Bu Yazim Özellikle Oks'si Olanlar İçindir!!!

Herkese merhaba ben yaklasik 4 yildir bu rahatsizligin pençesindeyim,ama 3,4 yil önce sadece ocaklari,kapilari ve saatleri kontrol etmek baslayan bu sorun simdi milyonlara ulasti belkide sinirsiz çünkü baktigim gördügüm ve daha da kötüsü dokundugum herseyde takinti basliyor dokundugum hiçbir seyden elimi çekemiyorum ve bundan kurtulmak için 3 kere ve bazende 10,11 kere emin olana kadar kadar bu hareketleri tekrarlamak zorunda kaliyorum, o kadar bunaldimki bunlardan hayattaki tek arzum ölüp herseyden kurtulmak ama ölümden de bi okadar korkan hatta kan görmeye bile tahammül edemeyen biriyim arkadas beni asil yasadigima pisman eden kontrol altina alamadigim düsünceler,kimseyle paylasamiyorum paylasmak istedigim zaman ya sevdigim bi arkadasimi kaybediyor yada ailemle kavga ediyorum gece yataga yattigimda beynimi kemiren düsüncelerden artik biktim umarim bu rahatsizligi olan biri çikar keske hersey bununla kalsaydi, OKB'den önce varolan problemlerin vardi, ama OKB neredeyse onunda üstüne çikti Sürekli takip edildigimi düsünmem, gözetlenmem, evde tüm perdeleri kapamam, yolda yürürken arkamda bana saldiralacagini düsünmem, cüzdanimi sürekli kontrol etmem, hatta yolda yürürken insanlarin inadina üzerime üzerime geldiklerini düsünüyorum, bu yüzden kavga bile çikmasi an meselesi oluyor, en kötüsüde kalabalik bir yerden geçerken vücudumda olan degisimler nelermi? korkunç bir titreme özellikle bacaklarim, sanki ayaklarim bosluga basarmis gibi, üstüne üstlük herkesin neden böyle oldugunu düsünmelerini sanmam açikcasi kaçik oldugumu biliyorlarmiscasina bana baktiklarini görmem, deli gibi ter akitmam, her yanimin elektriklenmesi o yerden kurtuldugumda sanki cehennemin içinden çikmis gibi hissediyorum Arkadaslar neyim var benim? ne var böyle? hiçbir doktorda söylemiyor bisi, neymis kendimi damgalamamaliymisim bunaldim yaaa yeter artik, hergunum her saatim her dakikam ölümü düsünmekle geçiyor, benim yasadiklarimi yasayan biri varmi? eminim ölümü ne kadar arzuladigimi anliyordur, ama ölümü tercih etmek
suanda imkansiz, çünkü beni hayatta tutan kendimi öldürmemi saglayan 1 neden var ve o neden varoldugu sürece ölümü seçemem ama baska napacam yaa, kimsem yok, yillar geçtikçe sagimda solumda kim varsa benden uzaklasmaya kaçmaya basladilar, öyle bir döküm basladiki suan hiiiiiiiç kimsem yok, olmasi için çabalasamda olmuyor, 10 yildir bu böyle, biktim yaaa ne kadar iyi niyetli olsamda savassamda hastaligim öne çikiyor ben kaçmasamda insanlar beni çöpe atiyor ama biliyorumki, ben tek degilim benim gibi bunlari yasayan vardir, umarim vardir artik çünkü bu yalnizliga dayanamicam kimle konussam bisi anlamiyor ne saniyorlar kendilerini tanrimi? bi bok bildikleri yok diger insanlarin, yasamayan asla bilemez! dogru deilmi? herkez bir araba kazasinda orasini burasi yada bir bacagini kaybetse, onu yasayan kadar kimse bu aciyi bilemez, istedigimiz kadar üzücü birsey oldugunu bilsekte onun kadar bilemeyiz benim tahammül edemedigimde bu, ailemle konustugumda yada baskasiyla ya bön bön bakar yada sanki kendilerini doktor sanirlar ne bilecekler bizim ne yasadigimizi, bir süredir paxil kullaniyorum, 4,5 yildirda seroquel kullandim ama seroqueli kesmek üzereyim çünkü bir yardimi olmadi, bir süre tekrar zyprexa kullanmaya basladim Bu seferde yanetkileri oldu ama son 2 yildir yanan alevi biraz olsun dindirebildim belkide dogru ilaçlari buldum bugüne kadar 10dan fazla ilaç kullandim ama sadece 2 3 tanesinden fayda görüyorum:Prozac(likit),buspon,risperdal ve Anafranil Hastaliklar yetmiyormus gibi bide aile baskisi çekiyorum neymis efendim yillardir ilaç kullandin bitmedimi sorunlarin ilaç alip domuz gibi uyumaktan baska bisi yapmiyorsun,senin isin allahlik,ne var da bu kadar ilaç aliyorsun iyice hastalik hastasi oldun vs evet yillardir ilaç kullaniyorum ama keske kaybettigim yillari geri getirse kaybettigim insanlari geri getirse isterse ailem kafami kirsin ama kaybettigim yillari hiçbirsey geri getiremez eger yolun basindaysaniz biran önce doktora gidin ve tedaviye baslayin!!!!! ve sahip oldugunuz dostlarinizin arkadaslarinizin degerini bilin gün gelir tek ihtiyaciniz o bikaç kisi olur ama yalnizligin verdigi aciyi dünya dolusu paraniz olsa dindiremezsiniz!!!!! Yoksa benim gibi yolda yürürken basiniz yere bakar vaziyette,kafada sapka ve gözlük dünyadan kopar gidersiniz Hep düsündüm acaba benim gibi insanlar varmi diye ama bugüne kadar rastlamadim o yüzden bu sehre boktanbul diyorum Hepinize saygilar ve saglikli günler dilerim



Alıntıdır