Eski Mısır'da Gelenek Ve Görenekler

Eski Mısır'da Gelenek ve Görenekler

Erkekler, evde oturarak kumaş dokurlardı Dışarı işleri yapmak, pazara gitmek, kadınların göreviydi

Dokumacılıkta; ipliğin atkıları, yukarı doğru tutulur Mısırlılar, bunun tersini yaparak, iplik atkılarını aşağı doğru tutarlardı

Başka ülkelerde okurken de, yazarken de soldan sağa doğru gidilir Mısırlılar bunun tersini yaparlar, sağdan sola doğru yazıp okurlardı Bunun çok daha kolay, çok daha rahat olduğunu söyleyerek, başka ülkelerin insanlarının güç bir okuma yazma işi içinde olduğuna inanırlardı

Erkekler, yükleri başında; kadınlar ise, omuzlarında taşımaktaydılar

Tuvalet ihtiyacını kadınlar, ayakta; erkekler ise, çömelerek giderirlerdi

Doğal ihtiyaçlarını evin içinde giderirler; ama yemeklerini dışarıda sokakta yerlerdi Onlara göre utandırıcı olan gereksinimler gözden ırakta, evin içinde yapılmalı; utandırıcı olmayanlar ise açıkta yapılmalıydı

Erkek çocuklar, istemiyorlarsa annelerine babalarına bakmakla yükümlü değillerdi Ama kız çocuklar, istemeseler de annelerine, babalarına bakmakla yükümlüydüler

Ekmek hamurunu ayaklarıyla yoğururlardı Kil çamurunu yoğurmak için de ellerini kullanırlardı Gübreyi de elleriyle tutarlardı

Mısırlı insanların geçmiş olayları yazma merakı vardı Böyle olunca da, hiçbir ulusta görülmemiş biçimde tarih bilgisine sahip olmuşlardı

Ülkede yaşlılara çok saygı gösterilirdi Bir genç, yolda yaşlı biriyle karşılaşınca hemen kıyıya çekilir, ona yol verirdiYaşlılardan biri, içeriye girince; oturmakta olanların tümü, ayağa kalkardı Yolda karşılaşılan yaşlılar da selamlanmadan geçilmezdi Selamlama, hem baş eğmek, hem de elin birini dize götürmek biçiminde yapılırdı Kendilerinden büyük olanları adıyla çağırmazlardı

Temizliği her şeyin üstünde tutarlardı Pirinçten yapılma kupalarla su içerlerdi Bu kupaları her gün yıkayıp parlatırlardı Sürekli yıkayabilmek için, ketenden yapılma giysiler giyerlerdi

Kadınlar, tek parça; erkekler, iki parçadan ibaret giyinirlerdi

Mısırlılar, hastalığı yiyeceklerden kaptıklarına inanırlardı Bu nedenle, her ay bir kez kendilerini kusmaya zorlar, mide ve bağırsaklarını temizlerlerdi

Çok çeşitli tanrıları vardı Bu tanrılara yakararak kurban keserlerdi Ancak kesilecek boğa, titizlikle incelenir ve denetimden geçerdi Hayvan temizse, boynuzuna bir papirus şeridi sarılır, şerit mühürlenirdi Mühürlenmemiş bir boğayı kesmek, ölümle cezalandırılırdı

Kurban edilen hayvanın başını asla yemezlerdi Tören sırasında tüm kötülüklerin başta toplandığına inanırlar; bu yüzden de başı uzaklaştırırlardı Başı, çevrede kendi uluslarından olmayan kişiler varsa, onlara verirlerdi Bu kimseler de çoğunlukla Yunanlı olurdu Çevrede hiçbir yabancı yoksa; baş, Nil Nehri'ne atılırdı

Erkek çocuklarını sünnet ettirir, bunun için de törenler yaparlardı

Yas, cenâze konularında da kendine özgü töreleri vardı Evin önemli bir kişisi ölünce; kadınlar, başlarına ve yüzlerine çamur sürerlerdiGiysilerini, iplerle vücutlarına sımsıkı sararlardı Çıplak olarak dışarıda bıraktıkları göğüslerini yumruklaya yumruklaya sokaklarda dolaşırlardı Erkekler de buna benzer davranışlar yaparlardı Ölü, mumyalanmaya götürülünceye değin, yas törenini böyle sürdürürlerdi

Her keseye ve gelir durumuna göre mumyalama tarifesi vardı En iyi mumyalama “birinci sınıf” mumyalamaydı Yoksullar için, “üçüncü sınıf” mumyalama yapılırdı

Mısırlılar, Nil Nehri'nde boğulan veyâ timsahlarca saldırıya uğrayarak ölen kişilere kutsal kişi olarak bakarlardı Böylelerini -yabancı ya da yoksul bile olsalar- birinci sınıf mumyalarlardı Onlara rahipten başka hiç kimse el süremezdi

Hayvanlardan domuzu, temiz olmayan hayvan sayarlardı Bir domuz insana sürtünse, kendilerini giysileriyle beraber en yakın ırmağa atarlardı Ayrıca Mısırlı olsalar bile, hiçbir domuz çobanı, tapınaklara sokulamazdı Domuz çobanlarından kimse kız alıp vermez, kendi aralarında evlenirlerdi Tanrılara domuzu kurban etmezlerdi

Mısırlılar, hayvanların çoğunu kutsal sayarlar; zarar vermezlerdi İsteyerek bir hayvanı öldürmenin cezası, ölümdü Kadınlar veya erkekler, hayvan bakıcılığı görevi alırlar ve bu görev, babadan oğula geçerdi Bu kişiler, toplumda çok saygındılar Böyle bir göreve başlamak da, ant içerek olurdu

En kutsal hayvan, kediydi Bir evde yangın çıkınca, evin eşyalarını kurtaracaklarına, kedilerin kurtulmasına çalışılırdıEvin kedisi, doğal bir ölümle ölürse; o evde oturanların hepsi, kaşlarını kazıtırlar; eğer ölen köpekse, kafa da beraber bütün gövde kazınırdı

Çocukların başı, hemen tıraş edilmez, tanrıların hayvanı olarak bildikleri hayvanlara adak adanırdı Adanan yaşa gelince saçlar kesilir; saç-gümüşle tartılırdıSaç ağırlığınca gümüş, hayvan bakıcısına verilirdi O da, bu gümüşle bakmakta olduğu hayvanlara yiyecek alırdı

Apis ineğine saygılı davranmayan ulusların -örneğin Yunanlılar- hiç bir eşyasını (bıçak, kazan, şiş) kullanmazlar, onların bıçağıyla kesilen hayvanları da yemezlerdi

Mısır'da sivrisinek çok olurdu Bundan korunmak için, bataklıkların üst civarında oturanlar, evlerinin yanına kuleler yapıp yazın burada yatarlardı Rüzgâr, sivrisineklerin o kadar yükseklerde uçmasına elvermezdi Batak bölgelerde oturanlar da, gündüz balık avladıkları ağlara sarınıp yatarlardı Sivrisinekler, bu ağa yaklaşmazlardı

Papirus bitkisinin yenebilen kısmını kızgın tavada, ağzı kapalı olarak pişirip yerlerdi Yenmeyen kısımlar ise, kağıt yapımında kullanılırdı

Mısırlılar, yenilikleri alıp uygulamak bakımından muhafazakâr bir toplumdu Kendilerinden başka hiçbir halkın gelenek ve göreneklerini beğenmezler, benimsemezlerdi