Ruhum Figan Eder, Gözlerim Sessizce Yaş Döker!

**MustafaCilasun** · 07-23-2010

Fecrin kuşatan sessizliğinde
Halin ibret bahşeden idrakiyle dalmıştım yine, alıp götüren hasretin aşk esinine
Bir loşluk ihata etmişti birden bire, tefekkür sahnesi perdelerini açmıştı hüzün güftesiyle
Ne kadar çırpınsam, çare bulmak adına umuda sırılsıklam sarılsam olmuyor bir vesile

Hasta kalbim, bir matem içinde kelam-ı kadrim
Şehrine vasıl olamadığım ahdim, yüreğimi dağlayan elemli bahtım, kime şikayet ederim
Çaresiz sabrı nefeslenirim,nasibi vuslat olması için niyaz ederim, ah kalbim bak sessizim
Kim ne söylerse boyun bükerim,bir mecnun misali derdin tedrisatından umutla geçerim

Sine-i melalimde her vakit mevdim sonbahar
Ey aşk, söyle akıl niye alık alık bakar, yar izanımda ne arar, sevda vuslat için mi bahar
Durmaz gözyaşım akar,içim niye kan ağlar, nazar eden nefesler efkarımı ne kadar anlar
Gönül kaybolan yıllara umutla bakar, ibreti paye olması için aşk, hala yüreğimde yaşar

Ömrüm sanki zemherinin lahzasında içim sızlar
Ne kadar mahzunluk var ise ruhum titreyerek ve ibretle anar, hasretin fırakında aşk var
Sevda niye hicran ile yüreğime akar, yalnızlık yalçın kayaların lisanında bir başka ayar
Ey hak, her halimi bilensin, müddeti nefesin yegane sahibisin, kalbimdesin niye kar yağar

Minareler arzı endam ediyor, göğe yükseliyor
Şerefeler mahzun bir şekilde müezzinleri bekliyor, sabrediyor, kanaatle sana yöneliyor
Okunan ezanlar anlayanlar için neler söylüyor, dil-i kadim için niye yabancılık çekiyor
Tarihim, atim adına haya ediyor, arşivler ne dile geliyor ve ne de nefesleri çelbediyor

Mustafa CİLASUN

07-23-2010	#1
MustafaCilasun	Ruhum Figan Eder, Gözlerim Sessizce Yaş Döker! Fecrin kuşatan sessizliğinde Halin ibret bahşeden idrakiyle dalmıştım yine, alıp götüren hasretin aşk esinine Bir loşluk ihata etmişti birden bire, tefekkür sahnesi perdelerini açmıştı hüzün güftesiyle Ne kadar çırpınsam, çare bulmak adına umuda sırılsıklam sarılsam olmuyor bir vesile Hasta kalbim, bir matem içinde kelam-ı kadrim Şehrine vasıl olamadığım ahdim, yüreğimi dağlayan elemli bahtım, kime şikayet ederim Çaresiz sabrı nefeslenirim,nasibi vuslat olması için niyaz ederim, ah kalbim bak sessizim Kim ne söylerse boyun bükerim,bir mecnun misali derdin tedrisatından umutla geçerim Sine-i melalimde her vakit mevdim sonbahar Ey aşk, söyle akıl niye alık alık bakar, yar izanımda ne arar, sevda vuslat için mi bahar Durmaz gözyaşım akar,içim niye kan ağlar, nazar eden nefesler efkarımı ne kadar anlar Gönül kaybolan yıllara umutla bakar, ibreti paye olması için aşk, hala yüreğimde yaşar Ömrüm sanki zemherinin lahzasında içim sızlar Ne kadar mahzunluk var ise ruhum titreyerek ve ibretle anar, hasretin fırakında aşk var Sevda niye hicran ile yüreğime akar, yalnızlık yalçın kayaların lisanında bir başka ayar Ey hak, her halimi bilensin, müddeti nefesin yegane sahibisin, kalbimdesin niye kar yağar Minareler arzı endam ediyor, göğe yükseliyor Şerefeler mahzun bir şekilde müezzinleri bekliyor, sabrediyor, kanaatle sana yöneliyor Okunan ezanlar anlayanlar için neler söylüyor, dil-i kadim için niye yabancılık çekiyor Tarihim, atim adına haya ediyor, arşivler ne dile geliyor ve ne de nefesleri çelbediyor Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!