Deniz Benimle Konuşmuyor Artık

Deniz Benimle Konuşmuyor Artık Hikayesi - Deniz Hikayeleri - Aynur Engindeniz - Aynur Engindeniz Yazıları

Yağmur varsahilde vapuru bekliyorumişe bakacak halim yokkendime bakacağım sadecesahilden bir avuç kum alıp,ruhumu yıkayacağımama dalgalar izin vermiyoröyle gürleyerek çarpıyorlarki kıyılara ürküyorumküçük bir midye gibi korkup kabuğuma girmek istiyorum


bu ağırlık havadan mıhayır ,acının vebalini havaya yüklemek günah olurbu ağırlık benim ağırlığımher zamanki gibi ben üstleniyorum bu acının da vebalini


çok uzaklara dalıyor gözlerimgemiler gelip yaklaşıyorkara dumanlar var başlarındahani diyorum hani nerde benim görünmez gemilerimhani kulağıma bir şeyler fısıldayan dalgalarımannem geliyor aklımakorkup kucağına sığınıyorum

annem Karadeniz,burası marmara,karadeniz dingin,çıldırmış marmaradeniz bir kaç adım ötede,ama sahilde boğulmak üzereyim annehadi gel al beniyük olmam sanataşınacak kadar hafiftir benim kalbimama gezilemeyecek kadar genişöyle geniş ki anne,yarasının yerini ben bile bulamıyorum


şu gemilerden birinden babam iner mi

kim taktı bayrak direklerine annemin tülbentini


acıyorum anne,gel ne olurne olur anneal beni götür yirmi yıl evvelinetop oynayayım sokaklarda erkek çocuklarla ve sen kız bana yine razıyımsaçlarımı sen tara, hiç ah demeyeceğim acıttığın içinkızın ne acılar gördü annerazı senden gelene


hadi kitaplarımı defterlerimi karıştır baba,gizli notlar ara

hadi beni alın

hadi şu gemiden de siz inin


sesimi duyan yok,aks-i sedam dönüyor körfezdeno gemilerde zaten insan yokyük taşıyolar fabrikalaraumutlar var içlerindegötürüp öğüteceklerfabrika dumanları neden kara tüter sanırsınız siz


yağmur hala yağıyor,sırılsıklam olmuşumsaçalrımdan akıyor damlalarne güzel kimse anlamıyor ağladığımıdeniz biliyor ama


Aynur Engindeniz