Rahmet, Bereket Ve Mağfiret Mevsimi Geldi Yine

Rahmet, Bereket ve Mağfiret Mevsimi Geldi Yine
Rahmet, Bereket ve Mağfiret Mevsimi Geldi Yine

Rahmet, Bereket ve Mağfiret Mevsimi Geldi Yine

Prof Dr İsmail L Çakan
Marmara Üniv İlahiyat Fakültesi

Peygamberimizin Ramazan'ı "sabır ayı" olarak tanımlaması, onun gerçekçiliğinin açık delilidir Çünkü din ve ibadet disiplinine daha sıkı bir şekilde girmenin; bunun hisler-hevesler, çevre ve fizikî bünyede meydana getireceği değişikliklerin baskısına, saygısızlara ve saygısızlıklara, hâsılı bütünüyle günlük hayata karşı sabrın en çok gerektiği ay Ramazan'dır

Hiç kuşkusuz üç aylar ve onların içinde de özellikle Ramazan-ı şerif ayı toplumda yaygın bir harekete, berekete ve genel bir güzelleşmeye vesile olur Topluca ve toplumca daha büyük oranda yaşanmaya çalışılan İslâm, günlük hayatımıza âdeta bir bahar havası gibi gözle görülür olumluluklar ve güzellikler kazandırır

Ramazan ayının gündelik hayatımıza getirdiği bu görünür ve hissedilir güzellikler, hiç şüphesiz manevi hayatımızdaki güzelleşmenin yansımalarıdır Bu sebeple her sene üç ayları ve özellikle Ramazan-ı şerîfi, kulluk dünyamızın rahmet mevsimi olarak karşılar, algılar ve yaşarız

Yine hemen herkes bu görünür güzelliği ve manevi derinliği bir şekilde dile getirebilir Ama galiba yapılacak en isabetli iş, bu fevkalâde fırsatlar mevsimini bu ümmetin efendisinden sevgili Peygamberimizden dinlemektir

Hadisçi Muhammed b İshak b Hüzeyme (311/923), Ramazan'ın fazileti ile ilgili olarak "Eğer haber sahihse" kaydıyla Selmân-ı Fârisî radıyallahu anh'ın şöyle dediğini nakletmektedir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bize Şaban ayının son günü bir hutbe irâdetti ve şöyle buyurdu:

"Ey Müslümanlar!

Büyük ve mübarek bir ayın gölgesi üzerinize düştü Bu, içinde "bin aydan daha hayırlı olan Kadir Gecesi’nin bulunduğu bir aydır

Bu ay, Allah Teâlâ'nın, gündüzlerinde orucu farz; gecelerinde teravih namazını nafile olarak meşru kıldığı (mübarek) bir aydır

Bu ayda kim bir hayır işlerse, başka zamanlarda bir farzı yerine getiren kimse gibi sevap kazanır Bir farzı eda eden de, başka aylarda yetmiş farzı yerine getiren gibi sevap kazanır

Bu ay, sabır ayıdır Sabrın karşılığı da cennettir

Bu ay, ihsan, yardım ve eşitlik ayıdır

Bu ay, müminin rızkının arttığı bir aydır

Kim bir oruçluyu iftar ettirirse bu, onun günahlarının bağışlanmasına ve cehennemden kurtulmasına sebep olur İftar ettirdiği Müslüman’ın aldığı sevaptan bir şey eksilmeksizin onun kazandığı kadar da ayrıca sevap kazanır"

- Bizim hepimiz bir oruçluyu iftar ettirecek imkana sahip değildir… dediler

Bunun üzerine Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem;

"Allah Teâlâ bu sevabı bir oruçluyu bir hurma veya bir yudum su ya da bir içim süt ile iftar ettirene de verir" buyurduktan sonra hutbesine şöyle devam etti:

"Bu ay, evveli rahmet, ortası mağfiret, sonu cehennemden kurtuluş olan bir aydır Kim (bu ayda) emri altındakilerin yükünü hafifletirse, Allah onu bağışlar ve cehennemden âzât eder

Bu ayda dört şeyi çok yapınız Bunların ikisi ile rabbinizi hoşnut edersiniz; ikisinden de zaten uzak kalamazsınız Rabbinizi hoşnut edecek iki işiniz; lâ ilâhe illellah diyerek Allah'ın birliğine şehâdet etmeniz ve bağışlanma/mağfiret dilemenizdir Uzak kalamayacağınız öteki iki şeye gelince, onlar da Allah'tan cenneti isteyip, cehennemden kurtulmayı dilemenizdir

Kim bir oruçluyu doyuracak olursa, Allah onu benim havuzumdan sulayacak o da cennete girinceye kadar bir daha susuzluk çekmeyecektir" (İbn Huzeyme, Sahih, III, 191-192 (Thk M M A’zamîa), Beyrut, 1975)

Peygamber Efendimiz hutbesinde Ramazan-ı şerîfin, müminlerin fert ve toplum hayatları, dünya ve ahirette kendilerine kazandıracağı neticeler açısından ne denli büyük bir fırsat olduğunu açıklamakta; hiçbir ayırım yapmaksızın tüm müminler için geçerli büyük müjdeler vermektedir Bunlardan biri, "Bu ay, evveli rahmet, ortası mağfiret, sonu cehennemden kurtuluş olan bir aydır” müjdesidir

Rahmet/bereket

Mağfiret/arınma-aklanma

Cehennemden kurtuluş

Bir aylık sürede üçte birlik dilimlerle bu üç büyük nimete kavuşabilme imkanına sahip olduğumuzu bilmek herhalde son derece etkileyici bir iyileşme teşvikidir Ramazandaki bu rahmet, mağfiret ve kurtuluş sağanağından toplumun bütün kesimlerinin yararlanabilmesi için yönetim ve emir yetkisi bulunanlara yönelik olarak Peygamber Efendimizin öngördüğü tedbir de son derece dikkat çekici ve uyarıcıdır: “Kim (bu ayda) emri altındakilerin yükünü hafifletirse, Allah onu bağışlar ve cehennemden âzât eder”

Hz Peygamber’in bu beyanı, toplum kesimlerinin ve bireylerin rahmet-bereket-mağfiret mevsiminden yararlanma yol ve yöntemlerinin farklı farklı olabileceğini göstermektedir Emir verme, iş yaptırma mevkiinde olanların, emirleri altındakilerin yükünü hafifletmek suretiyle kurtuluşa erebilecekleri açıkça hatırlatılmıştır Bu, herkes için küçük fedakârlık karşısında rahmet mevsimi Ramazan’dan büyük kazanç sağlamak imkanı bulunduğu anlamına gelmektedir Zira sevgili Peygamberimiz aleyhissalâtü ve's-selâm, bu rahmet mevsiminin imkanlarından yararlanmak için ille de belli ölçüde maddî imkana sahip olmak gerekmediğini belirtmiş bulunmaktadır “Bir yudum su ikramı” bile rahmete "vesile" kabul edilmektedir Zira iyilik ve ikramın kendisi kadar hatta ondan da önce “iyilik yapma niyeti” önemlidir Çünkü Allah Teâlâ rahmeti için baha/fiyat değil, bahâne ister Has/iyi bir niyete dayalı olarak yapılacak küçük bir iyilik, fevkalâde büyük bir iyilik olarak kabul görebilir Ramazan için “rahmet, bereket ve mağfiret mevsimi” denilmesi, küçük iyiliklerle büyük sonuçlara kavuşma fırsatı olmasından ileri gelmektedir O halde hiç kimse kısıtlı maddî imkanlarına bakıp bu ayda asla ümitsizliğe düşmemelidir Yapabildiğince iyilik yapmaya, iyi olmaya gayret etmelidir

Öte yandan Peygamber Efendimiz'in, "Allah'ı hoşnud edecek iki iş" olarak takdim ettiği, tevhid ikrarı ve mağfiret dileği, dikkat edilirse, her müminin diliyle gerçekleştireceği iki iyiliktir Tevhid inancı ve şuuru Ramazan'da bilhassa kelime-i tevhid'i sık sık tekrarlamak suretiyle yüreklerde güçlendirilmeli, kökleştirilmelidir Zaten "Kalbler Allah'ı anmakla tatmin olur" (Ra’d, 28)

Gerek "Bin aydan daha hayırlı Kadir Gecesi", gerekse Ramazan'da yapılacak iyilik ve ibadetlerin, başka zamanlarda yapılanlardan çok farklı karşılık göreceğine dâir beyân-ı peygamberî, "Ramazanın fevkalâde bir imkan" olduğunu göstermektedir Bilinen bir gerçektir ki, büyük imkanlar, büyük sorumlulukları da beraberinde getirir Sevgili Peygamberimiz, bir taraftan, Ramazan ayında yapılacak iyi işlerin kıymetinin yüksekliğini anlatırken, bir yandan da bu konulara ilgisiz kalacakların her zamankinden daha büyük kayıplara, zararlara uğrayacaklarını –dolaylı olarak- hatırlatmış olmaktadır

Söz bu noktaya gelmişken, Ramazan'a duyulan saygıdan dolayı yapılacak her olumlu hareketin mutlaka bir kıymeti olacağını vurgulamakta fayda görmekteyiz "Ramazan dolayısıyla" diye başlayan levhalarla durdurulduğu bildirilen bazı faaliyetlerin, alınan tedbirlerin her birinin ayrı bir değeri vardır Umulur ki bu tür davranışlar, sahiplerinin, Ramazandan bir şeyler bekleyen sahiplerinin önceki yanlışlarına keffâret olur Toplumu din konusunda, dinî hayatın gereği hakkında bilinçlendirmeye yarayan her davranışı takdirle karşılamak, bu tür teşebbüslerin yaygınlaşmasını teşvik açısından uygun olacaktır Yılda bir ay süre ile de olsa, toplumun dinî havayı daha yoğun şekilde teneffüs etmesine yardımcı olacak her girişimi, -kimden ve nereden gelirse gelsin- olumlu karşılamak, herhalde daha isabetlidir

Peygamberimizin Ramazan'ı "sabır ayı" olarak tanımlaması, onun gerçekçiliğinin açık delilidir Çünkü din ve ibadet disiplinine daha sıkı bir şekilde girmenin; bunun hisler-hevesler, çevre ve fizikî bünyede meydana getireceği değişikliklerin baskısına, saygısızlara ve saygısızlıklara, hâsılı bütünüyle günlük hayata karşı sabrın en çok gerektiği ay Ramazan'dır

"Uzak kalamayacağınız iki iş, cenneti istemek, cehennemden kurtulmayı temenni etmek" tespiti de bir yandan, Peygamber Efendimiz'in gerçekçiliğinin bir başka ifadesi olurken, bir yandan da yapılmasını uygun bulduğu bir tavsiyesini yansıtmaktadır Çünkü hiç kimse mutluluk ülkesi cenneti reddetmez, yine aklı başında kimse de cehennemde azap çekmeyi istemez O halde bu tabii durumu temin etmek için gayrete soyunmanın tam mevsimi gelmiş bulunmaktadır

Peygamber Efendimizin hutbesinden anlaşıldığına göre Ramazan, en tabiî isteklerimizden en önemli görevlerimize kadar her şeyin değerinin çok büyük ölçüde arttığı bir mevsim olmaktadır O halde “rahmet, bereket ve mağfiret mevsimi geldi yine” deyip toplumca ve topluca kulluğa soyunmak en kutlu işimiz olmalıdır

Ramazan ayının gündelik hayatımıza getirdiği bu görünür ve hissedilir güzellikler, hiç şüphesiz manevi hayatımızdaki güzelleşmenin yansımalarıdır

Bu ayda kim bir hayır işlerse, başka zamanlarda bir farzı yerine getiren kimse gibi sevap kazanır Bir farzı eda eden de, başka aylarda yetmiş farzı yerine getiren gibi sevap kazanır

RAMAZANDA DEĞİLSE, NE ZAMAN?

Dün gece notlarımı karıştırırken bir kayıt buldum onlar içinde Bu bir hadis-i şerifti Enes b Mâlik radıyallahu anh, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu rivayet etmekteydi:

“Hâza Ramazan kad câe

Tüftahu fîhi ebvâbu’l-cenne

ve tuğlegu fîhi ebvâbü’n-nâr

ve tüğallu fîhi’ş- şeyâtîn

Bu’den li men edreke ramazane felem yuğfer lehu

İzâ lem yuğfer lehu fîhi, femetâ?” (İbn Ebî Şeybe, Musannef, II, 270; Taberâni, el-Mu‘cemü’l-evsat, VII, 323; Heysemî, Mecmeu’z-zevâid, III, 143; Münzirî, et-Tergîb ve’t-terhîb, II, 99)

Önce sevindim, sonra düşündüm ve takıldım bir kelimeye Bu bir kelimeden duyduğum dehşeti paylaşmak istiyorum sizinle

“Yine Ramazan geldi,

Tüm mağfiret imkanlarıyla,

Cennet kapıları ardına kadar açık,

Cehennem kapıları sonuna kadar kapalı

Şeytanlar bağlı, kısıtlı

Böyle bir aya erişip de bağışlanmamış olana yazık!

Ramazanda da bağışlanmazsa insan,

Peki başka ne zaman?”

“Yine hazan mevsimi geldi” diye hayıflananlara, benim gibi ömrünün son baharını yaşayanlara herkesten daha anlamlı, acı ve belki de etkili bir uyarı, bir soru, bir hatırlatma “Ramazanda değilse, peki ne zaman?”

Sizi bilemem ama ben, bu “peki ne zaman, femetâ!” sorusu kadar bana etki eden, düşündüren, yüreğimi hoplatan, beynimi zonklatan bir başka “ne zaman” sorusu hatırlamıyorum

Sevinç yumağının içine, tam orta yerine kuşku özünü bir atom çekirdeği gibi yerleştiren bu soru… Karalanmış, kirlenmiş ömür defterini temizleme ümidinin doğduğu mevsime yönelik en acı sonu hatırlatan bu soru… Ne yapıp edip aklanmak gereğini vurgulayan, bu iş için “başka zaman yok” diyen ah bu soru…

Sarstı beni, yüreğimi, ümitlerimi tâ derinden

Yalnızlık kötü be dostlar böyle dehşet anlarında Yaklaşın biraz hisleriniz, duygularınızla Siz de etkilenmediniz mi? Siz de korkmuyor musunuz? Siz de kendiniz için “acaba” demiyor musunuz?

Yoksa hazırlığınız tamam, niyetiniz sağlam, yüreğiniz ayakta, rahmet ve mağfiret sağnağında tepeden tırnağa aklanmaya, paklanmaya hazır mısınız? Sonuçtan emin misiniz?

Böyle bir itminan haline imrenilmez mi?

Ama ben hâlâ o “peki ne zaman?” sorusunun hatırlattığı talihsizlik ihtimaline uğramaktan, aklanamamaktan, rahmet mevsiminde susuz kalmaktan, yıkanamamaktan korkuyorum Aşamadım bu korkuyu… Umudum kıpırdıyor içimin derinliklerinde Hissediyorum onu… Ama korkum gözümün önünde, beynimin içinde baskın bir konumda, dimdik ayakta duruyor

Korkuyorum işte be dostlar, korkuyorum “Peki ne zaman?”

“Bu ramazan, evet bu ramazan!” diyebilsem, bu cevabı şöyle bütün gücümle avazımın çıktığı kadar yürekten bir bağırabilsem, buna bir niyet, bir ahd edebilsem rahatlıyacağım Evet rahatlıyacağım

Niyetlerinizle, dualarınızla destek olur musunuz bana dostlar?

Ben size, sizin için geçerli olmasın bu “peki ne zaman?” sorusu diye dua ediyorum Bu ramazan, mağfiretinizin adı, aklanmanızın tadı olsun diyorum

Ve soruyorum bir kere daha kendi kendime;

Aklanmak, “Ramazanda değilse, peki ne zaman?”

Not: Bu yazı, Diyanet Aylık Dergi 2005 Ekim sayısında yayınlanmıştır