Buse'nin Göz Yaşları 14

Buse'nin Göz Yaşları 14 - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Buse'nin girişimleriyle Belediye'nin de katkısıyla babalarının cenazeleri,kimsesizler mezarlığına götürülmekten vaz geçirilerek mahalle mezarlığına defnedildiO gece evde ölünün ardından gerekli dini vecibeler yerine getirildi;mahalleli eve dolup taşarak Raziye ailesinin yasına ortak oldularKısa da olsa cenazenin ardından adet yerini bulsun diye ağıt yaptılar,cenaze evine tepsilerle yiyecek taşıdılar


Mahalleli,her ne kadar Raziye'nin yasına ortak olmayı düşünmüş olsalar da onların aklı fikri;beş ayı geçkindir görmedikleri Buse'yle hasret gidermektiBuse,beş ay öncesi kendi evinden koparıldığı gibi mahalle sakinleri arasından da koparılıp uzaklaştırılmıştıMahalle sakinleri de birden bire Buse'nin gelin gitmesinden bir şey anlayamamış,hiç bir anlam çıkaramamışlardı


Kına gecesinde her ne kadar Buse'nin ellerine kına yakıp söyledikleri manilerle O'nu ağlatmış olsalar da içerisinde saklamaya başaramadığı gizli bir sevinç yerine;mahzun görünümlü prensesin gözlerindeki yeis okunuyorduO gece sadece anlamsızca ağlıyor, acı dolu duygularıyla yanıp kavruluyordu


O zaman, mahalleli çok geçmeden erken gelen,şatafatsız sadece kına gecesiyle yetinilen zorla "gelin" yapmanın içeriğini öğrendiklerinde,babalarına öfkelenmekten başka yapacak bir şeyleri olmadığını çaresizce kabullenmişlerdiŞimdi ise olan olmuş,giden gitmişti


Mahzun gelin Buse,eski mekanına gelmiş,mahalle sakinleriyle hasret gideriyorduSanki bir cenaze evindeki yası paylaşma değil de Buse'yle hasret gidermek için toplanılmıştı adeta


Buse,babasının cenazesi için kocası Ahmet efendiden bir hafta izin koparmış, O da şaşırmıştı bu işeNasıl olduğunu kendisi de anlayamamıştıAniden sert çıkışınca Ahmet efendinin adeta dili tutulmuş,ne diyeceğine karar veremeyip,Buse'nin söylediklerini emir olarak kabul ederek bu emri; yerine getirmekle acele bile davranmıştıGönderirken, izin "bir hafta" diye anlaşılmıştı


Kardeşleri;Emine,Gül,Şengül ve Songül, babalarının öldüğüne üzülmekten çok ablalarının eve gelmiş olmasıyla kuşlar gibiydiler,sevinçten uçuyorlardı adeta Beş aydır hasretiyle yanıp kavruluyorlardıSongül,eskisi gibi yine ablasının kucağında yerini almış, O'na nazlanmaya başlamıştı bileO'nun sevgi ve şefkatine sığındıŞengül,Gül ve Emine de ablalarının yanından bir dakika olsun ayrılmadılarAdeta canlarına can kattılar


Buse,kardeşi Emine'nin Sivas Öğretmen Okulu sınavını kazanmış olmasına çok sevinmişti


"-Afferin sanaBana verdiğin sözü yerine getirmiş oldunHem kendini kurtarmış,hem de kardeşlerine ekol olmuş oldunÇalışmanın,azimli olmanın karşılığını aldın böylece"


Emine ise,


"-Abla,aslında ben seni kendime hedef seçmiştimSenin gibi ayaklarımın üzerinde durmayı her zaman kafamda yer ediyordumNe yazık ki senin zamansız bir şekilde içimizden koparılıp,karısı ölmüş bir adama satılmış olman ile her şey berbat olmuştu"


"-Boş ver şimdi bunları Emine!Benim acıklı hikayemi boş ver!Önemli olan bundan sonrası için sizlerin yaşantısının iyi olması"


"-Abla ya,bazen düşünüyorum da bizleri,maddi yönden zor günler bekliyor iyi mi?Bu yıl ben de Sivas' a gidecem Sonra kardeşlerimin okul masrafları varOnlara nasıl bir çözüm bulabiliriz ha?"


Emine olsun, ablası Buse olsun genç kızlıklarını yaşayamadan geçim derdinin içerisinde debelenip duruyorlardıEmine'nin gelecek kaygısı taşımakla haklı endişeler içerisindeydiYarınlarına ait belirsizlik stres yapıyordu adeta


Buse,kardeşlerinin geleceği hakkında en ufak detayına kadar yorum yapıp, çözüm yolları aramayı Işıklı köyünden ayrıldığında kafasına koymaya başlamıştı bileYasal yollardan ne yapabilirim diye düşünmüş,kocası Ahmet efendinin en ufak yardım etme teklifi düşüncesini bile ağzına almaya fırsat vermemiştiNe olur,ne olmaz;bunu ilerde koz olarak kullanabilirdi


Buse,Emine ile birlikte gitmeyi düşünürken, birden karar değiştirip diğer kardeşleri ile birlikte Valilik binasının merdivenlerinden yukarıya tırmandıHiç yoktan Vali beyin yanına gitmekte nerden gelmişti aklınaSağlık Koleji birinci sınıfına kadar okumuş olmasına rağmen ,bütün resmi protokolü biliyorduBu ailevi çıkmazdan kurtulmak için devlet babanın en yetkili kişisinin yanına gidecek, gerekirse ağlayıp sızlayacak ve devletin güvenli kollarına bir vatandaş olarak sığınacaktıBunu okul yıllarında öğrenmiş, kulağında böyle kalmıştıDevlet,sahipsiz vatandaşını kurda kuşa yem etmezdi


Sekreterine Vali bey'le görüşmek istediğinde; Sekreter,içerde önemli bir misafir olduğunu,on dakika beklemeleri gerektiğini söylediÇocuklar,böyle yerlere ilk kez geldikleri için etrafa şaşkınlıkla bakıyorlardı


On dakika sonra hepsi de Vali Bey'in karşısındaydılar


Buse,


"-Efendim,benim sizlere anlatmak istediğim ailevi sorunlarımız varMüsaade derseniz,isteklerimi,beklentilerimi ve gelecekle ilgili korkularımı anlatmak istiyorum"


Vali bey,çocukların dış görünüşlerinden vaziyetlerinin hiç de iç açıcı olmayacağını hemen anlamıştıKarşısındaki koltuklara oturtup rahat olmalarını işaret etti


İlk defa devletin resmi bir kademesinde önemli bir yetkili ile görüşüyorduBiraz heyecanlanmışlar sonradan Vali bey'in sıcak ilgisi karşısında evlerindeymiş gibi hissetmeye başladılar kendilerini


Buse,kendi özgeçmişindeki dramatik durumlardan da bahsettiSonra "kendisinin ki her neyse,önemli olan kardeşlerinin gelecekteki istikballeriydi söz konusu olan"diye önemle belirttiBunlar da tek tek anlattı


Vali bey,can kulağı ile dinledi,zaman zaman anlatılanların karşısında duygulanıp gözleri dolduKendisine göre kısa notlar aldı


"-Çocuklar,bundan sonra sizler hiç korkmayınSizi hiç kimse satamaz ve sokaklara atamazBugünden itibaren devletin şefkatli kolları arasında güvencedesinizDurumlarınızı gerekli yerlere bildirip, hemen yarın gereken ilginin gösterilmesi için çalışacağımTamam mı çocuklarArtık bundan sonra hep gülecek,acı göz yaşlarını bir daha akıtmayacaksınız"


Vali bey,başta Sosyal Yardımlaşma Kurumunu,sonra Fak-Fuk fonundan gerekli yardımın yapılması için ve Belediye'den de okul bursu ve diğer yardım kurumlarından da akmasa da kandile yağ damlar hesabıyla yardım talebinde bulundu


Buse ve kardeşleri,çok mutluydularSevinçlerinden havalara uçuyorlardı adetaArtık sıkıntılı günler geride kaldı diye mutluluk içerisindeydiler




Ayhan Sarıkaya