Dudaklarım Ateş

sen yorgun bir uçakla
benden havalanırken gökyüzüne
ben,
kuşlara,
mektubumu teslim ediyordum
bulutlarda okuyasın diye

mektubumun içinde
dudaklarımı gönderiyordum
öpsün,
mutluluktan boğsun diye

şimdi,
sevda zamanı
şimdi mutluluk
lakin,
yokluğunda,
şarkılar avutmuyor
dakikalar,
ha bire birbirini yavrulamakta
gökyüzü,
hep karanlık,
hep
güneş bir ağaçta sallanmakta
bulutlar yağmur bile dökmüyor
korkusundan dem tutmakta
bense,
yokluğunu avutuyorum
aç, viran
ıslak bir çilekeş zaman diliminde
ve kimseler duymamakta

sen yorgun bir uçakla,
benden havalanırken gümbür gümbür
ben bir mektubun içinde kaynıyordum
hüngür hüngür

dudaklarım ateş fısıltısı
dudaklarım kıyamete eş
ve sabaha uyanırken güneş
ben seni giyiyordum üstüme
çiçek dallı,
yürek allı
yar kokulu

bir yarım buse sana
uzaktan uzağa
sevgilim,
kalbime usul usul,
kimseler görmeden yerleş
ve dudaklarım,
ateş