Bir Adam

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Bir adam

Anadolu'nun orta vilayetlerinden bir köyde, yavaş yavaş güneş batmaya hava kararmaya başlar

Karanlık iyice çöker köyün üzerine

Evlerden birinde bir kadın ve adam yatma hazırlığı yapmaktadır

Erken yatıp yarın sabaha, güneş ışığına erken uyanılacaktır

Adam üzerini değiştirir, yatağına yönelir

Evin penceresinden; karanlık bahçeye vuran ışıkta ağaçların arasında bir gölge belirir

Kadın pencereden dışarı bakar ve gülümser

Kadının sevgilisi bahçededir…

Tam sözleştikleri gibi, sözleştikleri saatte ve yerde adam onu beklemektedir

Kadın kocasının uyumasından emin olunca, sessizce yataktan kalkar, üstünü giyer … Ve pencereden aşağıya atlar

Başka bir adam için, kadın kocasını terk eder

Koşarlar iki sevgili… Kaçıyorlar

Tarlaları, ovaları aşarlar…

Anadolu' da bir köy nasıl koşmasınlar ki

Arkalarından onları kovalayacak onca şey vardır

Namus belası, Töre cinayetleri, yoksulluk, cefa, korku

Arkalarında bunlar varken nasıl durabilirler

Köyden uzaklaştıklarına iyice emin olunca soluklanmak için dururlar

Kadın duraksamayı fırsat bilip nefes nefese der ki :

'Evden çıktığımdan beri, ayakkabımın içinde bir şey var beni rahatsız ediyor'

Çıkartıp bakar ki… ayakkabısının içinde bir tomar para!!!!!

Kocası her şeyin farkında

Biliyor ki gidecek,

'Beni terk edecek ama bunca yıl çorbasını içtim, çamaşırlarımı yıkadı, ütüledi

Bana emeği geçti' YABAN ELDE MUHTAÇ OLMASIN DİYE ! ! !

O Yoksul köylü; bütün parasını; başka bir adam için kendisini terk eden karısının, giderek kendinden uzaklaşan adımlarını attığı ayakkabısının içine koydu

O güzel insanı,

O onurlu davranışı sergileyen,

O terk edilen adamı,

HEPİNİZ TANIYORSUNUZ …

Çünkü O;

Bir dizesinde bize yürekten seslendiği gibi Uzun ince bir yoldaydı ve gidiyordu gündüz gece…

Sunay Akın

Memlekete destan oldum

Karım beni beğenmedi

Eşten oldum dosttan oldum

Yarim beni beğenmedi

Ne söylesem "deli" dedi

"Meyva vermez çalı" dedi

"Açma bana kolu" dedi

Sarım beni beğenmedi

Ben gönlümün valisiyim

Altı çocuk velisiyim

Bir güzel delisiyim

Durum beni beğenmedi

Yine düştüm dilden dile

Gözyaşlarım sile sile

Attı beni gurbet ele

Yarim beni beğenmedi

Geçti güzelliğin çağı

Gölköy'e kurdum otağı

Güz geldi döktü yaprağı

Dalım beni beğenmedi

Veysel yönüm yare döndüm

Lodos değmiş kara döndüm

Yeşillenmiş yare döndüm

Pirim beni beğenmedi

Aşık Veysel Şatıroğlu

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Adam Bir adam Anadolu'nun orta vilayetlerinden bir köyde, yavaş yavaş güneş batmaya hava kararmaya başlar Karanlık iyice çöker köyün üzerine Evlerden birinde bir kadın ve adam yatma hazırlığı yapmaktadır Erken yatıp yarın sabaha, güneş ışığına erken uyanılacaktır Adam üzerini değiştirir, yatağına yönelir Evin penceresinden; karanlık bahçeye vuran ışıkta ağaçların arasında bir gölge belirir Kadın pencereden dışarı bakar ve gülümser Kadının sevgilisi bahçededir… Tam sözleştikleri gibi, sözleştikleri saatte ve yerde adam onu beklemektedir Kadın kocasının uyumasından emin olunca, sessizce yataktan kalkar, üstünü giyer … Ve pencereden aşağıya atlar Başka bir adam için, kadın kocasını terk eder Koşarlar iki sevgili… Kaçıyorlar Tarlaları, ovaları aşarlar… Anadolu' da bir köy nasıl koşmasınlar ki Arkalarından onları kovalayacak onca şey vardır Namus belası, Töre cinayetleri, yoksulluk, cefa, korku Arkalarında bunlar varken nasıl durabilirler Köyden uzaklaştıklarına iyice emin olunca soluklanmak için dururlar Kadın duraksamayı fırsat bilip nefes nefese der ki : 'Evden çıktığımdan beri, ayakkabımın içinde bir şey var beni rahatsız ediyor' Çıkartıp bakar ki… ayakkabısının içinde bir tomar para!!!!! Kocası her şeyin farkında Biliyor ki gidecek, 'Beni terk edecek ama bunca yıl çorbasını içtim, çamaşırlarımı yıkadı, ütüledi Bana emeği geçti' YABAN ELDE MUHTAÇ OLMASIN DİYE ! ! ! O Yoksul köylü; bütün parasını; başka bir adam için kendisini terk eden karısının, giderek kendinden uzaklaşan adımlarını attığı ayakkabısının içine koydu O güzel insanı, O onurlu davranışı sergileyen, O terk edilen adamı, HEPİNİZ TANIYORSUNUZ … Çünkü O; Bir dizesinde bize yürekten seslendiği gibi Uzun ince bir yoldaydı ve gidiyordu gündüz gece… Sunay Akın Memlekete destan oldum Karım beni beğenmedi Eşten oldum dosttan oldum Yarim beni beğenmedi Ne söylesem "deli" dedi "Meyva vermez çalı" dedi "Açma bana kolu" dedi Sarım beni beğenmedi Ben gönlümün valisiyim Altı çocuk velisiyim Bir güzel delisiyim Durum beni beğenmedi Yine düştüm dilden dile Gözyaşlarım sile sile Attı beni gurbet ele Yarim beni beğenmedi Geçti güzelliğin çağı Gölköy'e kurdum otağı Güz geldi döktü yaprağı Dalım beni beğenmedi Veysel yönüm yare döndüm Lodos değmiş kara döndüm Yeşillenmiş yare döndüm Pirim beni beğenmedi Aşık Veysel Şatıroğlu