Kur'an-I Kerim Allah Kelâmıdır

Kur'an-ı kerim Allah kelâmıdır
Bağdat valisi Sırrı paşa (Sırr-ı Furkan) kitabının, İstanbul'da [hicri 1312] de basılan, birinci cild, üçüncü baskısı, yetmişbeşinci sayfasında buyuruyor ki:

Bu kitabımı yazmadan bir sene önce, Diyar-ı Bekr şehrinde, bir Cuma günü, şehrin ileri gelenleri ile oturuyorduk Arabi dilinde ve din bilgisinde derinliği ile tanınmış olan meşhur Keldani papazı Abdi Yesu da aramızda idi Misafirim olan Musul valisi Muhammed Reşid paşaya yanımdakileri takdim ederken, Abdi Yesu için de (Arab edebiyatında pek derindir) demiştim Bunun için belagat üzerinde çok konuşuldu Sonraları dilden, kavimciliğe geçildi Bu sırada, vaktiyle, Beyrutlu bir İsevi ile aramızda geçen bir konuşmayı, bunlara anlattım: Herkes kendi kavminin büyükleri ile öğünür Siz de Arab oğullarısınız Size sorsalar ki, büyük devlet kurmak, ilim, sanat ve belagat bakımından en büyük adamınız kimdir? Ne cevap verirsiniz, demiştim Beyrutlu Hıristiyan da, hemen: Muhammed aleyhisselam demeye mecburuz demişti, dedim ve Abdi Yesu’ya dönerek, size sorsaydım, ne derdiniz, dedim

Abdi Yesu — Evet, büyük devlet kurmak, medeniyete hizmet bakımından, Arabın en büyük, en meşhur adamı Odur derim Fakat, Muhammed aleyhisselamın, Arabın en fasih konuşanı olduğunu kabul etmem Çünkü, bunu gösterecek bir eseri yoktur Kur’anı gösterirseniz, Kur’an Onun sözü değildir diyorsunuz Kur’anın çok fasih, pek belig olması, Onun fasih ve belig olmasını göstermez Evet O, belig ve fasih idi Fakat, Onun gibi, başkaları da vardı Mesela, Ali’nin sözleri gösteriyor ki, bu da, Onun gibi fasih ve belig idi İslamiyet'ten önce Ümri-ül Kays ve Kus bin Saide’nin şöhretlerini hepimiz biliyoruz Hatta, Kus bin Saide’nin hutbesini, Muhammed aleyhisselam da beğenmişti, dedi

Bu sözü dinleyenler, birbiri ile konuşmaya, bir gürültü sezilmeye başladığından, ayağa kalkıp, şimdilik kimseden yardım istemiyorum Lütfen rahat olunuz, dedim Herkes sustu Şöyle cevap verdim:
Şu anda, din hissimizi, taassubumuzu bir yana bırakıp, ilmi ve ciddi konuşalım! Kur'an-ı kerim için siz ne dersiniz? Kur'an-ı kerim kimin sözüdür?
AY — Kur’anı, Muhammed “aleyhisselam” arkadaşları ile yaptı

SPaşa — Geçenlerde, valilik emrim okununca, siz Arabca bir dua yapmıştınız O duayı başkası yazıp size verdi deseler, susar mısınız?
AY — Susmam, ben yaptığımı söylerim

SP — Niçin?
AY — Çünkü bu duayı ben hazırladım

SP — Hakkınız var Beş beytli bir gazel yazan kimse bile, bir beytinin çalındığını görse, çalanın cezalanmasını ister Herkes eseri ile öğünür, değil mi?
AY — Evet

SP — Sizin o duanızdan daha güzeli yapılabilir mi?
AY — Evet, yapılabilir

SP — Sizin duanızla, Kur'an-ı kerim arasında fesahat, belagat bakımlarından fark var mı?
AY — Elbet, hem de pekçok

SP — Arab edibleri ve dost ve düşman ilim adamları uğraşarak, Kur'an-ı kerim gibi söyleyememeleri, Kur’anı yazanlar için büyük bir şeref olmaz mı?
AY — Elbet olur

SP — Böyle, yüksek bir eseri, sahibi başkasına bağışlar mı? Muhammed aleyhisselam, (Bu Kur’an, Allah kelamıdır İnanmıyorsanız, bir âyeti kadar siz de söyleyiniz! Söyleyemezsiniz!) derdi O kadar düşman oldukları, elele verip uğraştıkları halde söyleyemediler Kimisi belagati, icazı görür görmez iman etti Kimisi, insan bunu söyleyemez diyerek, ister istemez tasdik etti Muhammed aleyhisselam, bunu birkaç kimse ile birlikte yapmış olsaydı, düşmanlar da bir araya gelerek, bunun gibi yapabilirdi Çünkü, Müslümanlarda olduğu gibi, kâfirler arasında da, kuvvetli edib, fasih kimseler vardı Sonra, bununla meydan okurken, malı, mülkü, mevkisi ve hükümeti yoktu ki, yardımcılarını bunlarla susturdu denilsin Kur'an-ı kerim, Tevrat, Zebur ve İncil gibi, topluca meydana konmadı ki, yardımcıları, bu eserlerin böyle kıymetli olacağını önceden düşünememişlerdi, sonradan pişman oldularsa da, iş işten geçmişti denilsin Kur'an-ı kerim yavaş yavaş yirmiüç senede indi Her âyet gelince, herkes hayran kalıyordu Yardımcıları olsaydı, ne kadar sabırlı, fedakâr olsalar da, kendi eserlerinin, böyle şan ve şerefini görüp de, yirmiüç sene seslerini çıkarmaz, susabilirler mi idi?
AY — Sözün doğrusu, Kur’anı, Muhammed “aleyhisselam”, yalnız kendi yapmıştır

SP — Kur'an-ı kerimi siz, nasıl buluyorsunuz?
AY — Çok fasih, pek belig, hikmet dolu

SP — Demek, bunu yapan hakim olmalı
AY — Evet

SP — Demek ki, Muhammed aleyhisselam hakim idi
AY — Şüphesiz hakim idi

SP — Yalan söyleyen hakim olur mu?
AY — Olmaz

SP — Muhammed aleyhisselamın hakim olduğunu söylüyorsunuz ve hakim, doğru söyler diyorsunuz Zaten, bütün Hıristiyanların, Onun doğru olduğunu bilmesi lazımdır Çünkü, Mardin köylerinden birinde bulunan “Deyri Zaferan” adındaki büyük kilisede, nasaranın Arabi yazılmış tarihi mukaddes kitabından birinde, (Muhammed aleyhisselama peygamberliğinden evvel herkes, emin olan Muhammed derdi Çünkü, doğruluğu ile meşhur idi) okumuştum İşte, o doğru sözlü Muhammed aleyhisselam, bize haber verdi ki, (Kur'an-ı kerim, insan sözü değildir Allah kelamıdır) Buna ne dersiniz? Hayır inanmam derseniz, Onun hakim olduğuna da inanmamış olursunuz Hakim idi, sözünde duruyorsanız, Onun sözüne de inanmanız lazım gelir
AY — Doğrusunu istiyorsanız, Muhammed “aleyhisselam” Peygamber idi Fakat yalnız Arabların Peygamberi idi

SP — Teşekkür ederim Şüphe bulutları sıyrılıp, hakikat ışıkları parlamaya başladı Hakim yalan söylemez dediniz Peygamber hiç yalan söyler mi? O hiç söylemez Öyle ise, Muhammed aleyhisselamın bütün insanlara, her millete de Peygamber olduğuna inanmanız lazımdır Çünkü, O bize; (Ben bütün insanların ve Cinnilerin hepsinin Peygamberiyim) diye haber veriyor Buna ne dersiniz?

Birkaç saniye durduktan sonra, kalkıp gitti ve bir daha yanıma gelmedi

(Herkese Lazım Olan İman) kitabının (Müslümanlık ve Hıristiyanlık) ve (Kur'an-ı Kerim ve İnciller) ve (İslam Dini ve Diğer Dinler) kısımlarında ve (Cevap Veremedi) kitabında Hıristiyanlık dini üzerinde geniş bilgi vardır