Ne Söylesem Kar Etmeyecektir!

Günler bir bir açan çiçeklerin nefesiydi
Umutlar kalbin toprağında yeşerecekti
Hedef yaşamak için şart olacak cabaydı
İnsan için azimetin rüknü mutlak olacaktı…


Sadece nazarla akmak anlamdan kalmaktır
Hareket için bilgi şartı tecrübede olacaktır
Hevesler dirliği kültür iklimine sorulacaktır
Adabı muaşeret insan kimliğinde şart olandır…


Aşk ölümün sayfalarında yanmanın kıvamıdır
Çilenin baharında ulvileşen hasadın harmanıdır
Akıl insan için hesabın salkımlarında anılandır
İcmal için şart olan nefsin nizamında kalmaktır…


Nameler içine gizlenen buselerin hazzı başkadır
Baharlar yalnız aşkların umutla kucaklaşmasıdır
Coşku kan için aranan vuslattır Hakk anılmalıdır
Ömür içinde silinmeyenler kayıtlara saklanmalıdır…


Gönül taliplisine bakar naz mevsiminde koklanır
Kiraz iklimine kan dirliğinde aşk sayıklanacaktır
Merak heveslerin şartlarında vuzuha koşacaktır
Kemaliyet nitelik için insan kimliğine şart olandır…


Nisa kimliğinin adresinden azade nefesleniyorsa
Adamlık hassasiyetinden anlamadan konuşuyorsa
Zahirin celbettiği nefeslerde soluyarak uyuyorsa
Mana fakirliğinde hicranın yamaçlarında ağlıyorsa…


Dikkat edilirse rekabet kadın kimliğinin açmazıdır
Kendi hemcinsleriyle muvazene için darboğazdadır
Fıtri olarak kaynana gelin elti görümce ağıtlarıdır
Analık sıfatını anlamakta zorlanan hazin naçarlığıdır…


Anlamak için toprağı başağı yağan her damladan ahı
Yakarış içinde bilinçsiz nefesin manasızlığında olmayı
Yozluğun monotonluğunda umutla solumadan bağırmayı
Edepten arî olarak çiçeği kurutarak aşkı anlamamayı…



Mustafa CİLASUN