Servet-İ Fünun Döneminde Şiir

Servet-i Fünun Döneminde Şiir

servet-i fünun dönemi şiir edebiyatı

Tanzimat şiirinde bir yandan eski, bir yandan yeni nazım biçimleri kullanılmıştı
Servet-i Fünuncular ilk şiirlerinden sonra eskiyi bırakarak, yeni nazım biçimlerine
yönelmişlerdir "Sone" gibi Fransız şiirinden aynen alınanların yanında, Divan şii-
rinden alınıp değiştirilerek, Fransız şiirinin serbest nazım biçimi durumuna getiri-
len "serbset müstezat" gibi biçimler kullanıldı Ayrıca Divan şiirinde de Fransız şii-
rinde de bulunmayan yeni nazım biçimleri yaratıldı
Servet-i Fünun döneminde şiirin konusu alabildiğine genişletildi Şair ilgi çekici
bulduğu her ögeyi şiire konu edebilmekteydi Ancak hem mizaçları, hem de döne-
min baskıcı siyasal koşulları nedeniyle şairler bireysel duyguların anlatımına daha
çok yer verdiler
Bu yüzden:
Servet-i Fünun şiirinde en çok işlenen konular "aşk", "doğa" ve "aile yaşamı"dır
Şairler "sanat, sanat[size="3"> içindir"]kullanmak[/size],
sanatkârane bir biçim yaratmak istediler Bunun için de daha çok Arapça, Farsça
sözcük kullanarak, dili ağırlaştırdılar Öte yandan aruza bağlılıklarınıda sürdürdü-
ler
Servet-i Fünun hareketinin önderi Tevfik Fikret (1867-1915)'tir
Tevfik Fikret, edebiyatımızın batılıkimlik kazanmasında, özellikle şiirin çağdaşbir
yapıya kavuşmasında büyük etkisi olan bir şairdir Divan şiirinde anlamın beyitte
tamamlanması geleneğini değiştirmiş; müstezatı, Fransız şiirindeki serbest nazma
benzetecek serbest müstezat durumuna getirmiştir Sonenin kullanımını arttırmış-
tır Şiire konuşma dilinin kimi özelliklerini sokmuştur Ancak yine de Osmanlıca-
dan koparmamıştır
Dönemin önde gelen öteki şairleri Cenap Şehabettin (1870-1934), Hüseyin Siyret
Özsever (1872-1959), Hüseyin Suat Yalçın (1867-1942), Ali Ekrem Bolayır (1867-
1937), Süleyman Nazif(1869-1927), Faik Ali Ozansoy(1876-1950), Celâl Sahir Ero-
zan (1883-1935)'dır