![]() |
Ses Bilgisi |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Ses BilgisiSES BİLGİSİ Ses ve Dil sesi HARF ve HARF SİSTEMİ (ALFABE) Ses-Harf İlişkisi Seslerin birleşmesi, hece yapısı ve kelime Seslerin Meydana Gelişi ve Sınıflandırılması I ![]() A ![]() B ![]() 1 ![]() 2 ![]() C ![]() 1 ![]() 2 ![]() 3 ![]() II ![]() A ![]() B ![]() SES OLAYLARI ve UYUMLARI 1 ![]() a ![]() b ![]() 2 ![]() 3 ![]() C ![]() 1 ![]() 2 ![]() 3 ![]() 4 ![]() 5 ![]() III ![]() 1 ![]() 2 ![]() IV ![]() KAYNAŞTIRMA HARFLERİ SES BİLGİSİ Ses ve Dil Sesi Genel anlamda kulağın duyabildiği titreşimlere ses denir ![]() ![]() ![]() Ses, dilin en küçük birimidir ![]() ![]() Sesler, anlam ayırt edici özelliğe de sahiptir: ad/at, od/ot, sac/saç, hac/haç, hala/hâlâ, dahi/dâhi HARF ve HARF SİSTEMİ (ALFABE) Dildeki sesleri gösteren ve alfabeyi oluşturan işaretlere harf denir ![]() ![]() Bir dildeki harflerin belirli bir sıraya dizilmiş bütününe alfabe denir ![]() ![]() Türk alfabesi, Lâtin harfleri esas alınarak, 01 ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Lâtin alfabesindeki “q”, “x” ve “w” harfleri alınmamış; bu alfabeye “ğ”, “i”, “ş” sesleri eklenmiştir ![]() Türk alfabesi, her ses için ayrı bir harf ve her harf için ayrı bir ses ilkesine göre düzenlenmiştir ![]() ![]() Ses-Harf İlişkisi Harf ile ses terimlerini birbirinden ayırmak gerekir ![]() ![]() Önce ses vardı ![]() ![]() Bir dilin sesleri farklı alfabelerle de yazıya aktarılabilir ![]() ![]() SESLERİN Sınıflandırılması Bir dilde bulunan sesler, o dilin ses dağarcığını oluşturur ![]() ![]() ![]() I ![]() Ağzın açık durumunda (yani ses yolu açıkken), hiçbir engelle karşılaşmadan çıkan seslerdir ![]() Tek başlarına ve uzun ünlü gibi (iki ünlü değerinde) telâffuz edilirler ![]() Türkçede 8 tane ünlü vardır: a e ı i o ö u ü A ![]() Ünlüler şu şekilde sınıflandırılır: Kalın ünlüler, dilin geriye çekilmesiyle; ince ünlüler, dilin ileri doğru itilmesiyle oluşur ![]() Dudaklar düz durumdayken çıkan ünlüler düz; büzülüp yuvarlaklaşmış durumdayken çıkan ünlüler de yuvarlak ünlüdür ![]() Alt çenenin açık ve ağız boşluğunun geniş durumunda çıkan ünlüler geniş; alt çene az açık ve ağız boşluğu darken çıkan ünlüler de dar ünlüdür ![]() Bu sınıflandırmaya göre her ünlünün üç özelliği vardır ![]() *Buna göre hangi ünlünün hangi özelliğe sahip olduğuna tek tek bakalım: Ünlülerin bu özellikleri ünlü uyumlarında ve bazı ses olaylarında karşımıza çıkacaktır ![]() Ünlülerin kullanımıyla ilgili bazı kurallar: Türkçede iki ünlü yan yana bulunmaz ![]() Saat, kanaat, şecaat, maarif, aile, kaide, mail, miat, dair, Siirt, buut (boyut), fiil ![]() ![]() ![]() Kökeni Türkçe olan kelimelerde uzun ünlü yoktur ![]() ![]() şair, numune, iman (şa:ir, numu:ne, i:man) -Ancak Türkçede uzun ünlü bulunmadığı için birçok yabancı kelimedeki uzun ünlüler Türkçede kısa telâffuz edilir ![]() beyaz, hiç, rahat ![]() ![]() ![]() -Bazen bu kelimelere ünlüyle başlayan bir ek getirildiğinde uzunluk tekrar ortaya çıkar ![]() ![]() ![]() ![]() -Bazı örneklerde uzunluk ek getirildiğinde de ortaya çıkmaz ![]() beyaz›beyazı, can›canım ![]() ![]() ![]() -Uzun ünlüler belli durumlar dışında gösterilmez ![]() Gösterilmeyenlere örn ![]() Gösterilenlere örn ![]() ![]() ![]() ![]() -Eski yazıdan çeviri yapılan bilimsel metinlerde uzun ünlüler özel işaretlerle gösterilebilir ![]() Türkçede İngilizce by, gibi ünlü bulundurmayan kelime (kısaltmalar hariç) yoktur ![]() Türkçe kelimelerde birinci heceden sonraki hecelerde o ve ö ünlüleri bulunmaz ![]() B ![]() Ünlülerin düzlük-yuvarlaklık, kalınlık-incelik ve darlık-genişlik özellikleri iki ses uyumunda karşımıza çıkar: 1 ![]() 2 ![]() ![]() Şimdi bu kuralları inceleyelim: 1 ![]() Kalınlık-incelik uyumu da denir ![]() Bu kurala göre Türkçe bir kelimenin ünlülerinin tamamı ya kalın ya da ince olmalıdır ![]() sevilmek, ince, denizden, kelebekler, göstermelik ![]() ![]() ![]() satılık, kalın, oyun, uçurtma, aşağı, sorular ![]() ![]() ![]() Büyük ünlü uyumunda (küçük ünlü uyumunu hesaba katmazsak) hangi ünlüden sonra hangisinin gelebileceği şu şekilde gösterilebilir: a› a, ı, o, u e› e, i, ö, ü ı› a, ı, o, u i› e, i, ö, ü o› a, ı, o, u ö› e, i, ö, ü u› a, ı, o, u ü› e, i, ö, ü Küçük ünlü uyumunu hesaba katarsak hangi ünlüden sonra hangisinin gelebileceği şu şekilde gösterilebilir: a› a, ı e› e, i ı› a, ı i› e, i o› a, u ö› e, ü u› a, u ü› e, ü Kalın ve ince ünlülerin bir arada olduğu kelimeler ya değişikliğe uğramış Türkçe kelimelerdir ya da yabancı kelimelerdir ![]() -Değişikliğe uğramış Türkçe kelimeler: şışman›şişman, ınanmak›inanmak, dakı›dahi, kanı›hani, alma›elma, ana›anne, karındaş›kardaş›kardeş, kangı›hangi ![]() ![]() ![]() -Yabancı kelimeler: kalem, cihan, insan, merhamet, afiyet, asayiş, meteoroloji,semantik ![]() ![]() ![]() -Bazı yabancı kelimeler bu kurala uydurulmuştur ![]() divar›duvar, kalib›kalıp, brillante›pırlanta, suret›surat ![]() ![]() ![]() Büyük ünlü uyumu kuralına uymayan (Türkçe ve yabancı) kelimelere getirilen ekler kelimenin son hecesine uyar: annemiz, kardeşçe, veriyordu, elmalık, dünyanın, merhametli ![]() ![]() ![]() -Ancak bazı yabancı kelimelerde, ünlüsü kalın olan son heceden sonra ince ünlü gelir ![]() ![]() alkolü, emlâkçilik, hakikati, helâkimiz, kabulüm, saatte, sadakatten ![]() ![]() ![]() Kelime kökleri bu kurala uyduğu gibi, kelimelere (Türkçe ve yabancı) getirilen ekler de kökün ünlüsüne göre belirlenerek çekimli ve türemiş bütün kelimeler bu kurala uydurulur ![]() yürü›yürüdüm, yürümek, yürüyen, yürüsün, yürüme ![]() ![]() ![]() oku›okusun, okuyalım, okuyucu, okuduk ![]() ![]() ![]() -Ancak bu kurala uymayan ekler vardır: -yor (şimdiki zaman eki) : geliyor, biliyor, istiyor, gizliyor ![]() ![]() ![]() -ken (zarf-fiil eki) : alırken, koşarken, bakarken ![]() ![]() ![]() -leyin (isimden zarf yapan ek): sabahleyin, akşamleyin -(İ)mtırak (sıfattan sıfat yapan ek): yeşilimtırak[3], mavimtırak, ekşimtırak ![]() ![]() ![]() -ki (ilgi zamiri ve sıfat yapan ek): onunki, yukarıdaki, akşamki ![]() ![]() ![]() -Taş (isimden isim yapan ek) : meslektaş, ülküdaş ![]() ![]() ![]() -gil (aile bildirir) : halamgil, dayımgil, baklagiller ![]() ![]() ![]() -Ancak, bu eklerle yapılan bütün kelimeler büyük ünlü uyumuna aykırıdır denemez ![]() ![]() ![]() ![]() 2 ![]() Düzlük-yuvarlaklık uyumu da denir ![]() Bu kurala göre bir kelime düz ünlü (a, e, ı, i) ile başlıyorsa sonraki ünlüler düz; yuvarlak ünlü (o, ö, u, ü) ile başlıyorsa sonraki ünlüler ya dar yuvarlak (u, ü) ya da düz geniş (a, e) olmalıdır: arkadaş, karanlık, kelime, merdiven, serilmek, ıslık, ılık, ırak, sıcaklık, incelik, iyi kova, orak, oğlak, oğlan, gözlem, önem, uğrak, uygar, uğraşmak, üzer, üçer okul, kuru, uygun, olumlu, bozulmuş, çocuk, oğul, okul, ölümlü, öküz, uğur, ululuk, üçüz, üzüm, süzgün ![]() ![]() ![]() Küçük ünlü uyumunun büyük ünlü uyumundan bir farkı vardır: Büyük ünlü uyumunda kelimedeki bütün ünlülerin kalınlık ve incelik bakımlarından uyuşmaları gerekli iken, küçük ünlü uyumunda her ünlü kendinden önceki ünlüye uymak zorundadır ![]() Meselâ, “kolaylık” örneğinde olduğu gibi “ı” ünlüsü kendinden önceki “a” ünlüsüne uyarken “a”dan önceki “o” ünlüsüne uymayabilir ![]() Bu özellik, yuvarlak ünlüden sonra düz-geniş ünlü geldiği zaman karşımıza çıkmaktadır: ufaklık, uzaklık, olası, önemli, üzerinde ![]() ![]() ![]() Büyük ünlü uyumunu hesaba katmazsak küçük ünlü uyumu kuralına göre hangi ünlüden sonra hangisinin gelebileceği şu şekilde gösterilebilir: a› a, e, ı, i e› a, e, ı, i ı› a, e, ı, i i› a, e, ı, i o› a, e, u, ü ö› a, e, u, ü u› a, e, u, ü ü› a, e, u, ü Büyük ünlü uyumunu hesaba katarsak küçük ünlü uyumu kuralına göre hangi ünlüden sonra hangisinin gelebileceği şu şekilde gösterilebilir: a› a, ı e› e, i ı› a, ı i› e, i o› a, u ö› e, ü u› a, u ü› e, ü -Bu kurala uymayan yabancı kelimeler: alkol, daktilo, mönü, akordeon, rötar, radyo, tiyatro, otobüs, televizyon, horoz, kamyon, siroz ![]() ![]() ![]() -Ancak bazı alıntı kelimeler bu kurala uydurulmuştur: müdir›müdür, mümkin›mümkün, müşkil›müşkül ![]() ![]() ![]() -Bu kurala uymayan Türkçe kelimeler: Avuç, avurt, kavurmak, kavuşmak, savurmak, kavun, karpuz, yağmur, çamur, tavuk, kabuk ![]() ![]() ![]() -yor ve -ki ekleri de çoğu zaman bu kurala uymaz:geliyor, onunki ![]() ![]() ![]() JKüçük ünlü uyumuna aykırı kelimelere (Türkçe ve yabancı) getirilen ekler, kelimenin son ünlüsüne uyar: Kavunu, yağmurluk, müminlik, müzikçi ![]() ![]() ![]() Sonuç Bu uyumlar Türkçenin ayırt edici özellikleridir ![]() ![]() ![]() ![]() Ayrıca bu kurallar en az iki heceli kelimelerde aranmalıdır ![]() ![]() ![]() anaerkil, ataerkil, babayiğit, pisboğaz, büyükbaş, küçükbaş (hayvan), camgöz, cingöz, paragöz, hoşbeş, yüzgöz (olmak), düztaban, Karagöz, karagöz (balığı), önayak (olmak), kafakol, tepegöz, tıknefes, günaydın, hanımeli, aslanpençesi, keçiboynuzu, yeşilbaş (ördek), dilberdudağı, tavukgöğsü, baştankara (kuş), düşeyazdım, gidedurun, çıkageldi, alabilirsin, alabildiğine (kalıplaşmış), bakıver, düşmeyegör, ölmeyegör, çöpçatan, günebakan, ordubozan, oyunbozan, yelkovan, yolkesen, akımtoplar, amperölçer, barışsever, basınçölçer, bilgisayar, sanatsever, yurtsever, vatansever karıncaezmez, kuşkonmaz, külyutmaz, varyemez Yabancı kelimeler bu kurallara uyabilir de uymayabilir de ![]() ![]() ![]() kalem, müzik, merasim; serbest, delil, fakat ![]() ![]() ![]() Kelimelerin bu kurallara uyup uymadıklarına bakılırken kelimeler tek başlarına değerlendirilir ![]() “mi” soru eki: geleyim mi, okudun mu “de” bağlacı: sen de, o da, aldı da, özledim de ![]() ![]() ![]() *Ek-fiilin çekimi olan “ise” kelimesiyle “ile” edatı (hem edat hem bağlaç), bitişik yazıldıkları zaman ünlü uyumlarına girerler: alır ise›alırsa, konu ile›konuyla ![]() ![]() ![]() Türkçe kelimeler bu kuralların her ikisine birden uyarlar (değişikliğe uğramış olanlar hariç) ![]() ![]() ![]() kavun, mönü: büu var, küu yok mezar, nazik: büu yok, küu var Büyük ve küçük ünlü uyumlarının ikisini de kapsayacak şekilde verilen aşağıdaki tabloda hangi ünlüden sonra hangisinin gelebileceği verilmiştir: a› a, ı e› e, i ı› ı, a i› i, e o› u, a ö› ü, e u› u, a ü› ü, e C ![]() 1 ![]() İki heceli olup birinci hecesinde geniş (a, e, o, ö), ikinci hecesinde dar ünlü (ı, i, u, ü) bulunduran bazı Türkçe ve yabancı kelimelere ünlü ile başlayan veya tek ünlüden oluşan bir ek getirildiğinde kelimenin vurgusuz hâle gelen ikinci hecesindeki dar ünlünün düşmesine hece düşmesi denir ![]() ağız›ağzı, burun›burnu, koyun(bağır, döş)›koynuna, alın›alnı, oğul›oğlu, gönül›gönlüm, beniz,›benzi, ömür›ömrüm, cürüm›cürmü, hüküm›hükmü, fikir›fikri ![]() ![]() ![]() ileri-le-mek›ilerlemek, koku-la-mak›koklamak, kavuş-ak›kavşak, uyu›uyku, devir-›devril- ![]() ![]() ![]() -Bazı durumlarda geniş ünlüler de düşebilir: nerede›nerde, burada›burda, şurada›şurda ![]() ![]() ![]() -Bazı Arapça kelimelere (isim) yardımcı fiil getirildiğinde de hece düşmesi görülür: kayıp›kaybolmak, emir›emretmek, keşif›keşfetmek, sabır›sabretmek ![]() ![]() ![]() *gönülden gönüle, ağıza, buruna, babadan oğula örneklerindeki gibi ekte geniş ünlü varsa hece düşmesi olmayabilir ![]() oyunu, koyunu vb ![]() ![]() -Özel isimlerde hâliyle hece düşmesi olmaz:Gönül’e, Ömür’ü ![]() ![]() ![]() 2 ![]() Ünlü türemesinin görüldüğü yerler: Sonunda, sırayla bir sürekli veya süreksiz ünsüzle bir sürekli ünsüz bulunan Arapça ve Farsça kelimelerde, son iki ünsüz arasında telâffuzu kolaylaştırmak için bir ünlü türetilir ![]() ![]() ![]() emir ‹ emr keşif ‹ keşf azil ‹ azl nakil ‹ nakl hüküm ‹ hükm bahis ‹ bahs fikir ‹ fikr nutuk ‹ nutk sabır ‹ sabr şahıs ‹ şahs şehir ‹ şehr ilim ‹ ilm zehir ‹ zehr zikir ‹ zikr –cik küçültme ekinden önce: dar›dar-a-cık, az›az-ı-cık, bir›bir-i-cik, genç›genc-e-cik Bazı yabancı kelimelerin başında: ilimon, ıraf, Iramazan, İrecep, ıradıyo ![]() ![]() ![]() 3 ![]() Son sesi a veya e olan fiil kök ve gövdelerine, şimdiki zaman eki getirildiğinde kelime sonundaki sesli daralır ![]() söyle-yor›söylüyor anla-yor›anlıyor yaşa-yor›yaşıyor “de-” ve “ye-” fiil köklerine gelecek zaman, istek kipi, sıfat-fiil ve zarf-fiil eki getirildiğinde veya başka bir ek getirilip de araya –y– kaynaştırma harfi girdiğinde, bu sesler (a, e) daralarak ı, i, u, ü olur ![]() de-yor›diyor de-e›diye de-en›diyen de-e-lim›diyelim ye-en›yiyen ye-ince›yiyince ye-ecek›yiyecek Not: deyince, deyip örneklerindeki e, yazıda korunur ![]() Not: ne-ye›niye kelimesinde de daralma vardır ![]() Daralma olumsuzluk ekinin ünlüsü için de geçerlidir ![]() kork-ma-yor›korkmuyor,gel-me-yor›gelmiyor ![]() ![]() ![]() Çok heceli kelimelerde sadece söyleyişte daralma vardır ![]() atlayarak (›atlıyarak), başlayan (›başlıyan), yaşayacak (›yaşıyacak), atlamayalım (›atlamıyalım), gelmeyen (›gelmiyen), gizleyeli (›gizliyeli) ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|