Risale-İ Nur Külliyatı &Quot;İkinci Söz&Quot;

Risale-i nur külliyatı "İkinci söz"

İkinci söz

بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ

اَلَّذِينَيُؤْمِنُونَبِالْغَيْبِ

Îmanda ne kadar büyük bir saadet ve ni'met ve ne kadar büyük bir lezzet ve rahat bulunduğunu anlamak istersen; şu temsilî hikâyeciğe bak, dinle:

Bir vakit iki adam, hem keyif, hem ticaret için seyahate giderler Biri hodbin, talihsiz bir tarafa; diğeri hudabin, bahtiyar diğer tarafa süluk eder, giderler

Hodbîn adam, hem hodgâm, hem hodendiş, hem bedbin olduğundan bedbinlik cezası olarak nazarında pek fena bir memlekete düşer Bakar ki: Her yerde âciz bîçareler, zorba müdhiş adamların ellerinden ve tahrîbatlarından vâveylâ ediyorlar Bütün gezdiği yerlerde böyle hazîn, elîm bir hâli görür Bütün memleket, bir matemhane-i umumî şeklini almış Kendisi, şu elîm ve muzlim haleti hissetmemek için sarhoşluktan başka çare bulamaz Çünki: Herkes ona düşman ve ecnebi görünüyor Ve ortalıkta dahi, müthiş cenâzeleri ve me'yusâne ağlayan yetimleri görür Vicdanı, azab içinde kalır Diğeri Hüdâbîn, hudâperest ve hak-endiş, güzel ahlâklı idi ki: Nazarında pek güzel bir memlekete düştü İşte bu iyi adam, girdiği memlekette bir umumî şenlik görüyor Her tarafta bir sürur , bir şehr-âyin, bir cezbe ve neş'e içinde zikirhâneler herkes ona dost ve akrabâ görünür Bütün memlekette yaşasınlar ve teşekkürler ile bir terhisat-ı umumiye şenliği görüyor Hem, tekbir ve tehlil ile mesrurâne ahz-ı asker için bir davul, bir musiki sesi işitiyor Evvelki bedbahtın hem kendi, hem umum halkın elemi ile müteellim olmasına bedel; şu bahtiyar, hem kendi, hem umum halkın süruru ile mesrur ve müferrah olur Hem güzelce bir ticaret eline geçer Allah'a şükreder Sonra döner, öteki adama rastgelir Halini anlar Ona der: "Yâhu sen divâne olmuşsun Batnındaki çirkinlikler, zâhirine aksetmiş olmalı ki; gülmeyi ağlamak, terhisatı, soymak ve talan etmek tevehhüm etmişsin Aklını başına al Kalbini temizle

(Orjinal Sayfa:17)

Tâ, şu musibetli perde senin nazarından kalksın, hakikatı görebilesin Zira, nihayet derecede âdil, merhametkâr, raiyet-perver, muktedir, intizam-perver, müşfik bir melikin memleketi, hem bu derece göz önünde âsâr-ı terakkiyat ve kemâlât gösteren bir memleket, senin vehminin gösterdiği Sûrette olamaz" Sonra o bedbahtın aklı başına gelir nedâmet eder "Evet, ben işretten dîvâne olmuştum Allah senden razı olsun ki, Cehennemî bir hâletten beni kurtardın" der

Ey nefsim! Bil ki: Evvelki adam kâfirdir Veya fasık gafildir Şu dünya, onun nazarında bir mâtemhâne-i umumiyyedir Bütün zîhayat, firak ve zeval sillesiyle ağlayan yetimlerdir Hayvan ve insan ise; ecel pençesiyle parçalanan kimsesiz başıbozuklardır Dağlar ve denizler gibi büyük mevcûdât, ruhsuz, müdhiş cenazeler hükmündedirler Daha bunun gibi çok elîm, ezici, dehşetli evham, küfründen ve dalâletinden neş'et edip, onu mânen ta'zip eder Diğer adam ise; mü'mindir Cenâb-ı Hâlikı tanır, tasdik eder Onun nazarında şu dünya, bir zikirhane-i Rahman, bir talimgah-ı beşer ve hayvan ve meydan-ı imtihan-ı ins ü cândır Bütün vefiyat-ı hayvâniye ve insanîye ise; terhisattır Vazife-i hayatını bitirenler, bu dâr-ı faniden, mânen mesrurâne, dağdağasız diğer bir âleme giderler Ta yeni vazifedarlara yer açılsın, gelip çalışsınlar Bütün tevellüdat-ı hayvaniye ve insaniyye ise; ahz-ı askere, silâh altına, vazife başına gelmektir Bütün zîhayat, birer muvazzaf mesrur asker, birer müstakkim memnun memurlardır Bütün sadalar ise, ya vazife başlamasındaki zikir ve tesbih ve paydostan gelen şükür ve tefrih veya işlemek neş'esinden neş'et eden nağamâttır Bütün mevcûdât, o mü'minin nazarında, Seyyid-i Kerim'inin ve Mâlik-i Rahim'inin birer mûnis hizmetkârı, birer dost memuru, birer şirin kitabıdır Daha bunun gibi pek çok latif, ulvî ve leziz, tatlı hakikatlar, îmanından tecelli eder, tezâhür eder

Demek îman, bir mânevî Tûba-yi Cennet çekirdeğini taşıyor Küfür ise mânevî bir Zakkum-u Cehennem tohumunu saklıyor Demek selâmet ve emniyet, yalnız İslâmiyette ve îmandadır Öyle ise, biz daima:

اَلْحَمْدُ ِللّهِ عَلَى دِينِ اْلاِسْاْلاِيمَانِ لاَمِ وَ كَمَالِ demeliyiz