Kalp Sezgiden, Ruh Firkatten Kal Eyler!

**MustafaCilasun** · 06-14-2011

Ne vakit susmuşsam
Sessiz çığluğımı yudumlamak zorunda bırakılmışsam
Bir maslahat adına yeri ve zamanı için sabrın vecdine sığınmışsam
kanaatin sahrasında soluk soluğa kalmak adına gözlerimden yaşları bırakmışsam

Yeter artık demeden
Ruhumu bizar eden bahaneleri vesileler görmeden
Kalbi lahzaları aşkın şiarına sunup, nefsi tuğyanların içinde belenmeden
Ömür denen ihsanı, can denen heyecanı, aklın cebreden fırsatını, idrake erdirmeden
Ölümün diriliş anını deruhte etmek, aşk iksirini halin bendinde kal’e dönüştürmek

Uzvun ne günahı var
Bi hakkın ehliyet sahibi olman vaktine kadar emanet edilen sadıklar
Ne vakit mükellefiyetin kalkar, akıl ve idrakin sakıt olup hali terk eylediği anlar
Kalp ağlar, ruh kendi mecrasına akar, gözlerin şaşkın birşekilde habersizce bakar

Ne kadar korkarsan kork
Ürpertilere idrak ve kalbin ruhunun refakatinde tok, hani bekleyen ok
Narı sen davet edersin, kar’ın latifliğinden ne kadar habersizsin, aşkını göremezsin
Feryadın neye yarar nefesin saikleri şaşkın bir biçimde aczine manidar halde bakar

Ne haşyet ve ne hayret
Rahmetin ve mağfiretin kadrini, aşkın azizliğini, say’ın naifliğini izah eder
Keder, bihaber olan, halinin bendinde anlamlaşmayan, nefsine tabi olana meyleder
Dert bin hüzün ile ruhunu işşad eder,rahmetin banisi kimdir diye kalbine sual eyler

Neye iman ediyorsan iyi tanı
İçinde yatan bin bir şüphe uyandıran ve nefsi hergelelik yaptıran nazarı
Sesi senden alan, intizara salan, aklında tutukluk yaşatan, kalbini yoran belaları
Başkalarından sanma, şahit olduğun eşkallerin maksadını hakikat nazarıyla anla

Mustafa CİLASUN

06-14-2011	#1
MustafaCilasun	Kalp Sezgiden, Ruh Firkatten Kal Eyler! Ne vakit susmuşsam Sessiz çığluğımı yudumlamak zorunda bırakılmışsam Bir maslahat adına yeri ve *zamanı için sabrın vecdine sığınmışsam kanaatin sahrasında soluk soluğa kalmak adına gözlerimden yaşları bırakmışsam Yeter artık demeden Ruhumu bizar eden bahaneleri vesileler görmeden Kalbi lahzaları aşkın şiarına sunup, nefsi tuğyanların içinde belenmeden Ömür denen ihsanı, can denen heyecanı, aklın cebreden fırsatını, idrake erdirmeden Ölümün diriliş anını deruhte etmek, aşk* iksirini halin bendinde kal’e dönüştürmek Uzvun ne günahı var Bi hakkın ehliyet sahibi olman vaktine kadar emanet edilen sadıklar Ne vakit mükellefiyetin kalkar, akıl ve idrakin sakıt olup hali terk eylediği anlar Kalp ağlar, ruh kendi mecrasına akar, *gözlerin şaşkın birşekilde habersizce bakar Ne kadar korkarsan kork Ürpertilere idrak ve kalbin ruhunun refakatinde tok, hani bekleyen ok Narı sen davet edersin, kar’ın latifliğinden ne kadar habersizsin, aşkını göremezsin Feryadın neye yarar nefesin saikleri şaşkın bir biçimde aczine manidar halde bakar Ne haşyet ve ne hayret Rahmetin ve mağfiretin kadrini, aşkın azizliğini, say’ın naifliğini izah eder Keder, bihaber olan, halinin bendinde anlamlaşmayan, nefsine tabi olana meyleder Dert bin hüzün* *ile ruhunu işşad eder,rahmet***in banisi kimdir diye kalbine sual eyler Neye iman ediyorsan iyi tanı İçinde yatan bin bir şüphe uyandıran ve nefsi hergelelik yaptıran nazarı Sesi senden alan, intizara salan, aklında tutukluk yaşatan, kalbini yoran belaları Başkalarından sanma, şahit olduğun eşkallerin maksadını hakikat nazarıyla anla Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!