Kalbi Tebessüm,ruhi Ecirdir,edebi Hasrediştir!

Kime
aldanır gönül
Divanelik toprağında varsa,
mecnun olmak eğer maksatsa


Sevdasının
firkatine malik olmak için
feday-ı cansa, nasıl hükmedilmeli


Kemaliyet
nazarıyla farkına
ibretle temaşa edilmeli, ders
her kalp için elzemdir bilinmeli


Kim
yalnız ve içi buruksa
Hevesinden vazgeç, yanına
zarif bir şekilde avdet et korkma


Düşünmek
hasbi olan bir nasiptir,
muvazeneye bel bağlayan
derunilikle refiktir


Kırılan ümitler
niye hüzün zerkeden kederdir,
niyet ve emel sadakatle kaim olan bir erktir


Ne
çocukluğun ve ne bu halin
Ruhunu bizar eden uktenden,
eza veren halvetten vazgeç


Ufkun
hiç kararmasın,
hülyaların içini dağlamasın,
nasip ve azim halini boşamasın


Müsterih ol,
hayırlı olana talip
olmayı dile, heva ve hevesle
kalbini yorma, sabır yıldırmasın


Fecre bel bağla,
gelen yaşı tutma
Feyz için ilim ve irfan
münasebetlerinden sıkılma, hazzını yaşa


Anlamadığın
her ne varsa, sual
etmekten asla kaçınma,
şartların oluşmasından usanma


Her niyet
ve amel huşuya muptela olmalı,
hassasiyet bulunmayan
bir gönülde sevdayı arama


Zahire bakıp
kimseden yüz çevirme
Yaşadığı şartları, sosyolojik
nazarları hakkıyla oku, reddetme


Her ihsan
sabırla hürdür,
kanaat fedakarlığınla anlam
kazanır, edep kalbine çok yakışır


Hevesin
cazibesi seni senden
uzaklaştırmasın, vurgun yiyen
kim varsa ruhu ve kalbi bizardır


Neye bel
bağlıyorsan, önce emin ol
Tedbirsiz yola çıkan her kul,
müşkülata ducar olur, acı korkutur


Merak
insanda bulunur,
kulluk için ne kadar naif bir
kurtuluştur, inşirahladır kalb-isürur


Aklın
ve vicdanın iradene
azim vermeli, hak ve hakikatin
her sahnesinde ecrin nüveleşmeli




Mustafa CİLASUN