Ve İnsan Aldandı!

Aldanış hayatımızın her anına nüks ettiAmaçlarımız uğruna yaşarken,onlar için paralanırken,
gerçek amacımızı unuttukBütün sorularımız cevapsız kaldı birden bire,uyandık ve büyük bir dehlizin içinde bulduk kendimiziHerşey yalanmış,gerçek sanmışız aldanmışız

Oturduğumuz evler,havasını attığımız lüks arabalar,müchevlerimiz,marka kıyafetlerimiz,
hepsini bizim zannetdikHarcadık,savurduk,kibirlendik,paylaşma yı,sadakayı,en acısı şükrü unuttukBizimdi para,biz çalışıp kazanmıştık hakkımızdı istedigimiz gibi davranmakAma aldandık elimizdekiler birer birer gidince bizden,anladık rızkın malın mülkün tek sahibi vardı oda Alllah tıNe demişti hzYunus “Mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi”

Zamansız bulduk ayrılıkları ağladık,yıkıldıkÇok sıkı bağlandık sevdiklerimize,sahiplendik,vakti gelince gitmelerini kaldıramadık bu yüzdenGerçek sahibi yanına alınca kabullenemedik,isyan ettik kimi zamanOnlar bizimdi annemiz,babamız,kardeşimiz,evlatlarımızdı,sah ip olduğum en güzel şey demezmi bir anne evladı içinAma aldandık sahipleri değil sadece emanetçileriydik onlarınEşimiz,annemiz, babamız, kardeşimiz,hiçbirine sahip değiliz aslında, ne yapabiliyoruz onlar hastalandıkların da ;koca bir hiç aldanışımızın ispatı değilmi bu

Bir canımız var dedik kimi zaman bu can bizimmiydi kiÖyle zannettik aldandık,sigara içtik,içki içtik,kötülüklere bulaştık,canımızı sağlığımızı ateşe attıkBunları ne hakla yaptık emaneti bizim mi sandık

Burda olma gayemizi unutup hayata daldıkEyvah ki biz fena aldandık
“İdrak-i meali bu küçük akla yetmez,zira bu terazi bu ağır sıkleti çekmez”biz sahip değil sadece kulduk,anlamadık,anlayamadık ve aldandık
-alıntı-

Mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi
Malda yalan mülkte yalan gel birazda sen oyalan