Üşüyordu Ve Titriyordu

Üşüyordu ve Titriyordu Hikayesi - Gerçek Hayattan Alıntıdır - Hikayeler - Havva Gülbeyaz

Ağlayan gözlerine dur demişti uzun bir süre�Ama nihai son gelmişti duymuyordu gözyaşları� Çırpınışlarına ses veren kimse çıkmamıştı Üşüyordu bedeni titriyordu�İçindeki asi çocuk da bezmişti asiliğinden�Karanlığına saklanmıştı herkesten her şeyden sakındığı yaşamının kasvetli havasını içine çekiyordu Gülücüklere hasretti yüreği�Unutmuştu gülmeyi ve sevmeyi�Ama unutmamıştı kendine ızdırap veren acıları�Acılar kaçtığı uzak diyarlarda da bırakmamıştı yakasını�Güçlü olmak için kendine verdiği söze inat direnmişti ama şimdi soğuktu üşüyordu ve korkuyordu Sessizce ağlıyordu kimselere göstermeden titreyerek döküyordu biriken duygularını Ara sıra hafiften öksürük tutuyordu, öksürdükçe midesi dışarı çıkacakmışçasına irkiliyordu Matemlerim diyordu yenilemek istemese de yineliyordu Unutamadığı onca şey sıkıştırmıştı şey diye geçiştiriyordu İsimlerini söylememek için yeminler etmişti Hala izlerini taşıyordu bedeninin her noktasında�Aynen şimdi ağladığı gibi kedi yavrusu gibi köşeye çekilip ağlamıştı Kaba insanların işkencesinden kurtulmak için uğraşmıştı tam başardım derken kabus olarak dönmüşlerdi Titriyordu ve üşüyordu�Yaraları tekrar kanamaya başlamıştı Yalnızlığından başka dert ortağı yoktu olmayacaktı biliyordu Gizemli yaşam perdesinin arkasındaydı kimine göre�Yıllar önce diye geçirdi açık ve netti ifadeleri�Burnu bir karış havada sosyete insanı�Sosyeteliğin ardında yalancı dostlarla çevrilmişti etrafı� Nerdesiniz hain ruhlar diyordu şimdi Üşüyordu ve titriyordu Suskun suskun baktı kara duvarların ardına� Kimsecikler yoktu ortada� O vakitler dedi Gözler önünde ağlardım ve dost bildiklerimin elleri olurdu yanımda�Şimdi yalnız ağlıyorum Hayatın geçek yüzünü görmem böyle mi olacaktı�Evet böyle olmuştu Yalnızdı üşüyordu ve titriyordu�



Havva Gülbeyaz