M. Akif'ten İbretlik Anı

M Akif'
ten
İbretlik Anı
Mehmet Akif her sabah namazı için sultanahmet camiine gelirHer gelişindede yaşlı bir adamın kendisinden önce gelmiş görürNe kadar
erken
gelirse gelsin bu durum değişmez Yaşlı adam mutlaka ondan önce gelmiş olur Ancak bu yaşlı pir-i fani ve bu nur yüzlü adam hiç durmadan ağlamakta ve gözyaşı dökmektedirBundan sonra Mehmet Akif şöyle anlatıyor:

Bu yaşlı insanın bir gün yanına sokuldum ve niçin durmadan ağladığını sordumVe ona Cenab-ı Hakkın rahmetinin enginliğini anlattımAma o yinede ağlamasına devam ettiBana derdimi tazeleme git dedi Ben yinede ısrar ettimÇaresiz kaldı ve yine gözyaşları içinde bana şunları anlattı

Ben dedi 2Abdülhamit zamanında orduda binbaşıydımVe ailem çok zengindiKışladan ayrılamıyordumancak birgün anne ve babamı ard arda vefat haberlerini aldım

Ailede benden başkada işlerimizi yürütecek kimsede yoktuçiftlikler,dükk anlar,mağazalar ortada kalmıştıhemen sadarete bir dilekçe yazdım ve istifa etmek istediğimi bildirdim sadaretten gelen cevap menfiydiistifam kabul olmamıştıben ikinci ardından da üçüncü bir müracatta bir müracatta bulundumama her defasında aynı cevapla karşılaştım

Bunun üzerine hünkara müracata karar verdimbu karararımı sadarete bildirdimisteğim kabul edildidurumumu hünkara vicahi olarak anlattımelimden geldiğince mazeretimin meşruluğunu ispata çalıştımhünkar istifa talebimden hoşlanmamıştıyüz ifadesinden bunu anlamak hiçte zor değildiisteksiz bir işaretle elinin tersi ileri git dedi,seni istifa ettirdik dedi

Ben sevinerek huzurundan ayrıldım eve döndümo gece rüyamda osmanlı ordusu tabur tabur,bölük bölük geliyor ve EFENDİMİZE teftiş veriyordubu ordu idi ki kısa bir süre sonra bütün cihana karşı kavga verecektive bu ordunun teftişini bizzat EFENDİMİZ yapıyordu

Yanında 4 büyük halife olduğu halde efendimiz önünden geçen bölük ve taburları teftiş ederken ondan bir adım geride edep ve terbiye içinde boynu bükük Abdülhamid de bulunuyorduderken benim taburda geçmeye başladıAncak tabur dağınıktıbaşlarında kumandanları yoktu

EFENDİMİZ bunu görünce Abdülhamid cennet mekana:Bu birliğin kumandanı nerde diye sordu?oda talebi üzerine istifa ettirdik dediişte o esnada
EFENDİMİZ beni bütün ömür boyu ağlatacak şu sözü söyledi:senin istifa ettirdiğini bizde istifa ettirdik dedi

-Söyle bunu duyduktan sonra ben ağlamayayımda kim ağlasın?

Ve Mehmet Akif diyor:yaşlı adam ağlamasına,inlemesine devam etti derdi büyüktüsessizce yanından uzaklaştımzaten başkada yapabileceğim bir şey yoktuzira bu pir-i fan-i tesellisini EFENDİMİZ den bekliyordukabul edildiği müjdesi gelmeden belliki inlemesi dinmeyecekti