Kır İkindi Yağmurları

Sabahları aşık değilim dedim,

Hakikaten de öyleyimdir

Her sabah rahat, neşeli olurum,

Hatta; sesime bakmadan türkü söylerim


Herkes gibi işime giderim ben de

Çalışmak sanki özlediğim bir şeydir

Sonra, yavaş yavaş o aklıma gelir

Havam bulutlanır gitgide

Peşinden koşmaktan yorgun düşerim

Çekilmez olur artık şehir


Bilirim şimdi kırlarda

Bir hayvan sakince suya eğilmiştir

Trenler geçip giderken küçük kuşlar

Durmadan yer değiştirir telgraf tellerinde


Gitsem, gezinsem derim limanda,

Rıhtım kahvelerinden birinde otursam

Bir şey içsem ve dönsem

Değiştirsem elbisemi,

Yahut; uzanıp saatlerce uyusam

Belki, bu dertten kurtulurum

Derim ama akşam olur

Gene kapına düşer yolum




Necati Cumalı