Eylül Karşılaması

Yaz nefesli ağustos böcekleri aşk mı ölüm mü
Karabiber ağaçlarına son şarkılarını söylüyorlar
Dinliyorum


Akasya titreyen yapraklarını öpüp vedalaşıyor
Az sonra soyunup uykuya dalacak
Görüyorum


Bir kadın yorgun anılarını elerken ağlıyor
Silemiyorum matemini küçük parmaklarımla
Gözyaşlarını öpüyorum


Uzaklarda bir adam umudundan vurulmuş
Dolduruyor valizine kalbinden kalan parçaları
Topluyorum


Zamanın dizlerinde uyuyan hüzün esneyerek uyanıyor
Yalnızlık kokusu yayılıyor topraktan
Kokluyorum


Tanrı, çocuklarına kızmış anne hiddetiyle mevsimi yıkıyor
Yıldızlar kaçıp saklanıyor şimşekten
Korkuyorum


Bir çingene falda gördüğü gölgeyi ben sanıyor
Henüz doğmadım ki
Eylül’ de doğacağım
Bekliyorum

alıntı