Aşk İlk Gün Ölmekti Belki

Aşk İlk Gün Ölmekti Belki - Hayrettin Taylan

Kendinden kalansız bir ayrılık ,kalıntılarımın cebini yakıyorBaşkalaşmış başka şeylerin şerhine imza atıyor kül rengi kavuşmalar



Hiçbir söz ,hiçbir öz, birbirine uymuyor Uyumsuz uykuların rüyasında seni görüyorum,her gece denizinde boğuluyorum, sabah olduğunda yeniden yaşıyorumYürek_sizim, sensizimÇoktan seçmeli bir testin en doğru şıkkı gibi duruyorum oradaDüşüyorum gönlünden, yanlış yazımlardan senli cümlemden not alamıyorumGizli öznenin de öznesi olmuşsun, devrik, esrik hatta aşksal açıdan bozuk cümlede


İsmine gelen sıfatları cümleden çıkarsam,seni gönlümün adılı olarak yazsam dilin, aşkın kurallarınaGramerin gri tonlarında dönüşü olmayan çatılarda gidişler kabul edilir mi ki…

Arkamda kalan kimsesiz nesnelerin oldurganlığında doğurgan gelişleri kim beleyecek Senin dersin dışında kimseye kalkmasın elim, bu el ki yalnız senin elini tutmuşken, yalnız kara bağrına türkü tutturmuşken sen şimdi,hangi cümlenin yüklemi olma sonundasın Gelmekle gitmenin lâdesindeyim sol yanımda lodoslar esiyor sakın çıkma gönlümden

Kalem kalbimi eğiyor, eğiliyor en kanayan yerimden ,kör bakışlar gözlerine değiyor hasretimSabır ,kendimden geçene kadar ağlatıyor ,damlalarımdan şiir çıkıyor Gözyaşına sürülmüş acıların ruhun fidesi büyüyor dilimde, gönlümde

-Her yeni sevda haberinde suçüstü yakalanıyorum senin özleminden

En manidar hecelerinle susuyorsun uzak yüreğimden,nefretlerini akrebe saat eyliyorsun Akrebinde hem zehir ve sensizliğin zamanı akıyor Yelkovanlarında da yalnızlığımın yelleri eser

Utangaç bakışların hala ilk gün ki gibi yılan yapıyor susmalarına

Sus kalbim yakışıyor sana…

-Aşk ilk gün ölmekti belkiRahleme koyduğun tutkularını bülbül gibi hatmetmeye çalışıyorum Bensiz gözü yaşlı çevirdiğin sayfalarımı ezberine alsan

-Ben senin hıfzederken, her zerrede senli sureler işlenirken yürek devletimde


Sensizlikten ördüğüm ipek kumaşlı yalnızlığımı ,yaralarımla yamıyorum gelişineİpek böcekleri ipek yolunu açıyor bilinmezliğineAşk kervanlarım ipek yolunda keşkelerimizi yağla, molalarda doyur beni

Bu yalnızlık nereye götürür ,hangi handa canım sana can olur bilmiyorum

Hâlbuki ruhumla hissetmek istemiştim seni lime lime,hece hece yaşamak istemiştim en güzel cümledeTüm yüklemlerde sana varmak istemiştim, her dizede seni her açıdan yaşamak istemiştimMenzilimin önündeki atomlara basa basa, binlerce senin parçalarına ayrıla ayrıla büyük aşkımızın yeniden yaşanmasını dilemiştim

Evet,hiç düşünmedin mi sevdiğim böyle yaşar, böyle ağlar

-Unutma ,aşk ilk gün belki ölmekti, sen ölmedin, sen giderken beni ölümcül bıraktın Hangisi aşk, hangisi yaşamın zimmeti söyler misin?



Yürek yanılgıların bulunmuşluğunda, bilinmez bir hayra hayrat olan sevda çeşmem var Gözyaşların akar ,her seven doldururken testisini,her yaralı beni okurken mest olurken senli testim kırıldı, su ve sen tutmuyor

Sızıyorum aşka…

Sus diyorsun,yıktın dağlarımı yıktın…Kalbim dönmez yurduna, her yerin ova olmuş güzellere

-Sen sus Neden böyle konuşursun Şiirden şiire minimize yürüyen karınca yüreğimde, kendimi bulmama neden yardımcı olmuyorsun

Rengini bulamadan denize karışan göz pınarlarından neden kervanlarım

Su içmez, gönül serinletmez Şifa niyetine değil aşk niyetine içsem biraz


-Kendimi bulurum belkiKi kendimi bulursam zaten, seni bulmuş olurum

En deli,en sol yerimi aklıma satıp paha biçilmez kalbinde süzülürüm


-Kes bağırma, çığlıklarını yıldızlar bile duyduİki düğüm arası bir iki bayram,iki bayram arası yalnızlıkHangi aşk kitabına sığar bu…


Mahkûmiyetin kimsesiz ,sensiz bir zindanda değil, içimle dışım arasında bir gıdım kavuşma kavşağında ;ama yeşil gözlerin olmayınca karşına geçemiyorum baharnazım



Hayrettin Taylan