Umutlar Çileyle Baharlaşırlar!

Derlediğim kederimle

Bir türlü önünü alamadığım dertlerimle demdeyim

Halimin derinliğine tevessül ederek, kalbimin sahibiyle şevkteyim


Ne yapayım olmasın

Hiçbir varlık adına dostlarım yakınımda bulunmasın

Hakkın kelamını kul kimliğiyle anlasın ve nazarlarını çileyle koklasın


Maraz sahipsizdir

Nefs ziyadesiyle emre tabi olan bir zavallı hilkattir

İnsan tercihleriyle zadedir, akıl idrakle güzelleşen kalbi muhasebedir


İnsan neye sahip çıkarsa

Bilgisiz akıl her insanda bulunsa da kurtuluş değildir

Tefekkür kalb dirliğinde, bilgi birliği ve istişarenin güzelliğinde ferdir


Neme lazımcılık zillettir

Maraz, ikliminde bir yaklaşım olarak kaşımıza çıkacaktır

İhsan kime yakındır, vicdan neden yalandan hazlanmamaktadır haktır


Derlenerek düşünürsen

Şırnaklığın ikliminde hiç nefeslenmeden yücelebilirsen

Mana inkişafında hasreti yaşayan ve kalbi hissedişle itminana erersen


Sabrın ve kanaatin

Hikmetine müdrik olunamayan beyhude serzenişlerin

Kalbi kanaatin ve vicdani temizliğin ruhun lekelerden arınmasına vesiledir


Aşk, sabırla harlaşan

Sevda, kalbi darlık yaşatmayan müstesna güzelliktir

Hevesler beyhude değildir, zevklerin renginde ilahi vuslat bir gerekçedir


Ölüm bizinle barışık hilkattir

Zaman kendi seyrinde seni ve beni irşat etmektedir

Gece ve gündüz birdir, iklimler ahseni takvim için vaaz edilen hakikattir


Aşk çiçeklerin zarafetinde

Sevda mahzun gülün, gizlenen sessizliğinde bir ötedir

Nefes müddetlidir, ömür senin için emaneti sermayedir ve amelinle gidilir



Mustafa CİLASUN