Hz.Hatice: Allah'ın Selam Gönderdiği Kadın

Bir dal parçasıyla çizgiler çekiyor toprağa Talebeleri büyük bir dikkatle elini ve dudaklarını izliyorlar

Gördükleri: Dört uzun çizgi Duydukları: " Biliyor musunuz nedir bunlar?" Çizgiler uçsuz bucaksız bir kara tahtaya dönüşen yeryüzünden gözlerine akıyor Soru, ellerinden tutup böyle zamanlarda bir ağızdan söyledikleri o tanıdık cümleye götürüyor: " Allah ve Rasûlü'dür en iyi bilen!"

Bu teslimiyet cümlesi, kendisinden sonra gelecek bütün cümleleri kucaklamaya hazır olduklarını gösteriyor Kapılarını sonuna dek açıyorlar yeni bir hakikati karşılamak için

Hakikat bu kez Nebî'nin şu kelimeleriyle yansıyor kalp aynalarına: " Cennetlik kadınların en üstünleri Huveylid'in kızı Hatice, Muhammed'in kızı Fâtıma, Firavun'un zevcesi, Müzâhim'in kızı Asiye ve İmran'ın kızı Meryem'dir- Allah hepsinden razı olsun"
Allah hepsinden razı Öyle ki içlerinden birine selam gönderiyor meleğiyle Cebrail (as), bu yüce selamı iletmekle kalmıyor, kendi selamını da yolluyor Hatice'ye

Kalbi duracakmış gibi oluyor Hatice'nin işte o an! Çünkü bu selamla birlikte bir müjde; "İçinde gürültü ve yorgunluk bulunmayan cennet evi" var Aslında onun dünyada da bir cennet evi olmuştu

Nasıl olmaz! Son Peygamber'in ilk eşiydi o, yirmi beş yıl, dile kolay! O evde paylaştı hayatı "Emîn" ile "Tâhire"- "Mustafa" ile "Kübrâ" O evde dünyaya geldi Kâsım, Zeynep, Rukıyye, Ümmü Külsûm, Tayyib, Tâhir ve Fâtıma

O evin damında beklendi dönecek kervan Şam'dan O evden yüründü Hira'ya, o eve dönüldü Hira'dan O evde titredi vahyin haşyetiyle Peygamber " Bana neler oluyor Hatice?" dedi, "Endişe ediyorum kendimden!" O evde anlattı Muhammed (sav) Cebrâil (as)'in görünmesini Nasıl üç defa sıktı bedenini, nasıl "Oku!" dedi: "İkra bismi Rabbikellezi Halak!" O evde örttü Hatice, Rasûlü kat kat, o evde serdi teselli sözlerini ruhuna: " Öyle deme! Yemin ederim ki Allah hiçbir zaman seni utandırıp üzmez Çünkü Sen akrabanı gözetirsin, doğru konuşursun, işini görmekten âciz kimselerin elinden tutarsın, yoksulları kayırırsın, misafirleri ağırlarsın, haksızlığa uğrayan kimselere yardım edersin!"

Ve o evden çıktılar birlikte anlamak için olan biteni Amcaoğlu'nun yanına vardılar Hatice'nin Varaka b Nevfel, o bilge yaşlı, İbranice okuyabilen İncil'i ve Tevrat'ı, Hira'da görünenin bütün peygamberlere vahiy getiren melek olduğunu söyledi Sonra iç geçirdi "Keşke genç olsaydım da, kavmin seni yurdundan sürerken yer alabilseydim yanında!" İşte o an, orada şehâdet getirdi ilk Müslüman Dönüp eşinin nurlu yüzüne, " Allah'ın elçisi olduğuna şehâdet ederim!" dedi Hatice
Yeryüzünde sadece üç müslüman var: Son Peygamber, Hz Hatice ve Hz Ali

Ne muhteşem bir yalnızlık! Tavaf ediyorlar Kâbe'yi Sonra yine o eve gidiyorlar devam etmek için kulluklarına Bir ara vahiy kesiliyor Dağlarda dolaşıyor Nebî Kalbi daralıyor üzüntüden Ara sıra görünüp, " Sen Allah'ın gerçek elçisisin!"diye teselli etmese Cebrâil, bir kuş gibi bırakacak kendini boşluğa

İşte o günlerde en büyük desteği nurlu eşi Hatice annemiz veriyor yine Zorlukların aşılacağını, darlıkların genişleyeceğini, her şeyin Allah'ın elinde olduğunu söyleyerek merhem sürüyor kalbine Bir kadının zor günlerde eşinin yanında nasıl durması gerektiğini gelecek zamanların hafızasına kazıyor

Yeryüzünün ilk müslüman evinde malıyla, nefesiyle, canıyla koruyor Muhammed (sav)'i O (sav)'nun güzel ahlâkını görüp, nasıl aşkla sevdiyse O'nu, nasıl davet ettiyse eşi olmaya, bu güçlü, soylu ve güzel kadın öyle titriyor üzerine aşkla

Nasıl da yorumlamıştı yaşlı bilge, henüz evlenmeden gördüğü rüyayı Hani güneş Mekke üzerinde dönüp durmuştu da sonunda yavaş yavaş inip girmişti Hatice'nin evine "Şöhreti cihanı kaplayacak büyük birisiyle evleneceksin!"demişti Varaka Mekkeli müşriklerin üç yıl süren kuşatmasında, o hep müslümanlarla beraber, o hep güneşinin yanında Ta ki vakit gelip çizene kadar sınırı ecel
Hicretten üç yıl önce, üç gün arayla toprağa verdi Son Peygamber siperlerini İlki amcası Ebû Talib, ikincisi sevgili eşiydi Gri bir örtünün iki ucundan tutup Mekke'nin üzerine serdi bu iki yolcu " Hüzün Yılı" konuldu bu gri zamanın adı

Yirmi beş yıl, yani yaşarken Hatice Annemiz, başka bir kadınla evlenmemişti Peygamber Vefat ettikten sonra da asla unutmadı Ah Aişe Annemiz kendi ifadesiyle bir ölüyü kıskanmıştı! Bir gün Hz Hatice'nin kızkardeşi Hâle ziyarete gelmişti de Rasûlün evini, sesi Hz Hatice'nin sesine benzeten Nebî heyecanlanıp ayağa kalkmış, "Sesin ne kadar benziyor ona!"derken yaşlı kadına, gözleri parlamıştı

Ah Aişe Annemiz! "Allah sana ondan hayırlısını verdi!" demekten alıkoyamamıştı kendini Sevgili Efendimizin gözleri buğulanmış, validemize şefkatle bakarak şu sözleri mırıldanmıştı: " Ey Aişe! Herkes beni inkâr ettiğinde bana inandı Hatice! Çevremdekiler "Yalan söylüyorsun!" dediklerinde "Doğru söylüyorsun! Asla çekinme!" dedi İnsanlar köşe bucak saklarken maddi varlıklarını, o servetini önüme döktü, "Emrindedir! İstediğin kadar harcayabilirsin"diyerek

Dünyada bir başıma kaldığım günlerde, "Hepsi geçici bunların, üzülme, zamanla zorlukların yerini kolaylıklar alacak"dedi Ben Haticeyi güzelliğinden dolayı değil, bunun için unutmuyorum!"
Bir dal parçasıyla çizgiler çekiyor toprağa Son Peygamber Dikkatle baksalar toprağa Hz Hatice'yi temsil eden çizginin biraz daha uzun olduğunu görecekler