Tomas (Thomas) İncil'i Nedir

Tomas (Thomas) İncil'i nedir

Bazıları Tomas İncilini 5 İncil olarak adlandırırlar Bazı aydınların bu yazmadaki söyleyişlerin bazılarının gerçek İncilde görmelerine rağmen, Tomas İncil Gnostik bir yazmadır Tomasın İncilinde İsanın 114 özdeyişi vardır

Tomas (Thomas):

"Thomas," tabii ki gerçek isim değildir Petrus isminin bir takma isim olması gibi, "Thomas" ismi de Aramicede ikiz anlamına gelen bir takma isimdir Eusebius oniki elçiye yönelik yorumunda, Thomasın gerçek isminin Yahuda (Judas) olduğunu yazar Bazı aydınlar Thomasın İsanın erkek kardeşi olduğuna inanırlar

Keşif:
İki köylü kardeş tarafından 12 kitap 1945 yılında Nag Hammadi yakınlarında Mısırda keşfedildi Bu kitaplar Nag Hammadi Kütüphanesi olarak adlandırılır Mühürlenmiş bir küp içinde gizlenmişlerdi Kan davası olduğundan kitaplar bir rahibin evine götürüldü Müzeler Müdürlüğü bunları aldı Şu an Mısır, Kahirede Koptik Müzesinde koruma altındadırlar

Koptik Dil:
Tomas İncili koptik diliyle yazılmıştır Koptik dili, Yunan alfabesi ile yazılmış geç Mısır dilidir Mısırda yaşayan ilk yüzyıl Hristiyanları Koptik dilini kullandılar Günümüzde hala Mısırda Koptik Kilisesi vardır ve Koptik dilini kullanmaktadır

Orijinali Grekçe yazılmıştır:
Koptik Tomas İncili Yunancadan çevrilmiştir The Coptic Gospel of Thomas was translated from the Greek Bu İncilin Orijinal Grekçe parçaları Mısırdaki Oxyrhynchusta 20 yyın başında bulunmuştur Kutsal Kitaba ait metinler de bulunmuştur 1, 654 ve 655 Oxyrhynchus Papirüsü Nag Hammadi Kütüphanesi keşfedildikten sonra Tomas İncilinin parçaları olduğu anlaşılmıştır Grekçe papirüs 1, 26-30, 77, 31-33 özdeyişlerini ve diğer iki 1-1 ve 36-40 özdeyişleri sırasıyla içermektedir

Gnostizm:
Gnostizm kurtuluşun herşeyden önce gizli bilgiyle geldiğine inanan bir inanç idi Grekçe bilgi kelimesi Gnosistir Tomas İncili Gnostik bir yazıdır Giriş kelimeleri şöyle başlar: "Bunlar yaşayan İsanın söylediği ve İkiz Yahuda Tomasın yazdığı kelimelerdir" (p3, Guillaumont, et al, 1959, Leiden: Brill)

Koloselilerin Sapkın Öğretişe İlişkin Uyarısı:
Pavlus İncildeki Koloseliler bölümünde gnostizmin kökeni olabileceği sapkın öğretiş konusunda uyarıda bulunmuştur Pavlus : gizli bilgi (Koloseliler 2:18; 2:2-3), sahte alçakgönüllülük (2:21), meleklere tapma (2:18), Mesihe ilişkin alçaltılmış bilgi (1:15-20), ve insan aklına ve geleneklerine dayanmak, güvenmek (2:4,8)

1 Yuhannanın Sapkın Öğretişe İlişkin Uyarısı:
1 Yuhanna ilk iki yüzyılda Hristiyanlığa en büyük bir tehlike olan ilk erken Gnostizm konusunda uyarmaktadır Gnostikler maddenin kötü olduğuna inanırlardı Ruh ise iyiydi Kurtuluş, gizli bilgi aracılığı ile kötü bedenimizden kaçmak, kaçınmaktı Mesih gerçek insan değildi Beden almış gibi göründü, çarmıhta ölmedi ve acı çekmedi Bu öğretişin ismi Doketizm (Docetism)dir Kendini alçaltmanın ve ahlaksızlığın aşırılıkları da vardı

İlk Yüzyıl Kilise Babaları:
İS 223 yılında Origin Lukaya ilişkin hitabesinde sapkın incillerin listesi içinde Tomas İncili de geçmektedir Eusebius Tomas İncilini Apokrifa içinde sıralamıştır, "sapkınlar tarafından elçilerin ismiyle gösterilmiştir" 430 yılında Sideli Philip Eusebiusa ilişkin şöyle söylemektedir, " bu işin sapkınların işleri olduğunu söyleyerekTomasın İncili olarak adlandırılanı birçok kilise ihtiyarı reddetmiştir "

Sonuç:

1 "Tomas İncilinin yazarı, kanon İncilleri (Matta, Markos, Luka ve Yuhanna)ya bağlılık göstermekte kararlılığını göstermeye çalışmış, diğerlerinden sonraki bir tarihte yazılmıştır

2 Tomas İncilinde yazarın kasıtlı olarak gizli, saklı özdeyişler ile geleneklere bağlılığında eğimlilik görülmekte ve bunu teolojinin en başında belirtmektedir

3 Tomas İncili Gnostizmi destekleyen, öğreten, yücelten bir metindir

Thomas İncili, apokrif bir İncil'lerden biridir

Thomas İncili'ni içeren Kıptî dilinde elyazması 12 kitap, [1] İki köylü kardeş tarafından [2] 1945'te Mısır'da Nag Hammadi'de bulunmuş [1] ve varlığı 1952'de Mısır Arkeoloji Müzesi tarafından açıklanmıştır[3] Bu kitaplar Nag Hammadi Kütüphanesi olarak adlandırılır Mühürlenmiş bir küp içinde gizlenmişlerdi Kan davası olduğundan kitaplar bir rahibin evine götürüldü Müzeler Müdürlüğü bunları aldı Şu an Mısır, Kahire'de Koptik Müzesinde koruma altındadırlar[2]
Thomas İncili, Kıptî ciltleme adı verilen yöntemle ciltlenmişti Bulunmasının ardından, daha önce aynı kitabın Yunanca parçalarının da bulunmuş olduğu fark edildi Yunanca metinler, milattan sonra 200; Kıptî metinse milattan sonra 300 yılına tarihlendi Kıptî metnin Yunanca metinlerden hayli farklı olmasına karşın, daha eski bir Yunanca kitaptan tercüme edildiği tahmin edilir

Yeni Ahit'teki dört İncil'den farklı olarak, Thomas İncili, hikâye anlatma üslûbuyla yazılmamıştır Thomas İncili, İsa'nın sözlerinin bir derlemesidir[1] Bunlar diri İsa'nın söylediği ve Didymus Judas Thomas'ın yazdığı gizli sözlerdir [3] ve İsa'ya atfedilen 114 söz içerir (Kurân-ı Kerîm'de de 114 sûre bulunması, ilginç bir tesadüf olsa gerektir) Bunların bazıları, Yeni Ahit İncil'lerindeki sözlere benzer Bir kısmınaysa sadece Thomas İncili'nde rastlanır Sözlerin az bir kısmı da Yeni Ahit İncilleriyle tenâkuz oluşturur[1]
Dil

Thomas İncil'i, Koptik diliyle yazılmıştır Koptik dili, Yunan alfabesi ile yazılmış geç Mısır dilidir Mısır'da yaşayan ilk yüzyıl Hıristiyanları Koptik dilini kullandılar Günümüzde hala Mısır'da Koptik Kilisesi vardır ve Koptik dilini kullanmaktadır[2] Koptik Thomas İncil'i Yunanca'dan çevrilmiştir Bu İncil'in Orijinal Grekçe parçaları Mısır'daki Oxyrhynchus'ta 20 yüzyılın başında bulunmuştur Kutsal Kitab'a ait metinler de bulunmuştur 1, 654 ve 655 Oxyrhynchus Papirüsü Nag Hammadi Kütüphanesi keşfedildikten sonra Thomas İncil'inin parçaları olduğu anlaşılmıştır Grekçe papirüs 1, 26-30, 77, 31-33 özdeyişlerini ve diğer iki 1-1 ve 36-40 özdeyişleri sırasıyla içermektedir[2]
Thomas (Thomas) Kimdir?

"Thomas", tabii ki gerçek isim değildir 'Petrus' isminin bir takma isim olması gibi, "Thomas" ismi de Aramice'de 'ikiz' anlamına gelen bir takma isimdir Eusebius on iki elçiye yönelik yorumunda, Thomas'ın gerçek isminin Yahuda (Judas) olduğunu yazar Bazı aydınlar Thomas'ın İsa'nın erkek kardeşi olduğuna inanırlar[2]
Thomas İncili Hakkında Hıristiyanların Görüşü

Bazıları Thomas İncil'ini 5 İncil olarak adlandırırlar Bazı aydınların bu yazmadaki söyleyişlerin bazılarının gerçek İncil'de görmelerine rağmen, Thomas İncil Gnostik bir yazmadır[2] Thomas İncil'inin yazarı, kanon İncilleri (Matta, Markos, Luka ve Yuhanna)'ya bağlılık göstermekte kararlılığını göstermeye çalışmış, diğerlerinden sonraki bir tarihte yazılmıştır Thomas İncil'inde yazarın kasıtlı olarak 'gizli', 'saklı' özdeyişler ile geleneklere bağlılığında eğimlilik görülmekte ve bunu teolojinin en başında belirtmektedir Thomas İncil'i Gnostizm'i destekleyen, öğreten, yücelten bir metindir[2]
Bir teoriye göre, Nag Hammadi yazmalarını Gnostik öğretilerin sahte olduğunu kanıtlamaya ve çürütmeye çalışan Hıristiyan rahipler tarafından bir araya getirilmiştir Hangi teori doğru olursa olsun, Dan Brown'a inananlar Gnostik İncillerin doğru olduğunu düşünüyor olabilirler Peki, Gnostik İnciller gerçekten de doğru mudur?

Bu konunun uzmanları, İsa'nın havarilerinden yüzlerce sene sonra yazılmış olan Gnostik İncillerin güvenilir olamayacağını ileri sürmektedir Gnostik İncillerin en eskisi İS 150 yıllarında ortaya çıkmıştır Diğer Gnostik İnciller ise üçüncü ve dördüncü yüzyıllarda yazılmıştır Bu kitapların gerçekliğini kanıtlayacak ne coğrafi ne de tarihsel kanıtlar mevcuttur Yeni Antlaşma Kanonundaki kitaplarda ise, durum bunun tam tersidir Geç ortaya çıkan Gnostik İncillerin hiçbir görgü tanığı da yoktur Hıristiyan ve Hıristiyan olmayan uzmanlar, Tomas İncili'nin Tomas tarafından yazılmadığını ve Filip İncili'nin de Filip tarafından yazılmadığını kanıtlamışlardır[4]
Thomas İncili ve Gnostizm

Gnostizm kurtuluşun her şeyden önce gizli bilgiyle geldiğine inanan bir inanç idi Grekçe 'bilgi' kelimesi 'Gnosis'tir Thomas İncil'i Gnostik bir yazıdır Giriş kelimeleri şöyle başlar: "Bunlar yaşayan İsa'nın söylediği ve İkiz Yahuda Thomas'ın yazdığı kelimelerdir" [6] Pavlus, İncil'deki Koloseliler bölümünde Gnostizm'in kökeni olabileceği sapkın öğretiş konusunda uyarıda bulunmuştur Pavlus : gizli bilgi (Koloseliler 2:18; 2:2-3), sahte alçakgönüllülük (2:21), meleklere tapma (2:18), Mesih'e ilişkin alçaltılmış bilgi (1:15-20), ve insan aklına ve geleneklerine dayanmak, güvenmek (2:4,8)
Yuhanna, ilk iki yüzyılda Hıristiyanlığa en büyük bir tehlike olan ilk erken Gnostizm konusunda uyarmaktadır Gnostikler maddenin kötü olduğuna inanırlardı Ruh ise iyiydi Kurtuluş, gizli bilgi aracılığı ile kötü bedenimizden kaçmak, kaçınmaktı Mesih gerçek insan değildi Beden almış gibi göründü, çarmıhta ölmedi ve acı çekmedi Bu öğretişin ismi Doketizm (Docetism)'dir Kendini alçaltmanın ve ahlaksızlığın aşırılıkları da vardı
MS 223 yılında Origin Luka'ya ilişkin hitabesinde sapkın İncillerin listesi içinde Thomas İncil'i de geçmektedir Eusebius Thomas İncil'ini Apokrifa içinde sıralamıştır, "sapkınlar tarafından elçilerin ismiyle gösterilmiştir" 430 yılında Side'li Philip Eusebius'a ilişkin şöyle söylemektedir, " bu işin sapkınların işleri olduğunu söyleyerekThomas'ın İncili olarak adlandırılanı birçok kilise ihtiyarı reddetmiştir " [2]
Gnostikler, İsa'nın öğretilerinin gizli tutulması gerektiğine inanmışlardır Yeni Antlaşma'ya göre ise İsa, havarilerinin bütün dünyaya gidip İncil'deki kurtuluş müjdesini duyurmalarını istemiştir Tomas İncili, şöyle başlar: "Bunlar yaşayan İsa'nın söylediği gizli şeylerdir"
Bir diğer Gnostik belge olan Yuhanna'nın Apokrifonu adlı yazıda İsa'nın ilginç bir lanetini okumaktayız Buna göre, İsa'nın gizli öğretilerini dışarıdan herhangi bir kişiyle paylaşan bir kişinin lanetli olacağı söylenmektedir: "Burada yazılı olanları bir hediyeyle veya yemekle veya içecekle veya giyecekle veya herhangi başka bir şeyle değiştirecek olanlara lanet olsun" Gnostikler İsa'nın öğretilerinin başkalarının eline geçmeyecek şekilde gizli yerlerde saklanması gerektiğine inanmışlardır
Gnostik İnciller, İsa'yı Kurtarıcı olarak adlandırmak yerine, "Gnosis'e İşaret Eden Kişi" olarak adlandırırlar Matta 16:15-16'da şunları okuruz: "İsa onlara, "Siz ne dersiniz" dedi, "Sizce ben kimim?" Simun Petrus, "Sen, yaşayan Tanrı'nın Oğlu Mesih'sin" yanıtını verdi" İsa, Gnostiklerin Tomas İncili'nde farklı bir şekilde karşımıza çıkmaktadır[4]
Gnostik İnciller üzerine birçok araştırma yapmış olan Yeni Antlaşma Profesörü FF Bruce, Tomas İncili'nin Gnostik öğelerini anlatırken şöyle der: "Burada İsa'nın sorusuna verilen cevaplarda İsa, "Gnosis'e İşaret Eden Kişi" olarak tanıtılıyor Kendisini fokurdayan kaynaktan sarhoş ederek gnosise ulaşmış olanlar onun hizmetkarları değil de arkadaşlarıysa, o zaman onların İsa'ya Efendi (Üstad) demeleri uygun olmaz" [5]
The Coptic Gospel of Thomas (English)

For information on the individual sayings in the Gospel of Thomas, please take a look at the Collected Commentary on the Gospel of Thomas web page

The Gospel of Thomas is extant in three Greek fragments and one Coptic manuscript The Greek fragments are P Oxy 654, which corresponds to the prologue and sayings 1-7 of the Gospel of Thomas; P Oxy 1, which correponds to the Gospel of Thomas 26-30, 772, 31-33; and P Oxy 655, which corresponds to the Gospel of Thomas 24 and 36-39 P Oxy 1 is dated shortly after 200 CE for paleographical reasons, and the other two Greek fragments are estimated to have been written in the mid third century The Coptic text was written shortly before the year 350 CE

Ron Cameron comments on the textual integrity of Thomas (The Anchor Bible Dictionary, v 6, p 535):

Substantial differences do exist between the Greek fragments and the Coptic text These are best explained as variants resulting from the circulation of more than one Greek edition of Gos Thom in antiquity The existence of three different copies of the Greek text of Gos Thom does give evidence of rather frequent copying of this gospel in the 3d century According to the critical edition of the Greek text by Attridge (in Layton 1989: 99), however, even though these copies do not come from a single ms, the fragmentary state of the papyri does not permit one to determine whether any of the mss "was copied from one another, whether they derive independently from a single archetype, or whether they represent distinct recensions" It is clear, nevertheless, that Gos Thom was subject to redaction as it was transmitted The presence of inner-Coptic errors in the sole surviving translation, moreover, suggests that our present Gos Thom is not the first Coptic transcription made from the Greek The ms tradition indicates that this gospel was appropriated again and again in the generations following its composition Like many other gospels in the first three centuries, the text of Gos Thom must be regarded as unstable

Ron Cameron comments on the attestation to Thomas (op cit, p 535):

The one incontrovertible testimonium to Gos Thom is found in Hippolytus of Rome (Haer 5720) Writing between the years 222-235 CE, Hippolytus quoes a variant of saying 4 expressly stated to be taken from a text entitled Gos Thom Possible references to this gospel by its title alone abound in early Christianity (eg Eus Hist Eccl 3256) But such indirect attestations must be treated with care, since they might refer to the Infancy Gospel of Thomas Parallels to certain sayings in Gos Thom are also abundant; some are found, according to Clement of Alexandria, in the Gospel of the Hebrews and the Gospel of the Egyptians However, a direct dependence of Gos Thom upon another noncanonical gospel is problematic and extremely unlikely The relationship of Gos Thom to the Diatessaron of Tatian is even more vexed, exacerbated by untold difficulties in reconstructing the textual basis of Tatian's tradition, and has not yet been resolved

In Statistical Correlation Analysis of Thomas and the Synoptics, Stevan Davies argues that the Gospel of Thomas is independent of the canonical gospels on account of differences in order of the sayings

In his book, Stephen J Patterson compares the wording of each saying in Thomas to its synoptic counterpart with the conclusion that Thomas represents an autonomous stream of tradition (The Gospel of Thomas and Jesus, p 18):

The Gospel of Thomas and Jesus: Buy at amazoncom! If Thomas were dependent upon the synoptic gospels, it would be possible to detect in the case of every Thomas-synoptic parallel the same tradition-historical development behind both the Thomas version of the saying and one or more of the synoptic versions That is, Thomas' author/editor, in taking up the synoptic version, would have inherited all of the accumulated tradition-historical baggage owned by the synoptic text, and then added to it his or her own redactional twist In the following texts this is not the case Rather than reflecting the same tradition-historical development that stands behind their synoptic counterparts, these Thomas sayings seem to be the product of a tradition-history which, though exhibiting the same tendencies operative within the synoptic tradition, is in its own specific details quite unique This means, of course, that these sayings are not dependent upon their synoptic counterparts, but rather derive from a parallel and separate tradition

Ron Cameron argues for the independence of Thomas (op cit, p 537):

Those who argue that Gos Thom is dependent on the Synoptics not only must explain the differences in wording and order, but also give a reason for Gos Thom's choice of genre and the absence of the gospels' narrative material in the text To assert, for example, that Gos Thom erased the passion narratives because Gnosticism was concerned solely with a redeeming message contained in words of revelation (Haenchen 1961: 11) is simply not convincing, since the Apocryphon of James (NHC I, 2), the Second treatise of the Great Seth (NHC VII, 2), and the Apocalypse of Peter (NHC VII, 3) all indicate that sayings of and stories about the death and resurrection of Jesus were reinterpreted by various gnostic groups For any theory of dependence of Gos Thom on the NT to be made plausible, one must show that the variations in form and content of their individual sayings, together with the differences in genre and structure of their entire texts, are intential modifications of their respective parallels, designed to serve a particular purpose

On dating, Ron Cameron states (op cit, p 536):

Determining a plausible date of composition is speculative and depends on a delicate weighing of critical judgments about the history of the transmission of the sayings-of-Jesus tradition and the process of the formation of the written gospel texts The earliest possible date would be in the middle of the 1st century, when sayings collections such as the Synoptic Sayings Gospel Q first began to be compiled The latest possible date would be toward the end of the 2d century, prior to the copying of P Oxy 1 and the first reference to the text by Hippolytus If Gos Thom is a sayings collection based on an autonomous tradition, and not a gospel harmony conflated from the NT, then a date of composition in, say, the last decades of the 1st century would be more likely than a mid-to-late-2d-century date

Ron Cameron states on the provenance of Thomas (op cit, p 536):

The fact that Judas "the Twin" was the apostolic figure particularly revered in Syriac-speaking churches is important evidence for the date and place of composition of the text For as Koester (in Layton 1989: 39) has shown, Gos Thom's identification of this author as Jesus' brother Judas does not presuppose a knowledge of the NT, but "rests upon an independent tradition" In addition, the peculiar, redundant name Didymus Judas Thomas seems to be attested only in the East, where the shadowy disciple named Thomas (Mark 3:18 par; John 14:5) or Thomas Didymus (John 11:16; 20:24; 21:2) was identified with Judas in the Syriac NT and called Judas Thomas (John 14:22) The occurrence of variants of this distinctive name in the Acts of Thomas is especially striking, not only because the latter evidently shows acquaintance with Gos Thom 2, 13, 22, and 52, but also because it is widely held that the Acts of Thomas was composed in Syriac in the early 3d century Other documents that invoke the authority of Judas Thomas by name are also of Syriac origin, such as the Teaching of Addai, the Abgar legend (Eus Histl Eccl 1131-22), and the Book of Thomas the Contender (NHC II, 7)

Accordingly, the naming of Judas Thomas as the ostensible author of Gos Thom serves to locate the likely composition of the text in a bilingual environment in E Syria

Patterson writes on the dating and provenance of Thomas (op cit, p 120):

While the cumulative nature of the sayings collection understandably makes the Gospel of Thomas difficult to date with precision, several factors weigh in favor of a date well before the end of the first century: the way in which Thomas appeals to the authority of particular prominent figures (Thomas, James) against the competing claims of others (Peter, Matthew); in genre, the sayings collection, which seems to have declined in importance after the emergence of the more biographical and dialogical forms near the end of the first century; and its primitive christology, which seems to presuppose a theological climate even more primitive than the later stages of the synoptic sayings gospel, Q Together these factors suggest a date for Thomas in the vicinity of 70-80 CE As for its provenance, while it is possible, even likely, that an early version of this collection associated with James circulated in the environs of Jerusalem, the Gospel of Thomas in more or less its present state comes from eastern Syria, where the popularity of the apostle Thomas (Judas Didymos Thomas) is well attested

Ron Cameron comments (op cit, p 540):

Gos Thom took Jesus seriously as a teacher who spoke with authority It celebrated his memory by preserving sayings in his name that sanctioned the formation of a distinctive community The gospel locates its group's position within the Christian tradition as an independent Jesus movement, which persisted over the course of several generations of social history without becoming an apocalyptic or kerygmatic sect Authorized by interpreting the written legacy of Jesus, Gos Thom maintained its autonomy and distinct identity by acts of creative attribution Jesus was characterized as the embodiment of Wisdom; his words, which could harness the very power of the universe, offered her path of 'knowing' as an investment of the imagination Gos Thom defines the role of its community in constructing the fabric of society as a process of sapiental insight and research The gospel, therefore, charts the course of salvation as a study in interpretation, providing the elixir of life to those for whom the secret of the kingdom is disclosed in the interpretation of Jesus' words[7]