&Quot;Münevver&Quot; Türküsü’Nün Hikâyesi

"MÜNEVVER" TÜRKÜSÜ’NÜN HİKÂYESİ

Ana kız, evin önünde konuşuyorlar Anne, Münevver Türküsü-’nü mırıldanmaya başladı Kızı bu türküyü çok severdi
-Ana bu türküyü ne zamandan beri söyler durursun, bazen de söylerken gözlerinden yaşlar süzülür Acıklı bir hikâyesi olmalı
-Var tabi, olmaz mı? Bayramşah’daki halasının oğluna gelin giden, Yağbastı Köyü’nün güzel kızı Münevver’in türküsü bu
-Anlat hadi ana, ne olursun anlat da dinleyeyim!
-Münevver, halasının evine gelin gittiği için fazla yabancılık çekmez, Mehmet’i de çok sevdiğinden aile ile çabuk kaynaşır Köylerde sıkça rastlanan gelin-kaynana tartışmaları yaşanmaz, gül gibi geçinir giderler Köyde güzel Münevver’e göz koyanlar, yoluna çıkanlar olur ama o asla kimseye yüz vermez, namusunu korur Köyde, asılsız dedikodular başlar, bunu duyan kayınbaba gelinini ve oğlunu birkaç defa uyarır ama sonuç alamaz
-Mehmet, oğlum sen Münevver hakkında söylenenleri hiç duy-muyor musun? Yahu insan içine çıkamaz oldum! Şu karının terbiyesini versene artık!
-Baba, ben karımı bilmez miyim? Yalan bunlar, yalan!
Gittikçe hırçınlaşan ve kuşkulanan kayınbaba, bir gece hayvanları yemlemeye giden Münevver’i gizlice takip eder Hayvan damının alt yanındaki yoldan geçmekte olan birisinin öksürdüğünü duyar Eline baltayı alır, ahıra girer
-Seni namussuz seni, demek elin adamıyla fingirdiyorsun ha?
-Yok baba! Ben hayvanlara yem veriyordum, onlarla konuşuyordum baba! Ne adamı, sen nediyorsun?
-Öfkesinden gözü dönmüş olan kayınbaba, gelinini dinlemez,
Baltayı başından indirir ve Münevver’i oracıkta öldürür Başka söylentiler de var ama!



-Bir başka rivayete göre; kayınbabanın gelininde gözü varmış
Bir gece, hayvanları yemlemek için ahıra giden Münevver’in peşinden gitmiş, ona saldırmış Gelin, onu tanımış tabi
-Baba, sen ne yapıyorsun? Utanmıyor musun?
-Yok kızım, ahırda korkarsın diye geldiydim…
-Vay namussuz, vay! Sonra?
-Kayınbaba telaşlanır, olayın köyde duyulmasından korkar ve ele geçirdiği balta ile gelinini öldürür ve samanların içine gömer Sabah olur, gelin yok Aranır, taranır bulunamaz Öğleye doğru, evlerindeki Karabaş, samanlıkta yas tutar gibi havlamaktadır Hemen oraya koşarlar ve Münevver’in cansız bedenini bulurlar Jandarmaya haber verilir ve kısa bir soruşturmanın ardından kayın-baba yakalanır, Gördes’deki mahkemeye çıkarılır Adam suçunu itiraf eder, idama çarptırılır Darağacı kurulur ve asılır Hakimin ve savcının sorularına karşılık şu cevabı verdiği söylenir
-Gelinim hakkında çıkan dedikodulara dayanamadım Oğlum karısını öldürmeye yanaşmayınca, onu ben öldürmek zorunda kaldım!
Münevver’i tanıyan ve çok seven arkadaşları bu ağıtı yakarlar, sonra türkü olur, dilden dile söylenerek bugünlere gelir

MÜNEVVER

Adım Münevver’dir gülmedi başım,
Bu cihanda yoktur emsalim, eşim
Pınarın yolunu ben bulamadım,
Bulup da testimi dolduramadım

Halam evi deyip gönül bağladım,
Yârelerim koygun ondan ağladım
Münevver giydiğin jarsedir jarse,
Bütün emsallerim yanıma gelse

Bayramşah’la Yağbastı’nın arası,
Pek mi koygun Münevver’in yarası
Gördes’den savcılar, hakimler gelsin,
Yaralı koluma kelepçe vursun

Haberim ahbaplarıma duyuruldu,
Gelinimi kestim
Gördes’de tez mahkemeler kuruldu,
Sorgu sual soruldu

Meydanlara dar ağacı kuruldu,
Gelinimi kestim
Duyun dostlarım, ahbaplarım duyun
Gelinimi kestim

ALINTIDIR