Önce Vatan

Dadaşım ben kartal bakışlı,
Nene Hatun’dur soyum
Mağrursa bugün Erzurum,
Huzur içindeyse Aziziye,
Benim eserim
Allah’a dayanır her işin başı,
“Önce vatanım!” derim

Antepliyim ağam,
Şahin derler adıma
Mirastır bana yüreğimdeki kurşun,
Mavzer mavzer duruşumla
Er oğlu erim
Toprağından alırım ekmeği aşı,
“Önce vatanım!” derim

Maraşlıyım ben ede’m,
Dağı deler bakışım
Dedemdir Sütçü İmam
Acıyı bal eyleyen
Menziledir seferim
Yüreğimle beslerim kurdu kuşu,
“Önce vatanım!” derim

Gakkoşum ben Elazığ’dan,
Çayda Çıra’ya sinmiştir
Asaletim
Efkâr efkâr üstüne söylenen
Türkülerle beraberim
İnletirim dağı taşı,
“Önce vatanım!” derim

Yozgatlıyım ben gardaş,
Yiğidin harman olduğu yerden…
Çatlasa da ayazdan ellerim,
Olmasa da başımı sokacak
Bir göz yerim;
Bırakırım telaşı,
“Önce vatanım!” derim

Trabzonluyum uşağım,
Engin denizlerce hür,
Ormanlar gibi gümrahım
Kuş uçmaz kervan geçmez yerlere damlar
Alın terim
Doğar üstüme hürriyet güneşi,
“Önce vatanım!” derim

Aydınlıyım ben efem,
Bir adım zeybek
Kılıç kalkandır kanımı kaynatan
Nereyi dilerse kır atım,
Oraya giderim
Keserim dünyayla alış verişi,
“Önce vatanım!” derim


Ankaralıyım oğul,
Seymenim ben
Şahdamarındayım yurdun
Şehitlere borcumu
Canımla öderim
Aşkımdan tutuşur istiklal ateşi,
“Önce vatanım!” derim

İstanbulluyum efendim,
Payitahtında yaşarım âlemin
Benimdir ilelebet,
Resul’ümün övdüğü
Şaheserim
Şahlanır içimde Fatihlerin eşi,
“Önce vatanım!” derim

Yusuf Dursun