Beytullah,Ta Ben...

Beytullah'ta Ben

Bir sancak altında kaç milyon insan,
Ne tenleri benzer, ne dilde lisan
Olmuşlar Tek yürek, tek beden de can;
İnsanlığı gördüm Beytullah'ta ben

Yedi bağın gülü, aynı destede,
Yetmiş iki millet, aynı listede,
Kaç milyon ''Âmin'' der, aynı bestede;
Tevhîd'le haşroldum Beytullah'ta ben

Sînelerde alev, ne kül ne duman,
Dillerde bir soru: ''Vuslat ne zaman? ''
Cehennem söndürür, böylesi îman
Aşk ne imiş gördüm Beytullah'ta ben

Okyanuslar aşmış, gelmiş nicesi,
Aç, susuz, uykusuz, gündüz gecesi
Her nefes, dilinde Kur'ân hecesi;
Sevdâlılar gördüm Beytullah'ta ben

Rabb'in o davetli misafirleri;
Doldurmuş, Mekke'de her karış yeri
Dillerinde dinmez, ''LEBBEYK'' sesleri,
Arş'a yollar gördüm Beytullah'ta ben

Bir damla misâli, kapılmış sele;
Zengin, fakir, paşa, nefer elele
Yan yana secd'eder, sultanla köle;
Mahşerle tanıştım Beytullah 'ta ben

Kimi görmez gözü, elinde âsâ;
Lâkin, kalp gözünü açmış devâsa
Yüzünde tebessüm, ne gam, ne tasa,
Döner durur gördüm Beytullah'ta ben

Kimi, ayağında yarım çarığı;
Kaç yerinden kanar, topuk yarığı
Meğerse; kefenmiş başta sarığı,
Ne âşıklar gördüm Beytullah'ta ben

Baktım Sofrasında, nice melekler;
Bir tas zemzem suyu, kuru ekmekler,
Gözleri Kâbe'de iftarı bekler,
Tokluğuma yandım Beytullah'ta ben

Bir zerre gözü yok, dünya aşında,
Âhir rızkın arar, harman başında,
Rabb'in nazarını, Kâbe taşında;
Gören gözler gördüm Beytullah'ta ben

Kimi bahardadır, görmemiş yazı,
Kiminin geçiyor, Mevlâ'ya nazı;
Kılınır Kâbe'de vedâ namazı,
İmrendim El açtım, Beytullah'ta ben

Kiminde kalmamış, derman bacakta;
İki büklüm yürür, gitmez kucakta
Erimiş Kaybolmuş Cenâb-ı Hakk'ta
Pervaneler gördüm Beytullah'ta ben

O kambur sırtında, eski torbası,
Torbasında sanki, Cennet urbası
Hele bir, kıyamda var ki durması;
Göz göz oldum, doldum Beytullah'ta ben

Bin rütbeyi, bir secdede atlayan,
Bir secdeyi, yüz binlere katlayan,
Bu kârını meleklerle kutlayan,
Ne tâcirler gördüm Beytullah'ta ben

Hacerü'l-Esved'de adın yazdıran,
Îman pençesinde, nefsi ezdiren,
Yücelen ruhuna, Arş'ı gezdiren,
Ne veliler gördüm Beytullah'ta ben

Unutmuş Dünyanın vefâ derdini,
Yıkmış Kalbindeki, riyâ bendini,
Öyle teslim etmiş, Hakk'a kendini;
Canda Cânân gördüm Beytullah'ta ben

Bir sevdâ seli var, Safâ Merve'de;
Damlalar köpürmüş, vecde girmede
Nice peygamberler, nice zirvede;
Durup bakar gördüm Beytullah'ta ben

İbrahim Makâmı, sultan sofrası;
Sunulur herkese, bir kevser tası
Bir cennet şöleni, perde arkası,
Ne sahneler gördüm Beytullah'ta ben

Melekler almışlar, şölenden payı;
Sarmışlar, Kâbe'de bütün semayı
Kalem anlatamaz, bu içtimayı,
Âciz bir kul oldum Beytullah'ta ben

Kaç yerinden açılmış, gökte kapılar;
Ardında saraylar, zümrüt yapılar,
Vâdeleri sonsuz, nice tapular;
Elden ele gördüm Beytullah'ta ben

Durdum da, tavâfı seyrettim hayran;
Gördüm: Bir kâinat misâli devran
Hangisi melektir, hangisi insan?
Şaşırdım çok zaman Beytullah'ta ben

Bir sağnak misâli selâm yağmuru,
Gönüller yıkanmış, kalpler dupduru
İhlâs ateşinde, nice hamuru;
Pişiyorken gördüm Beytullah'ta ben

Yaş desem Yaş değil, gözlerden akan,
Bir sel ki, günahlar bendini yıkan
Kâbe göklerinden, semaya çıkan;
Merdivenler gördüm Beytullah'ta ben

Dağlar, taşlar, secde gelmiş kavrulur,
Kum tanesi, '''' diye savrulur
Göz nereye baksa, Rahman'ı bulur,
Ne zikirler duydum Beytullah'ta ben

Ter döktüm Susadım, nefsimden yana,
Başkası bir lezzet vermedi bana;
Dediler: ''Bu zemzem, şifadır cana''
İçtim kana kana Beytullah'ta ben

Mescid-i Haram'da dokuz minâre;
Diyor ki: ''Bendedir, gaflete çâre''
Bir günde beş kere, yürek bin pâre;
Ezanlar dinledim Beytullah'ta ben

Bir mânâ sarayı, Mescid-i Haram;
O ne ince nakış, o ne ihtişam
Her kalbe, Muhammed Aleyhisselâm;
Bin taht kurmuş gördüm Beytullah'ta ben

Vah ki bana! Bunca yıldır gülmezdim,
Gözlerimden böyle yaşlar silmezdim
Vah ki bana! Huşû nedir bilmezdim;
Tattım o lezzeti Beytullah'ta ben

Yıllar geçti, aramakla özümü;
Dünya malı kör etmişti gözümü,
Unutmuştum, ''Kâlû Belâ'' sözümü;
Gör ki hatırladım Beytullah'ta ben

Çekildi kanımdan, şeytân-ı kebir,
Çekildi kanımdan, zorbalık cebir,
Ne bir hased kaldı, ne gurur kibir;
Yerle yeksan oldum Beytullah'ta ben

Bir zaman derdim ki: ''Yâ Rabbî neden,
Bir daha istiyor, bir kere giden? ''
Meğer bilemezmiş, insan gitmeden;
Aldım cevabımı Beytullah'ta ben

Gördüm ki; bu dünya bir oyalanma,
Halime bakıp da, mutluyum sanma
Bedenim Kâbe'den uzakta amma;
Gönlümü bıraktım Beytullah'ta ben


RABBİM CÜMLEMİZE BU FEYZİ ,BU AŞKI İHSAN EYLESİN İNŞAALLAHSELAM İLE KALIN DOSTLAR…