Ebû Bekr El-Betaihi Kimdir? Hayatı

Ebû Bekr El-Betaihi Kimdir

Ebû Bekr El-Betaihi

Irak'ta yetişen evliyânın büyüklerindendir İsmi Ebû Bekr olup, babasının adı Hüvârâ'dır Irak'ta Betâih'te yaşadığı için Betâihî nisbesi ile meşhur oldu On ikinci asrın sonları ile on üçüncü asrın başlarında yaşadı Doğum ve vefât târihleri bilinmemektedir Irak'ın Hüvârîn veya Hüvâriyyîn kabîlesine mensuptur O zamanda Irak'ta bulunan evliyâ arasında şânı yüce, kadri yüksek bir zât idi Evliyâdan birçoğu kendisine talebe olup ilim öğrenmiş, istifâde etmiştir

Önceleri, Betâih beldesinde yol kesicilik yapardı Bu yolda berâber oldukları arkadaşları vardı Bu da onların reîsi idi Bir gece tenhâda, bir kadının, kocasına; "Çabuk buraya gel! Nerede ise İbn-i Hüvârâ ve arkadaşları gelip bizi bulurlar, yakalarlar" dediğini duydu Gizliden de bir ses; "Allahü teâlâdan korkma zamânın gelmedi mi?" diyordu Bu sözler çok tesir etti Ağlamaya başladı "İnsanlar benden korkuyorlar, ben ise Allahü teâlâdan korkmuyorum Olacak iş değil" dedi Tövbe edip Allahü teâlâya yöneldi Arkadaşları da tövbe edip, haydutluktan vazgeçtiler İbn-i Hüvârâ, bundan sonra tam bir dönüşleAllahü teâlâya yöneldi Tam bir sıdk, ihlâs ve kuvvetli bir irâde ile Allahü teâlâya giden yolda ilerlemeye, yükselmeye başladı Allahü teâlânın lütfu, inâyeti ve tevfîki ile kısa zamanda velîlerden oldu ve şânı yüceldi

Ebû Bekr el-Betâihî, hazret-i Ebû Bekr'in rüyâda kendisine hırka ve takke giydirdiği ilk zâttır Şöyle ki; Ebû Bekr el-Betâihî bir gece rüyâsında Resûlullah efendimizi gördü Yanlarında da hazret-i Ebû Bekr vardı Ebû Bekr el-Betâihî, Peygamber efendimize; "Yâ Resûlallah! Bana bir hırka verir misiniz?" dedi Resûlullah efendimiz; "Ben senin peygamberinim (Hazret-i Ebû Bekr'i işâret ederek) Bu da senin üstâdındır" buyurup, sonra hazret-i Ebû Bekr'e döndü ve; "Arkadaşın olan Ebû Bekr el-Betâihî'ye giydir!" buyurdu Hazret-i Ebû Bekr de ona, hırka ve takke giydirip, başını okşadı, alnını sıvazladı Sonra da; "Allahü teâlâ, bunu sana mübârek eylesin" buyurdu Resûlullah efendimiz de, Ebû Bekr el-Betâihî'ye hitâben; "Yâ Ebâ Bekr! Sen Irak'ta, ümmetimden tasavvuf ehli olanların, unutulmuş yolunu yaşatacaksın Allahü teâlânın dostlarından hakîkat ehli olanların, kaybolan yollarını canlandıracaksın Bu yolda olanların öncüsü, ışığı, yol göstericisi olacaksın Bu yolun önderliği, kıyâmete kadar sende kalacak Senin ortaya çıkman ile, Allahü teâlânın rahmet rüzgârları esecek Senin meydana çıkman ile, Allahü teâlânın yardım, lütuf ve ihsânı bol bol gönderilecek" buyurdu Ebû Bekr el-Betâihî uyandığında, kendisine rüyâda giydirilen elbise ve takkeyi üzerinde buldu O zaman Irak ufuklarından, herkesin rahatlıkla duyabileceği bir ses; "Muhakkak ki Ebû Bekr el-Betâihî, Allahü teâlâya vâsıl olan velîlerdendir" diyordu Bundan sonra, her taraftan insanlar, onu görmek için akın akın yollara düştü Bu rüyâdan hemen sonra, onda Allahü teâlâya yakın olma alâmetleri görülmeye başladı

Ebû Muhammed Şenbekî ve başka birçok velî, kendisinden ilim ve feyz aldı İnsanlar akın akın gelip, bereketli sohbetlerinden istifâde ederlerdi O zamandaki evliyâ ve âlimler, ona; saygı, hürmet ve tâzimde ve sözlerine îtibâr etmekte ittifak hâlinde idiler Bir ihtilâf meydana gelirse, son söz onun olurdu Hal ve hareketleri, sûreti, ahlâkı çok güzel idi Tam bir edep ve tevâzu sâhibi idi Dînin hükümlerine uymakta çok sabırlı ve gayretliydi Bunda gevşeklik göstermezdi Dîne bağlı ve Ehl-i sünnet îtikadında olanlara çok ikrâmda bulunurdu

Azzâz bin Müstevdâ anlattı: "Ebû Bekr el-Betâihî'yi dinlemeye gelen ricâl-i gayb ismi verilen velîler, başlarını eğmiş oldukları halde, sohbetlerini dinlerken, yayılan nûrlar, Betâih şehrini aydınlatırdı O, duâsı kabûl olan tasavvuf ehli, çok yüksek bir velî idi"