Yeter Ki Böyle Uzak Kalma Bana..

Ayın karanlığına sakladım düşlerimi Bir sevdanın yollarında berduşça geziyorum şimdi ve sen, beni sevmeme ihtimalinle buz gibi duruyorsun karşımda Gerçeği duymaktan, ilk kez bu kadar çok korkuyorum Söylediğin her söz diken gibi batıyor yüreğime

Bir çiçek, bin umuda yeter; ama, yok Umutsuzluk ne sana ne bana yakışıyor Yakışmayanı taşıyoruz üzerimizde, ne garip Ne kadar yakınsan o kadar uzaksın bana ''Kıyısız bir denizin uzaklığı'' bu Dalgalarının kayalara vurup parça parça olmasını istemediğin için mi küstün sahillere? Hangi gemi barınacak o denizde söylesene? Hangi gemi batmadan kalacak su yüzünde? Bütün bu fırtınaları göze almışken ben, şimdi neden yelken basamıyorum sendeki o sonsuz maviliğe? Senin görmediğin o sahilde demir atmış bekliyorum öylece






Sonra yine donuk gözlerin dikilyor karşıma,donuyorumZamanda kaybolmuş iki yüreği yeniden biraraya getirmenin çabası benimkisi Küllenmediğine inandığım bir alevi, yüreğimle yeniden canlandırmaya çalışmak Yorgunsan en az senin kadar yorgunum ben de Her şeye rağmen bir günebakan doğuyor içimde, ayın karanlığına sakladığım düşlere inaT Bir kez daha yakından bak bana, en yakından, gözlerimde kendini gör

Aşk savaş değildir,bu yüzden yenilmedin hiç Hoyrat eller yok karşında seni incitecek Ben yaşatacağım seni Şimdi aşkın zamanı Bırakalım kuyruğu sıkılası acıları Böyle uzak kalma bana kalma ki senin aşk denizindeki en büyük geminin kaptanı olmaya adayım Bana teslim edeceğin o gemiyi asla batırmayacağıma da söz veriyorum Sen yeter ki böyle uzak kalma bana