Şiirde Ölçü

Türklerin İslamiyet’ten önce ki döneme ait ilk metinlerinde kullandıkları ölçü ‘’hece ölçüsü’’ dürBu ölçü Türklerin ulusal ölçüsüdürBir şiirdeki dizelerin hece sayılarının eşitliğine dayanır
Türk şiirinde en çok kullanılan hece kalıpları;
a)4+3=7
b)4+4=8
c)4+4+3=11
d)6+5=11

Örnek:
Gidene bak / gidene->7(4+3)
Güller sarmış / dikene->7(4+3)
Mevla’m sabırlar versin->7(Durak yok)
Gizli sevda / çekene->(4+3)

Örnek:
TÜRKÜ
Havada bulut yok / bu ne dumandır-11(6+5)
Mahlede ölüm yok / bu ne figandır-11(6+5)
Şu yemen elleri / ne de yamandır-11(6+5)

Örnek:
İLAHİ
Sordum sarı / çiçeğe-7(4+3)
Annen baban / var mıdır?-7(4+3)
Çiçek der, derviş baba-7(Durak yok)
annem babam / topraktır-7(4+3)

Örnek:
KOŞMA
Karac’oğlan der ki / geçti çağlarım-11(6+5)
Meyve vermez oldu / gönül bağlarım-11(6+5)
Aklıma geldikçe / durmaz ağlarım-11(6+5)
Gözüm yaşı / sel olduğu / zamandır-11(4+4+3)

++Karac’oğlan da ki ‘’a’’ sesi hece sayısını uydurmak için düşürülmüştür

Nottt:Türk edebiyatında İslamiyet’in kabulünden sonra Arap ve İran’dan alınan ‘’aruz ölçüsü’’ kullanılmaya başlanmıştırDaha sonra batı edebiyatının etkisiyle edebiyatımızda ‘’ serbest ölçü ‘’ kullanılmıştır