Bu Ümmetin Seni Arar..

Kalbimizde yazmaya çalıştığımız o mührüne kurban olduğumuz…

Anam babam sana feda olsun” diyen yiğitlerin misali bir teline feda etseydim şu biçare “ben”i…”Ben” olamadığım şu iğrenç “beni”…
Günah deryasındaki havuzdan bir türlü tam olarak çıkamamış ,artık benim bile kendisinden şüphe ettiğim şu zavallı “beni”…Temizlenir miydim sahi o zaman Efendim?

Kahramanların gibi değiliz elbette…Yaşına rağmen ısrarla şehadet şerbetini içmek isteyen küçüğün “yüreği” yok belki bizde…
Ama hasretiz sana…Şaşkınız halimize…

Mesajın kalplerdeki ferman…Ulaşacak inşALLAH cümle aleme…
Biz Kevser havuzundaki randevuyu bekleyen aciz,zayıf,yorgun düşmüş varlıklar…
Susuzluğumuzun şerbetini o güne saklıyoruz…Ellerinin dudaklarımızla birleşeceği o güne…

Medine Ensarı misali ,kalplerimizin en müstesna köşesindesin…
Yorgunluktan biçare kalmış,göremez ,duyamaz olmuş bu sinelere hissettir kendini…
Hissettir,süründür ve gerekirse öldür yolunda…

Ve şimdi seni güllerle anıyoruz…
Herşeye rağmen Seninle olmaya çalışıyoruz…
Bütün ihtişamıyla karşımızda olan şu yalan dünyayı her zaman koyamasak da şöyle bir yana;
Seni senden kalanlarla yaşamaya,yaşatmaya çalışıyoruz