Talih Her Zaman Gülmez | W.Generous Blackstone

Talih Her Zaman Gülmez







Seversiniz bazen
Bir kuşu beslemek misali,
karşınızdaki insanı sevginizle beslersiniz








Farklıdır sevmesi insanların
Kimi kafese tıkar kuşunu öyle besler,
alır özgürlüğünü elinden, seviyorum sanır
Öyle sandıkça sıkar karşısındakini, bunaltır
Ufacık bir fırsat bulsa kaçmak,
kurtulmak ister artık kuş







Aslında korkularından yapar insan bunu,
karşısındaki insana anlatamaz, anlatmasını bilmez
Bir başka insana gitmesini istemez











Her koca devin koca korkuları vardır, kimse bilmez
Kimi de serbest bırakır kuşunu
Salıverir gökyüzüne,
döner gelir elbet der, döner gelir seviyorsa









Alır riski çekinse de bir şeylerden
Bilir ki; koysa kafese bir gün kesin kaçıp gidecek,
bir gün kesin terk edecek




Serbest bırakır!
Döner gelir o da karnı acıktıkça,
yüreği sevgiye acıktıkça









Ne kadar çekinse de bilir geri döneceğini adam
Bilir başka yerlere, başka kişilere gitse de
bir gün, bir şekilde geri döneceğini







Kuş ta bilir daha iyisinin olmadığını
ama bazen nankörlüğü tutar
Unutur onun için yapılanları,
uğramaz olur bir zaman







Başka kapılarda, başka pencerelerde aynını arar
Ama bilmez başkalarda hiç aynılık bulunmaz
Pişman olur, geri döner bir zaman sonra







Öyle yenik, öyle mağlup döner ki hem de
Artık kafese girmeye bile razı olmuştur







Şanslıdır
Eğer geri döndüğünde açık bir pencere
veya aynı evde, aynı kişileri bulabilirse
Eğer terk ettikleri taşınmamış,
Aynı yerde kalabilmişse



WGenerous BLACKSTONE