İmam Mehdi Hayatı/Şia’ya Göre Hz. Mehdi Kimdir?/Hz. Mehdi (a.s) Nasıl Dünyaya Geldi?

Hz Mehdi (as)’ın Doğumu



Ehl-i Beyt mektebine göre, Mehdilik inancı ahir zamanda dünyaya gelmesi beklenen belirsiz bir kurtarıcıya inanmak değildir Bu mektebe göre Mehdi babası, annesi, doğum yeri ve birçok diğer ala-metleriyle tanınan, şu anda hayatta olan ve yeryüzünün İmamı olup ancak İlahi hikmet gereği gizli bulunan belli bir şahıstır Şia, Hz Adem aleyhi’s-selâm’den ta kıyamete kadar yeryüzünün, asla Allah’ın hücceti olan mâsum bir önderden yoksun kalmadığına ve kalmayacağına inanmaktadır[1]


Şia mektebi, son peygamber olan Hz Muhammed Mustafa sallâ’llâhu aleyhi ve alih’ten sonra on iki mâsum İmamın geldiğine ve bunların sonuncusunun ise on ikinci İmam olan Hz Mehdi olduğuna ve bu İmamın İlahi vaatlerin gerçekleşmesi, dinin yeryüzüne tamamen hakim olması, hakkın batıldan tamamen ayrılması ve şartların elverişli hale gelmesi için uzun bir süre gözlerden saklı kalarak, İmamet görevini yürüteceğini ve sonunda zuhur edip tüm dünyada adaleti hakim kılacağına inanmaktadır





Şia’ya Göre Hz Mehdi Kimdir?

Ehl-i Beyt mektebine göre ismi Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alih’in ismi, künyesi de Resulullah’in künyesi olan Hz Mehdi, Hz Ali ve Hz Fatıma’nın soyundan gelmektedir ve Hz Hüseyin’in oğlu Hz Ali ZeynülAbidin’in oğlu Hz Muhammed Bâkır’ın oğlu Hz Cafer Sadık’ın oğlu Hz Musa Kazım’ın oğlu Hz Ali Rıza’nın oğlu Hz Muhammed Taki’nin oğlu Hz Ali Naki’nin oğlu Hz Hasan Askeri’nin oğludur Yani Hz Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alih’in onuncu, Hz Ali ve Hz Fatıma’nın ise Hz Hüseyin aleyhi’s-selâm’den olan dokuzuncu torunudur



Doğum Tarihi

Merhum Şeyh Mufid (Ölm H 413) “el İrşad” adlı kitabında şöyle der :
“Hasan Askeri’den sonra ki İmam, onun oğludur Onun ismi Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alih’ın ismi ve künyesi de Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alih’in künyesidir Babasının ondan başka gizli veya aşikâr bir oğlu olmamıştır Önceden de açıkladığımız gibi düşmanlardan gizli bir şekilde onu kendisine halife kılmıştır
Hicri 255 yılın Şaban ayının 15’inde dünyaya gelmiştir Annesi cariyedir ve Nergis diye tanınır Babası vefat ettiğinde beş yaşında idi; Allah ona hikmeti, Kur’an ilmini vermiş ve onu alemlere ilahi bir nişane kılmıştır Hz Yahya’ya çocuklukta hikmeti verdiği gibi ona da çocuklukta hikmet vermiştir Hz İsa’yı beşikte peygamber kıldığı gibi onu da çocukluk döneminde İmam kılmıştır”
İbn-i Hallekan da “Vefayat-ul A’yan”da şöyle yazar:
“Hz Mehdi’nin doğumu cuma günü, Şaban ayının on beşinci gecesinde Hicri 255 yılında vuku bulmuştur Babası vefat ettiğinde beş yaşında idi Annesinin adı Hamt idi; bazıları ise annesinin isminin Nergis olduğunu söylemişlerdir”
Muhammed b Ahmed el-Maliki İbn-i Sabbağ, “Fusul-ül Muhimme” adlı kitabının on ikinci faslında şöyle der:
“Ebu-l Kasım Muhammed el-Hüccet b Hasan el-Halis Hicri 255 yılının Şaban ayının on beşinci günü Surre Men Rea (Samerra) şehrinde dünyaya gelmiştir”



Doğum Yeri

İşaret edildiği gibi Hz Mehdi Hicri Kameri 255 yılında Bağdat’ın 175 kilometre kuzey batısına düşen “Samerra” şehrinde dünyaya gelmiştir Bu şehir “Mu’cem-ul Buldan” kitabının yazarı Himevi’nin yazdığına göre Abbasi Halifelerinden Mütesim tarafından devlet adamları ve özellikle askerlerin aileleriyle bir arada yaşamaları için Hicri 220’de bir askeri lojman olarak inşa edilmiştir”[2]
İmam Hasan Askeri ve babası İmam Ali Naki aleyhi’s-selam’ın Askeri lakabıyla anılmalarının sebebi de bu şehirde yaşadıkları mahallenin Askeri bölge olması ve Asker mahallesi diye tanınmış olmasıydı



Hz Mehdi (as) Nasıl Dünyaya Geldi?

Çeşitli muteber nakillere göre Hz Mehdi dünyaya gelirken doğumundan, babası Hasan Askeri takva, iffet ve paklık örneği olan annesi Nergis Hatun ve ilim, takva ve iffet örneği olan İmam Hasan Askeri’nin halası Hakime Hatun’dan başka kimsenin haberi olmamıştır
Merhum Şeyh Saduk, Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’nin dünyaya gelişini şöyle anlatır:
“İmam Muhammed Taki aleyhi’s-selâm’ın kızı ve İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm’ın halası olan Hakime Hatun diyor ki: “…Ben kardeşim İmam Ali Naki aleyhi’s-selâm’ın ziyaretine gittiğim gibi onun vefatından sonra da oğlu İmam Hasan Askeri’nin ziyaretine gidiyordum
Bir gün onların yanına gittim Gün batıncaya kadar İmam’ın yanında oturdum, akşam olunca, cariyeye seslenerek: “Elbiselerimi getir de ben gideyim” dedim
İmam Hasan Askeri: “Halacığım! bu gece bizimle kal” dedi “Çünkü bu gece Şaban ayının yarısının gecesidir Bu gecede Allah’ın katında değerli ve O’nun hücceti olan bir çocuk dünyaya gelecektir Yeri öldükten sonra diriltecek olan odur” “O çocuk kimden olacak?” diye sordum; “O, Nergis’ten olacak” diye cevap verdi
“Ey benim efendim, dedim, ben Nergis’te gebelik belirtisi göremiyorum”
O Tekrar, “Nergis’ten olacak, diğerinden değil” dedi
Yatsı namazını bitirdikten sonra iftar ettim, sonra yerime çekildim, ama sürekli olarak Nergis’in durumunu gözetliyordum
Gece yarısı olduğunda namaz için kalktım Namazımı bitirip Nergis’e baktığımda uykuda olduğunu ve hiç kıpırdamadan yattığını gördüm”
Olayın devamı Musa b Muahmmed’in nakline göre şöyledir: Hakime Hatun diyor ki: “Oturup namazdan sonraki zikir ve duaları okuduktan sonra birazcık uyumuşum; birden kaygıyla yerimden kalktım Gördüm ki Nergis Hatun uyumuş Biraz sonra o da kalktı ve gece namazı kıldı ve tekrar uyudu”
Hakime Hatun şöyle devam ediyor: “Fecrin doğup doğmadığına bakmak için dışarı çıktım Gördüm ki birinci fecir doğmuş; ancak Nergis Hatun hâlâ uyuyordu Bu durum kalbimde şüphe uyandırmaya başladı Tam o sırada Hz İmam Hasan Askeri bulunduğu yerden seslenerek: “Halacığım! Acele etme, çocuğun doğumu yaklaşmıştır” dedi
Ben oturup Elif Lâm Mîm, Secde ve Yasin surelerini okumaya başladım O sırada Nergis Hatun’un birden dehşet içerisinde yerinden kalktığını gördüm; onun yanına koştum, onu göğsüme yasladım “Allah’ın yardımıyla! Ne oldu, bir şey mi hissediyorsun?” dedim “Evet, halacığım” dedi
“Kendini toparlamaya çalış, bu, sana vaat edilen şeydir işte” dedim
Bu halde ben ve Nergis Hatun uyuklama gibi bir hal geçirdik Kendime gelir gelmez yeni dünyaya gelen bebeği düşündüm Nergis’in üzerindeki elbiseyi kaldırdım, secde halinde yere kapanmış olan yeni bebeği kucağıma aldığımda onun tertemiz olarak dünyaya geldiğini gördüm Öylece onu babasına götürdüm”
Mes’udi’nin nakline göre İmam Hasan Askeri çocuğu sol elinin üzerinde oturttu ve sağ eliyle de arkasından tutarak “Konuş” dedi Bunun üzerine Hz Mehdi konuşmaya başladı ve: “Eşhedu en la İlahe illallah ve eşhedu enne Muhammed’en Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alihi ve sellem” dedi
Sonra Hz Emir-ul Mü’minin Ali ve diğer İmamlara salavat getirdi…[3]
Bu rivayet birçok muteber senetle nakledilmiş ve Ehl-i Beyt mektebinin büyük alimlerince doğruluğu tasdik edilmiştir Hatta Ehl-i Sünnet’in de bir çok tarih ve teracim hususunda eseri olan güvenilir alimleri Hz İmam Hasan Askeri’nin 15 Şaban ayında Resulullah sallâ’llâhu aleyhi ve alih ile aynı ismi taşıyan bir çocuğu olduğunu bildirmişlerdir



Hz Mehdi’nin Doğumundaki Bazı Özellikler

Hz Mehdi’yi diğer İmamlardan ayıran birtakım özellikler vardır Bu özelliklerden bazısı, bu İmamın doğumuyla ilgili meselelerdir Örneğin; İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm Hz Mehdi’nin dünyaya gelmesini düşmanlardan gizli tutmuş ve sadece güvenilir dostlarına bu olayı bildirmiştir Bu gibi konuların nedenini anlayabilmek için o dönemdeki varolan siyasi ve toplumsal şartları ve özellikle siyasi otoritenin Ehl-i Beyt’e karşı tutumunu incelemek gerekir



Abbasilerin, Ehl-i Beyt (as) ve Şiilere Karşı Tutumu

Hz Mehdialeyhi’s-selâm’ın doğumu Abbasilerin, hüküm sürdüğü döneme rastlar Bu yüzden bu dönemde hakim şartları incelemek için her şeyden önce Abbasi Halifelerinin Ehl-i Beyt İmamlarına karşı izledikleri politikaya vakıf olmak gerekir
Tarih kitaplarında Abbasilerin hükümranlık süresi ile ilgili olarak kaydedilen olay ve vakıalara baktığımızda, onların da Ehl-i Beyt’e karşı büyük bir düşmanlık beslediklerini, onları kendi rakipleri[4] olarak görüp çeşitli vesilelerle onlara baskı yaptıklarını, halkla ilişkilerini sınırlandırıp onlara ve dostlarına her türlü zulüm ve eziyeti reva gördüklerini görürüz Gerçi Abbasiler, Emevilere karşı kıyamlarında Ehl-i Beyt’in haklarını savunmayı, Kerbela şehitlerinin intikamını almayı, kendilerine şiar edinmişlerdi Ama başa geçtiklerinde onlar da Emevilerin yöntemine uyarak aynı yolu sürdürmüşlerdir O dönemde yaşamış olan bir şair Abbasilerin tutumunu şöyle dile getirmiştir:
Allah’a ant olsun ki, eğer Ümeyye oğulları zulüm ile Peygamber’in torununu katletmeye yeltendilerse, kabrini yıkmakla Abbas oğulları da onlara uydular; öldürmekte onlara yardımcı olmaya muvaffak olmama teessüflerini, kabrini yıkmakla giderdiler (Şeyh Tusi, el-Emali)
Hz Mehdialeyhi’s-selâm’ın doğumundan takriben on yıl önce başta bulunan Abbasi Halifesi Mütevekkil’in[5], Ehl-i Beyt’e karşı kin ve nefreti, o dereceye varmıştı ki, Hz Hüseyin aleyhi’s-selâm’ın mezarını yıkma emrini vermiş, hatta bu mezardan bir iz bırakmamak için bir Yahudiden mezar-ı şerifin bulunduğu yeri sürüp ekmesini istemiştir[6]
Ebu-l Ferec İsfahani “Mekatil-ut Talibiyyin”, s395’de şöyle diyor:
Mütevekkil’in işlerinden biri de, Hz Hüseyn’in kabrini yıkmak ve türbesini tahrip ettirmek idi Yine o, Hz Hüseyn’in mezarının ziyaretini önlemek için türbeye giden yollarda karakollar oluşturmuş ve askerleri Hz Hüseyn’in mezarını ziyaret eden birisini bulsalar hemen yakalıyor, öldürüyor veya ağır işkencelere tabi tutuyorlardı”
Yine bu adam (Mütevekkil), Hz Ali’ye olan düşmanlığı yüzünden, ayyaşlık meclislerinde maymun sıfatlı bazı uşaklarına, Hz Ali’nin taklidini yaparak halkı güldürüp eğlendirmesini emrediyordu
Mütevekkil’den sonra yönetime geçen oğlu Muntasır Ehl-i Beyt’e karşı uygulanan zulmü kaldırmaya çalışmışsa da onun hükümdarlık süresi ancak yedi ay sürmüştür; ondan sonra Hicri 248’den sonraki yıl başa geçen Mustain ve Mu’taz babalarının yöntemine yeniden dönüp Ehl-i Beyt’e karşı zulüm ve baskılarını yenilemişlerdir
Mu’taz döneminde Hz İmam Ali Naki zehirlenip şehit edilmiştir[7] Bu dönemde Ehl-i Beyt’e karşı olan baskı o dereceye varmıştı ki, tanınmış kimseler dahi zalim Abbasi yöneticilerinin korkusundan kızlarını Ehl-i Beyt soyundan gelen gençlere vermekten sakınıyorlardı
Örneğin Hz Ali aleyhi’s-selâm ‘ın soyundan olan Muhammed b Salih, İbrahim b Müdebbir İsa b Musa Cehrumi’nin kızıyla evlenmek istediğini ona bildirdiğinde İsa bu isteği reddederek şöyle dedi:
“Allah’a yemin ediyorum ki senin soyunu tanımadığın için seni reddetmiyorum; çünkü bu soydan daha üstün bir soy tanımıyorum Bu yüzden bu akrabalık herkes için bir iftihardır Ama kendi can ve malım hususundan Mütevekkil ve oğlundan korkuyorum” (Mekatil-ut Tali-biyyin, s 604)

Abbas Oğullarının Ümeyye Oğullarıyla Yöntem Farkı



Abbasiler, Ehl-i Beyt’e karşı düşmanlıklarında genellikle bir nevi nifaka başvurmuşlardır Bunun nedeni ise, Emevilerin Ehl-i Beyt’e karşı zulüm ve cinayetleri sonucu Müslümanların Ehl-i Beyt’i savunmaya kalkışması ve bu uğurda çeşitli kıyamların oluşması ve aralıksız devam etmesiydi Bu yüzden Abbasiler Ehl-i Beyt’e karşı açıkça düşmanlıktan kaçınmışlardır
Bu siyaset gereği özellikle Me’mun’un döneminden başlayarak bir nevi nifakla Ehl-i Beyt’i zahirde kendi yanlarında göstermeye ve gerçekte ise her türlü hareketlerini kontrol altında bulundurmaya çalışmışlar ve istedikleri zaman zehirleyerek şehit etmişlerdir
Ehl-i Beyt İmamlarını zorla Medine’den Abbasi Halifesinin bulunduğu şehre getirmiş ve çeşitli yöntemlere başvurarak onları da kendi eksenlerinde yer alan kapıkulu alimlerden biri yapmaya yeltenmişlerdir Hatta defalarca onları da kendi ayyaşlık meclislerine çekmeye çalışıp toplumsal mevkilerini kırmak istemişlerdir[8] Ama bütün bu komploları yenilgiyle sonuçlandığını ve Ehl-i Beyt’in, hilafet merkezinde bile gün geçtikçe takva, ilim ve pâklıklarıyla nüfuzlarının daha çok arttığını görünce zaaf ve acizliklerinin ifadesi olarak İmamları zehirleyerek şehit etmişlerdir


İmam Ali Naki ve Hasan Askeri (as) ’ın Dönemleri

İmam Ali Naki ve İmam Hasan Askeri’nin dönemlerinde bu zulüm, baskı ve işkenceler daha bir artış göstermiştir Yirmi sekiz yaşında Abbasiler tarafından zehirle şehit edilen İmam Askeri aleyhi’s-selâm kısa süren ömrü boyunca defalarca zindanlara atılmıştır Zindanda olmadıkları sürede ise askeri lojmanların bulunduğu Samerra şehrinde göz altında tutulmuşlardır
On ikinci İmam’ın, Mehdi olduğu hakkındaki hadisler ve Şîa’nın, İmam Hasan Askerî’yi on birinci İmam olarak tanıması ve bunun tüm Müslümanlar nezdinde de bilinen on iki halife hadisi vb hadiselerle de tam bir uyum içerisinde oluşu, Abbas oğullarının telaş ve korkusunu büsbütün artırmıştı Bu durum Abbasi Halifelerini daha bir tedirgin etmiş olacak ki, baskılarını son iki İmam’ın zamanında daha da artırmıştılar İmam Askeri aleyhi’s-selâm’ın henüz çocuğu olmamıştı; fakat bu, doğru muydu? Buna bir türlü inanamıyorlardı Onun için de İmam aleyhi’s-selâm’ın evleri, daima göz altındaydı; kesin bir çare olarak İmamı zindana atmayı düşündüler ve Abbasi Halifelerinden Mühtedî, İmam aleyhi’s-selâm’ı zindana kapattırarak, Vasif oğlu Sâlih’i de, hâllerini teftişe ve kendisine haber vermeye memur etmişti; haklarında her türlü zulmü yapması emredilen Salih, İmam aleyhi’s-selâm’ın tesiri altında kalmış, Mühtedi’ye gündüzün akşama dek, geceleyin sabaha kadar ibadetle meşgul olan, kimse hakkında bir söz söyleyemem, duadan, ibadetten başka bir şeyle meşgul olmayan bir kişi ne yapılabilir ki diye haber göndermişti
İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm, Mu’temit tarafından da birkaç kez hapsettirilmiştir Bu suretle devrin iktidârı, hem İmam aleyhi’s-selâm’ı Şiilerle görüşmesini önlüyor, hem çocuk sahibi olmasını engelliyor, hem de göz altında bulunduruyordu Mu’temit, zindandaki memurları vasıtasıyla, İmam aleyhi’s-selâm hakkında dâima bilgi almaktaydı; fakat İmam aleyhi’s-selâm’ın ibadet, namaz ve niyazdan başka bir şeyle uğraş-madığını ona bildiriyorlardı; İmam aleyhi’s-selâm her gününü oruçla geçiriyor ve kendi evinden gönderilen yemeğiyle, zindandakilerle berâber iftar ederdi Zindandakilerden de İmam’a uyarak oruç tutanlar oluyordu
İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm, bir kere de Ali b Otamış adlı birinin murakabesi altında hapsedilmişti Bu adamcağız, Alevilere (Ali evlatlarına) pek düşmandı; kafasında, İmam aleyhi’s-selâm’a iyice eziyet etmeyi kurmuştu; fakat İmam aleyhi’s-selâm’ın heybetiyle beraber güzellikleri, temkin ve vakarıyla beraber lütuf ve mürüvveti, Rabbine yönelik ibadet ve itaati, bu zatı şaşırtmıştı; bir gün sonra İmam’ı zindandan çıkarttı, ondan sonra da Ali evlatlarına karşı inancı değişti ve onların saygı gözeten sağlam bir kişiliğe sahip oldu
İmam Hasan Askeri, son olarak, hicretin 260 yılında hapsedilmişlerdi Bir gün, annelerine, “Bu yıl bir eziyete uğrayacağım” buyurmuşlardı Anneleri, ağlamaya başlayınca, “Ağlamanın, üzülmenin faydası yok” demişler, o yılın Sefer ayında memurlar gelip kendilerini almışlar, zindana atmışlardı
Görüldüğü gibi, İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm Abbasiler tarafından çok şiddetli bir takibe alınmış ve bu yolla İmam’ın evlat sahibi olmasını kendi akıllarınca önlemek istemişlerdir
İmam Hasan Askeri’yi Öldürmek İstemeleri

Önceden de deyinildiği gibi İmam Hasan Askerî, çok ağır bir askeri kontrol altında yaşıyordu Defalarca zindana atılmış, öldürülmesi kararlaştırılmıştı; ama her defasında beklenmedik İlahî bir lütuf sonucu bu komplolardan kurtulmuştu
İrbili naklediyor ki: Mu’tez, Said isimli yardımcısına İmam Hasan Askeri’yi Kufe’ye götürmesini emrettiğinde, Ebu Heysem İmam’a şöyle yazdı: “Sana feda olayım, bizi endişelendiren ve rahatımızı kaçıran bir haber aldık İmam Hasan Askeri cevap olarak: “Üç gün sonra bu endişeden kurtulacaksınız” diye yazdı Üçüncü gün Mu’tez öldürüldü
Bu olayı İbn-i Şehraşup “Menakıb” adlı kitabında şöyle naklediyor:
Mu’tez yardımcısı olan Said’e: “Ebu Muhammed’i (İmam Hasan Askeri’yi) Kufe’ye götür ve yolda boynunu vur” diye emir gönderdi Bunun üzerine İmam’dan, bu endişeden kurtulacağımıza dair bir mek-tup elimize ulaştı Bu olaydan üç gün sonra Mu’tez hilafetten alınıp öldürüldü
Mu’taz’dan sonra başa geçen Mühtedi, İmam aleyhi’s-selâm’ı öldürme düşüncesindeydi, ancak o da amacına ulaşamadan can verdi
Şeyh Tusi “Gaybet” adlı kitabında Ebu Haşim’den şöyle naklediyor: İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm ile birlikte Vasık oğlu Muhtedi’nin zindanına hapsedilmiştik İmam bana şöyle dedi: “Ey Ebu Haşim, bu tağut, bu gece Allah’ın emriyle oynamak ve onu hiçe saymak istiyor Bu yüzden Allah Teala onun ömrünü kesecek ve sonrakine verecektir Şu an benim evladım yok, ama Allah Teala bana yakın bir zamanda bir oğul verecektir” (Gaybet, s 134)
Ebu Haşim diyor ki: O gecenin sabahı Türk askerleri Muhtedi’ye saldırıp onu öldürdüler ve Mu’temid onun yerine geçti Böylece Allah bizi korumuş oldu
Şeyh Saduk Muhammed İbn-i Abdullah’tan naklediyor ki:
İmam Hasan Askeri, Zubeyrî (Bazı görüşlere göre maksat Abbasi Halifesi Muhtedi’dir) öldürüldüğünde evinden çıkıp şöyle dedi:
“Bu Allah’ın velilerine karşı gelenlerin cezasıdır O beni evladım olmadan öldüreceğini sandı, karşılık olarak da Allah’ın kudretini gördü”
Ahmed b Muhammed b Abdullah diyor ki: Bundan sonra İmam oğul sahibi oldu[9]
Mühtedi’den sonra başa geçen Mu’temid de defalarca İmam’ı hapise atıp eziyetlere maruz bırakmış ve sonunda İmam aleyhi’s-selâm Mut’emid tarafından zehir verilerek şehit ettirilmiştir
Bu durum, bir yönden Firavun’un Benî İsrail soyundan Hz Musa aleyhi’s-selâm’ın dünyaya geleceği vaadini duyması ve bu vaadin Benî İsrail’deki önemini bilerek Benî İsrail’in oğlan çocuklarını öldürtmesi ve bu yolla bu İlahi vaadin gerçekleşmesini önlemesine benzemektedir
İşte Mehdi aleyhi’s-selâm, Ehl-i Beyt İmamlarının büyük baskı ve zulüm altında bulunduğu, zalimlerin bu İmamları kendi askeri karargâhları sayılan bir şehirde gözaltında tutarak zahirde güvenlik hissettikleri karanlık bir dönemde Abbasi Halifesinin zulüm sarayının yanı başında Hicri 255 yılının Şaban ayının on beşinci gecesinde düşmanların gözünden uzak bir şekilde dünyaya geldi ve böylece Allah’ın kesin iradesi gerçekleşmiş oldu



Hz Mehdi (as) ’ın Dünyaya Gelişinden Sonraki Dönem

Hz Mehdi’nin dünyaya gelişinden sonra, babası İmam Hasan Askeri ancak beş yıl hayatını sürdürebildi İmam Mehdi aleyhi’s-selâm Hicri 255 yılında dünyaya geldi, İmam Hasan Askeri ise Hicri 260 yılının Rebiulevvel ayında Abbasi Halifesi tarafından verilen zehir sonucu şahadete ulaştı
İşte bu beş yıl döneminde İmam Hasan Askeri’nin en çok önem verdiği mesele oğlu Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ı düşmanların gözünden uzak tutmak, hatta Abbasi Halifeleriyle çok yakın ilişkisi olan kendi kardeşi Cafer’den bile gizlemek ve Allah Teala’nın kendisine böyle bir evlat verdiğini saklayarak onların haberdar olmasını önlemek olmuştur
Ama bunun yanısıra, İlahî hüccetin herkes hakkında tamamlanması için takva ve imanlarıyla tanınmış, herkesin güvendiği, çeşitli bölgelerden olan Ehl-i Beyt mektebine bağlı büyük şahsiyetlere, böyle bir çocuğunun olduğunu bildirmiş ve bu mübarek evladını onlara göstererek onların kalplerini mutmain kılmıştır ve onlara bu haberi güvenilmeyen kimselerden gizlemelerini emretmiştir
Merhum Şeyh Mufid İmametle ilgili “el-İrşad” adlı değerli eserinde şöyle diyor:
İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm, kendisinden sonra hak devletini kurmak için beklenilen oğlunu İmam olarak bıraktı
Dönemin sultanı, İmamiye Şiasının inancına göre böyle bir İmam’ın geleceği yaygın olduğu ve Şia’nın bu İmam’ın gelişini bekle-diğini bildiği için çok ciddi bir şekilde onu arıyordu İmam Askeri da bu yüzden oğlunun dünyaya gelişini gizlemiş ve onu hayatı döneminde aşikâr etmemişti Bu yüzden Ehl-i Beyt mektebinin dışında kalan birçok insan bu İmam’ı tanımamıştır (Şeyh Mufid “el İrşad”, Hz Mehdi Bölümü)
Normal şartlar gereğince mütalaa edildiğinde de Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ın dünyaya gelişinin gizli tutulabilmesine yardımcı olan muhtelif faktörler vardır Bu faktörlerden biri, İmam’ın annesinin cariye olması ve cariyelerin asıl görevlerinin evlerde hizmetçilik olması hasebiyle du-rumlarının fazla dikkat çekmemesi olmuştur
Elbette bu gibi hususlarda asıl faktör ve sebebin yenilmez İlahî irade olduğuna dikkat etmek gerekir
Evet, Musa’yı bulup öldürebilmek için binlerce çocuk öldüren Fira-vun gibi bir zalimin evinde ve onun gözleri önünde Musa’yı koruyup büyüten Allah, İlahî vaatleri gerçekleştirecek olan, son Peygamber’in son vasisi Hz Mehdi’yi da zalim Abbasi hükümdarlarının hilelerinden korumaya kadirdir
Yakın ve özel dostlarına gelince, Hz İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm Hz Mehdi’nin dünyaya geldiğini onlara bildirmesiyle hakikati arayanların kurtuluş yolunu bulabilmeleri için sağlam bir vesile ortaya koymuştur:
Şimdi Hz İmam Hasan Askeri döneminde Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ın varlığından haberdar olan bazı şahsiyetleri tanıtalım
Merhum Şeyh Tusi “Gaybet” adlı kitabında Ali b Bilal, Ahmet b Hilal, Muhammed b Muaviye b Hakim ve Hasan b Eyyub gibi Şia’nın önde gelenlerinden şöyle naklediyor: Bir defasında İmam Hasan Asker’i aleyhi’s-selâm’dan ondan sonraki İmam’ın kim olduğunu sormak için toplandık arada geçen konuşmalarından sonra İmam buyurdu ki: “Benden sonraki İmam’ın kim olduğunu sormak için yanıma geldiniz, değil mi?” Biz “Evet” dedik Biraz bekledikten sonra (İmam evdeki odalarından birine girip) yüzü dolunay gibi olan, İmam Hasan Askeri’ ye çok benzeyen bir çocuk getirdi ve “Bu, benden sonra sizin İmamınız, benim de halifemdir Ona itaat edin, tefrikaya düşmeyin, yoksa dininiz hususunda helak olursunuz Ama şunu da bilin ki, bu günden sonra artık onu göremeyeceksiniz; sizler Osman b Said’in getirdiği sözleri kabul edin, emrine uyun, o İmamınızın sözcüsüdür ve emir onun emridir” diye buyurdu
Yine Merhum Kuleyni “Usul-i Kafi”de ve Merhum Şeyh Saduk “Kemal-ud Din” kitabında Ahmed b Sa’d Eş’ari’den naklediyorlar ki Ahmet şöyle dedi: İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm’ın huzuruna çıktım ve ondan sonraki İmam’ın hakkında sordum İmam: “Ey Ahmed, dedi, Allah Teala Hz Adem’i yarattığından bu güne kadar ve bu günden kıyamete kadar yeryüzünü hüccetsiz bırakmamış ve bırakmaz da! O hüccet ki, Allah onun vasıtasıyla insanlardan belaları giderir, yağmuru yağdırır ve yerin bereketlerini çıkarır” Dedim ki “Sizden sonraki, İmam ve halife kimdir? bunu öğrenmek istiyorum”
İmam hemen kalkıp eve girdi ve yüzü ay gibi parlayan üç yaşlarında bir çocuğu omzunda taşıyarak getirdi ve: “Ey Ahmet b İshak,” dedi, “Eğer senin Allah yanında ve Allah’ın hüccetleri yanında değerli bir mevkiin olmasaydı oğlumu sana göstermezdim Çocuğumun ismi ve künyesi Resulullah’ın ismi ve künyesidir Yerin zulüm ile dolduğu gibi onu adaletle dolduracak olan da budur Ey Ahmet, onun bu ümmetteki yeri, Hızır’ın ve Zulkarneyn’in yeri gibidir Allah’a ant olsun ki, o öylesine bir gaybet dönemi geçirecek ki, yalnız Allah’ın, kendisini onun İmameti ve zuhurunun yaklaşması için dua etmeye muvaffak kıldığı kimseler hariç, kimse helak olmaktan kurtulmayacaktır İmamete inananlardan çoğu da dönecektir Bizim velayetimiz üzere Allah’ın ahit aldığı, kalbinde imanı yazdığı ve kendi rahmetiyle desteklediği kimseler hariç herkes bu inançtan cayacaktır”
Sonra şöyle dedi: “Ey Ahmet, bu, Allah’ın emirlerinden bir emirdir O’nun gizli sırlarından bir sırdır Sana dediğimi iyice belle ve Allah’a şükredenlerden ol”[10]
İmam Hasan Askeri aleyhi’s-selâm, Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ın dünyaya gelmesinden sonra, bu büyük nimetten dolayı Allah’a şükür amacıyla ve belki de özel dostlarını haberdar kılmak için akike[11] olarak onlarca kurban kesmiştir İmam Askeri aleyhi’s-selâm’ın, Hz Mehdi aleyhi’s-selâm için, akike olarak üç yüz koyun kestirip dağıttığı nakledilmiştir[12]
Yine, Osman b Said’e; 10 bin rıtl (3276 kg) et ve 100 bin rıtl ekmek alıp Benî Haşim’e oğlundan akike olarak dağıtmasını emretmiştir
Yine, ashabından olan İbrahim’e dört koyun gönderip şöyle yazdığı nakledilmiştir:
“Bismillahirrahmanirrahim Oğlum Muhammed Mehdi tarafından bunu akike olarak dağıt ve kendin de ye! Allah sana esenlik versin ve bulduğun şiilere de yedirt”[13]
İmam Hasan Askeri, hatta uzak şehirlerde bulunan güvenilir dostlarına bile oğlunun dünyaya geldiğini bildirmiş ve böylece güvenilir in-sanlar vasıtasıyla liyakati olan insanlara bu haberin ulaşmasını sağlamıştır
Merhum Şeyh Saduk “Kemal-ud Din” kitabında Ahmed b Hasan İshak Kummî’den şöyle rivayet ediyor:
İmam Hasan Askeri benim büyük babama kendi el yazılarıyla şu içerikte bir mektup yazmış:
“Bizim çocuğumuz dünyaya geldi Ama sen bunu (bu haberi) halk-tan gizli tut Çünkü biz de onu en yakın dostlarımızdan başkasına söylemedik Sana bildirdik ki, Allah’ın bizi sevindirdiği gibi sen de sevinesin Vesselam”[14]
Görüldüğü gibi, İmam aleyhi’s-selâm, bazı özel ashabına oğlu İmam Mehdi aleyhi’s-selâm’ın dünyaya geldiğini haber vermiştir ve bazılarına da bizzat oğlu Mehdi’yi göstermiştir:
İmam aleyhi’s-selâm, ashabından bazılarına da Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ ın nişanelerini tanıtmıştır örnek olarak aşağıdaki kıssayı naklediyoruz:
“Kifayet-ul Mühtedi” kitabının nakline göre Şeyh Muhammed b Hibetullah Trablusi “el-Ferec ul Kebir” adlı kitabında kendi senediyle İmam Hasan Askeri’nin hizmetçilerinden olan Ebu-l Edyan’dan nak-lediyor ki, İmam Hasan Askeri hastaydı; huzuruna çıktım İmam birkaç mektup yazıp bana verdi ve “Bu mektupları Medain şehrinde bizim şu dostlarımıza ulaştır” dedi ve sonra da şu sözleri ekledi:
“Bil ki, on beş günden sonra buraya (Samerra’ya) geri dönecek ve benin evimde ağlama sesi duyacak ve benim cenazemi gusül yerinde bulacaksın”
Ebu-l Edyan: “Ey efendim,” dedim, “eğer böyle büyük bir facia ger-çekleşirse o zaman Allah’ın hücceti ve bizim İmamımız kim olacak?”
“Mektupların cevabını senden isteyen” diye cevap verdi Ben daha fazla açıklamasını rica edince İmam: “Bana namaz kılacak olan Allah’ ın hücceti ve benden sonra İmam ve Kaim-u bilemir’dir” diye buyurdu Ben daha fazla nişane isteyince, İmam: “Para kesesinde ne olduğunu bildirendir” diye cevap verdi
Ebu-l Edyan diyor ki: İmam’ın heybetinden, hangi hemyandan (para kesesinden) söz ettiğini ve hemyanda ne olduğunu sormaya cesaret edemedim
Samerra şehrinden ayrılarak mektupları Medain şehrine ulaştırdım ve mektupların cevabını alıp geri döndüm, on beşinci gün Samerra’ya ulaştım İmam’ın bildirdiği şekilde evinde ağlama sesi geldiğini duydum ve pâk vücudunun da gusül yerinde olduğunu gördüm
İmam’ın kardeşi Cafer de İmam’ın kapısında durmuştu, halk onun etrafına toplanıp ona başsağlığı dileğinde bulunuyordu Kendi kendime, eğer İmam Hasan Askeri’den sonra İmam bu olursa artık İmamet batıl olur, diye düşündüm; çünkü onun nebiz[15] içtiğine şahit olmuştum Ama o benden hiçbir şey sormadı ve mektupların cevabını istemedi
Bu sırada Âkid isimli hizmetçi yanımıza gelip Cafer’e hitaben: “Kardeşini kefenlediler, kalk da ona namaz kıl” dedi O kalkıp evin içersine girdi ve İmam’ın şiileri de ağlar gözle içeriye girdiler İmam’ı kefenlemiş, bir tabuta bırakmışlardı Cafer öne geçti ve namaz için tek-bir getirmek istediğinde buğday renkli saçı kıvırcık bir çocuk öne çıka-rak Cafer’in abâsından tutup çekti ve şöyle dedi “Ey amca! Ben baba-ma namaz kıldırmaya daha evlayım (layığım)” Cafer’in rengi sarardı ve geriye çekildi O çocuk babasına namaz kıldırdı İmam Hasan As-keri’yi babası İmam Ali Hadi’nin mezarının yanında defnettirdi
Sonra bana dönüp “Ey Basri, mektupların cevabını getir” dedi Mektupların cevabını kendisine verdim ve kendi kendime; “Bu ikinci alamet “dedim,” Kaldı para kesesiyle ilgili nişane”
Bundan sonra Cafer’in yanına gittim; Cafer ağlar bir haldeydi Bu arada orada bulunanların içerisinden Haciz-i Veşşa diye tanınan bir şahıs Cafer’in dilinden bir delil almak için Cafer’e yönelip: “Bu çocuk kimdi?” diye sordu
Cafer; “Vallahi” dedi “Şimdiye kadar onu görmemişim ve onu asla tanımıyorum” Bizler mecliste bulunduğumuz sırada Kum’dan gelmiş birkaç kişi meclise girdiler ve İmam Hasan Askeri’yi sordular İmam’ın dünyadan gittiği onlara söylendi Onlar İmam’ın yerinde kimin oturduğunu sordular, onlara Cafer’i gösterdiler Bunun üzerine onun yanına yaklaşıp selam verdiler ve başsağlığı dilediler Ve sonra dediler ki: “Bizim yanımızda birkaç mektup ve bir miktar da mal vardır, onları kime verelim” Cafer: “Benim hizmetçilerime” diye cevap verdi
Kumlular: “Bu mektupları kimin yazdığını ve bizim getirdiğimiz malın miktarını bize söylemelisin ki onları sana verelim” dediler Cafer öfkelenip ayağa kalktı ve elbiselerini silkerek: “Bunlar, benden gayıptan haber vermemi istiyorlar” dedi Kum’dan gelen topluluk hayrete düştüler
Bu arada bir hizmetçi dışarıya çıkıp Kumluları kendi isimleriyle çağırdı ve sonra getirmiş oldukları mektupların kimler tarafından gönderildiğini bir bir söyledi ve sonra şöyle dedi: “Sizin yanınızda bir para kesesi vardır, onda bin dinar bulunmakta, yalnız onlardan on tanesi sahtedir “Kumlular: Bu hizmetçiyi gönderen kim ise, o İmamdır” diyerek mektup ve paraları o hizmetçiye verdiler [16]
Ebu-l Edyan ve Kum heyetinde görüldüğü gibi hakkı arayanlar Hz Mehdi aleyhi’s-selâm’ı Ehl-i Beyt İmamlarına mahsus olan nişanelerle tanımışlardır Ve böylece Allah’ın hücceti, hakka ulaşmak isteyenler için tamamlanmıştır
Ve’l hamd-u lillahi Rabb’il alemin
[1] – Merhum Kuleyni “Usul-i Kafi”de sahih bir senetle naklediyor ki, İmam Cafer Sadık aleyhi’s-selâm’a: “Yeryüzü İmamsız olabilir mi?” diye soruldu İmam: “Hayır” dedi “İki İmam bir arada olabilir mi?” diye sorulunca da: “Hayır, meğer ki biri susmuş olsun” diye buyurdu “Usul-i Kafi”, c 1, s 178
[2] – Himevi, “Mu’cem-ul Buldan” ve İbn-i Esir, “el-Kamil”
[3] – Şeyh Saduk, “Kemal-ud Din”, s 425
[4] – Merhum Kuleyni muteber senetle, Ehl-i Beyt’e karşı düşmanlıklarıyla tanınan Abbasi Halifesinin Baş veziri Ubeydullah b Hakan ile Ehl-i Beyt’e karşı tavrı babası gibi olan oğlu Ahmed’in arasında şöyle bir sohbetin geçtiğini oğlunun dilinden nakleder: -“Bunca saygı gösterdiğin bu şahıs kim idi?”- Bu İbn’ür Rıza diye tanınan Rafizilerin İmamı Hasan b Ali’dir Allah’a andolsun ki, eğer hilafet bir gün Abbasi Halifelerinin elinden çıkacak olursa Haşimilerden bu şahıstan başka hiçbir kimse bu makama layık olmaz Bu şahıs fazilet, iffet, takva, züht, ibadet, güzel ahlak ve salahıyla bu makama layıktır…” (Kafi, c 1, s 504)
[5] – Mütevekkil, Hicri 232 yılında hukümdar olmuştur
[6] – Bkz “Tarih-i Taberi” ve “Tarih-i İbn-i Esir” Hicri 236 yılının olayları bölümü
[7] – İmam Ali Naki’nin şehit edildiğini Taberi Delail-ul İmam adlı eserinde ve Siracuddin Rifai Sihah-ul Ahbar kitabında yazmışlardır
[8]- Mutevekkil İmam Ali Naki’yi, meclisinde, kendisine nedim etmeyi, bunu halka duyurup kadrini, hâşâ, küçültmeyi tasarlamıştı Bir gece yarısı, sarhoşken, İmam aleyhi’s-selâm’ı çağırttı İmam gelince, kendisini ağırladı, yanına oturttu; kadehi doldurup sundu İmam aleyhi’s-selâm: “Allah’a ant olsun ki, henüz etim, kanım, şarapla karışmadı” diye buyurdular, bu söz karşısında, meclistekiler, donup kaldılar Mütevekkil, şarap kadehini dikip küstahça, öyleyse dedi, bir şiir oku İmam aleyhi’s-selâm: “Şiirde de rivayetim azdır” buyurdular Mütevekkil, aşırı ısrarda bulununca şu beytleri buyurdular:
Onlar (zalimler), korunmak için dağ tepelerine tırmandılar;
Güçlü kişilerdi ama o tepeler fayda etmedi onlara, yenildiler
Yüceldiler, sonra düşürüldüler; çukurlara yerleştiler;
Ne de kötü yerlerdi onların yerleştikleri yerler
Gömülüp gittiler; sonra da bir feryat eden, ardlarından bağırdı:
Nerde bilezikleri, nerde taht-taç, nerde süsler püsler?
Ne oldu o naz-ü naimle beslenen, bezenen yüzler;
Hani vaktiyle nazlarla, nimetlerle perdelenirdi o yüzler?
Kabir, bu soruya açık-seçik cevap veriyor da diyor ki:
Şimdi o yüzlerde kurtlar oynaşmada, kurtlara yem olmuş o yüzler
Nice zamandır yediler-içtiler, geçindiler; Şimdiyse dünya onları yer-içer
Nice zaman evlerde barındılar; oturup esenleştiler;
Şimdiyse evlerden de ayrıldılar; ehlinden-eyalinden de; geçip gittiler
Bunca zaman hazineler yığdılar, mallar biriktirdiler;
Derken mallarını-mülklerini düşmanlarına dağıttılar, gittiler
Evleri bomboş; içindekilerse mezarlarında yatıyorlar; göçtüler, göçtüler”
Mütevekkil, bu şiiri dinleyince, sarhoşlukla şarap kadehini yere fırlatıp şiddetle ağlamaya koyuldu; meclistekiler de ağlıyorlardı Zevk meclisi, yas toplantısına dönmüştü

Mütevekkil, İmam aleyhi’s-selâm’dan özür diledi; İmam aleyhi’s-selâm da kalkıp meclisi terk ettiler


Mütevekkil, İmam aleyhi’s-selâm’ı, Şiilerin gözünde küçük düşürmek için bir gün, bunca zamandır çalıştım, çabaladım, bir türlü ona şarap içiremedim dedi Meclisindekilerden biri, “Kardeşi Musa’yı çağır; duyduğumuza göre o, içermiş O da İbn’ür-Rızâ, bu da Halk ne bilecek? İbn’ür-Rıza, Halife’yle şarap içmiş diye bir söz yayılsın; İmam’ın içmiş olduğunu sanacaklar” dedi Mütevekkil, bu sözü kabul etti; Musa’yı çağırttı İzzetle, ikramla Samerra’ya gelen Musa’yı İmam aleyhi’s-selâm, Vasif köprüsünde karşıladılar; “Bu adam” buyurdular, “Seninle zevk meclislerinde bulunmak, sana şarap içirmek, seni ve soyumuzu aşağılatmak için seni çağırttı Allah’tan kork, Allah’tan çekin; onunla böyle bir şey yapmaya kalkışma” Musa; “Beni çağırır, böyle bir teklifte bulunursa ben ne yapabilirim” dedi İmam aleyhi’s-selâm, “Kadrini düşürme; Rabbine isyân etme; sana ayıp-ar getirecek bir harekette bulunma” buyurdularsa da Musa, gene aynı tarzda sözler söyledi Bunun üzerine İmam aleyhi’s-selâm, “Onunla görüşmek istiyorsun ama ebedi olarak onunla görüşemeyeceksin” buyurdular
Gerçekten de öyle oldu Musa, ne zaman Mütevekkil’i görmeye gittiyse, “Bu gün meşgul; sarhoş olup sızdı; uyuyor” gibi sözlerle kabul edilmedi; Samerra’da tam üç yıl kaldı; bir kere bile Mütevekkil’in yanına giremedi; sonunda Mütevekkil öldürüldü ve bu dönem de bitti (Tenkıyh’ul-Makâl; c 3, s 259)


Böyle bir dönemde Abbasi Halifelerinin zulüm ve fesadından yorulan halk tabii olarak zulüm ve fesattan ve her türlü pislikten temiz olan Ehl-i Beyt aleyhum’us-selâm’a yöneliyor ve onlara olan bağlılık ve inançları daha bir pekişiyordu Bu durumu sezen Abbasi Halifelerinin tedirginliği, İmamlara olan hınç ve kinlerini iyice artırıyordu
Abbasi Halifelerinin fesadı ve beyt-ul malı savurganlığı hakkında tarihe geçmiş bilgiler, kitaplar oluşturacak derecede çoktur


Yakut Himevi yazıyor ki:
Mütevekil’in bina ettiği saraylardan bazıları ve onların maliyeti şöyledir:
1- Aras Sarayı, 30000 dinar
2- Muhtar Sarayı, 5000000 dinar
3- Vahid Sarayı, 2000000 dinar
4- Ca’feri Sarayı, 10000000 dinar
5- Garıb Sarayı, 10000000 dinar
6- Subh Sarayı, 5000000 dinar
7- Melih Sarayı, 5000000 dinar
8- İtahye Sarayı, 10000000 dinar
9- Tell Sarayı, 5000000 dinar
10- Cevsek Sarayı, 5000000 dinar
11- Berkevar Sarayı, 20000000 dinar
12- Kelaid Sarayı, 50000 dinar
Yine Himevi’nin nakline göre, Mütevekkil’in 2500 civarında cariyesi vardı ki yalnız tahta oturma merasiminde 500 cariye ona hediye edilmişti
Abbasi Halifelerinin fesatı ve savurganlıkları eğlence ve ayyaşlık destanları tarih kitaplarının sayfalarını karartmıştır Özellikle Mütevekkil ve Mütevekkil’den sonraki dönemde, Müslümanların halifesi ismini taşıyan bu zatların en belirgin özelliklerinden biri ayyaşlık ve savurganlık olmuştur
Oysaki, bu dönemde Ehl-i Beyt soyundan gelen aileler Abbasi yöneticilerinin baskısı yüzünden, iktisadi yönden felaket sayılacak bir durumda yaşıyorlardı Tarihçilerin nakline göre, Medine’de yaşayan Ehl-i Beyt soyundan gelen birkaç hanımın dışarıda ortaklaşa kullandıkları tek bir elbiseleri vardı ki, biri onu kullandığında diğerleri evlerinde perde arkasında kalmak zorundaydılar


[9] – Kemal-ud Din, s 430
[10] – Kemal-ud Din, s 384
[11] – Yeni dünyaya gelmiş çocuk için kesilen kurban
[12] – Kemal-ud Din, c 2, s 106, Tahran
[13] – Bihar-ul Envar, c 51, s 28
[14] – Kemal-ud Din, c 434
[15] – Hurmadan yapılan bir nevi şaraptır Ehl-i Beyt Mektebine göre mest edici her içki gibi necis ve içilmesi de haramdır
[16] – en-Necm-us Sakıp s 264



ON İKİNCİ İMAM KISA HAYATI


Imam Mehdi bin Hasan (as) = ( Zamanın Imamı = Sahib-ez Zaman = Kaim)
On ikinci imam, Hz Askeri’nin (as) oğlu, Hz Mehdidir (Allah zuhurunu çabuklaştırsın) Genelde İmam-ı Asr ve Sahib-ez Zaman lakaplarıyla anılır İsmi Peygamber efendimizin isminin aynısıdır 256 yahut 255 H yılında Samerra şehrinde dünyaya geldi 260 yılına kadar babasının kefaleti altında gizli olarak yaşadı Özel Şiilerden başkası onu görme şerefine ulaşamadı
Babası vefat ettikten sonra imamet makamına ulaştı ve Allah’ın emriyle gaybeti seçti İstisnalar hariç özel naiplerden başkasına gözükmüyordu [281]




ÖZEL NAİPLER

Hz Mehdi (Allah zuhurunu çabuklaştırsın), babasının ve ceddinin güvenilir ashabından birisi olan Osman b Said’i kendisine naip edip, Şiilerin sorularına onun vasıtasıyla cevap veriyordu
Osman b Said vefat ettikten sonra onun oğlu Muhammed b Osman Hazretin naibliğine ulaştı Daha sonra Ebu’l Kasım Hüseyin b Ruh-i Nevbahti imamın özel naipliğini yaptı Son olarak imamın mukaddes temsilciliğini yapan, Ali b Muhammed Semuri olmuştu
Ali b Muhammed Semuri’nin ölümüne (329 hk) bir kaç gün kala hazretten bir bilgi geldi Ali b Muhammed Samuri’ye altı günden sonra öleceğini bildirerek özel naiplik döneminin artık sona erdiğini ve gaybet-i kübranın yani büyük gizlilik döneminin başlayıp, Allah zuhur için izin verinceye kadar devam edeceğini de ilan etmiş oldu[282] Bu bilgi gereğince gaybet iki bölüme ayrıldı:


Birincisi, gaybet-i suğradır (kısa gaybet dönemi) İki yüz altmış yılından başlar, üç yüz yirmi dokuzda biter Yaklaşık olarak yetmiş yıl sürdü
İkincisi: gaybet-i Kübra’dır (büyük gaybet dönemi) Üç yüz yirmi dokuzdan başlar ve Allah, zuhur izni verinceye dek devam edecektir Peygamber-i Ekrem (saa) ittifakla kabul edilen hadiste şöyle buyuruyor: “Eğer dünyanın bir günü bile kalırsa Allah, o günü o kadar uzatır ki, benim torunlarımdan olan Mehdi zuhur etsin Ve dünyayı zulümle dolduğu gibi adaletle doldursun”[283]

GENEL AÇIDAN HZ MEHDİ’NİN (AF) ZUHURU



Peygamberlik ve imamlık konularında açıkladığımız gibi yaratık türlerinin hepsinde geçerli olan genel hidayet yasası gereği, insan türü de zorunlu olarak onu, insanlık üstünlüğüne ve saadetine ulaştırabilecek özel bir güçle (vahiy ve nübüvvet) donatılmıştır Apaçıktır ki, eğer böyle bir üstünlük ve saadet, toplumsal bir yaşantıya sahip olan insan için mümkün olmayıp vuku bulmamışsa böyle bir donatım, boş ve batıl olur Bilindiği gibi yaratılışta lağviyet ve batıllık yoktur
Başka bir deyişle şöyle diyebiliriz; insanoğlu yeryüzüne yerleştiği günden beri tam anlamıyla mutluluğu içeren toplumsal bir hayat arzusunu taşır ve böyle bir günün geleceği ümidiyle adım atar Eğer objeler dünyasında böyle bir arzu ve isteğin, gerçekleşir yönü olmasaydı böyle bir arzu onun tabiatına yerleşmezdi Nitekim yemek olmasaydı açlık, su olmasaydı susuzluk ve neslin devam etmesi olmasaydı cinsel istek düşünülemezdi
Dolayısıyla zorunlu olarak dünyanın geleceği, adalet, sulh, sefa ve samimiyetle dolu bir güne sahip olacaktır İnsanlar fazilet ve üstünlüklerle dolup taşacaktır
Elbette böyle bir olay insanın kendi eliyle gerçekleşecektir Böyle bir toplumun lideri,insanlık dünyasının kurtarıcısıdır ki rivayetlerde Mehdi diye anılmaktadır
Yahudilik, Hıristiyanlık, Vesenilik, Mecusilik ve İslamiyet gibi dünyada hakim olan din ve mezheplerde beşerin kurtarıcısı diye birisinden söz edilmiştir Tatbik ve uyarlamada farklı görüşlere sahip olmalarına rağmen hepsi onun zuhur edeceğini müjdelemişlerdir
İttifakla kabul edilen Peygamber-i Ekrem’in (saa) bu hadisi “Mehdi benim neslimdendir” şu hususu vurgulamaya yöneliktir




ÖZEL AÇIDAN HZ MEHDİ’NİN (AF) ZUHURU

Şia ve Ehl-i Sünnet kanalıyla Resul-i Ekrem’den (saa) ve Ehl-i Beyt imamlarından Hz Mehdi’nin (as) zuhuruyla ilgili, onun Peygamberimizin soyundan olduğuna ve kendi zuhuruyla beşerî toplumu gerçek kemale erdireceğine ve topluma manevi hayat vereceğine[284] dair sayısız hadislerin yanı sıra, onun bizzat Ehl-i Beyt imamlarının on birincisi İmam Hasan Askeri’nin (as) oğlu olduğuna [285] ve doğumundan sonra uzun süre gizli yaşadıktan sonra zuhur edeceğine ve dünyayı zulümle dolduğu gibi adaletle dolduracağı hususunda bir çok hadisler nakledilmiştir


BİR KAÇ SORU VE CEVAP

Şia muhalifleri şöyle itiraz ediyorlar: Şia’nın inancına göre, gaip imamın bin iki yüz yaşında olması lazımdır Hiç bir zaman insanoğlu bu uzunlukta bir ömre sahip olamaz
Cevap: Bu itirazın esası, istib’ada dayanır, yani böyle bir şeyin çok uzak bir ihtimal olma esasına dayanır Gerçekten de böyle uzun ömürlü olmak ve bundan daha fazlasını yaşamak, pek nadir bir şeydir Ancak Peygamber-i Ekrem’den (saa) ve diğer Ehl-i Beyt imamlarından gaip imamla ilgili nakledilen rivayetlere bakılırsa gaip imamın yaşantı türünün olağanüstü olarak tanıtıldığı görülür
Elbette olağanüstü şeyle, muhal (mümkün olmayan) şey farklı şeylerdir İlmi açıdan hark-ı adet=olağanüstü şeyin olasılığı asla nefyedilemez Çünkü dünyada işlev sahibi etmenleri, gördüklerimiz ve tanıdıklarımızla sınırlamak ve buna dayanarak da haberimizin olmadığı veyahut eserlerini görmediğimiz veya anlamadığımız etmenlerin yok olduğunu kanıtlamak asla mümkün değildir Bu yüzden insan oğlundan bir fertte veyahut bir kaç fertte, bin ve yahut binlerce sene yaşamasını sağlayacak etmenlerin meydana gelmesi mümkündür Dolayısıyla, tıp dünyası uzun ömürlü olmanın sırrını bulmaktan şimdiye kadar ümitsizliğe kapılmamıştır
Semavi kitaplara inanç gereğince peygamberlerin mucizelerini ve olağan üstü şeyleri kabul eden Kelimilerin, Mesihilerin ve Müslümanların, böyle bir itirazda bulunmaları çok şaşırtıcıdır


Yine Şia muhalifleri şöyle diyorlar: Şia, imamın varlığını dini hükümleri ve hakikatleri açıklamak ve halkı hidayet etmek için gerekli ve zaruri biliyor İmamın gaybete çekilmesi bu amaca ters düşer Çünkü halkın irtibat kuramadığı ve yararlanamadığı gaip bir imamın hiçbir faydası yoktur Allah insan toplumunu ıslah için bir imamı göndermek isterse, onu gerekli bir zamanda gönderebilme gücüne sahiptir Gerekli zamandan binlerce yıl önce yaratmaya ihtiyaç yoktur
Cevap: Bu itirazda bulunanlar imametin asıl manasını kavrayamamışlardır Çünkü imamet bölümünde de vurgulandığı gibi imam yalnız öğretileri açıklamayı ve halkın zahiri hidayetini üstlenmiş değildir İmam, bu vazifenin yanı sıra amellerin batıni rehberliğini de üstlenmiştir Amellerin hakikatını Allah’a doğru iten ve halkın manevi hayatını düzenleyen odur İmamın cisminin gizli veya aşikar olmasının bu hususta herhangi bir etkisi olmadığı apaçıktır İmam, cisminin gaib olmasına rağmen batın yoluyla halkın ruhlarıyla ilişkidedir Zuhur edip cihanı ıslah etmesinin vakti ermemişse de, varlığı her zaman için gereklidir


Kaynaklar

[281]- Bihar-ül Envar, c51, s342 ve 343-366 Muhammed b Hasan Tusi’nin “El Ğiybe” kitabı, ikinci baskı, s214-243 İsbat-ül Hüdat, c6 ve 7
[282]- Bihar-ül Envar, c51, s360-361 Şeyh Tusi’nin “El Ğiybe” kitabı, s242
[283]- Fusul-ul Mühimme, s271
[284]- Örneğin: İmam Bakır (as) şöyle buyuruyor: “Kâimimiz kıyam ettiğinde, Allah elini bütün kullarının başına kor Onun vasıtasıyla akıllarını toplar ve böylece akılları kamil olur” (Bihar-ül Envar, c52, s328 ve 336)
Hz İmam Sadık (as) şöyle buyurmuştur: “İlim yirmi yedi harftir Bütün peygamberlerin getirdikleri, sadece iki harftir Bugüne kadar halk, iki harften fazlasını tanımamışlar Bizden olan Kaim kıyam ettiğinde, diğer yirmi beş harfi çıkarır ve halk içerisine yayar ve iki harfi de diğerleriyle birleştirir Böylece yirmi yedi harfi yayar” (Bihar-ül Envar, c52, s336)
285- Örneğin: İmam Ali İbn-i Musa er-Rıza (as) şöyle buyurmuştur: “…Benden sonraki imam, oğlum Muhammed’tir Muhammed’ten sonra oğlu Ali’dir Ali’den sonra oğlu Hasan’dır Hasan’dan sonra oğlu Hüccet-i Kaim’dir Gıybetinde beklenilir, zuhur ettiğinde itaat olunur Dünyanın bir günden fazla ömrü kalmasa bile, Allah, o günü o kadar uzatır ki Hazret zuhur etsin ve yeryüzünü zulümle dolduğu gibi adaletle doldursun Ama ne zaman geleceğini söylemek, kıyametin ne zaman olacağını haber vermeye benzer Babam babasından, o da babalarından ve böylece Hz Ali’den (as) naklen şöyle buyurmuştur: Peygamber’den (saa) “Ey Resulullah, soyundan Kâim olan ne zaman zuhur edecek?” diye sorulduğunda şöyle buyurdu: “Onun zuhuru kıyamete benzer Allah’tan başkası onun vaktini belirtemez Bu yeryüzü ve göğe ağır gelir Size ancak aniden gelir” (Bihar-ül Envar, c51, s154)
Sıfr b Ebu Delef, Hz İmam Cevad’ın (as) şöyle buyurduğunu duydum diyor:
“Benden sonraki İmam, oğlum Ali’dir Onun emri, benim emrim, sözü benim sözüm, ona itaat bana itaattır Ondan sonraki imam, oğlu Hasan’dır Onun emri, babasının emri, sözü babasının sözü, ona itaat, babasına itaattır” Sonra imam sustu Söyledim “Ey Resulullah’ın torunu, Hasan’dan sonraki imam kimdir?” Hüngür hüngür ağladıktan sonra şöyle buyurdu: “Hasan’dan sonraki, hakla kıyam eden ve zuhuru beklenilen oğlu, Kâimdir” (Bihar-ül Envar, c51, s158)
Musa İbn-i Cafer Bağdadi diyor ki, Hz İmam Hasan Askeri’nin (as) şöyle buyurduğunu duydum: “Benden sonra, yerimde oturacak imam hakkında ihtilafa düştüğünüzü görür gibiyim Ama biliniz Resulullah’tan (saa) sonra imamları kabul edip yalnız oğlumun imametini inkar eden birisi, Allah’ın bütün peygamberlerini ve elçilerini kabul edip Muhammed’in peygamberliğini inkar edene benzer Resulullah’ı inkar eden bütün peygamberleri inkar etmişe benzer Çünkü sonuncumuza itaat etmek, ilkimize itaat etmek gibidir Sonuncumuzu inkar etmek, ilkimizi inkar etmek gibidir Evet oğlum gaybete çekilir Allah’ın koruduğu kimseden başka, bütün halk gaybet döneminde şüpheye düşer” (Bihar-ül Envar, c512, s160)
HzMehdi Nasıl Tanınacak?

(Hz Mehdi’nin Manevi Özellikleri)
Hz Mehdi, ahir zamanda gönderileceği Peygamber Efendimiz (sav) tarafından müjdelenmiş, Müslümanları zulüm ve sıkıntı ortamından kurtaracak, yeryüzündeki fitneleri ortadan kaldıracak, tüm dünyaya barış, adalet, bolluk, huzur, mutluluk ve refah getirecek kutlu bir şahıstır Peygamberimiz (sav)’den aktarılan sahih rivayetlere göre Hz Mehdi, çeşitli hurafelerle, batıl inanç ve uygulamalarla aslından uzaklaştırılmış olan dini özüne döndürecek, Hz İsa ile buluşacak, Allah’ın izniyle yegane hak din olan İslam ahlakının yeryüzüne hakim olmasına vesile olacaktır
Peygamber Efendimiz (sav)’in hadislerinde kıyamete yakın bir zamanda yaşanacak olan ahir zaman hakkında çok detaylı bilgiler ve işaretler yer almaktadır Peygamberimiz (sav)’in verdiği bilgilere göre, bu dönemde birbiri ardınca pek çok önemli olay gerçekleşecektir Ahir zamanın ilk devresinde dünyada büyük bir bozulma ve karmaşa hüküm sürecek, ikinci aşamada ise gerçek din ahlakının yaşanmasıyla birlikte yeryüzünde barış ve huzur hakim olacaktır
Ahir zamanın ilk aşamasında, Yüce Allah’ın varlığını kabul etmek istemeyerek ateizmi ve dinsizliği telkin eden birtakım felsefi sistemler nedeniyle, insanlar arasında büyük bir dejenerasyon ve kaos yaşanacaktır İnsanlık, yaratılış amacından uzaklaşacak, bunun sonucunda büyük bir manevi boşluk ve ahlaki bozulma oluşacaktır Büyük felaketler, savaşlar ve acılar yaşanacak ve tüm insanlar bu sıkıntılara son verebilmek için, ’Nasıl kurtuluruz?’ sorusunun cevabını arayacaklardır
Peygamberimiz (sav)’in hadislerindeki, ahir zaman alametleri olarak bildirilen bu gelişmelerin pek çoğu, günümüzde birebir haber verildiği şekilde gerçekleşmiştir Son zamanlarda yeryüzünde savaş ve çatışmaların, terör, şiddet, anarşi ve kargaşanın, katliamların, işkencelerin giderek artmış olması ise, yine ahir zamanın ilk döneminin yaşanmakta olduğunun bir göstergesidir
Peygamberimiz (sav)’in hadislerindeki bilgilere göre Allah, bu karanlık dönemin ardından insanları ahir zamanın karmaşasından kurtaracak ve büyük bir kurtuluşa ulaştıracaktır Allah, güzel ahlaktan uzaklaşan insanları, dejenerasyona uğrayan toplumları doğru yola iletmek için ’Mehdi’, diğer bir ifadeyle ’doğruya götüren’ sıfatını taşıyan üstün ahlaklı bir kulunu vesile kılacaktır Hz Mehdi, Allah’ın izniyle, İslamiyet’i tüm bozulmalardan, hurafelerden arındırarak gerçek Kuran ahlakının yaşanmasını sağlayacaktır Ahir zamanın ilk döneminde insanlığın içerisinde bulunduğu tüm bu karışıklıklara, toplumsal sorunlara, sosyal sıkıntılara çözüm getirecek; tüm yeryüzüne mutluluk, huzur, barış ve güzel ahlakın hakim olmasına vesile olacaktır

HZ MEHDİ’NİN MANEVİ ÖZELLİKLERİ



Peygamberimiz (sav)’in birçok hadisinde, Hz Mehdi’nin çeşitli özellikleri tarif edilmiştir Bu hadisler doğrultusunda inceleyeceğimiz Hz Mehdi’nin manevi özellikleri, ahir zamanın bu büyük şahsını tanıyabilmek için önemli birer yol gösterici niteliğindedir


Allah’tan Çok Korkması



Bir insan Allah korkusunu ne kadar fazla hissederse, o kadar Allah’a yakınlaşır Güçlü bir Allah korkusu, beraberinde Yüce Allah’a duyulan bağlılığı ve sevgiyi de getirir Peygamber Efendimiz (sav)’in hadislerinde belirtildiği gibi, Hz Mehdi’nin sahip olduğu Allah korkusu son derece güçlüdür:
Mehdi, gerges kuşunun kanadı ile titremesi gibi Allah’tan çok korkan bir kimsedir (Celaleddin Suyuti’nin Tasnifinden Hadisler, Ahir Zaman Mehdisi’nin Alametleri (Kitabül Burhan fi Alametil Mehdiyyil Muntazar), s 23, Tercüme: Müşerref Gözcü Kahraman Neşriyet`Kitabevi-İstanbul


Güzel Ahlaklı Olması

Yüce Allah tarih boyunca pek çok elçi göndermiştir Kuran ayetlerinde, elçilerin güzel ahlaklı oldukları haber verilmiştir Kuran’ın “Şüphesiz sen üstün ve pek yüce bir ahlak üzerindesin” (Kalem Suresi, 4) ayetiyle, Peygamberimiz Hz Muhammed (sav)’in üstün bir ahlaka sahip olduğu bildirilmiştir Hadislerde haber verildiği üzere, Allah’ın kutlu bir elçisi olan Hz Mehdi’de bu özelliğe sahiptir
Mehdi Allah’a karşı son derece boyun eğicidir Ahlak bakımından Peygamber’e benzer (Kıyamet Alametleri, Berzenci, s 163)
Ahlakı benim ahlakım olan bir evladım çıkacak (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s 21)


Mücadeleci Olması

Peygamber Efendimiz (sav)’in hadislerinde bildirildiğine göre, Hz Mehdi de hem üstün ahlakıyla, hem de güçlü, mücadeleci karakteriyle tüm inananlara örnek olacaktır:
Mehdi işi sıkı tutacak (Kıyamet Alametleri, Berzenci, s 175)
Mehdi hesabını çok seri bir şekilde görecek ve vaadinden dönmeyecektir (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s 24)
Mehdi Doğu tarafından çıkacak Karşısına dağlar bile dikilse onları ezip geçecek, o dağlarda kendisine yol bulacaktır (El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, s 39)
Hamiyeti İslamiyesi (Allah’ın Sınırlarına Olan Titizliği ve Koruyuculuğu)
İslam’ın aleyhine söylenecek bir söz bile, ona ağır gelir
(İbn Hacer El Mekki; “El-Kavlü’l Muhtasar fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar”, s 15-75)



Zamanın En Hayırlısı Olması

Mehdi ortaya çıktığı dönemde karışıklık içinde olan dünya, onun vesilesiyle aydınlık bir çağ yaşamaya başlayacaktır Böylelikle onun vesilesiyle birçok hayır gerçekleşecektir Peygamberimiz (sav)’in hadislerinde Hz Mehdi için devrinin en hayırlısı olduğu haber verilmektedir:
Muhammed ümmetinin en hayırlısı ve sizin zorlukları gideren veliniz olan kimseye katılın O Mehdi’dir” (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s 57)
Devrinde yeryüzünün en hayırlısı kendisi olacaktır
(El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, s 27)
Mehdi (zamanındaki) insanların en hayırlısıdır (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s 58)
“Mehdi insanların en hayırlısıdır” (Ali b Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi “Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi”)



Adaletli Davranır

Ebu Ca’fer Muhammed b Ali demiştir ki:
“Bizim Ehl-i Beytimizden Mehdi ortaya çıktığı zaman, malları eşit olarak paylaştırır Halka adaletli davranır Kim ona itaat ederse, Allah (cc)’a itaat etmiş olur O, Mehdi diye isimlendirilmiştir Çünkü O, gizli (bilinmeyen) bir işe rehberlik edecektir” (Mer’iy b Yusuf b Ebi bekir b Ahmet b Yusuf el-Makdi’si “Feraidu Fevaidi’l Fikr Fi’l İmam El-Mehdi El-Muntazar”)
Yeryüzü daha önce zulüm ve haksızlıkla dolu olduğu gibi Mehdi tarafından adalet ve doğrulukla doldurulacaktır (Ali Bin Sultan Muhammed el Kari “Risaletül Meşreb el Verdi fi Mezhebi’l Mehdi”)




Herkes Tarafından Çok Sevilmesi

Müminlerin bir kimseyi sevmede gözettikleri ölçü, o kişinin Allah’a olan yakınlığı, sevgisi, korkusu ve bağlılığıdır Bu nedenle, Rabbimiz’in sıfatları en çok kimde tecelli ediyorsa, müminler tarafından en çok sevilen, saygı duyulan kişi o olur Nitekim, Allah’ın elçileri, Yüce Allah’ın sıfatlarının en fazla tecelli ettiği, takvaca en üstün ahlakı gösteren kişiler olmuştur Peygamberimiz (sav), ahir zamanda Hz Mehdi’nin, dönemin en sevilen şahsı olacağına işaret etmiştir:
Allah (cc) bütün insanların kalplerini onun (Mehdi’nin) muhabbetiyle dolduracaktır (El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, s 42)
Ümmet-i Muhammed’den memnun olmadık hiçbir fert kalmayacaktır (Kıyamet Alametleri, Berzenci, s 163)
Ebu Abdullah Nuaym b Hammad, Abdullah b Mes’ud’dan şöyle rivayet etmiştir:
Allah (cc) Onun muhabbetini insanların kalplerine yerleştirecektir Böylece onlar, gündüzleri arslan kesilen ve geceleri de ibadetle geçiren bir toplum olacaklar (Ukayli “En-Necmu’s-sakıb fi Beyanı Enne’l Mehdi min Evladı Ali b Ebi Talib Ale’t-Temam ve’l kamal”)
Onun hilafetinden yer ve gök ehli, hatta havadaki kuşlar bile razı olacaktır (El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, s 29)


Tebliğ Gücü (İrşad)



Hz Mehdi’nin tebliğ gücüyle ilgili aşağıdaki hadisler, görünen manalarının dışında farklı şekillerde yorumlanmaktadır Bu yorumlardan biri şu şekilde olabilir: Hz Mehdi “kuru bir ağaç”a benzetilen bir insana yönelmesiyle ve onun hidayetine vesile olmasıyla; önceleri aynı kuru bir ağaç gibi etrafına faydalı olamayan bu insanı, bu kez yeşillenmiş ve meyve vermiş bir ağaç gibi etrafına, yani devletine, milletine, dinine ve bütün insanlığa faydalı hale getirecektir


Hz Mehdi, kuru bir ağacı diktiğinde de ağaç hemen yeşillenip yapraklanacaktır (El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, s 43)
O (Mehdi) kuru bir kamış ağacını kuru bir yere dikecek, anında yeşillenip yaprak verecek (Kıyamet Alametleri, Berzenci, s 165)
Aşağıdaki hadiste de benzer bir şekilde; önceleri cahil, cimri ve korkak olan bir insanın, ahir zamanın büyük mürşidi (doğru yolu gösteren kişisi) Hz Mehdi’nin tebliği ve eğitimiyle bilgili, cömert ve cesur bir hale geleceği; adeta önceleri kuru ve faydasız olan bir ağacın yeşerip yaprak vermesi gibi şahsiyetini değiştireceği bildirilmektedir:
Asrında cahil, cimri ve korkak olan bir adam hemen alim, cömert ve cesur olacak (Kıyamet Alametleri, Berzenci, s 186)


Zalimlere Karşı Hakkı Müdafa Eder

Hafız Ebu Abdullah Nuaym b Hammad “Fiten” kitabında, Cafer b Yesar Es-sami’den şöyle rivayet etmiştir:
Mehdi zalime karşı hakkı müdafa edecektir Hatta (zalim) bir insanın azı dişinde olan (haksız bir lokmayı) bile ondan çekip alacak ve sahibine iade edecektir
(En-Necmu’s-sakıb fi Beyanı Enne’l Mehdi min Evladı Ali b Ebi Talib Ale’t-Temam ve’l kamal)
Hikmeti Ve Anlayış Gücü

Hadislerde, Hz Mehdi’nin Allah tarafından kendisine verilmiş özel bir güce sahip olduğu bildirilmektedir:
O, kimsenin bilemediği gizli bir gücün sahibi olduğu için kendisine Mehdi denilmiştir
(Ahir zaman Mehdisinin Alametleri, Müellif: Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Kahraman Neşriyat S 77)
Büyük İslam alimlerinden Muhyiddin Arabi, eserlerinde Hz Mehdi’nin dikkat çeken başlıca 9 özelliğini şu şekilde belirtmektedir:
1 Basiret sahibi olması
2 Kutsal kitabı anlaması
3 Ayetlerin manasını bilmesi
4 Tayin edeceği kimselerin hal ve hareketlerini bilmesi
5 Öfkelendiğinde bile merhamet ve adaletten ayrılmaması
6 Varlıkların sınıflarını bilmesi
7 İşlerin girift taraflarını bilmesi
8 İnsanların ihtiyacını iyi anlaması
9 Bilhassa kendi zamanında ihtiyaç hissedilen gaibi ilimlere vukufu bulunması (bilmesi) gaibi (gizli, görünmeyen) ilimlerden haberdar olması


Kutsal Emanetlerle Çıkması

Pek çok hadiste, Hz Mehdi’nin kutsal emanetlerin bulunduğu yerden çıkacağı ve bunları açan ilk kişi olacağı haber verilmektedir Bu hadislerden biri şöyledir:
Naim bin Hammad, Ebu Cafer’den şöyle rivayet etmiştir; “Mehdi, Mekke’de Peygamberimiz’in sancağı, gömleği, kılıcı, işaretleri, nuru ve güzel ifadesiyle yatsı vaktinde çıkar (Ali b Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi “Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi)
Peygamber (sav)’in softan bayrağı ile çıkacaktır O bayrak dört köşeli olup dikişsizdir ve rengi siyahtır O’nda bir hicr (hale) bulunur O Resulullah (sav)’in vefatından beri açılmamış olup Mehdi çıkınca açılacaktır (Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri, Ali Bin Hüsamettin El Muttaki, s 22)

Hz Mehdi’nin Gözetlenmesi -Takip Edilmesi



Deccal çıkınca, ona karşı müminlerden bir şahıs (Mehdi) yönelir Derken o mümin kimseye birçok silahlılar, Deccal’in merkezlerde gözetleme yapan silahlıları karşı çıkarlar (Mehdilik ve İmamiye s 37, Sahih-i Müslim, c 11/s 393’den nakil)
Hadisin başlangıcında Hz Mehdi’nin Deccal’in taraftarları tarafından gözetlendiği ve takip edildiği bildirilmektedir Önceki devirlerde de, Allah yolunda mücadelede bulunmuş bazı peygamberlerin de benzer şekilde gözetlendiğini, böylece kontrol altında tutulmak istendiğini Kuran’dan öğrenmekteyiz:
“O, kendisinde delilik bulunan bir adamdan başkası değildir, onu belli bir süre gözetleyin” (Müminun Suresi, 25) [/size] [/b]


İmam Mehdi’nin Zuhur Edeceği Şehir



İstanbul
Hadislerde dikkat çekilen bir başka önemli şehir ise, o dönemde Konstantiniyye ismine sahip olan İstanbul’dur
Konstantiniyye: İslam dünyasında İstanbul şehri için kullanılmış isimlerden biridir (Büyük Lugat, Türdav)
Peygamberimiz (sav)in pek çok hadisinde, Hz Mehdi’nin Konstantiniyye’yi manevi anlamda fethedeceği bildirilmektedir Bu konudaki hadislerden bazıları şöyledir:
Hz Mehdi’nin İstanbul’u Manen Fethetmesi
Naim b Hammad, Cafer’den tahric etti:
Allah Teala onun (Mehdi’nin) elindeki Konstantiniyye’nin manen fethini müyesser (kolay)kılar (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, 56)
Naim b Hammad, Ebu Said el-Hudriden tahric etti; Peygamberimiz (sav) buyurdu ki:
(Mehdi’nin) zamanında uykuda olan uyandırılmaz ve bir damla kan bile akıtılmaz (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, 11)
Hz İbni Amrdan (ra) rivayet edilmiştir: Peygamberimiz (sav) buyurdu ki: Ey Ümmet! Altı şey vardır ki; onlar olmadan kıyamet kopmaz (altıncısı) medinenin (şehrin)fethi
-Denildi ki: Hangi medine? (Hangi şehir?)
-Buyurdu ki: Konstantiniyye
Bu Konstantiniyye’nin Mehdi tarafından yapılacak fethidir (Kıyamet Alametleri, 204 Ramuz-el Ehadis, 296)
Ikdid-dürer isimli eserde şöyle geçer:
Konstantiniyye’nin yedi suru vardır O Rum denizine dökülen Haliç üzerinde kurulmuştur Denizi Rum illerine ve Endülüs’e doğru uzanır gider (Kıyamet Alametleri, 181)


Hz Mehdi’nin Beraberinde Kutsal Emanetlerle Çıkması


Abdullah b Surefeden rivayet edildi ki:
Mehdi’nin beraberinde süslenmiş bir halde Peygamberimiz (sav) in bayrağı olacaktır (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, 65)
Peygamber (sav)in softan bayrağı ile çıkacaktır O bayrak dört köşeli olup dikişsizdir ve rengi de siyahtır Onda bir hicr (hale) bulunur O, Resulullah (sav)in vefatından beri açılmamış olup Mehdi çıkınca açılacaktır (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, 23)
Hz Mehdi’nin Konstantiniyye’yi İmar Etmesi


Mehdi Konstantiniyye ve diğer beldelerin imarına çalışır (El-Kavlul Muhtasar Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, 42)