Mazlum İslam Ümmetine...

Ey ölü ve suskun yüreğim;
Görüyor musun Gazze’de kan ağlamaları?
Öldürülen çocukları ve anaları…
Duyuyor musun yüreklerimizi inleten mazlum çocukların çığlıklarını, inleyişini?
Ve sen;
Olmert’in, bir geleceği koparacak kadar nâ-mertsizliğine şahit ol,
Ol ki; dost diye düşmana sarılanlar(!)ın maskeleri bir-bir düşsün…
Ve O nun insan olmayışına defalarca şahit ol…
Kan kusmaktan aciz olmadığına…
Çocuk katilliğine, insanlık katilliğine…
Kan ağlamak neymiş te gör…
Barbarlığına şahit ol…
Bir tanka karşı, sapanın kuvvetine de şahit ol…
Ve tekno-vampirlerin varlığına da…
İhanetin panayırında, bir yudumluk canından olanları da gör…
Gör ki; unutmak imkânsız olsun,
Vahşetle somutlananların kahkahaları çınlasın kulağına…
Ve Ey İslam Ümmeti;
Narin bedeni incitilirken Gazze’li çocuklarımız,
İffeti çiğnenirken Müslüman bacılarımız,
Çocuklarından ve kadınlarından koparılırken gözü yaşlı babalarımız,
Yağmalanırken ölü ve suskun yüreklerimiz,
Beklemek ne için…
İzlemek yetmiyor
Ve ağlamanın her acıya derman olamayacağının kaç kere daha farkına varacağız?
Gözyaşlarımızı içimize akıttık, bedenimiz titriyor bu zulüm altında
İnsanlık mahv oluyor Gazze ile beraber…
Ve kan kokuyor artık rüyalarımız
Zillet yanı başımızda iken biz; festivaller, eğlenceler, gülmelere devam ediyoruz
Katl edilirken insanlık, biz sadece bakakalıyoruz…
Ebu Gureyb’i ne çabuk unuttuk
Atılan çığlıkları, feryatları, kirletilen namusları…
Zindan duvarlarını ağlatan işkenceleri…
Ya Felluce’de özgürlük adına bombalanan meskenleri…
Dul kalmış analarımızı, tahrip edilmiş camilerimizi…
ALLAH’ım! Unutmak bu kadar mı kolay?
Ve şimdi Gazze hatırlattı düşmanlarımızı,
Yağmalanan evlerimizi, ifsat edilen ekinlerimizi…
Ve Ey İsrail!
Hesabı sorulacak bir bir…
Yıkılan evlerin, öldürülmüş çocukların, bastırılmış çığlıkların,
Kırılmış kanatların, ezilmiş bedenlerin, yarıda kalmış sevinçlerin…
Hesabını soracağız…
ALLAH’ım silemediğimiz gözyaşlarını sen sil…
Kapatamadığımız yaraları sen kapat…
İnşa edemediğimizi sen inşa et…
Ve ellerimizle imha’ya sürükleme bizleri
İşbirlikçileri tanıt bize,
Sebat ver Ver ki; HESABINI SORALIM!
…AMİN


Ferhat BENEK

Ve Ey İsrail!
Hesabı sorulacak bir bir…
Yıkılan evlerin, öldürülmüş çocukların, bastırılmış çığlıkların,
Kırılmış kanatların, ezilmiş bedenlerin, yarıda kalmış sevinçlerin…
Hesabını soracağız…
ALLAH’ım silemediğimiz gözyaşlarını sen sil…
Kapatamadığımız yaraları sen kapat…
İnşa edemediğimizi sen inşa et…
Ve ellerimizle imha’ya sürükleme bizleri
İşbirlikçileri tanıt bize,
Sebat ver Ver ki; HESABINI SORALIM!
…AMİN

Selamun aleykum kardeşimRahman razı olabizi allahın emirlerinden alı koyan ne varsa onu terketmediğimiz müddetçe gazabı kendimizin üzerinde hissetmeye az kalmıştır demektirKatillerle işbirliği yapmak,sadece lafta bişeyler yapmak bunlardan bazıları olarak sıralanabilirAcaba çeçenyadan haberi olan varmı?Ben bayadır duymuyorum haberlerdeNerde reyting orda bizlerDuaile kalın

Aleyküm selam aziz kardeşim Çeçenya, Irak, Lübnan, AfganistanZûlüm ülkelerinin başkentleridir Bunlar medya tarafından unutturuldu bizlereBizler medya ile eğilime sahip kılındıkNe zamanki, hatırlama çabası gösterdik,
o zaman bastırılıp susturulduk Yüreklerimiz'de akan kan, aktığı yerden kurutuldu

Kardeşimizin dediği gibi;



Ebu Gureyb’i ne çabuk unuttuk
Atılan çığlıkları, feryatları, kirletilen namusları…
Zindan duvarlarını ağlatan işkenceleri…
Ya Felluce’de özgürlük adına bombalanan meskenleri…
Dul kalmış analarımızı, tahrip edilmiş camilerimizi…
ALLAH’ım! Unutmak bu kadar mı kolay?




EvetBu kadar kolayUnutulmuşluklardan bir Çeçenya, bir Irak, bir Lübnan, bir Afganistan kaldı bizlere

Yorumunuz için teşekkürler


Selam ve Dua ile