Karanlığın Çağrısı ..

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Ben böyle olsun istememiştim

Ya sana çok yakın

Ya senden çok uzak olmalıydım

Aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum

Büyük dağlar , derin denizler olsun istiyordum

Sana gelemeğe gücüm yetmemeliydi

Çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim

Dağda yanan bir çoban ateşi gibi

Gökte bir yıldız gibi

Seni görmeli

Seni yaşamalı

Ve senden çok uzaklar da olmalıydım

Biliyorum güzelliğin yeraltı nehirlerine benzer

Biliyorum bir sır gib güzelsin

Hani anlatılmaz duygular vardır

Hani şarkılar vardır

Sevip söylediğimiz

Şiirler vardır unuttuğumuz

Aşina çehreler vardır hanii

Zaman zaman hatırlayamadığımız

İşte sen o kadar güzelsin

VE ben o kadar karnlıklar içindeyim ki

Şunlar ellerindir diyorum , tutamıyorum

Şunlar gözlerindir diyorum , bakamıyorum

Düşün , kahrımdan ölmeliyim artık

Ölemiyorum

İnanmak var olmaktır , bilirsin

İnandığımız şeyler için yaşıyalım

Nice sabahlar , nice aydınlıklar

Gelecek nice iyi günler için yaşıyalım

Sen sarı gülleri seversin

Sarı karanfilleri seversin

Sarı kasımpatılarını

Sarı bir dünyayı seversin

Ben sende olan bütün renkleri seviyorum

İşte tek farkımız bu

Yoksa hiçbir şey önemli değil

Sen yaşadıkça

Ve yaşamak hiçbir zaman

Bunca güzel olmayacak

Sen yaşadıkça

Bir kalbim var et , kan , sinir

İki gözüm var seni görür

Ayaklarım sana gelir

Ellerim seni arar

Bir dünya ki kocaman

Bir evren ki sonsuz

Sen olmasan neye yarar

İki kişiye bir dünya

Şimdi söyle bana bütün çürkinliğimi

Yalanlarımı

Kötülüklerimi yüzüme vur artık

Utandır beni yaşadığıma

Çaresizliği suratıma bir tokat gibi indir

Yanağımda beş parmağın izi kalmalı

Sonra geç karşıma

Olanları unutalım

İki eski dost gibi

Her şeye yeniden başlayalım

Yeniden yaşıyalım geçmiş gelecek bütün yılları

Bütün kederleri ve sevinçleri paylaşalım

Sana sevinç düşsün , bana keder

Benim ellerimde kanlı diken yaraları

Senin ellerinde kanlı güller

Bir yere yaklaşıyoruz

Kulağıma sesler geliyor

Bir gemi demir alıyor olmalı

Belki bir adam ölüyor

Ne biliyorsun

Belki de bir sona yaklaşıyoruz

Yum gözlerini

Nasılsa akşam olacak

Korkma yaklaş karanlığa

Orada ben varım

Çaresizliğimize , zavallığımıza

Gel , beraber ağlayalım

Ümit Yaşar Oğuzcan

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Karanlığın Çağrısı .. Ben böyle olsun istememiştim Ya sana çok yakın Ya senden çok uzak olmalıydım Aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum Büyük dağlar , derin denizler olsun istiyordum Sana gelemeğe gücüm yetmemeliydi Çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim Dağda yanan bir çoban ateşi gibi Gökte bir yıldız gibi Seni görmeli Seni yaşamalı Ve senden çok uzaklar da olmalıydım Biliyorum güzelliğin yeraltı nehirlerine benzer Biliyorum bir sır gib güzelsin Hani anlatılmaz duygular vardır Hani şarkılar vardır Sevip söylediğimiz Şiirler vardır unuttuğumuz Aşina çehreler vardır hanii Zaman zaman hatırlayamadığımız İşte sen o kadar güzelsin VE ben o kadar karnlıklar içindeyim ki Şunlar ellerindir diyorum , tutamıyorum Şunlar gözlerindir diyorum , bakamıyorum Düşün , kahrımdan ölmeliyim artık Ölemiyorum İnanmak var olmaktır , bilirsin İnandığımız şeyler için yaşıyalım Nice sabahlar , nice aydınlıklar Gelecek nice iyi günler için yaşıyalım Sen sarı gülleri seversin Sarı karanfilleri seversin Sarı kasımpatılarını Sarı bir dünyayı seversin Ben sende olan bütün renkleri seviyorum İşte tek farkımız bu Yoksa hiçbir şey önemli değil Sen yaşadıkça Ve yaşamak hiçbir zaman Bunca güzel olmayacak Sen yaşadıkça Bir kalbim var et , kan , sinir İki gözüm var seni görür Ayaklarım sana gelir Ellerim seni arar Bir dünya ki kocaman Bir evren ki sonsuz Sen olmasan neye yarar İki kişiye bir dünya Şimdi söyle bana bütün çürkinliğimi Yalanlarımı Kötülüklerimi yüzüme vur artık Utandır beni yaşadığıma Çaresizliği suratıma bir tokat gibi indir Yanağımda beş parmağın izi kalmalı Sonra geç karşıma Olanları unutalım İki eski dost gibi Her şeye yeniden başlayalım Yeniden yaşıyalım geçmiş gelecek bütün yılları Bütün kederleri ve sevinçleri paylaşalım Sana sevinç düşsün , bana keder Benim ellerimde kanlı diken yaraları Senin ellerinde kanlı güller Bir yere yaklaşıyoruz Kulağıma sesler geliyor Bir gemi demir alıyor olmalı Belki bir adam ölüyor Ne biliyorsun Belki de bir sona yaklaşıyoruz Yum gözlerini Nasılsa akşam olacak Korkma yaklaş karanlığa Orada ben varım Çaresizliğimize , zavallığımıza Gel , beraber ağlayalım Ümit Yaşar Oğuzcan