Dinle Beni Ey Kibir!

Dinle beni ey kibir!

Sen ki, iblisi bile; Nasıl baştan çıkardın, Allah'a isyân ile

Lânetlendi nihayet, o cüretkâr sözünden,

Ve Cennetten kovuldu, şeytan senin yüzünden

İşte o günden beri, iblisle ortaklaşa;

Dünyayı kuşattınız, zulümle baştan başa

Nifak tohumlarını, beyinlere ektiniz,

Ahlâkın iplerini, beraberce çektiniz

Gör ki; senin yüzünden, ne hâle geldi insan;

Ne haysiyet, ne şeref, ne merhamet, ne vicdan

Duymaz oldu Hukukun, adâletin sesini;

Sana secde ederken, kaybetti kıblesini

Dinle beni ey kibir!

Bütün büyük savaşlar;

Senden gelen küçücük, bir kıvılcımla başlar

Sen olmasaydın eğer, ne Stalin, ne Hitler,

Ne Firavun olurdu Ne bunca parazitler

Ne bir fitne kalırdı, bu dünyada ne haset ;

Ne bu toplu mezarlar, ne yakılmış bir ceset

Sönmezdi yeryüzünde, milyarlarca ocaklar,

Milyarlarca anada, boş kalmazdı kucaklar

Ey kibir! Bilirsin ki; aşağılık duygusu,

Gururla karışınca, olur en büyük pusu

Bu kompleks; insanları, sürüklerken zillete,

Tarihler mezar oldu, gör ki, nice millete

Sen ki; ne Ebreheler Ne Kârunlar doğurdun,

Çağdaş emsallerini, aynı kapta yoğurdun

Senden sebep nesiller, temelleri sökmede;

Bencillik bombasıyla, evlilikler çökmede

Dinle beni ey kibir!

Bu savaşım sanadır,

Gâlibiyet her zaman, düşünenden yanadır

Bil ki; tuzaklarına, tuzaklar kuracağım;

Seni her an, her yerde, Kur'ân'la vuracağım

Dökeceğim ortaya, sinsi hesaplarını;

Ve emrinde çalışan, insan kasaplarını

Bütün dünya görecek, senin kirli yüzünü;

Kan ve kinle beslenen, doyurulmaz özünü

Biliyorum İşim zor; gaflettedir insanlar,

Bu nedenle pek çoğu, seni mezarda anlar

Kimi şöhret delisi, kimi zil zurna sarhoş;

Biliyorum Onlara, ne söylense hepsi boş

Ama sen zannetme ki; bu savaş burda biter,

Bir kişi de uyansa, bu kazanç bana yeter

Dilerim ki; insanlar, gerçekleri görürler;

Senin girdaplarına, kapılmadan yürürler

Dinle beni ey kibir!

Şaka değil sözlerim,

Bu savaş ancak biter, kapanınca gözlerim

Attığın her düğümü, îmanla çözeceğim;

Ve seni, her secdede, ezdikçe ezeceğim!