Hamne Binti Cahş (R.A)

Hamne binti Cahş radıyallahu anhâ, Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem efendimizin baldızı


Medine’de ilk Kur’an hocalığı yapan, Uhud’da şehit düşen Mus’ab İbni Umeyr (ra)’ın hanımı



Allah Rasûlüne ilk beyat eden, İslâm’la ilk şereflenen hanımlardan Müşriklerin zulümlerine direnen, imanından taviz vermeyen yiğitlerden Medine’ye hicret eden ilk hanım sahâbîlerden

O, Rasûlullah (sa) efendimizin halasının kızıdır Annesi, Abdülmuttalib’in kızı Ümeyme’dir Babası, Abdullah İbni Cahş’dır


O, mü’minlerin annelerinden Zeynep binti Cahş radıyallahu anha ile kız kardeştir Bu vesîle ile Resûl-i Ekrem (sa) efendimizin baldızı olarak ona yakın akraba olma şerefini elde etmiş bir bahtiyardır






Hamne hatun, İslâm’ın ilk yıllarında Allah Rasûlüne bey’at etmiş ve bütün kalbiyle Allah’a ve resûlüne teslim olmuş, emir ve yasaklarına gönülden efendimize bağlanmış bir hanımdır


O, Mekke’nin en genç ve yakışıklı delikanlısı Mus’ab İbni Umeyr (ra) ile evlendi Birlikte İslâm’ın ışığı ile gönüllerini ve evlerini aydınlatarak mesud bir hayat yaşadılar Bir kız çocukları dünyaya geldi İslâm’ı yaşama konusunda birbirlerine destek oldular Müşriklerin ezâ ve cefâlarına birlikte karşı koydular Varlık içinde olmalarına rağmen İslâm’ı yaşama uğruna yemelerinden, giymelerinden ve bolluk içinde müreffeh bir hayattan uzak kaldılar Fakat îmanî mücâdeleden, aslâ tâviz vermediler Mekke’de müşriklerin zulümleri artınca Medine’ye ilk hicret eden muhâcirlerden oldular


Hamne binti Cahş (ranhâ)’nın sevgili beyi Mus’ab İbni Umeyr (ra) Medine’yi İslâm’a açan bir iman eriydi Nezâketi, muhabbeti tevazû ve merhametiyle Medinelilerin gönüllerini İslâm’a ısındıran bir tebliğ eriydi Hurma bahçeliklerinde dolaşarak sohbet eden ve insanlara yeni gelen Kur’an âyetlerini öğreten bir dâvâ adamıydı İslâm’ın sevdâlısı bir yiğit gençti Onun insanlara güleryüzle, samimi ve içten yaklaşması, sıcak ve yakın alâkası, beklenen son peygambere ve İslâm’a gönülleri ısındırmıştı


O, kin ve öfke ile yanına gelen Evs ve Hazrec kabile reislerinin düşmanlığını bir tebessümüyle eriten sevgi dolu bir gönle sahipti Son derece vakur, ciddî, samimi ve açık kalplilikle onlara İslâm’ı anlatarak gönüllerini kazanmıştı Onların müslüman olmasıyla hizmetleri kolaylaşmış ve müslümanlık gibi büyümüştü Sonunda Allah Rasûlü (sa) Efendimizin hicretiyle Medine tam bir İslâm yurdu haline gelmişti


Mus’ab İbni Umeyr (ra)’ın İslâm’ı tebliğdeki heyecanı, aşkı, muhabbeti, hassasiyeti ve gayreti ümmetin tebliğ erlerine bir çığır açmış ve örnek alınacak en güzel bir davranış olarak bizlere kadar ulaşmıştır


O, yumuşak başlı, merhametli, hilim ve tevazû sahibi bir Kur’an öğreticisi olduğu kadar, savaş meydanlarında da korkusuz bir kahramandı Bilhassa Uhud’da gösterdiği yiğitlikler dillere destandı O gün canhiraş bir şekilde çarpışmıştı İki Cihan Güneşi efendimizin huzurunda vuruşmaktaydı Şehid olmuştu Lâkin bir melek onun sûretine girmiş ve savaşa devam etmişti Fahr-i Kâinat (sa) Efendimiz Mus’ab (ra)’a hitaben: “İleri Yâ Mus’ab ileri!” buyurmuştu Melek arkaya dönüp bakınca Mus’ab’ın şehid olduğu anlaşılmıştı


Uhud günü müslümanlar için böylesine çetin geçmişti Bir imtihan sahnesi olarak adetâ ibretlerle dolu bir tarih yazılmıştı


Sevgili amca Hz Hamza (ra), Medine’nin ilk Kur’an muallimi Mus’ab (ra) gibi nice sahâbîler şehâdet şerbetini orada içmişlerdi Uhud’un bekçisi olarak bedenleri o meydanda kalmış, ruhları orada Yüce Rabbe uçmuştu Sanki mü’minlerin Uhud’a gelip kendilerine özel selam vermelerini ve o mekânlardan ibret dersleri almalarını istemişlerdi Selam olsun o şehitlere! İbret olsun biz müminlere!


O gün Rasûlullah (sa) efendimizin şehid edildiği şâyiası da çıkmıştı Bu haber Medine’ye ulaşınca, savaş gerisinde kalan hanım sahâbîler cepheye koştular Hamne binti Cahş (ranhâ) da bunlar arasındaydı Müslüman hanımlar Uhud’a doğru yaklaşınca Rasûlullah (sa) efendimiz hakkında duyduklarının yanlış olduğunu öğrendiler Onun sağ sâlim olduğuna çok sevindiler Bu arada İslâm ordusunun Medine’ye hareket ettiği haberini aldılar Yol kenarlarında beklemeğe başladılar İlk karşılaştıkları mücâhidden haberler almağa çalıştılar Merak içinde savaşa katılan yakınlarını sordular Fakat ashâb-ı kiramdan kimse cevap vermek istemiyordu Sadece Resûl-i Ekrem (sa) efendimiz soruları cevaplıyordu Sıra Hamne binti Cahş (ranhâ)’ya gelmişti Rasûlullah (sa) onu görünce hislendi ve hüzünlü bir şekilde onu karşıladı


Nasıl cevap verilecekti? Kocası, kardeşi ve dayısı şehid olmuşlardı Rahmet ve Şefkat Peygamberi Efendimiz kederli bir şekilde ona doğru yöneldi ve:


– “Ey Hamne! Sabret ve Allah’tan sevap bekle!” buyurdu O da:


– “Kimin için sabredeyim ya Rasûlallah!” dedi Efendimiz:


– “Dayın Hamza için” buyurdu


Kadere teslim olmuş Hamne (ranhâ) derin bir tevekkülle: “İnna lillâh ve innâ ileyhi râciûn = Bizler Allah’ın kullarıyız ve O’na döneceğiz Allah ona rahmet ve mağfiret etsin” dedi


İki Cihan Güneşi Efendimiz tekrar:


– “Ey Hamne! Sabret ve Allah’tan sevabını bekle!” buyurdu O da:


– “Kimin için Ya Rasûlallah!” diye sordu Efendimiz:


– “Kardeşin Abdullah İbni Cahş için” buyurdu Hamne (ranhâ) yine sabır ve metânet içerisinde, İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn” dedi ve ona da: “Allah rahmet ve mağfiret etsin” diye duâ etti


Fahr-i Kâinat (sa) Efendimiz üçüncü kez:


– “Ey Hamne! Sabret ve mükâfatını Allah’tan bekle!” buyurdu O da:


– “Kim için ya Rasûlallah!” diye sordu Efendimiz derin bir hüzün içerisinde:


– “Mus’ab İbni Umeyr için” buyurdu Sevgili beyinin ismi geçince Hamne (ranhâ)’nin hâli birden değişiverdi ve: “Vay benim başıma gelenlere!” diyerek ağlamağa başladı Yetim kalan çocuklarını düşündü


Onun bu derin acısına dayanamayan Rahmet Peygamberi Efendimiz Hamne’yi tesellî sadedinde şu iltifatta bulundu:


– “Hiç şüphesiz kadının yanında beyinin ayrı bir yeri vardır Kadınlarda kocalarına karşı ayrı bir bağlılık vardır Hamne dayısının, kardeşinin, ölümüne dayanabildi Fakat kocasının vefatını duyunca metânetini koruyamadı” buyurdu Hamne ve çocuklarına iyi bir halef vermesi için Allaha duâ etti


Hamne (ranhâ) sevgili beyi Mus’ab (ra)ın ayrılığına dayanamadı Fakat kadere de itiraz etmedi Efendimizin duâsıyla sâkinleşmeğe çalıştı Allah’a tevekkül ederek hayatını devam ettirdi


Dünya ibtilâlar yeriydi Bu çetin imtihanlara sabırla ve kadere rıza ile dayanmak gerekliydi Huzur ancak Allah’a sığınmakla O’na tevekkül ile kazanılabilirdi Ashâb-ı kiramın cümlesi sabır, sebat ve tevekkül ehliydi Kadere rıza onların şiârıydı


Hamne binti Cahş (ranhâ) daha sonra Talha bin Ubeydullah (ra) ile evlendi Ondan da Muhammed ve İmran adında iki oğlu oldu Vefat tarihi bilinmeyen Hamne binti Cahş (ranhâ)’nın Resûl-i Ekrem (sa) efendimizden hadis rivayet ettiği de nakledilir


Cenâb-ı Hak şefaatlerine nâil eylesin


Amin[/color][/b]