu malimi Çünkü…MÃœFETTÄ°Åž — Çünkü? MUHTAR — Bu köyden gitme ahlâksızım biridir HOCA — Onun ne adam olduÄŸunu biliyorlar hep MÃœFETTÄ°Åž — Yok,bildiÄŸiniz gibi deÄŸildir HOCA — Biliriz bu yeni yetiÅŸme öğretmenleri On para etmezlerOnların okuttuÄŸu elifbe elifbe olmuyor da baÅŸka ÅŸey oluyorALÄ° AÄžA —Sonra efendime söyliyeyim,biz köyümüze uygun adam bulduk Efendime söyliyeyim,çok çalışkan,bilgili,ahlâklı bir delikanlı…ONBAÅžI — Ya,ya…Neydi o,ÅŸey…köyümüzü onardı…Bak çocuklar,ÅŸeyde,mektepte okuyor MÃœFETTÄ°Åž — Sahih,bütün köyler ağızlarının suyunu şöyle akıtarak,hep bu köyü anlatıyorlar “Şöyle iyi,böyle iyi” diyorlar…Sonra da ağızlarından delikanlıyı düşürmüyorlarMUHTAR — Benim av köpeÄŸimi de iyileÅŸtirdi Geçen günkü avda…delikanlıyla beraber gitmiÅŸtik…truv truvpır pır dökülüyor avlarHOCA — (Keser ) Fazla lâfa ne hacet…Bir muallimin yaptığı her ÅŸeyi bu delikanlı yapıyorDERVÄ°Åž AÄžA — Fazlasiyle… HOCA — Malim o,doktor o…midemi iyi etti Mühendis,usta,demirci…MüfettiÅŸ beg,siz ÅŸu mektep iÅŸinden anlarsınızBizim köylere malim verecekseniz,bu delikanlı gibi malim yetiÅŸtirin de verinDelikanlıyı örnek tutunALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,müfettiÅŸ bey,sen bilirsin,ÅŸunu bize malim yapıver Hem hayırlı bir iÅŸ de varEfendime söyliyeyim,muhtarın kızı Gülsüm…MÃœFETTÄ°Åž — Anladım…Fakat nasıl olur?O mektep medrese mezunu deÄŸil…Diploması yok MUHTAR — Çok ÅŸey biliyor,mal meydanda Senin mektebinden kapı kadar diploması olan bunları bilmez,deÄŸil mi?ONBAÅžI — MüfettiÅŸ beg haklı…Yapamaz onu,ÅŸey,malim…Sonra adamın elini ÅŸey yapıp baÄŸlayıp atarlar dam altına… MUHTAR — Peki,netsek ÅŸu gelecek adamı? MÃœFETTÄ°Åž — Bu düşünülecek bir iÅŸ deÄŸil Mademki öğretmen gelmedi,tebellüğ ve meyil müddetini de geçirmiÅŸtirMüstafi addedilirAyrıca,siz “Bizim köylüdür,tanırız,iyi adam deÄŸildirKöye gelirse verimli olmaz” dye dilekçe yazarsınız,olur biterYenisini verirlerHOCA — Al sana…YaÄŸmurdan kaçarken doluya tutulmak buna derler (Sükût)MÃœFETTÄ°Åž — Bu yeni adamınız çocukları okutuyor mu? MUHTAR — “Çocukları” ne demek…Bizi bile okutuyor Ben alifbeyi öğreneli on gün olduALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yalnız muhtar,efendime söyliyeyim,”j”nin üzerine nokta konulup konulmıyacağını bilmiyor MUHTAR — Yooo…Bilirim Gün doÄŸusundan rüzgâr eserken gün batsından tavÅŸana doÄŸru gidersin;ördek sürüsü uçarken,önündeki ördeÄŸe niÅŸan alırsın;arkadakine deÄŸilBunları nasıl bilirsem o dediÄŸini de bilirim…MÃœFETTÄ°Åž — Beyler,ÅŸimdi ben raporu yazarım,tabiî “gelmemiÅŸ” diye bildiririm Sonra sizin istidayı kaleme alırız,pullarız(yazı ve pul taklidi) Kaymakam beye veririzO da muameleye koyarKendisine de söyleriz,size iyi bir öğretmen verirler…ÇalışırızMUHTAR — Hey saÄŸolasın Yalnız iyi öğretmen versinlerBirader,bizde bilgi yok,onlarda cim karnında bir nokta…ONBAÅžI — Neydi o?Bir söz vardı canım?Tam dilimin ucundaydı…Ha,dur Of yine kaçırdım,ha tuttum…” Ä°ki,iki çıplak bir ÅŸeye hamama gerek” Öyle deÄŸil mi?MÃœFETTÄ°Åž — Ben bu akÅŸam döneyim Siz ÅŸu kağıdın altına “Öğretmen gelmedi” diye imza ediverinSonra üzerini doldururumDört kiÅŸi yeterÅžu kâğıda da imza atın…Bunu da öğretmeni istemiyoruz diye imzalayın…(AÄŸalar,verilen kalemi yalaya yalaya iki kağıda da imza atarlarÄ°mza atarken,imzaların harflerini acemi acemi kekelerler) (Sonra onlar imza ederken kulisten yabancının sesi duyulur)YABANCI — Hey çoban,koyunlara yemden evvel su verilir Patlatırsın hayvanları…MUHTAR — Bizim delikanlı ONBAÅžI — Åžey,bizim delikanlı,hani söylemiÅŸtik ya… MÃœFETTÄ°Åž — Görsek bari (Kâğıtları cebine kor)YABANCI — (Dışardan) O koyunun bacağı nasıl oldu?Ä°yi mi?…(Sükût) Peki…Yarın öbürünü de getir…Kelebek olmuÅŸ galiba…Kara koyun yem yemiyor mu?Dedim ya kelebektir (Sahneye girmiÅŸtir,yarı yarıya arkası dönüktür;konuÅŸur)MÃœFETTÄ°Åž — Bu mu? MUHTAR — Evet,köyün peygamberi Meteliksiz geldiOn beÅŸ gündür yüz bin bankonot yapabilirdiYine meteliÄŸi yokturÄ°yi niÅŸancı da…(Yabancı döner,ayağında lâstik çizme ve sırtında işçi tulumu vardır )MÃœFETTÄ°Åž — A,a,a… DERVÄ°Åž AÄžA — (Farkında deÄŸildir ) A’dan sonra B geliy,müfettiÅŸ beyMÃœFETTÄ°Åž — A…A…A…A… MUHTAR — Küçük A mı,büyük A mı? MÃœFETTÄ°Åž — Vay,siz burada ha? MUHTAR — Ne oldu müfettiÅŸ bey? HOCA — (Döner ) Åžaşırdın,bey,tanışır mıydınız?YABANCI — (Başını yere eÄŸmiÅŸtir ) Böyle olacağını biliyordumMızrak çuvala sığmazMÃœFETTÄ°Åž — Gözlerime inanamıyorum… HOCA — Ne oluyor size,Allah’ınızı severseniz? MÃœFETTÄ°Åž — Ne olacak…Siz böylesiniz vallâhi (Elleriyle tereli iÅŸareti yapar) Deli yani,öğretmen burada iÅŸteHEPSÄ° — Ne öğretmeni? MÃœFETTÄ°Åž — Ä°stemediÄŸiniz öğretmen MUHTAR — Vallâhi,anlamıyorum Ne söylüyorsunuz?MÃœFETTÄ°Åž — Sizin köye bir öğretmen gelecekti ya? HEPSÄ° — Evet ONBAÅžI — Åžu ahlâksız Murat MÃœFETTÄ°Åž — Evet,öğretmen iÅŸte bu HEPSÄ° — Yapma MÃœFETTÄ°Åž — Kısmet ayağınıza gelmiÅŸ ve farkında deÄŸilsiniz (Hepsi ÅŸaÅŸkın ve mahçuptur)MUHTAR — (Kendi kendine) Vallâhi yüzümü kaldırıp da bakamıyorum Amma atıp tutmuÅŸtum(Arkasını döner,yerin dibine batmıştır)ONBAÅžI — Vay…Öldüm…Neler söylemiÅŸtim (Döner mahçuptur)ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,ben ne ettim,neler söylemiÅŸtim Tuh…(Döner)DERVÄ°Åž AÄžA — Ya ben ne heyzeley yemiÅŸtim (Döner)HOCA — Ya,ben nasıl bakayın malim beyin yüzüne?(Döner )(Sahneye bir üzüntü çökmüştür,köylüler mahçupluktan,diÄŸerleri bu durumdan sıkıntılıdır )MÃœFETTÄ°Åž — Eee,merhaba,Murat Bey Kasabadan bir ayrıldınız…Arabanız tıkır tıkır gittiBen sizi gitti,vazifeye baÅŸladı sanıyordumHalbuki kasabadan telefonla sizin için,pır kaçmış dedilerYABANCI — Bakın yine buradayım MÃœFETTÄ°Åž — Yaa Hem buradasınız,hem burada deÄŸilsinizYABANCI — (Güler ) GölgemMÃœFETTÄ°Åž — Bunlara iyi oyun oynamışsınız (Sükût)YABANCI — AÄŸalar…Hepiniz yüzünüzü döndünüz MUHTAR — Sus,malim bey,biz ne aldanmışız Utanıyorum,utanıyorumYABANCI — AÄŸalar,size karşı hürmetim ve sevgim vardır Her insan gibi siz de aldanabilirsinizONBAÅžI — Fakat,neydi o?Böyle aldanmak çok acı ALÄ° AÄžA — Biz,efendime söyliyeyim,yâni,ne umduk,ne bulduk HOCA — Yer yarılsa da dibine girsem Senin nene gerek âlemin adamı hakkında konuÅŸmak…DERVÄ°Åž AÄžA — Neyden lâf ettim Dilim kopsaydıYABANCI — Böyle demeyin,aÄŸalar Ben kabahati sizde bulmuyorumMUHTAR — Ya kimde kabahat? YABANCI — Kabahat sizde deÄŸil Zamanda,evet zamandaGördüğünle deÄŸil de,iÅŸittiÄŸinle düşünen,dedikoducu zamandaO iÅŸitilen ÅŸeylerin içinde bir kırıntı bile doÄŸru yokturHer ağız uydurduÄŸu yalana biraz sonra,diÄŸer sokak başında kendi inanır…Benim annem de,babam da temiz insanlardıBunu sizlere delilleriyle ispat edeceÄŸimHOCA — Bak bu doÄŸru Biz ÅŸu malim beyi nasıl biliyorduk,karşımıza nasıl çıktıMUHTAR — BoÄŸazıma bir ÅŸeyler tıkanıyorçNeler söyledik,neler söyledik senin için…Utanıyorum… DÄ°ÄžERLERÄ° — Utanıyoruz,vallâhi… YABANCI — Ben bu sözü,yani ÅŸu “utanıyoruz” sözünü,sizin deÄŸil de bizi kötüleyenlerin hepsinin aÄŸzından çıkmış sayıyorum Sizin geri dönüşünüz ve utanışınız,bana istikbâl için bir ışık gibi görünüyorONBAÅžI — (Güler ) Neydi o?Hani bir söz vardıYanlış hesap,neydi muhtar?…MUHTAR — Yanlış hesap BaÄŸdat’tan döner HOCA — Gel,oÄŸul,ben baÅŸlıyayım Benden yaÅŸlı olsun,vallâhi,elini öperim,gel öpeyim alnını…Kusura bakma,bilmeden söyledik(Öper )ALÄ° AÄžA —Efendime söyliyeyim,bundan sonra ÅŸu gözlerimle görmeden,elimle dokunmadan,efendime söyliyeyim,bir ÅŸey söylersem,söylenenlere inanırsam,kafam kopsun (Yabancıyı öper Muhtar,DerviÅŸ ve onbaşı da öper)MÃœFETTÄ°Åž — Sevinçten bir ÅŸey söyleyemiyorum Köylerimiz,evet,köylerimizböyl e kalkınıyorÄ°ÅŸte raporu yırtıyorumYa o imza ettiÄŸiniz diÄŸer kâğıdı ne yapayım?MUHTAR — Ne mi edeceksin?Onu da yırt HOCA — (Atılır )Yoooo,yooo,yooo…Yırtma…Ä°mzalarımızÄ ±n üst tarafına şöyle yaz,baklava hakkı için şöyle yaz…Şöyle: “Kaymakamlık Ulu Makamına” Bakma müfettiÅŸ beg,biz eskiyiz,sonra pek o kadar da mürekkep yalamadık,sen uydur gayriEvet, “Kaymakamlık Ulu Makamına,biz Derecik Köyü ehalisi,yeni gönderdiÄŸiniz malimden pek memnunuz…Biz istediÄŸimize kavuÅŸtuk,darısı diÄŸer köylerin başına” Ä°mzalar zaten varNasıl?HEPSÄ° — YaÅŸa hoca HOCA — Baklava hakkı için bunları böyle yaz Yazmazsan,öteki dünyada yakanda olur on parmağımYABANCI — Hoca,bu fazla… HOCA — Yo bu fazla deÄŸil…Daha eksik…Bitmedi AÄŸzımı tükürük boÄŸdu (Muhtarın önüne dururArkasını verir,eÄŸiktir) Åžu arkama bir yumruk vurMUHTAR — Niçin? HOCA — Vur canım,tıkandım… MUHTAR — (Vururken) Ne yedin de tıkandın? HOCA — Bir daha MUHTAR — Hey,hocam,al bir daha ALÄ° AÄžA — Hoca ne yedin de tıkandın böyle? HOCA — Daha yemedik,yiyeceÄŸiz…Hem de böyle lenger lenger pilâvlar,tepsi tepsi börekler,sini sini baklavalar…Etler…Oh,yine tıkanıyorum…(Yutkunur ) Bir daha vur muhtarBir daha,şöyle pekçe…pekçeDERVÄ°Åž AÄžA — Hoca,neyde yedin? HOCA — Ziyafette…Daha doÄŸrusu düğünde HEPSÄ° — Hangi düğünde? HOCA — Tuh be…Ben size ziyafetten söz ederim de ,niçin olduÄŸunu demem Muhtarın kızı ne demiÅŸ?MÃœFETTÄ°Åž — Ne demiÅŸ? HOCA — “Delikanlı,malim olsaydı,ona varırdım ” dememiÅŸ mi?HEPSÄ° — Ya,sahih MÃœFETTÄ°Åž — Delikanlı da malim çıkıverince… HOCA — Bize de ziyafet gözüküyor Öyle deÄŸil mi,muhtar?MUHTAR — (Cevap vermez,başını eÄŸer )HOCA — Ha,anladım Kız babası…Naza çekiyor kendiniÇek bakalımHakkındırGülsüm,çiÄŸdem gibi kızPeki(Cübbesini toplar,gayet itinalı olarak muhtarın önüne gider,eÄŸilip selâm verir) Muhtar Bey,Allah’ın emri,Peygamber’in kavliyle kızımız Gülsüm’ü,oÄŸlumuz Murat’a istiyoruzDesti izdivacına talibizMUHTAR — (Sıkılgan) Åžey bilmem ki…Ne diyeyim? HOCA — Ne mi diyeceksin?Aklın varsa şöyle dersin muhtar: “Verdim ” Böyle de,çünkü Murat gibi kısmet,ancak kırk yılda gözükürKuyruklu yıldız gibiMUHTAR — Peki,hoca Ben de kızımı kuyruklu yıldız veriyorumHEPSÄ° — YaÅŸa,muhtar,yaÅŸa HOCA — Bu iÅŸ de bitti,iÅŸin bitmesi demek,bizim yemeklerin gözükmesi,demektir (Durur) Yalnız,ÅŸaka bir tarafa,ben hâlâ kendime gelemedimYahu amma da aldanmışızTüh tüh…DÄ°ÄžERLERÄ° — Yaaaa…Amma da aldanmışız! (Bu söz tekrar edilirken perde kapanır )
|
|
 |
Üye olmanıza kesinlikle gerek yok !
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
«
Önceki Konu
|
Sonraki Konu
»
|
|
ForumSinsi.com hakkında yapılacak tüm şikayetlerde ilgili adresimizle iletişime geçilmesi halinde kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde en geç 1 (Bir) Hafta içerisinde gereken işlemler yapılacaktır. İletişime geçmek için buraya tıklayınız.