Aldığım Nefessin

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Tek istediğim ; Ilık meltem olup bahar kokan saçlarına düşmek, yüreginde yanmış bir soluk olup dudaklarından toprağa süzülmek

" Bir tebessüm kadar güzel,

Nefesim kadar değerlisin

"

Karanlıkların içinden yüreğine sesleniyorum yine

Bir avuçlarımda yıldızlar, bir yanımda münzevi çığlıklar

Hasretin yanıyor kirpiklerimde

Sensizlikte yüreğim, bir yanı tutturulmuş aşk mektupları gibi kırgın, acıya diz çökmüş yıllar gibi hayata kırgın

Oysa bir tutsan ellerimi, bir öpsen yüregimi, tüm düşlerimi baharlara kanatlanacak

Boşver aldırma bana, herşeye inat seni " sensizlikte bile seviyorum

"

Biliyorum gözyaşlarımla sönecek yoklugunun alazları

Gözyaşlarını bulutlarla serme kirpiklerime, bırak hasretinle kavrulsun sensizligin tüm hücrelerini

Gece bitip perdelerin arasında gözlerine doğan gün ışığı gibi düşmek istiyorum yüreğine

Senin sırtın biliyorum sert duvarları

Sıvası dökülmüş duvarlara yaslanıyorum sana yaslanır gibi

Ve titrak yüreğimle kurduğum tüm cümleler duvardan dönüyor

Ve karsımda senin icin topraga verdiğim cicegim

Gecenin karanlıgına inat seninle konusur gibi cicekle konusuyorum

Biliyorum sessiz ve derinden dinliyor beni

Senin gibi suskun ama gülümsedigini hissediyorum

Bazen babamdan kalan sigara paketlerine uzaniyor ellerim

Oysa ben sigara icmiyorum ki !

Anlıyorum ki; sensizligi tütün sarar gibi cigerlerimde yakmak istiyor yüregim

Zulasında sakladığım ölümü soluyorum yoklugunun sindigi ayazlarda

Bir olsaydın yanımda, yıldızlarla Ay senin saçlarına dolardı

Susardım, senin gülüşlerin yüzümün cografyasına düştügünde

Gecenin avuçlarında güller yolluyorum vakitli vakitsiz sana

Bazen ağlışıyoruz İkindi yağmurlarıyla

Ben onlara senin gülüşlerini anlatıyorum, onlar ise bu imkansız sevdaya ağlıyorlar

Gözyaşlarımızı toplayıp kurak iklimlerde koşuyor gözbebeklerimiz

Bir kalem olsam, yetim çocukların yürekleriyle resmedilmiş utangaç yanaklarını bırakırdım cemrelerin kirpiklerine

Bazen de gülüşlerini seriyorum kelebeklerin gözbebeklerine

Ve sen yaşarken uzaklarda, ben seni yaşıyorum suskunlugumda

Tek istediğim ; Ilık meltem olup bahar kokan saçlarına düşmek, yüreginde yanmış bir soluk olup dudaklarından toprağa süzülmek

Gülümsediğinde, sulardan nice kuğular kanatlanır başka iklimlere

Soluk aldıgında nice ceylanlar ovalarıma iner

Gülistan yüreginde yaşarken, her kelimen bir ezgi olur dudaklarımda

Su diye düşlerini icerim sebillerden

Utanırım bazen, gözlerindeki nemli kirpikleri kurutamadigim icin

Üzülürüm inceden inceye, kapılarına bir gül tomurcugunda düsemedigim icin

Gelemesem de gözlerine, bir cemre olup ıslatamasam da ellerini; ben senile yaşıyorum

Her soluk aldıgımda adına bir cicek ekiyorum gönül toprağıma

Gül yüreklim, her nefesinle ben hayata tutunurum

Her gülüşünde ise acılarımı sararım rüzgarınların avuçlarında

Yüreğime iyi bak ne olur

Aldığın her nefeste yeniden sana doğuyorum

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aldığım Nefessin Tek istediğim ; Ilık meltem olup bahar kokan saçlarına düşmek, yüreginde yanmış bir soluk olup dudaklarından toprağa süzülmek " Bir tebessüm kadar güzel, Nefesim kadar değerlisin " Karanlıkların içinden yüreğine sesleniyorum yineBir avuçlarımda yıldızlar, bir yanımda münzevi çığlıklar Hasretin yanıyor kirpiklerimdeSensizlikte yüreğim, bir yanı tutturulmuş aşk mektupları gibi kırgın, acıya diz çökmüş yıllar gibi hayata kırgınOysa bir tutsan ellerimi, bir öpsen yüregimi, tüm düşlerimi baharlara kanatlanacakBoşver aldırma bana, herşeye inat seni " sensizlikte bile seviyorum " Biliyorum gözyaşlarımla sönecek yoklugunun alazlarıGözyaşlarını bulutlarla serme kirpiklerime, bırak hasretinle kavrulsun sensizligin tüm hücreleriniGece bitip perdelerin arasında gözlerine doğan gün ışığı gibi düşmek istiyorum yüreğineSenin sırtın biliyorum sert duvarlarıSıvası dökülmüş duvarlara yaslanıyorum sana yaslanır gibi Ve titrak yüreğimle kurduğum tüm cümleler duvardan dönüyor Ve karsımda senin icin topraga verdiğim cicegimGecenin karanlıgına inat seninle konusur gibi cicekle konusuyorumBiliyorum sessiz ve derinden dinliyor beniSenin gibi suskun ama gülümsedigini hissediyorumBazen babamdan kalan sigara paketlerine uzaniyor ellerimOysa ben sigara icmiyorum ki !Anlıyorum ki; sensizligi tütün sarar gibi cigerlerimde yakmak istiyor yüregim Zulasında sakladığım ölümü soluyorum yoklugunun sindigi ayazlardaBir olsaydın yanımda, yıldızlarla Ay senin saçlarına dolardıSusardım, senin gülüşlerin yüzümün cografyasına düştügünde Gecenin avuçlarında güller yolluyorum vakitli vakitsiz sanaBazen ağlışıyoruz İkindi yağmurlarıylaBen onlara senin gülüşlerini anlatıyorum, onlar ise bu imkansız sevdaya ağlıyorlarGözyaşlarımızı toplayıp kurak iklimlerde koşuyor gözbebeklerimizBir kalem olsam, yetim çocukların yürekleriyle resmedilmiş utangaç yanaklarını bırakırdım cemrelerin kirpiklerineBazen de gülüşlerini seriyorum kelebeklerin gözbebeklerineVe sen yaşarken uzaklarda, ben seni yaşıyorum suskunlugumdaTek istediğim ; Ilık meltem olup bahar kokan saçlarına düşmek, yüreginde yanmış bir soluk olup dudaklarından toprağa süzülmek Gülümsediğinde, sulardan nice kuğular kanatlanır başka iklimlereSoluk aldıgında nice ceylanlar ovalarıma inerGülistan yüreginde yaşarken, her kelimen bir ezgi olur dudaklarımdaSu diye düşlerini icerim sebillerdenUtanırım bazen, gözlerindeki nemli kirpikleri kurutamadigim icinÜzülürüm inceden inceye, kapılarına bir gül tomurcugunda düsemedigim icinGelemesem de gözlerine, bir cemre olup ıslatamasam da ellerini; ben senile yaşıyorumHer soluk aldıgımda adına bir cicek ekiyorum gönül toprağıma Gül yüreklim, her nefesinle ben hayata tutunurumHer gülüşünde ise acılarımı sararım rüzgarınların avuçlarındaYüreğime iyi bak ne olurAldığın her nefeste yeniden sana doğuyorum