Dilin Doğuşu İle İlgili Başlıca Kuramlar

Dilin Doğuşu ile ilgili Başlıca Kuramlar

Dilin doğuşu konusunda birçok kuram ileri sürülmüştür Dilin doğuşuyla ilgili kuramlar şunlardır:

Yansıtma Kuramı:

Bu kuram konuşmanın insanın doğadaki sesleri taklit etmesinden doğduğunu savunur Hav hav, şırıl şırıl, miyav, me vb doğada bulunan seslerin insanlar tarafından tekrarlanması konuşmayı oluşturmuştur Bu kurama göre hav hav sesi köpek, şırıl şırıl sesi su, miyav sesi kedi sözcüklerinin kaynağıdır Bu ise ancak kökenbilimin sözcüklerin en eski biçimlerini araştırmasıyla kanıtlanabilir

Bu kuram ileri sürüldüğü dönemde Sokrat, Platon gibi düşünürlerin karşıt görüşleriyle çürütülmeye çalışılmışsa da yandaşlar da bulmuştur

Ünlem Kuramı:

Bu kuramı ileri süren Demokritos konuşmanın insanın duygusal yapısıyla bağlantısı olduğunu savunmuştur Bu kuramın diğer temsilcileri: Epicuros, Lucretus, Vico, Rousseau'dur 1970'lerde bir Sovyet bilim adamı da bu kuramı savunur Bu kurama göre dilin temeli, insanın ilkel coşkularının bilinçsiz anlatımlarıdır İlkel insan, coşkusunu bir takım davranışlarla dışa vururken, bu davranışların coşkusunu anlatmaya yetmediği yerde sesler çıkartmaya başlamıştır İşte bu sesler gelişerek dili oluşturmuştur

Bu kuramı savunanlar olduğu gibi karşı görüşler de üretenler olmuştur 1769 yılında Alman Herder "Rousseau'nun söylediğini hayvanlar da yapıyor; ama konuşamıyorlar" diyerek kuramı çürütmeye çalışmıştır Herder'e göre, dil düşüncenin ürünüdür Bu ise sadece insana özgüdür Dil Tanrı vergisi değildir Diğer yetenekler gibi bir yetenektir İnsanlar konuşma yeteneğiyle doğar İnsanın konuşması düşünceden, hayvanınki ise içgüdüdendir Herder, dil-düşünce arasında sıkı bir bağın olduğunu vurgulayarak konuşmanın ünlemlerden doğduğunun kabul edilemeyeceğini belirtir

İş Kuramı:

Bu kurama göre konuşma insanların birlikte iş yaparken çıkardıkları seslerden doğmuştur İş yapılırken tek düzelikten kurtulmak, birlikte çalışmayı güdülemek, canla başla çalışılmasını sağlamak için insanların çıkardıkları "ha, hı, he, ho, hu, eh" gibi bir takım sesler konuşmanın temelini oluşturur Bu kuram da konuya tam bir açıklık getirememektedir

Beden Dili Kuramı:

Bu kurama göre insan anlaşmak için el-kol hareketleri yaparken birtakım sesler de çıkartır İnsan hareketle ses arasında bağlantı kurduğu zaman konuşma doğmuştur Bu kuramın temel dayanağı günümüz insanının bile konuşurken el-kol hareketlerinden yararlanmasıdır Kuramın savunucularından Sir Richard Paget (Taşer, 1987, s 32) bu konudaki görüşlerini şöyle dile getirir: "İnsanı, konuşmaya iten temel neden, elleriyle yeterince konuşamamak değildi; çünkü bu işi vücut hareketleriyle de rahatça yapabiliyordu Ellerini sürekli avda ve ekim-dikimde kullanacağı araçları yapmakta kullanırken düşüncelerini anlatacak başka yöntemler bulmak, sözgelimi, dil ve dudaklarlarından yararlanmak zorunda kalmıştır Böylece elle yapılan hareketlerin yerini giderek ağzın, dilin, dudakların hareketleri, hareket biçimleri almıştır"

Toplumsal Denetim Kuramı:

Bu kuram konuşmanın insanın kendi dışındaki kişileri denetim altına alarak kişisel gereksinimlerini karşılama isteği sonucunda doğduğunu ileri sürer Bu kuramın ilginç yanı şudur: Konuşma, insanın coşkusal deneyleri, yaşamı ile rasgele eyleminden doğmuştur; bu eylem, simgesel bir yoldan, öteki bireylerin davranışlarını denetim altına almak, kendi kişisel istekleriyle gereksinmelerini doyurmak amacına yöneliktir (Weaver ve Ness, 1957)