Coşkun Arslan Şiirleri |
08-24-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Coşkun Arslan ŞiirleriZEYNEP Ne kadar özenmiş yaradan sana Ab-ı hayat oldun adeta cana Bir damla umudun kafidir bana Bu gönül sevgini ediyor talep Sensizliği lügatten siliyor Zeynep Biçareyim derbederim sarhoşum Sevgine kahrına talip olmuşum Derdime dermanı sende bulmuşum Ruhuma hitap eden ne varsa hep Her şeyi sende buluyor Zeynep Hasta gönlü avutmak mümkün değil Okyanusu kurutmak mümkün değil Gül yüzünü unutmak mümkün değil Sen oldun sanki varlığıma sebep Aklım hep sende kalıyor Zeynep Cemalini gördüğüm günden beri Alev aldı içerim yangın yeri Elinden içeyim en acı zehri Tutuşup yanan yüreğime su serp Bu yangın canımı alıyor Zeynep<STRONG><SPAN style="FONT-FAMILY: 'Times New Roman TUR'"> |
Coşkun Arslan Şiirleri |
08-24-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Coşkun Arslan ŞiirleriZEYNEP Ne kadar özenmiş yaradan sana Ab-ı hayat oldun adeta cana Bir damla umudun kafidir bana Bu gönül sevgini ediyor talep Sensizliği lügatten siliyor Zeynep Biçareyim derbederim sarhoşum Sevgine kahrına talip olmuşum Derdime dermanı sende bulmuşum Ruhuma hitap eden ne varsa hep Her şeyi sende buluyor Zeynep Hasta gönlü avutmak mümkün değil Okyanusu kurutmak mümkün değil Gül yüzünü unutmak mümkün değil Sen oldun sanki varlığıma sebep Aklım hep sende kalıyor Zeynep Cemalini gördüğüm günden beri Alev aldı içerim yangın yeri Elinden içeyim en acı zehri Tutuşup yanan yüreğime su serp Bu yangın canımı alıyor Zeynep Matlaştı hayatın renkleri soldu Gözlerim başkasını görmez oldu Deli gönül bahara ermez oldu Eridikçe umudum kelep kelep Gözlerim yaş ile doluyor Zeynep Met cezir içinde buldum kendimi Dalga dalga yıkamadım bendimi Ak kağıda açar iken derdimi Dona kaldı kalemimde mürekkep Yazdığım yazılar soluyor Zeynep Sanma ki bu sevda küllenir biter Olmuşum mecnundan keremden beter Gemileri yakarım gel de yeter Mecnuna iki adım yoldur Halep Aşk dediğin dağları deliyor Zeynep Coşkun ARSLAN Ateşinden Köz Bıraktın Geride Çektin gittin veda bile etmeden Perişan bir öz bıraktın geride Sormayacağım sana nasıl, neden Tutulmamış söz bıraktın geride Dolaşmışsın ruhuma ilmek ilmek Mümkünü geçmişi bir anda silmek Umutlarımı yakıp erittin tek tek Ateşinden köz bıraktın geride Zavallıyım boynum büküktür benim Hissiyatım kırık döküktür benim Gözlerimden yaşlar dökülür benim Aşka küskün yüz Bıraktın geride Talihim yok imiş sevdadan yana Kader böyle imiş ne diyim sana Ne renk kaldı ne ses kaldı ne mana Teli kırık saz bıraktın geride Coşkun Arslan Yokluğu Ecel Bana Kaptırmışım gönlümü, Güzel senin büyüne, Seninle inanmışım, Aşkın büyüklüğüne Hiçbir şeyin olmadı, Senin kadar tesiri, Gülüşünün hayranıydım, Bakışının esiri Mevsim başka mevsim, İklim başka iklimdi, Yapraklar sarardı hep, Güller kurudu şimdi Dünya gözümde sıfır, Hayat sensiz anlamsız, Yokluğun ecel bana, Neylerim yapayalnız Duygularım yaralı, Akıl ta dibe vurdu, Ancak mahkûm bedenler, Benim kadar mağdurdu Coşkun ARSLAN Cesaretim Yoktur İlan-ı Aşka ________________________________________ Gülüşün başka güzel endamın başka Cesaretim yoktur ilan-ı aşka Halimden azıcık anlasan keşke Sevdamı yürekte saklar dururum Vurulmuşum sevmişim her halini Haz verir kurmak senin hayalini Resmetmişim o güzel cemalini İkibir zihnimi yoklar dururum Uykular rüyalar yarım yamalık Mecalim kalmadı yoruldum artık Geceler olsada zifiri karanlık Gördüğüm düşleri aklar dururum Aklımda sen varsın hep ruhumda sen Sevincimde sen oldun korkumda sen Anlatabil semde anlayabilsen Lal olur bu dilim tekler dururum Kırgınım dargınım sensiz hayata Nasibmidir bilmem ermek vuslata Zamanı iple çekerim adeta Kavuşma gününü bekler dururum Coşkun Arslan |
|