Ahir Vakit

Dağların ardında uyanır bir toprak

Sımsıkı bakışları ölüm kokar

Buruşuk elbisesinden hüzün akar


Kuşkusu gerilir kara bulutların

Bütünü yokluğun yarısından doğar

Gelişi güzdür kırmızı ayakların

Sözleri suskunluğun bileğinden yağar

Hangi yürek aklını kanatır kuşların

Görünmeyen duygular gerçeği boğar

Bitkin bir ağaç hırsını törpüler uçuşların

En derin yaralar bir avuç toprağa sığar


Soluğu çıkmaz artık karanlık geçmişin

Terk edilişlerin de uğruna ölünür

İki damla yaşa sitemsiz uzanan ellerin

Sorgusuz niyetleri yıkanmadan gömülür

Belki kalkar şaha yürekleri yeşillerin

Bil ki utanmadan duruşları sövülür

Kör olur gözleri susamış bekleyişlerin

Kanayan yüzleri görünmeden dövülür


Sağ kalmış yarınlara ağlar dünün hayalleri

Geride en kuytu köşenin kan kokusu kalır

Sineye çekilmişlerin duyulur biçare sesleri

Kurulmuş düzenleri paramparça dağılır

Bir yüreğin solar şimdi üzgün seneleri

Bakmasa da arkasına inceden alınır

Sen de olsan seversin bu bedenleri

En güzel kan kokan toprakta yatılır





Hülya KORKUT