Seni Değil Peluş Battaniyemi Özledimm:((

**gülgüzeli** · 04-25-2008

Dursun zamanbeni paramparça eden şu zaman DURSUN ARTIK…kaybetmeyi öğrendiğim günden beri saniyeler birbirini kovalıyorsanki daha çok şey almak istermiş gibi elimdenoysa neler aldı gotürdü bendencanımdan çok sevdiğimi aldı
Seni aldı

Zaman mıydı aramızdaki buz dağlarının sebebi?özlüyorum desem bile ne değişecekgelecekmisin?sarılacakmısın tekrar sımsıkıbirdaha hiç bırakmayacakmış gibi
Ya da sevebilecekmisin tekrar?
Sahi sevdin mi beni hiç?yüreğin titredimi adımı anarken?ya da için acıdı mı “elveda” derken
Özlüyorumsaçının kokusunuarasında kayıp gitmesini elleriminbir yere giderken “bu bana yakıştı mı” demenioysa hiç önem vermezdin ne düşündüğümeama laf olsun diye sorardın işte…

O soğuk kış gecelerinde sana sarılıp izlemek varken filmleri,o peluş battaniyemle baş başa bırakırdın benibu kadar zor muydu bana sarılmakısıtmakiçinin sıcaklığını hissettirmekiçin mi almıyorduhiç söylemedin bana sevdiğiniben de hiç sormadım zatenbelki de korktum söylemendenaslında “hayır” demezdin biliyorum ama ya söylersen…zaten hep bir korkuyla yaşadım “herşey yalanmış” dercesine korktum seninle yaşamaktanhep başkasına tercih edilmekten korktum

Ve yaptın…başka kollarda aradın mutluluğu…başka tenlerde aradın benim sıcaklığımı
Ve belki de ısıttın onu sıcaklığınla…o peluş battaniyenin altında beraber izlediniz filmleri
Oysa benimle beraberken film bile izlemezdin senben izlemek isteyince de “yine ağlayacak mısın? “ deyip dalga geçerdin benimledoğru ağlardım…ama filme değilorda anlatılan ama benim bir türlü yaşayamadıklarıma…

O içten sarılmalara,o içten öpüşlere o kadar muhtaçtım ki anlatamadım bunu sanasadece sıcak bir gülüş bekledim sendenama sen hep yargıladın benigülüşümü,ağlamamı,giydiğim kıyafetlerihatta arkadaşlarımı bile…her şeyimle nefret ediyordun sanki bendenneden çekip gitmedin peki dünyamdanmadem sevmedin beni neden gitmedinhep beni bekledinbelki de bu bir kaçıştı senin içinya da kendini aklamak için oynadığın bir roldüArtık duramazdım
Gittim… içimde yaşayamadıklarımın onca çok olmasına rağmen…nefes alamayacağımı bile bile…mecburdum belki de…ama en çok canımı beni uğurladığın o soğuk “elveda” acıttı…
Boşver…giden gitti…kaybettiğin bir şey yokmuş gibi düşünaslında öyle gerçektenkaybettiğin hiçbir şey yokbenide kaybetmedinzaten hiç kazanmamıştın ki…ama ben peluş battaniyemi özledim

alıntı

04-25-2008	#1
gülgüzeli	Seni Değil Peluş Battaniyemi Özledimm:(( Dursun zamanbeni paramparça eden şu zaman DURSUN ARTIK…kaybetmeyi öğrendiğim günden beri saniyeler birbirini kovalıyorsanki daha çok şey almak istermiş gibi elimdenoysa neler aldı gotürdü bendencanımdan çok sevdiğimi aldı Seni aldı Zaman mıydı aramızdaki buz dağlarının sebebi?özlüyorum desem bile ne değişecekgelecekmisin?sarılacakmısın tekrar sımsıkıbirdaha hiç bırakmayacakmış gibi Ya da sevebilecekmisin tekrar? Sahi sevdin mi beni hiç?yüreğin titredimi adımı anarken?ya da için acıdı mı “elveda” derken Özlüyorumsaçının kokusunuarasında kayıp gitmesini elleriminbir yere giderken “bu bana yakıştı mı” demenioysa hiç önem vermezdin ne düşündüğümeama laf olsun diye sorardın işte… O soğuk kış gecelerinde sana sarılıp izlemek varken filmleri,o peluş battaniyemle baş başa bırakırdın benibu kadar zor muydu bana sarılmakısıtmakiçinin sıcaklığını hissettirmekiçin mi almıyorduhiç söylemedin bana sevdiğiniben de hiç sormadım zatenbelki de korktum söylemendenaslında “hayır” demezdin biliyorum ama ya söylersen…zaten hep bir korkuyla yaşadım “herşey yalanmış” dercesine korktum seninle yaşamaktanhep başkasına tercih edilmekten korktum Ve yaptın…başka kollarda aradın mutluluğu…başka tenlerde aradın benim sıcaklığımı Ve belki de ısıttın onu sıcaklığınla…o peluş battaniyenin altında beraber izlediniz filmleri Oysa benimle beraberken film bile izlemezdin senben izlemek isteyince de “yine ağlayacak mısın? “ deyip dalga geçerdin benimledoğru ağlardım…ama filme değilorda anlatılan ama benim bir türlü yaşayamadıklarıma… O içten sarılmalara,o içten öpüşlere o kadar muhtaçtım ki anlatamadım bunu sanasadece sıcak bir gülüş bekledim sendenama sen hep yargıladın benigülüşümü,ağlamamı,giydiğim kıyafetlerihatta arkadaşlarımı bile…her şeyimle nefret ediyordun sanki bendenneden çekip gitmedin peki dünyamdanmadem sevmedin beni neden gitmedinhep beni bekledinbelki de bu bir kaçıştı senin içinya da kendini aklamak için oynadığın bir roldüArtık duramazdım Gittim… içimde yaşayamadıklarımın onca çok olmasına rağmen…nefes alamayacağımı bile bile…mecburdum belki de…ama en çok canımı beni uğurladığın o soğuk “elveda” acıttı… Boşver…giden gitti…kaybettiğin bir şey yokmuş gibi düşünaslında öyle gerçektenkaybettiğin hiçbir şey yokbenide kaybetmedinzaten hiç kazanmamıştın ki…ama ben peluş battaniyemi özledim alıntı __________________