Komedinin Eğilimleri

Avrupa komedi tarihi, Rönesans'tan başlayarak, birçok sapmalara karşın, fars biçimleri bir yana bırakılırsa, iki kutup çevresinde gelişir Ortaçağ, komedi terimine yer vermemekle birlikte komik edebiyatın birçok biçimini kullanır (fars, sottie, ibret, vb) Zaten komedi, bir edebiyat türü olarak, yazılı metinden çok bedensel eyleme dayanan kaba saba, gürültücü popüler oyunlardan ayrılır Bu tür oyunlarda etki, yazarın buluşlarından çok toplumun belleğinden ve geleneklerden kaynaklanır

Komedi ya düşsellik ve fantezi çevresinde ya da töre ve toplum betimlemelerini vurgulayarak gerçekçilik çevresinde oluşur Aynı zamanda komedinin sınırını da çizen sürekli iki eğilim vardır Aşırı fantezi düşkünlüğü kimi zaman, baştan aşağı entrikaya

dayalı, çok mekanik ve somut toplumsal gerçeklere yer vermeyen yapıtların doğmasına yol açtı Buna karşılık, yalnızca toplumsal betimlemeye ya da dönemin törelerini göz önünde tutan anlatıya bağlılık , duyarlılığın tüm güldürü etkisini yok ettiği "ciddi komedi"leri ortaya çıkardı Entrika düzeniyle düş evrenindeki sapmaların az çok doğrulukla somut bir

çerçevede yer almalarına ya da gerçekçi portrenin düş gücüyle az çok değiştirilmesine bağlı olarak, bu iki yaklaşım arasında birçok çeşitleme yapma olanağı vardır