Geç Olmadan Tevbe Etmeli

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

Tevbe,

-u Zülcelal' in kullarına açmış olduğu çok büyük bir merhamet kapısıdır

İnsanın pişmanlık duyarak samimi bir şekilde yaptığı bir tevbe, kendisi için kurtuluştur

Onun için

-u Zülcelal bir ayet-i kerimede:

“Ey müminler! Hep birlikte

'a tevbe edin ki, kurtuluşa eresiniz

” (Nur; 31) buyurmuştur

Maalesef günümüzde günahlar, deniz gibi olmuştur

Dağ gibi çoğalan günah ve isyanlar, zamanla insanın kalbini katılaştırdığı için o kimseler pişmanlık duygusundan uzaklaşıyorlar

Pişman olmayı bilmeyen bir kimseden tevbe etmesini beklemek de, dişi olmayan bir çocuğun et yiyememesine şaşırmak gibidir

Çünkü tevbe, yumuşak ve pişman olan bir kalbin amelidir

Günahlardan dolayı taş gibi sertleşmiş bir kalpten pişmanlık ve tevbe etmesini beklemek boş bir gayrettir

İnsan günahlara devam edip, ibadetlerden uzak kaldıkça ve bu halinden bir rahatsızlıkta duymadığı müddetçe, tevbeden uzak kalır

Nefsin arzu ve isteklerinin peşinde koşan kimse, tevbeyi unutur

Tevbeyi terk eden kimse de şeytanın arkasında yürüyerek ta kabrin kapısına kadar gelir

Ne zaman ki gerçeği görür, bu halinin yanlış olduğunu anlar ve pişman olur … Fakat, o zaman da geç kalmış olur

O an geldiği zaman, insan büyük bir hatanın içinde olduğunu anlar ama

-u Zülcelal buyurur ki:

“Özür dilemeyin artık

” (Tevbe; 66)

Onun için akıllı olan kimse, o an gelip çatmadan önce, günahlarından tevbe edip,

-u Zülcelal'e dönmelidir

Bu insan için en selametli yoldur

Tevbe ettikten sonra da, günahlardan uzak durmaya çalışmak lazımdır

Bir kimse bir günahla karşı karşıya geldiği zaman: “Bu günahı yapayım, sonra tevbe ederim” demesi de, şeytanın aldatmasından başka bir şey değildir

Çünkü Peygamber Efendimiz (S

A

V) bir hadis-i şeriflerinde:

“Hem günaha devam edip hem de tevbe eden kimse, Rabb'iyle alay eden kimse gibidir

” (Beyhaki)

buyurmuştur

Demek ki insan, günahlarından tevbe ettikten sonra, bir daha günaha düşmemek için gayret göstermeli, ancak bazı zamanlarda nefsine mağlup olup günah yaptığı zaman da hemen bundan yine tevbe etmelidir

Nitekim

-u Zülcelal bir ayet-i kerimede:

“Elbette, iyilikler kötülükleri yok eder” (Hud; 114)

buyurmuştur

Günahların hepsi birer pisliktir

Bu pisliği de tevbe ile yıkamak lazımdır

Tevbe ile kendisini temizleyen kimse de hem dünyada hem de ahirette rahata kavuşur

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Geç Olmadan Tevbe Etmeli Tevbe, -u Zülcelal' in kullarına açmış olduğu çok büyük bir merhamet kapısıdır İnsanın pişmanlık duyarak samimi bir şekilde yaptığı bir tevbe, kendisi için kurtuluştur Onun için -u Zülcelal bir ayet-i kerimede: “Ey müminler! Hep birlikte 'a tevbe edin ki, kurtuluşa eresiniz” (Nur; 31) buyurmuştur Maalesef günümüzde günahlar, deniz gibi olmuştur Dağ gibi çoğalan günah ve isyanlar, zamanla insanın kalbini katılaştırdığı için o kimseler pişmanlık duygusundan uzaklaşıyorlar Pişman olmayı bilmeyen bir kimseden tevbe etmesini beklemek de, dişi olmayan bir çocuğun et yiyememesine şaşırmak gibidir Çünkü tevbe, yumuşak ve pişman olan bir kalbin amelidir Günahlardan dolayı taş gibi sertleşmiş bir kalpten pişmanlık ve tevbe etmesini beklemek boş bir gayrettir İnsan günahlara devam edip, ibadetlerden uzak kaldıkça ve bu halinden bir rahatsızlıkta duymadığı müddetçe, tevbeden uzak kalır Nefsin arzu ve isteklerinin peşinde koşan kimse, tevbeyi unutur Tevbeyi terk eden kimse de şeytanın arkasında yürüyerek ta kabrin kapısına kadar gelir Ne zaman ki gerçeği görür, bu halinin yanlış olduğunu anlar ve pişman olur … Fakat, o zaman da geç kalmış olur O an geldiği zaman, insan büyük bir hatanın içinde olduğunu anlar ama -u Zülcelal buyurur ki: “Özür dilemeyin artık” (Tevbe; 66) Onun için akıllı olan kimse, o an gelip çatmadan önce, günahlarından tevbe edip, -u Zülcelal'e dönmelidir Bu insan için en selametli yoldur Tevbe ettikten sonra da, günahlardan uzak durmaya çalışmak lazımdır Bir kimse bir günahla karşı karşıya geldiği zaman: “Bu günahı yapayım, sonra tevbe ederim” demesi de, şeytanın aldatmasından başka bir şey değildir Çünkü Peygamber Efendimiz (SAV) bir hadis-i şeriflerinde: “Hem günaha devam edip hem de tevbe eden kimse, Rabb'iyle alay eden kimse gibidir” (Beyhaki) buyurmuştur Demek ki insan, günahlarından tevbe ettikten sonra, bir daha günaha düşmemek için gayret göstermeli, ancak bazı zamanlarda nefsine mağlup olup günah yaptığı zaman da hemen bundan yine tevbe etmelidir Nitekim -u Zülcelal bir ayet-i kerimede: “Elbette, iyilikler kötülükleri yok eder” (Hud; 114) buyurmuştur Günahların hepsi birer pisliktir Bu pisliği de tevbe ile yıkamak lazımdır Tevbe ile kendisini temizleyen kimse de hem dünyada hem de ahirette rahata kavuşur