Bitab Bırakan Ne Deruni Bir Yorgunluk!

Açsam ne olacak sanki bu melali
Ürpererek yaşattığın serüvenleri
Nerde uzaklardan merakla bakan
Sen ne vakit anlayacaksın halimi


Her ne dersen kar etmezdi bilirim
Kendi dertlerinle ömrünü tükettin
Ne kadarda çırpındığına ben kefilim
Lakin ne çaresizim sessizliğimleyim


Nelere talip oluyorsun ve ne arıyorsun
Kendi kişiliğinden korkup kaçıyorsun
Anlatıyorsun peki, nasıl anlaşılıyorsun
Karanlık bir ufukta aşkımı bekliyorsun


Zaten yorgunum halimde sen yoksun
Senin dirliğinedir korkum onu umarım
Dalgalar karasında sen dalkıran oldun
Bizleri denize hasret koydun, korkuttun


Beyan ediyorum artık senden bizarım
Asla seni okumayacağım öyle kızarım
Ne yazarsan neleri karalarsan kaçarım
Karakalem melalini sarf etsen bakmam


Kahrolası bir tutkumu tutunduğun yel
Ey uzaklardan temaşa eden, ilham ver
Ne haldesin ve kederdemidsin haber ver
Sen gelmesen de bir kelamınla selam ver




Mustafa CİLASUN