Kayboluşumun Anlamı..

angelesdream · 03-16-2007

Hayat ağacının bir başka dalındayım

Yarıçıplağım farkındayım

Bakışlarımın yerini alıyor şimdi suskunluk

Herşey suskunluğu getiriyor başucuma

Nasıl yorgunum bir bilsen

Yine de, özlemini ve özleminin oluşturduğu acıyı tatmamış olsaydım, varlığının mükemmelliğini de keşfedemeyecektim hiçbir zaman

Yüreğimdeki sancı sen olduğundan ve yokluğunun acısında da olmanı istemelerim yattığından bıraktığın bu izleri de seviyorum

Gün olur gelirsin, yalnızlığa yenik gönlünü kırılmış sevdamla avutmak için

Ben ben olmam o vakit

İçimde yorgun bir martı çırpınıyor

Kanadı kırık, susuyor sevdamıza

Yalnızlığımın sessiz bağırtısı aramızdaki uçurumu hatırlatıyor her dakika

Kimsenin bilmediği, soğuk yerlerde

Gözlerimi kısarak görmeye çalıştığım bir sessizlik bu

Işıksız sokaklar var gözlerimde

Kayboluşumun anlamı

Bensiz ve yorgun

Nasıl da bekletiyor acımasızca

Nasıl da yakıyor içimi, sabır taşı gecenin köründe, sabahların koynunda

Gözlerimi sonsuz kapayıp yüzünün her bir anını unutmak için çıldırasıya bilinç altımla dövüşeceğim

Bakacak ama görmeyecek, duyacak ama unutacağım

Gittim

Sen orada kal

Zamanla boğuşuyor günlerim

Sensizliğin keskin tadı damağımda

Bir martı gibi süzülüyor içimde yalnızlığım

Ömrümün savaşını veriyorum kendime karşı

Vazgeç, direnme kalbim
Vazgeç, bekleme

Sesini duyan yok,
Boşa sitem etme

Unut onun gibi, unut sen de

Günler süren eziyetin ardından bana kalan kopkoyu hüzünlerle mücadele ediyorum şimdi

Hatıralarımın tebessümleri altında ezilirken göğsümün orta yerinde ağır bir sızının ızdırabıyla yutkunuyorum

Yüreğinin bir yarısı bendeydi,diğer yarısı bilinmeyen rüyalara dönüktü

Bundan sonra yaşanan bir mevsimden geriye kalan sadece siyah beyaz bir fotoğraf

03-16-2007	#1
angelesdream	Kayboluşumun Anlamı.. Hayat ağacının bir başka dalındayımYarıçıplağım farkındayım Bakışlarımın yerini alıyor şimdi suskunluk Herşey suskunluğu getiriyor başucuma Nasıl yorgunum bir bilsen Yine de, özlemini ve özleminin oluşturduğu acıyı tatmamış olsaydım, varlığının mükemmelliğini de keşfedemeyecektim hiçbir zaman Yüreğimdeki sancı sen olduğundan ve yokluğunun acısında da olmanı istemelerim yattığından bıraktığın bu izleri de seviyorum Gün olur gelirsin, yalnızlığa yenik gönlünü kırılmış sevdamla avutmak için Ben ben olmam o vakit İçimde yorgun bir martı çırpınıyor Kanadı kırık, susuyor sevdamıza Yalnızlığımın sessiz bağırtısı aramızdaki uçurumu hatırlatıyor her dakika Kimsenin bilmediği, soğuk yerlerde Gözlerimi kısarak görmeye çalıştığım bir sessizlik bu Işıksız sokaklar var gözlerimde Kayboluşumun anlamı Bensiz ve yorgun Nasıl da bekletiyor acımasızca Nasıl da yakıyor içimi, sabır taşı gecenin köründe, sabahların koynunda Gözlerimi sonsuz kapayıp yüzünün her bir anını unutmak için çıldırasıya bilinç altımla dövüşeceğim Bakacak ama görmeyecek, duyacak ama unutacağım Gittim Sen orada kal Zamanla boğuşuyor günlerim Sensizliğin keskin tadı damağımda Bir martı gibi süzülüyor içimde yalnızlığım Ömrümün savaşını veriyorum kendime karşı Vazgeç, direnme kalbim Vazgeç, bekleme Sesini duyan yok, Boşa sitem etme Unut onun gibi, unut sen de Günler süren eziyetin ardından bana kalan kopkoyu hüzünlerle mücadele ediyorum şimdi Hatıralarımın tebessümleri altında ezilirken göğsümün orta yerinde ağır bir sızının ızdırabıyla yutkunuyorum Yüreğinin bir yarısı bendeydi,diğer yarısı bilinmeyen rüyalara dönüktü Bundan sonra yaşanan bir mevsimden geriye kalan sadece siyah beyaz bir fotoğraf