Gıybete Dair..

Gıybete Dair


--------------------------------------------------------------------------------


Gıybet beni bu hâle düşürdü!

Ebû Câfer Haddâd hazretleri, gıybetin insanı felâkete düşüreceğini gösteren bir hâdiseyi şöyle nakletmiştir:

“Yanımızda çok çalışan, çok ibâdet eden bir genç vardı Bununla berâber bu genç, başkalarını çok gıybet ederdi Bir ara kayboldu Bir müddet sonra onu kötü kimselerin yanından çıkarken gördüm Niye bu hâle düştüğünü sordum O da;

-Gıybet beni bu hâle düşürdü Bu kötü insanlardan birine tutuldum O mânevî hallerin hepsini elimden kaçırdım Şimdi bunların yanından ayrılamıyorum dedi”İsmâil Fakîrullah hazretlerinin akrabâsından Abbâs isminde yaşlı biri huzûruna gelir Ağzı eğilmiş, konuşamıyordu İsmâil Fakîrullah hazretleri, akrabâsının o hâlini görünce üzülür ve ağlar Sonra da mübârek eliyle ağzını mesh eder Fâtiha sûresini okur, el kaldırıp, duâda bulunur Allahü teâlânın izniyle o kimsenin ağzı düzelir, eski hâline gelir ve:

-Efendim, beni affetmenizi istirhâm ediyorum Bu gece arkanızdan uygun olmayan sözler sarf ederek gıybetinizi yapmıştım Uyuduğumda gâibden bir sille, tokat gelip, bir vuruşta ağzımı bu hâle getirdi deyip tekrar tekrar af diler İsmâil Fakîrullah hazretleri de;

-Bize karşı olan kusurun bizden yana helâl olsun Hak teâlâ sana hidâyet versin Bundan sonra sakın bir kimseyi gıybet etmeyesin Müminin mümini gıybet etmesi kesin olarak haramdır Bizi gıybet etme ki, bizim gibi zelîl kulun sâhibi, azîzdir ve intikam alıcıdır Dikkatli ol buyurur






Bir gün Abdullah-ı Dehlevî hazretlerinin huzurunda; zamanın sultanını kötülediler O gün oruçlu idi Kötüleyene dönerek;


-Eyvâh orucumuz gitti! buyurdu

-Siz kimseyi kötülemediniz ki! dendiğinde;

-Evet, biz gıybet etmedik, ama dinledik Gıybette söyleyen de dinleyen de aynıdır buyurdu



Ahmed bin Âsım Antâkî hazretleri buyuruyor ki:

“İnsanın en kötü işlerinden birisi gıybet etmesidir Bu yüzden, dünyâ ve âhirette zarara uğrar Hattâ o yüzden ona buğzedilir Melekler ondan uzaklaşır Şeytanlar sevinir Gıybet, amelleri boşa çıkarır Herkes yanında sevgisini kaybeder Değeri kalmaz Gıybet ile söz taşımak, birbirine yakındır İkisi de aynı şeyden doğar İkisi de taşkınlık ve azgınlıktır Azgın olmayan kimse bunlarla uğraşmaz Söz taşıyan, kâtil gibidir Gıybet eden ise, leş yiyen gibidir Azgın kimse kibirlidir İnsan nefsini bu hastalıklara kaptırınca, iftirâ günahına da girer Böylece gıybet, kişinin nefsini temize çıkarmak istemesinden ve kendisini beğenmesinden doğar Gıybetten, en büyük belâdan kaçar gibi kaçmak lazımdır Çünkü o Kur’ân-ı kerîmde haram kılınmıştır”