Rüveyda Ben Sendeyim Sen Bendesin

Önce korkunç azaba kahra gömülüyorum

Sonra en büyük affa uğrayıp gülüyorum

Çatlıyor da mezarım dışa vuruyor beni

Terazi Rüveyda’ya divan kuruyor beni

güneş aktı, ay söndü parçalandı yıldızlar

Rüveyda şimdi burda sen varsın, gözlerin var

Beyaz tüller içinde ruhun sarıyor beni

Sahibisin bu eşsiz muhabbet sarayımın

Mağrur yükseliyorsun uluların katına

Huriler imreniyor sonsuz saltanatına

Elime tutuşturup kalbinin kadehini

Sevgini şarap gibi sunuyorsun Rüveyda

Çiçek çiçek kalbime doluyorsun Rüveyda

Acı yok, intizar yok eskide kaldı hasret

Ömrünü tamamladı endişe, korku, hayret

Buz ve köz tarih oldu

Geçti zaman ve mekan

Zaman biziz, mekan biz

İmkansıza yok imkan

Ömrün ne sonundayız, ne de henüz başında

Otuz üç yaşındayız, hep otuz üç yaşında

İçim sensin bu ilde, dışım sensin Rüveyda

Rüveyda,

Ben sendeyim sen bendesin Rüveyda

Nurullah Genç