Ankara?Ya Vardığımda Bembeyaz İi

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Bu şehir böyle değildi eskiden

Bir buzullar denizi, gölgeler ülkesiydi

Hangi el dokundu dudaklarına

Hangi gözyaşları intizar ile

Yıkadı bu şehrin karanlığını

Ne kadar güzelmiş akşam, ikindi

Gecesi bir rüya, sabahı bayram

Bu şehirde her şey bembeyaz şimdi

O müstear şarkı

Su yüzlü dilâ

Kim bilir hangi evde, hangi sokağındadır

Belki de hanların otağındadır

Ayın pırlantası

Yıldızın hası

Gezginlerin hâlâ bulamadığı

O mahmur yürüyüş

O gök cilâsı

Kim bilir, belki de Kafdağı?ndadır

Sorsaydım bu şehrin aynalarına

Sizin de başınız döndü mü bir gün

Karardı mı gözleriniz ansızın

Uğradıysa kalbe bir bahar, bir yaz

Belki de yüzünden yayıldı onun

Ankara?ya vardığımda bembeyaz

Eskiden böyle miydi bu şehrin kuşları

Dalgaları bulur kan denizinden

Taşırlardı ıssız bahçelerine

Şimdi her birinde Leyla tutkusu

Rüzgârı alarak kanatlarına

Bakıp bakıp uçuyorlar bir yere

Rüyaları böyle miydi eskiden

Ölüm esrarengiz prangalarla gelir

Takılırdı şehrin ayaklarına

Şimdi kapılarda Züleyha çiçekleri

Pencerelerde leylâk

Ateş bile mutlu, serin mi serin

Ey ruhumun kalbi

Kalbimin ruhu

Hasret yalnızlığın duvağını açıyor

Yokuşlarda gülümsüyor gözlerin

Beyaz bir uçurtma, beyaz bir bulut

Işıldayan bir yay

Ve bir dolunay

Az kaldı dağların küçülmesine

Ey kalem onu yaz, onda beni yaz

Biliyorum; sesler susacak: Hep o

Görüntüler kaybolacak: Yalnız o

Ankara?ya vardığımda bembeyaz

Nurullah Genç

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ankara?Ya Vardığımda Bembeyaz İi Bu şehir böyle değildi eskiden Bir buzullar denizi, gölgeler ülkesiydi Hangi el dokundu dudaklarına Hangi gözyaşları intizar ile Yıkadı bu şehrin karanlığını Ne kadar güzelmiş akşam, ikindi Gecesi bir rüya, sabahı bayram Bu şehirde her şey bembeyaz şimdi O müstear şarkı Su yüzlü dilâ Kim bilir hangi evde, hangi sokağındadır Belki de hanların otağındadır Ayın pırlantası Yıldızın hası Gezginlerin hâlâ bulamadığı O mahmur yürüyüş O gök cilâsı Kim bilir, belki de Kafdağı?ndadır Sorsaydım bu şehrin aynalarına Sizin de başınız döndü mü bir gün Karardı mı gözleriniz ansızın Uğradıysa kalbe bir bahar, bir yaz Belki de yüzünden yayıldı onun Ankara?ya vardığımda bembeyaz Eskiden böyle miydi bu şehrin kuşları Dalgaları bulur kan denizinden Taşırlardı ıssız bahçelerine Şimdi her birinde Leyla tutkusu Rüzgârı alarak kanatlarına Bakıp bakıp uçuyorlar bir yere Rüyaları böyle miydi eskiden Ölüm esrarengiz prangalarla gelir Takılırdı şehrin ayaklarına Şimdi kapılarda Züleyha çiçekleri Pencerelerde leylâk Ateş bile mutlu, serin mi serin Ey ruhumun kalbi Kalbimin ruhu Hasret yalnızlığın duvağını açıyor Yokuşlarda gülümsüyor gözlerin Beyaz bir uçurtma, beyaz bir bulut Işıldayan bir yay Ve bir dolunay Az kaldı dağların küçülmesine Ey kalem onu yaz, onda beni yaz Biliyorum; sesler susacak: Hep o Görüntüler kaybolacak: Yalnız o Ankara?ya vardığımda bembeyaz Nurullah Genç